Miss.aysoo
کاربر نگاه دانلود
ا
کشف این سیاهاچاله عظیم همه را شگفت زده کرده است
کشف سیاهچاله ای عظیم در منطقه ای نادر از کیهان، ستاره شناسان را شگفت زده کرد.
اندازه ی این سیاهچاله ی عظیم که در مرکز کهکشان NGC 1600 قرار دارد، تقریبا با بزرگترین سیاهچاله ی کشف شده، برابر است.
این سیاهچاله در ناحیه ای کم تراکم، مابین بیش از ۲۰ کهکشان دیگر قرار گرفته است؛ و تمام این مجموعه، ۲۰۰ میلیون سال نوری با ما فاصله دارند. لازم به ذکر است که این سیاهچاله، ۱۷ بیلیون بار از خورشید بزرگتر است، این در حالیست که اندازه ی بزرگترین سیاهچاله ی کشف شده، ۲۱ بیلیون بار بزرگتر از خورشید است. سیاهچاله های عظیمی که حداقل به اندازه ی ۱۰ بیلیون خورشید، وزن دارند، معمولا در مرکز کهکشان های عظیم و در نواحی پر تراکم کشف می شوند. ناسا معتقد است که کشف سیاهچاله در کهکشان NGC 1600، مانند این است که آسمان خراشی را در مرکز یک شهر کوچک بسازند.
دانشمندان پروژه ی MASSIVE که به بررسی کهکشان های بزرگ می پردازند، با استفاده از تلسکوپ های رصد خانه ی جمینی در هاوایی و شیلی، و رصد تاثیرات سیاهچاله بر ستاره های اطراف آن، اندازه ی سیاهچاله را مشخص کرده اند. چانگ پی ما، محقق ارشد پروژه معتقد است که تنها توضیح برای سرعت بسیار بالای ستاره ها این است که تحت تاثیر سیاهچاله ای باشند که ۱۷ بیلیون بار بزرگتر از خورشید است.
دلیل غول پیکر بودن این سیاهچاله هنوز مشخص نیست؛ اما این امکان وجود دارد که به دنبال در هم رفتگی دو کهکشان، سیاهچاله های آنها با هم ادغام شده باشند. دانشمندان با کشف سیاهچاله ی عظیم دریافتند که سیاهچاله ها می توانند در نواحی کم تراکم و مابین چندین کهکشان کوچک نیز وجود داشته باشند. و از آنجاییکه تعدد جوامع کیهانی بیشتر از اجرام پر تراکم است، این احتمال وجود دارد که شاهد سیاهچاله های عظیم در این نواحی باشیم
کشف این سیاهاچاله عظیم همه را شگفت زده کرده است
کشف سیاهچاله ای عظیم در منطقه ای نادر از کیهان، ستاره شناسان را شگفت زده کرد.
اندازه ی این سیاهچاله ی عظیم که در مرکز کهکشان NGC 1600 قرار دارد، تقریبا با بزرگترین سیاهچاله ی کشف شده، برابر است.
این سیاهچاله در ناحیه ای کم تراکم، مابین بیش از ۲۰ کهکشان دیگر قرار گرفته است؛ و تمام این مجموعه، ۲۰۰ میلیون سال نوری با ما فاصله دارند. لازم به ذکر است که این سیاهچاله، ۱۷ بیلیون بار از خورشید بزرگتر است، این در حالیست که اندازه ی بزرگترین سیاهچاله ی کشف شده، ۲۱ بیلیون بار بزرگتر از خورشید است. سیاهچاله های عظیمی که حداقل به اندازه ی ۱۰ بیلیون خورشید، وزن دارند، معمولا در مرکز کهکشان های عظیم و در نواحی پر تراکم کشف می شوند. ناسا معتقد است که کشف سیاهچاله در کهکشان NGC 1600، مانند این است که آسمان خراشی را در مرکز یک شهر کوچک بسازند.
دانشمندان پروژه ی MASSIVE که به بررسی کهکشان های بزرگ می پردازند، با استفاده از تلسکوپ های رصد خانه ی جمینی در هاوایی و شیلی، و رصد تاثیرات سیاهچاله بر ستاره های اطراف آن، اندازه ی سیاهچاله را مشخص کرده اند. چانگ پی ما، محقق ارشد پروژه معتقد است که تنها توضیح برای سرعت بسیار بالای ستاره ها این است که تحت تاثیر سیاهچاله ای باشند که ۱۷ بیلیون بار بزرگتر از خورشید است.
دلیل غول پیکر بودن این سیاهچاله هنوز مشخص نیست؛ اما این امکان وجود دارد که به دنبال در هم رفتگی دو کهکشان، سیاهچاله های آنها با هم ادغام شده باشند. دانشمندان با کشف سیاهچاله ی عظیم دریافتند که سیاهچاله ها می توانند در نواحی کم تراکم و مابین چندین کهکشان کوچک نیز وجود داشته باشند. و از آنجاییکه تعدد جوامع کیهانی بیشتر از اجرام پر تراکم است، این احتمال وجود دارد که شاهد سیاهچاله های عظیم در این نواحی باشیم
