*بانو بهار*
کاربر نگاه دانلود
سلام به همه‌ی
دوستان عزیز نگاه دانلودی
در این تاپیک به معرفی
معماران معروف دست دوم،
می‌پردازیم.
مدیریت تالار معماری
آخرین ویرایش:
|•معماران معروف، دسته دوم•|
- شروع کننده موضوع *بانو بهار*
- بازدیدها 375
- پاسخ ها 12
- تاریخ شروع
سلام به همه‌ی
دوستان عزیز نگاه دانلودی
در این تاپیک به معرفی
معماران معروف دست دوم،
می‌پردازیم.
مدیریت تالار معماری
پیشنهادات
*بانو بهار*
کاربر نگاه دانلود
معرفی مختصر تادائو آندو
تادائو آندو در سال ۱۹۴۱ در اوساکای ژاپن به دنیا آمد، آندو از سن ۱۰-۱۷ سالگی در یک کارگاه نجاری کار می‌کرد. وی اغلب به ساخت مدل‌های چوبی از کشتی و هواپیما می‌پرداخت، او صنعت و ساختار سنتی چوبی ژاپنی را از یک نجار که مغازه او در خیابان مقابل خانه‌شان بود، فرا گرفت.
تاریخچه زندگی تادائو آندو
از سال ۱۹۶۲-۱۹۶۹، در دهه ۲۰ سالگی، آندو تصمیم به یادگیری خودآموز مستقیم معماری گرفت که او را به خارج از ژاپن برای مشاهده معابد، مقابر و چای خانه ها به اروپا، آفریقا و آمریکا برد. او معماری را با رفتن و دیدن ساختمان‌های واقعی و مطالعه کتاب‌هایی در مورد کارهای معمارانی از قبیل: لوکوربوزیه، میس ون در روهه، آلوار آلتو، فرانک لوید رایت و لوئی کان یاد گرفت. وی قبل از بازگشت به اوساکا در سن ۲۸ سالگی و بازکردن دفترش، به عنوان استادیار در دانشگاه‌های توکیو، هاروارد دانشگاه کلمبیا بوده است.از جمله ویژگی های کارهای اولیه آندو ، سادگی، خلوص،پاکی و سکوت می‌باشد. در مرحله بعد باید به آن‌ها جاذبه، کشش و گیرایی نیز اضافه کرد. باید تاکید کرد آنچه گفته شد، نشان دهنده اهمیت دادن به فضا است تا فرم.
افتخارات تادائو آندو
از زمان تأسیس کارگاه شخصی خود در سال ۱۹۷۰، آندو تا کنون بیش ار یکصدو پنجاه پروژه معماری را طراحی کرده‌است. از جمله:
موزه هنرهای معاصر فورت وورث.
کلیسای نور.
کلیسای روی آب .
موزه یادبود شیبا رایوتورا.
موزه کودکان، هیوگو.
جوایز تادائو آندو
آندو جایزه در سال ۱۹۹۵ جایره پریتزکر معماری را دریافت کرد.
تادائو آندو در سال ۱۹۴۱ در اوساکای ژاپن به دنیا آمد، آندو از سن ۱۰-۱۷ سالگی در یک کارگاه نجاری کار می‌کرد. وی اغلب به ساخت مدل‌های چوبی از کشتی و هواپیما می‌پرداخت، او صنعت و ساختار سنتی چوبی ژاپنی را از یک نجار که مغازه او در خیابان مقابل خانه‌شان بود، فرا گرفت.
تاریخچه زندگی تادائو آندو
از سال ۱۹۶۲-۱۹۶۹، در دهه ۲۰ سالگی، آندو تصمیم به یادگیری خودآموز مستقیم معماری گرفت که او را به خارج از ژاپن برای مشاهده معابد، مقابر و چای خانه ها به اروپا، آفریقا و آمریکا برد. او معماری را با رفتن و دیدن ساختمان‌های واقعی و مطالعه کتاب‌هایی در مورد کارهای معمارانی از قبیل: لوکوربوزیه، میس ون در روهه، آلوار آلتو، فرانک لوید رایت و لوئی کان یاد گرفت. وی قبل از بازگشت به اوساکا در سن ۲۸ سالگی و بازکردن دفترش، به عنوان استادیار در دانشگاه‌های توکیو، هاروارد دانشگاه کلمبیا بوده است.از جمله ویژگی های کارهای اولیه آندو ، سادگی، خلوص،پاکی و سکوت می‌باشد. در مرحله بعد باید به آن‌ها جاذبه، کشش و گیرایی نیز اضافه کرد. باید تاکید کرد آنچه گفته شد، نشان دهنده اهمیت دادن به فضا است تا فرم.
