می گویند، دختر از جنس گل است.
به همان اندازه پاک و لطیف.
اما مگر این مردمان نمی دانند، گل هم می شکند؟
مگر آنها نمی دانند، گل اگر پژمرده شود، پروانه میمیرد؟
پس چطور گل را میشکنند؟
گاهی با خود می گویم ؛
شاید این عشق زیبا را نباید میان انسان ها دید!
شاید باید عشق را از طبیعت آموخت.
شاید باید عشق را میان پرواز و پرنده دید...
شاید باید عشق را در کلاس درخت آموخت...
شاید باید عشق را از ماهی های دریا یاد گرفت...
محکم بودن را از دیوار یاد گرفتم!
او به من آموخت، اگر بیرونت را شکستند،
هیچگاه نگذار داخلت را هم بشکنند...
او به من آموخت، اگر مردمان با تبر به جانت افتادند،
محکم و استوار در جایت بایست و هرگز خودت را به دستشان نسپار....!