همه لئوناردو داوینچی را بیشتر به عنوان خالق نقاشی مشهور و رازآلود «مونالیزا» یا همان «لبخند ژکوند» می شناسند، اما واقعیت هایی درباره شخصیت و توانمندی های این چهره ماندگار وجود دارد که کمتر کسی از آن ها خبر دارد.
این هنرمند بزرگ ایتالیایی مخترع مسلسل و تلمبه بوده، به خاطر روحیات لطیفش پرنده ها را می خریده و آزاد می کرده و برای برطرف کردن عطش کنجکاوی اش، مرده ها را کالبدشکافی می کرده است، این گزارش را بخوانید.
لئوناردو داوینچی یک گیاهخوار سفت و سخت بود. او این رژیم غذایی خاص را در زمانی که اصلا معمول نبود، پیش می گرفت. پژوهشی که در سال 2010 درباره زندگی و رژیم غیرمعمول او انجام شد، نشان داد احتمالا او به خاطر سکته قلبی که پشت سر گذاشت، گیاهخوار شد. این هنرمند و مخترع بزرگ ایتالیایی اولین فردی بود که علت آبی بودن رنگ آسمان را توضیح داد. داوینچی به «بدخوانی» مبتلا بود، یعنی در نوشتن، خواندن و هجی کردن کلمات مشکل داشت. البته خوشبختانه استعداد نقاشی اش خوب بود!
«همه می دانند که داوینچی موقع نقاشی انگشتانش را کنار قلم مو می گرفته است. پس به احتمال زیاد ردی از پوست یا موی او باید روی موم های نقاشی اش باشد و ما امیدواریم بتوانیم آن را پیدا کنیم.» این خلاصه حرف های یکی از اعضای موسسه جی کریگ ونتر در کالیفرنیاست که قرار شده در پروژه ای با پیدا کردن DNA داوینچی بزرگ از روی رد احتمالی انگشتانش روی یکی از مشهورترین تابلوهای او یعنی «ستایش مغان» بفهمند که آیا جسدی که در قبر فعلی او قرار دارد، متعلق به خودش است یا نه و علاوه بر آن بتوانند با مطابقت این DNA با DNA خویشاوندان باقیمانده از او، مشخصات ظاهری او بازسازی کنند.
واقعیت این است که وقتی لئوناردو در شصت و هفت سالگی یعنی درست در روز دوم می سال 1519 میلادی به دلیلی نامشخص از دنیا رفت. در کلیسای کوچک سنت فلورنتین در قلعه سلطنتی دی آمبویز دفن شد اما بعدا در جریان انقلاب فرانسه این کلیسا تخریب و جسد لئوناردو هم گم شد. بیش از 350 سال گذشت تا اینکه یک تیم باستان شناسی آماتور، بقایایی از یک بدن را در خرابه های به جا مانده از این کلیسا پیدا کردند و به کلیسای دیگری به نام سنت هوبرت انتقال دادند.
از آنجا که آنها شک داشتند این بدن متعلق به داوینچی باشد، پلاکی روی این قبر گذاشتند که نشان می دهد اینجا محل «احتمالی» دفن بدن نقاش و مخترع بزرگ دوران رنسانس است و حالا دانشمندان می خواهند به یقین برسند که آیا همه این سال ها سر کار بوده اند یا نه اما اگر بقایای DNA جسد با آنچه بروی بوم نقاشی مانده. مطابقت نکند هم دانشمندان ضرر نکرده اند چون در هر صورت آنها توانسته اند به DNA استاد بزرگ دست پیدا کنند و حالا وقت آن است تا از رازهای دیگر زندگی او پرده برداری کنند.
این هنرمند بزرگ ایتالیایی مخترع مسلسل و تلمبه بوده، به خاطر روحیات لطیفش پرنده ها را می خریده و آزاد می کرده و برای برطرف کردن عطش کنجکاوی اش، مرده ها را کالبدشکافی می کرده است، این گزارش را بخوانید.
لئوناردو داوینچی یک گیاهخوار سفت و سخت بود. او این رژیم غذایی خاص را در زمانی که اصلا معمول نبود، پیش می گرفت. پژوهشی که در سال 2010 درباره زندگی و رژیم غیرمعمول او انجام شد، نشان داد احتمالا او به خاطر سکته قلبی که پشت سر گذاشت، گیاهخوار شد. این هنرمند و مخترع بزرگ ایتالیایی اولین فردی بود که علت آبی بودن رنگ آسمان را توضیح داد. داوینچی به «بدخوانی» مبتلا بود، یعنی در نوشتن، خواندن و هجی کردن کلمات مشکل داشت. البته خوشبختانه استعداد نقاشی اش خوب بود!
«همه می دانند که داوینچی موقع نقاشی انگشتانش را کنار قلم مو می گرفته است. پس به احتمال زیاد ردی از پوست یا موی او باید روی موم های نقاشی اش باشد و ما امیدواریم بتوانیم آن را پیدا کنیم.» این خلاصه حرف های یکی از اعضای موسسه جی کریگ ونتر در کالیفرنیاست که قرار شده در پروژه ای با پیدا کردن DNA داوینچی بزرگ از روی رد احتمالی انگشتانش روی یکی از مشهورترین تابلوهای او یعنی «ستایش مغان» بفهمند که آیا جسدی که در قبر فعلی او قرار دارد، متعلق به خودش است یا نه و علاوه بر آن بتوانند با مطابقت این DNA با DNA خویشاوندان باقیمانده از او، مشخصات ظاهری او بازسازی کنند.
واقعیت این است که وقتی لئوناردو در شصت و هفت سالگی یعنی درست در روز دوم می سال 1519 میلادی به دلیلی نامشخص از دنیا رفت. در کلیسای کوچک سنت فلورنتین در قلعه سلطنتی دی آمبویز دفن شد اما بعدا در جریان انقلاب فرانسه این کلیسا تخریب و جسد لئوناردو هم گم شد. بیش از 350 سال گذشت تا اینکه یک تیم باستان شناسی آماتور، بقایایی از یک بدن را در خرابه های به جا مانده از این کلیسا پیدا کردند و به کلیسای دیگری به نام سنت هوبرت انتقال دادند.
از آنجا که آنها شک داشتند این بدن متعلق به داوینچی باشد، پلاکی روی این قبر گذاشتند که نشان می دهد اینجا محل «احتمالی» دفن بدن نقاش و مخترع بزرگ دوران رنسانس است و حالا دانشمندان می خواهند به یقین برسند که آیا همه این سال ها سر کار بوده اند یا نه اما اگر بقایای DNA جسد با آنچه بروی بوم نقاشی مانده. مطابقت نکند هم دانشمندان ضرر نکرده اند چون در هر صورت آنها توانسته اند به DNA استاد بزرگ دست پیدا کنند و حالا وقت آن است تا از رازهای دیگر زندگی او پرده برداری کنند.