افتخارات تادائو آندو
از زمان تأسیس کارگاه شخصی خود در سال ۱۹۷۰، آندو تا کنون بیش ار یکصدو پنجاه پروژه معماری را طراحی کرده‌است. از جمله:
موزه هنرهای معاصر فورت وورث.
کلیسای نور.
کلیسای روی آب .
موزه یادبود شیبا رایوتورا.
موزه کودکان، هیوگو.
جوایز تادائو آندو
آندو جایزه در سال ۱۹۹۵ جایره پریتزکر معماری را دریافت کرد.
*بانو بهار*
کاربر نگاه دانلود
معرفی مختصر جیمز استرلینگ
جیمز استرلینگ معمار بریتانیایی است که به عنوان معماری بی‌نظیر و نوآور در ساختار بین‌المللی پس از جنگ شناخته شده است. استرلینگ در گلاسکو، اسکاتلند در سال ۱۹۲۶ متولد شد. وی در دانشگاه لیورپول در مدرسه معماری تحصیل کرد و همکاری با جیمز گوان در لندن را در سال ۱۹۵۶ آغاز کرد. در طول یک دوره‌ی هفت ساله پروژه‌های معماری قابل توجهی را طراحی کردند، به ویژه آپارتمان باغ در هم کام(۱۹۵۵-۱۹۵۸)، ساختمان مهندسی منی در دانشگاه لیسستر (۱۹۵۸-۱۹۶۳)، مرکز هنرهای نمایشی دانشگاه کرنل، موسسه تحقیقاتی/اجتماعیWZB و ساختمان تاریخ دانشگاه کمبریج (۱۹۶۴-۱۹۶۷).
تاریخچه زندگی جیمز استرلینگ
در سال ۱۹۷۱، استرلینگ همکاری با مایکل فیلفورد را آغاز کرد. مقیاس و تعداد پروژه‌های خود را توسعه دادند و پروژه‌هایی نظیر موزه‌ها، گالری‌ها، کتابخانه و تئاتر را ساختند. از سال ۱۹۸۰، مرکز علوم اجتماعی در برلین؛ مرکز هنرهای نمایشی برای دانشگاه کورنل؛ پروژه‌هایی به عنوان گسترش کلور برای گالری تیت در لندن؛ موزه‌ی آرتور ساکلر و الحاقاتی برای موزه فاگ هاروارد را ساختند؛ و برنده رقابت طراحی برای نوو استسگالری در اشتوتگارت آلمان شدند.در مقاله‌ای نوشته شده در سال ۱۹۷۹ برای کتابی با عنوان «معماران معاصر»، استرلینگ گفت: «من باور دارم که اشکال ساختمان بایستی نشانگر استفاده و روش زندگی ساکنان باشد، از این رو به احتمال زیاد بایستی غنی و متنوع در ظاهر باشد…، و بیان آن بعید است ساده باشد …»
افتخارات جیمز استرلینگ
در ساختمانی در آکسفورد که چند سال پیش ساخته شد (ساختمان فلوری، کالج کوئین، آکسفورد، ۱۹۷۱)، طراحی بر این مبنا شکل گرفته است که بتوانید عناصر تاریخی نظیر حیاط مرکزی، برج‌های دروازه ورودی، صومعه؛ را تشخیص دهید و همچنین جسم مرکزی جایگزین آبنماهای سنتی و مجسمه بنیانگذار کالج تعبیه شد. در این روش امید است که دانشجویان و عموم مردم از گذشته فرهنگی خود جدا نباشند.علاوه بر آموزش در اروپا، وی به عنوان استاد چارلز داونپورت در دانشگاه ییل از سال ۱۹۶۷ خدمت کرده است.
