فنون صحبت کردن (2 و پایانی)
(بیان)
(بیان)
۴. بر قسمتهای مناسبی از صحبتتان تأکید داشته باشید.
اگر میخواهید مطمئن باشید که مخاطب مهمترین بخشهای کلامتان را درک میکند، باید از صدای خود کمک بگیرد و تأکیدهای لازم را با صدایتان نشان بدهید.
برای تأکید بر قسمتهای مهم موردنظر خود، میتوانید اندکی صدایتان را پایین بیاورید و سپس آن را بالا ببرید. این روش برای تحـریـ*ک مخاطب بسیار مناسب است. اگر آهستهتر و با دقت بیشتری هم صحبت میکنید، حواستان به یکدستی کلامتان باشد.
مثلا اگر داستان رستم و سهراب را روایت و تعریف میکنید، درهنگام آشکار شدن قضیه پدر و فرزندی باید تأکید بیشتری در روایت خود داشته باشید.
شعرخوانی نیز قلقهای مخصوص به خودش را دارد. بنابه ساختار شعر باید بدانید که کدام بخشها را با تأکید بیشتری بخوانید و چه لحنی را انتخاب کنید.
۵. در نقاط مناسب مکث و توقف کنید.
برای رعایت فن بیان و گویندگی باید حواستان باشد که در روایت کردن سرعت زیادی نداشته باشید. تعریف کردن داستان، خواندن شعر و… مسابقه نیست و لازم نیست که با سرعت زیاد پیش بروید. با این کار مخاطب به شما گوش نخواهد کرد و نمیتواند درکی از آنچه میگویید داشته باشد.
بعد از بخش عاطفی یا خندهدار صحبتتان، کمی مکث کنید تا به مخاطب خوذ اجازهی ابراز واکنش بدهید. از نقاط مهم صحبت خود بدون ایجاد وقفه نگذرید.
مثلا اگر درباره موضوع خندهداری صحبت میکنید، در نقاط حساس داستان کمی صبر کنید تا هم مخاطب واکنش نشان بدهد و هم منتظر این باشد که در ادامه این نقطهی حساس به کجا رهسپار خواهد شد.
علائم نوشتاری هم کمک شایانی در ایجاد مکثهای بهموقع میکنند. مثلا در متن و شعری که میخوانید وجود کاما باعث میشود تا بهموقع متوقف شوید.
وجود علائم نوشتاری که به روایت شفاهیِ بهتر کمک میکنند، در نمونههای خارجی نیز مشاهده میشود. برای مثال در متن داستان اربـاب حلقهها با تعداد زیادی کاما مواجه هستیم.
بهگونهای که در ابتدا، احساس میشود که تالکین یعنی نویسندهی کتاب از کاربرد کاما در نوشتار کاملا بیخبر است. اما کافی است متن کتاب ر با صدای بلند بخوانید تا به اهمیت وجود این علائم در متن کتاب و روایت شفاهی بهتر داستان پی ببرید.
"تیم گویای انجمن نگاه دانلود"