جوایز جیمز استرلینگ
جیمز استرلینگ در سال ۱۹۷۷ مدال آلوار آلتو را از آن خود کرد و مدال طلای RIBA در سال ۱۹۸۰ و جایزه پریتزکر در سال ۱۹۸۱ به وی اهدا شدند. علاوه بر آموزش در اروپا.
*بانو بهار*
کاربر نگاه دانلود
معرفی مختصرحسن فتحی
وی متولد سال ۱۹۸۹، معمار مصری که پیشرو در فنآوری جدید برای ساختمان سازی در مصر شد، به ویژه در استفاده از خشت و سنت برخلاف طراحی ساختمان و پلان با ایده ی غربی. حسن فتحی با جوایز معماری آقاخان در سال ۱۹۸۰ معروف شد. در سال ۲۰۱۷، گوگل از فتحی با درست کردن طرحی در صفحه ی اول با عنوان« پیشرو در روش های جدید در معماری، با احترام به سنت» قدردانی کرد.
تاریخچه زندگی حسن فتحی
معمار فتحی در اسکندریه در سال ۱۹۰۰ متولد شد؛ در خانواده ای با پدری مصری و مادری ترک، وی به عنوان معمار در مصر تعلیم دید، در سال ۱۹۲۶ از دانشگاه شاه فولد فارغ التحصیل شد.
حسن فتحی معمار مهندس استاد، نمایشنامه نویس و مخترع است. وی تقریبا ۱۶۰ پروژه را طراحی کرد که از آن جمله اند آتش نشان، خدمات پزشکی، بازار، مدارس، ، تئاتر و مکان های عبادت و مراکز تفریحی.چنین انجمن هایی شامل ساختمان های متعدد عملکردی است و دارای تسهیلاتی نظیر شستشو، کوره ها و چاه های آب است. وی از روش های طراحی باستانی و مصالح سنتی استفاده کرده است؛ همچنین با آگاهی از شرایط اقتصادی روستایی مصری و دانش وسیعی نسبت به معماری باستان طراحی در ایده های معماری خویش الهام گرفت. وی ساکنان محلی روستاها را به نحوی تعلیم داد تا مصالح و ساختمان را بسازند.
وی متولد سال ۱۹۸۹، معمار مصری که پیشرو در فنآوری جدید برای ساختمان سازی در مصر شد، به ویژه در استفاده از خشت و سنت برخلاف طراحی ساختمان و پلان با ایده ی غربی. حسن فتحی با جوایز معماری آقاخان در سال ۱۹۸۰ معروف شد. در سال ۲۰۱۷، گوگل از فتحی با درست کردن طرحی در صفحه ی اول با عنوان« پیشرو در روش های جدید در معماری، با احترام به سنت» قدردانی کرد.
تاریخچه زندگی حسن فتحی
معمار فتحی در اسکندریه در سال ۱۹۰۰ متولد شد؛ در خانواده ای با پدری مصری و مادری ترک، وی به عنوان معمار در مصر تعلیم دید، در سال ۱۹۲۶ از دانشگاه شاه فولد فارغ التحصیل شد.
حسن فتحی معمار مهندس استاد، نمایشنامه نویس و مخترع است. وی تقریبا ۱۶۰ پروژه را طراحی کرد که از آن جمله اند آتش نشان، خدمات پزشکی، بازار، مدارس، ، تئاتر و مکان های عبادت و مراکز تفریحی.چنین انجمن هایی شامل ساختمان های متعدد عملکردی است و دارای تسهیلاتی نظیر شستشو، کوره ها و چاه های آب است. وی از روش های طراحی باستانی و مصالح سنتی استفاده کرده است؛ همچنین با آگاهی از شرایط اقتصادی روستایی مصری و دانش وسیعی نسبت به معماری باستان طراحی در ایده های معماری خویش الهام گرفت. وی ساکنان محلی روستاها را به نحوی تعلیم داد تا مصالح و ساختمان را بسازند.
*بانو بهار*
کاربر نگاه دانلود
افتخارات حسن فتحی
وی در سال ۱۹۴۵، مسئول ساخت روستای جدیدی برای ساکنان گورنا می شود.
معمار فتحی استاد دانشگاه معماری قاهره پیش از طراحی روستا به مطالعات کاملی در زمینه های معماری.
جامعه شناسی، قوم شناسی، جغرافیا و اقتصاد می پردازد.
کتاب «ساختمانسازی با مردم» کتابی نوشته ی معمار حسن فتحی در قلمرو طرخ ریزی و عمران روستایی است.
جوایز حسن فتحی
در سال ۱۹۸۰، جایزه بالزن برای معماری و برنامه ریزی شهری وی اهدا شد.
همچنین چندین سمت دولتی به عمار فتحی در طول زندگی حرفه ای وی محول شد.
وی در سال ۱۹۸۹ در شهر قاهره در گذشت.
وی در سال ۱۹۴۵، مسئول ساخت روستای جدیدی برای ساکنان گورنا می شود.
معمار فتحی استاد دانشگاه معماری قاهره پیش از طراحی روستا به مطالعات کاملی در زمینه های معماری.
جامعه شناسی، قوم شناسی، جغرافیا و اقتصاد می پردازد.
کتاب «ساختمانسازی با مردم» کتابی نوشته ی معمار حسن فتحی در قلمرو طرخ ریزی و عمران روستایی است.
جوایز حسن فتحی
در سال ۱۹۸۰، جایزه بالزن برای معماری و برنامه ریزی شهری وی اهدا شد.
همچنین چندین سمت دولتی به عمار فتحی در طول زندگی حرفه ای وی محول شد.
وی در سال ۱۹۸۹ در شهر قاهره در گذشت.
*بانو بهار*
کاربر نگاه دانلود
معرفی مختصر راج روال
راج روال در هوشیارپور، پنجاب، هند متولد شد. از سال ۱۹۳۴-۱۹۵۱ در دهلی و شیملا زندگی می کرد. وی در دبیرستان هارکورت باتلر به تحصیل پرداخت. بین سال های ۱۹۵۱-۱۹۵۴ وی در دانشکده معماری دهلی نو در دهلی نو حضور داشت.پس از اتمام مدرک در معماری در دهلی نو، وی در سال ۱۹۵۵ به لندن بازگشت جایی که تا سال ۱۹۶۱ در آن جا بود. وی در انجمن مدرسه معماری برای یک سال بود و مدرسه ساختمان برکتون در لندن از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۶ حضور داشت.
تاریخچه زندگی راج روال
راج رال در سال ۱۹۶۲ در دفتر میشل اکوچارد در پاریس مشغول به کار شد و در سال ۱۹۶۲ در دهلی نو کار خود را آغاز کرد.
بین سال های ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۲ وی در دانشکده برنامه ریزی و معماری دهلی به تدریس پرداخت. وی در سال ۱۹۷۴ دفتر دوم در تهران، ایران را افتتاح کرد
راج روال در هوشیارپور، پنجاب، هند متولد شد. از سال ۱۹۳۴-۱۹۵۱ در دهلی و شیملا زندگی می کرد. وی در دبیرستان هارکورت باتلر به تحصیل پرداخت. بین سال های ۱۹۵۱-۱۹۵۴ وی در دانشکده معماری دهلی نو در دهلی نو حضور داشت.پس از اتمام مدرک در معماری در دهلی نو، وی در سال ۱۹۵۵ به لندن بازگشت جایی که تا سال ۱۹۶۱ در آن جا بود. وی در انجمن مدرسه معماری برای یک سال بود و مدرسه ساختمان برکتون در لندن از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۶ حضور داشت.
تاریخچه زندگی راج روال
راج رال در سال ۱۹۶۲ در دفتر میشل اکوچارد در پاریس مشغول به کار شد و در سال ۱۹۶۲ در دهلی نو کار خود را آغاز کرد.
بین سال های ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۲ وی در دانشکده برنامه ریزی و معماری دهلی به تدریس پرداخت. وی در سال ۱۹۷۴ دفتر دوم در تهران، ایران را افتتاح کرد
*بانو بهار*
کاربر نگاه دانلود
افتخارات راج روال
در میان پروژه های شناخته شده اش تالار ملت ها “Hall of Nations” ، مجتمع روستای اسد، پارلمان کتابخانه در دهلی نو و محوطه دانشگاه NCBS (مرکز ملی علوم زیستی) در بنگلور معروف است. در سال ۱۹۸۶، ا وی میزبان نمایشگاه «معماری سنتی در هند» برای جشنواره هند در پاریس از طرف دولت هند شد. وی همچنین یک کالج معماری (SIUPA) در Rohtak طراحی کرده و عضو شورای علمی است.
جوایز راج روال
مدال طلای ۱۹۸۹ توسط موسسه معماری هند.
جایزه رابرت متیو توسط انجمن معماران کشورهای مشترک المنافع ۱۹۸۹٫
انجمن معماران مکزیک در سال ۱۹۹۳ برای ارزش های منطقه ای جایزه گرفت.
معمار سال ۱۹۹۴ جایزه J.K. اعتماد به طراحی ماموریت ماموریت بانک جهانی در دهلی نو.
جایزه بزرگ استاد ۱۹۹۵ توسط J.K. اعتماد به نفع طول عمر به معماری مدرن در دوران پس از استقلال در هند.
جایزه دستاورد سالانه ۲۰۰۱ توسط موسسه مهندسان (هند).
جایزه IBC در سال ۲۰۰۲ توسط کنگره ساختمان هند برای برتری در محیط ساخته شده برای ساختمان مجلس کتابخانه، دهلی نو.
جایزه معمار طلای ۲۰۰۳ توسط بنیاد A + D و Spectrum.
جایزه شانزده هنر هنری لترز، ۲۰۰۵ توسط دولت فرانسه.
راج روال
فردی برجسته در کشور هند
در میان پروژه های شناخته شده اش تالار ملت ها “Hall of Nations” ، مجتمع روستای اسد، پارلمان کتابخانه در دهلی نو و محوطه دانشگاه NCBS (مرکز ملی علوم زیستی) در بنگلور معروف است. در سال ۱۹۸۶، ا وی میزبان نمایشگاه «معماری سنتی در هند» برای جشنواره هند در پاریس از طرف دولت هند شد. وی همچنین یک کالج معماری (SIUPA) در Rohtak طراحی کرده و عضو شورای علمی است.
جوایز راج روال
مدال طلای ۱۹۸۹ توسط موسسه معماری هند.
جایزه رابرت متیو توسط انجمن معماران کشورهای مشترک المنافع ۱۹۸۹٫
انجمن معماران مکزیک در سال ۱۹۹۳ برای ارزش های منطقه ای جایزه گرفت.
معمار سال ۱۹۹۴ جایزه J.K. اعتماد به طراحی ماموریت ماموریت بانک جهانی در دهلی نو.
جایزه بزرگ استاد ۱۹۹۵ توسط J.K. اعتماد به نفع طول عمر به معماری مدرن در دوران پس از استقلال در هند.
جایزه دستاورد سالانه ۲۰۰۱ توسط موسسه مهندسان (هند).
جایزه IBC در سال ۲۰۰۲ توسط کنگره ساختمان هند برای برتری در محیط ساخته شده برای ساختمان مجلس کتابخانه، دهلی نو.
جایزه معمار طلای ۲۰۰۳ توسط بنیاد A + D و Spectrum.
جایزه شانزده هنر هنری لترز، ۲۰۰۵ توسط دولت فرانسه.
راج روال
فردی برجسته در کشور هند
*بانو بهار*
کاربر نگاه دانلود
معرفی مختصر رنزو پیانو
رنزو پیانو فردی برجسته در عرصه معماریبین‌المللی معاصر و علی‌الخصوص در کشور ایتالیا است. وی در چهاردهم سپتامبر سال ۱۹۳۷ میلادی در محله پگلی شهر جنوا به دنیا آمد. ابتدایی‌ترین تجارب عملی خود را در کارگاه‌های ساختمانسازی پدرش کسب نمود و در سال ۱۹۶۴۴ از مدرسه معماری پلی تکنیک میلان فارغ‌التحصیل شد. طی این سال‌ها پیانو از هدایت معماران کاردانی همچون فرانکو آلبینی، ژان پروو، فری اتو و لویی کان بهره‌مند شد و طرح‌ها و آثار آغازین خود را در اواخر دهه ۱۹۶۰ ارایه نمود. گرچه آن سال‌ها دوران طلایی معماری ایتالیا محسوب می‌شد، این معمار اهل جنوا هرگز در مباحثات عمومی و یا تدریس شرکت ننمود و بدون هیچ سخنی به کار خود در طراحی و ساخت ادامه می‌داد.
تاریخچه زندگی رنزو پیانو
اولین نقطه اوج کارهای پیانو موفقیت در مسابقه طراحی مرکز هنری و فرهنگی ژرژ پمپیدو در پاریس بود که با همکاری ریچارد راجرز به طراحی آن اقدام نمود. در شش سال پس از آن این دو معمار یک «سازه فرهنگی» را در منطقه بیوبرگ بنا نهادند و به سرعت عنوان «نوزادان شگفت‌آور» معمار آن زمان شناخته شدند. دومین نقطه عطف کارهای پیانو ده سال بعد از موفقیت پاریس با ساختن موزه منیل در هوستون تگزاس به وقوع پیوست (۱۹۸۱-۸۶). از آن پس پیانو پروژه‌های متعدد و مهمی را به انجام رساند که مهمترین آن‌ها عبارتند از: بازسازی لینگوتو در تورینو، ایتالیا (۸۵-۱۹۸۳)، توسعه ایرکام در امتداد مرکز پمپیدو (۱۹۸۸-۸۹)، استادیوم سن نیکولا در باری، ایتالیا(۱۹۸۷-۹۰)، پروژه مسکونی ریو دوماکس در پاریس (۱۹۸۸-۹۱) و فرودگاه بین‌المللی کانسایی بر روی جزیره‌ای مصنوعی در اوزاکا، ژاپن (۱۹۸۸-۹۴).
رنزو پیانو فردی برجسته در عرصه معماریبین‌المللی معاصر و علی‌الخصوص در کشور ایتالیا است. وی در چهاردهم سپتامبر سال ۱۹۳۷ میلادی در محله پگلی شهر جنوا به دنیا آمد. ابتدایی‌ترین تجارب عملی خود را در کارگاه‌های ساختمانسازی پدرش کسب نمود و در سال ۱۹۶۴۴ از مدرسه معماری پلی تکنیک میلان فارغ‌التحصیل شد. طی این سال‌ها پیانو از هدایت معماران کاردانی همچون فرانکو آلبینی، ژان پروو، فری اتو و لویی کان بهره‌مند شد و طرح‌ها و آثار آغازین خود را در اواخر دهه ۱۹۶۰ ارایه نمود. گرچه آن سال‌ها دوران طلایی معماری ایتالیا محسوب می‌شد، این معمار اهل جنوا هرگز در مباحثات عمومی و یا تدریس شرکت ننمود و بدون هیچ سخنی به کار خود در طراحی و ساخت ادامه می‌داد.
تاریخچه زندگی رنزو پیانو
اولین نقطه اوج کارهای پیانو موفقیت در مسابقه طراحی مرکز هنری و فرهنگی ژرژ پمپیدو در پاریس بود که با همکاری ریچارد راجرز به طراحی آن اقدام نمود. در شش سال پس از آن این دو معمار یک «سازه فرهنگی» را در منطقه بیوبرگ بنا نهادند و به سرعت عنوان «نوزادان شگفت‌آور» معمار آن زمان شناخته شدند. دومین نقطه عطف کارهای پیانو ده سال بعد از موفقیت پاریس با ساختن موزه منیل در هوستون تگزاس به وقوع پیوست (۱۹۸۱-۸۶). از آن پس پیانو پروژه‌های متعدد و مهمی را به انجام رساند که مهمترین آن‌ها عبارتند از: بازسازی لینگوتو در تورینو، ایتالیا (۸۵-۱۹۸۳)، توسعه ایرکام در امتداد مرکز پمپیدو (۱۹۸۸-۸۹)، استادیوم سن نیکولا در باری، ایتالیا(۱۹۸۷-۹۰)، پروژه مسکونی ریو دوماکس در پاریس (۱۹۸۸-۹۱) و فرودگاه بین‌المللی کانسایی بر روی جزیره‌ای مصنوعی در اوزاکا، ژاپن (۱۹۸۸-۹۴).
*بانو بهار*
کاربر نگاه دانلود
افتخارات رنزو پیانو
پس از این دوره از فعالیت‌های فشرده، سومین نقطه عطف کارهای پیانو با برنده شدن وی در مسابقه طراحی بازسازی کوی پوتسدام برلین اتفاق افتاد (۱۹۹۲-۹۸). پیانو با این پروژه مقیاس کارهای خود را از ساختمان‌های منفرد به یک میدان شهری تغییر داد که از مایه کاملا جدیدی نیز برخوردار بود. برجسته‌ترین کارهای وی از آن پس عبارتند از: مرکز ملی علم و صنعت آمستردام(۱۹۹۲-۹۷)، موزه موسسه بیلر در سوییس (۱۹۹۲-۹۷)، مرکز طراحی مرسدس بنز در آلمان (۱۹۹۳-۹۸)، تالار کنفرانس پارک موسیقی در رم (۱۹۹۴-۲۰۰۲)، تونل باد فراری در هارنلو، ایتالیا (۱۹۹۶-۹۷)، مجموعه برج چند منظوری سیدنی،سال ۱۹۹۶، کلان شهر جدید،آمستردام، سال ۱۹۹۷، تالار پاگانینی در پارما، ایتالیا، سال ۲۰۰۱، و مرکز جیاونی و آگنلی در تورین،استرالیا، سال ۲۰۰۲، وی هم‌اکنون دارای دفاتر کار در جنوا، پاریس و برلین تحت نام خود می‌باشد.
جوایز رنزو پیانو
عضویت ارشد افتخاری انجمن معماران آمریکا در سال ۱۹۸۱.
عضویت ارشد افتخاری موسسه سلطنتی معماران بریتانیا در سال ۱۹۸۵.
مدال طلای معماری موسسه سلطنتی معماران بریتانیا در سال ۱۹۸۹.
دکترای افتخاری دانشگاه اشتوتگارت آلمان در سال ۱۹۹۰ و دانشگاه دلف هلند در سال ۱۹۹۲.
عضویت افتخاری آکادمی هنر و ادبیات آمریکا در سال ۱۹۹۴.
و جایزه معماری پیتزکر در سال ۱۹۹۸ از مهمترین جوایز و افتخارات رنزو پیانومی‌باشد.
پس از این دوره از فعالیت‌های فشرده، سومین نقطه عطف کارهای پیانو با برنده شدن وی در مسابقه طراحی بازسازی کوی پوتسدام برلین اتفاق افتاد (۱۹۹۲-۹۸). پیانو با این پروژه مقیاس کارهای خود را از ساختمان‌های منفرد به یک میدان شهری تغییر داد که از مایه کاملا جدیدی نیز برخوردار بود. برجسته‌ترین کارهای وی از آن پس عبارتند از: مرکز ملی علم و صنعت آمستردام(۱۹۹۲-۹۷)، موزه موسسه بیلر در سوییس (۱۹۹۲-۹۷)، مرکز طراحی مرسدس بنز در آلمان (۱۹۹۳-۹۸)، تالار کنفرانس پارک موسیقی در رم (۱۹۹۴-۲۰۰۲)، تونل باد فراری در هارنلو، ایتالیا (۱۹۹۶-۹۷)، مجموعه برج چند منظوری سیدنی،سال ۱۹۹۶، کلان شهر جدید،آمستردام، سال ۱۹۹۷، تالار پاگانینی در پارما، ایتالیا، سال ۲۰۰۱، و مرکز جیاونی و آگنلی در تورین،استرالیا، سال ۲۰۰۲، وی هم‌اکنون دارای دفاتر کار در جنوا، پاریس و برلین تحت نام خود می‌باشد.
جوایز رنزو پیانو
عضویت ارشد افتخاری انجمن معماران آمریکا در سال ۱۹۸۱.
عضویت ارشد افتخاری موسسه سلطنتی معماران بریتانیا در سال ۱۹۸۵.
مدال طلای معماری موسسه سلطنتی معماران بریتانیا در سال ۱۹۸۹.
دکترای افتخاری دانشگاه اشتوتگارت آلمان در سال ۱۹۹۰ و دانشگاه دلف هلند در سال ۱۹۹۲.
عضویت افتخاری آکادمی هنر و ادبیات آمریکا در سال ۱۹۹۴.
و جایزه معماری پیتزکر در سال ۱۹۹۸ از مهمترین جوایز و افتخارات رنزو پیانومی‌باشد.
*بانو بهار*
کاربر نگاه دانلود
معرفی مختصر ریچارد راجرز
ریچارد راجرز ، نام اصلی ریچارد جورج راجرز، در بیست‌وسوم ژوئیه سال ۱۹۳۳ در فلورانس ایتالیا متولد شد، معمار بریتانیایی- ایتالیایی که در آثارش معروف به «تجلیل اجزای سازه» است رویکرد «های‌تکی» دارد که در مرکز پمپیدو (۱۹۷۱۰۷۷) در پاریس با طراحی معمار ایتالیایی رنزو پیانو در سرتاسر جهان شناخته شده است. راجرز از انجمن معماری در لندن (۱۹۵۴-۵۹) مدرک دیپلم معماری و از دانشگاه ییل (۱۹۶۱-۶۲) مدرک فوق‌لیسانس خود را به پایان رساند.
تاریخچه زندگی ریچارد راجرز
سپس به لندن بازگشت تا با همکاری همسرش، سو برامول، و زوج دیگری، وندی چیزمن و نورمن فاستر، تیم معماری چهار نفره شرکت مشاور معماری خویش را تاسیس کند(۱۹۶۳-۶۶). از سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۷ وی با رنزو پیانو همکاری داشته و با یکدیگر برنامه‌ریزی طراحی مرکز پمپیدو را تکمیل کرده‌اند. سازه‌ی فلزی اکسپوز شده ژرژ پمپیدو نقطه‌ی عطفی در طراحی معماری های-تک است که مشخصه‌های آن عبارت است از نمای بیرونی دراماتیک فولادی به همراه ساختار تیوبی شکل آسانسورها و لوله‌های رنگ زده شده.
ریچارد راجرز ، نام اصلی ریچارد جورج راجرز، در بیست‌وسوم ژوئیه سال ۱۹۳۳ در فلورانس ایتالیا متولد شد، معمار بریتانیایی- ایتالیایی که در آثارش معروف به «تجلیل اجزای سازه» است رویکرد «های‌تکی» دارد که در مرکز پمپیدو (۱۹۷۱۰۷۷) در پاریس با طراحی معمار ایتالیایی رنزو پیانو در سرتاسر جهان شناخته شده است. راجرز از انجمن معماری در لندن (۱۹۵۴-۵۹) مدرک دیپلم معماری و از دانشگاه ییل (۱۹۶۱-۶۲) مدرک فوق‌لیسانس خود را به پایان رساند.
تاریخچه زندگی ریچارد راجرز
سپس به لندن بازگشت تا با همکاری همسرش، سو برامول، و زوج دیگری، وندی چیزمن و نورمن فاستر، تیم معماری چهار نفره شرکت مشاور معماری خویش را تاسیس کند(۱۹۶۳-۶۶). از سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۷ وی با رنزو پیانو همکاری داشته و با یکدیگر برنامه‌ریزی طراحی مرکز پمپیدو را تکمیل کرده‌اند. سازه‌ی فلزی اکسپوز شده ژرژ پمپیدو نقطه‌ی عطفی در طراحی معماری های-تک است که مشخصه‌های آن عبارت است از نمای بیرونی دراماتیک فولادی به همراه ساختار تیوبی شکل آسانسورها و لوله‌های رنگ زده شده.
برخی موضوعات مشابه
تاپیک قبلی
