سلام:) به به ببین تولد کیه خب هدیه حقیقی ات که به جای خود...یه متن برات نوشتم، به عنوان هدیه مجازی...باشد که ذوق مرگ شوی ( برای کسایی که مطلع نیستن و عاشق شایعه سازی ان...بنده و این خانم محترم جز رابـ ـطه فامیلی هیچ نوع رابطی عاطفی\عشقی\احساسی دیگه با هم نداریم...من هر بار یه چیزی نوشتم یه شایعه پشت بندش به گوشم رسید....بالاغیرتا این بار نسازید Boredsmiley)
........ و حالا کادو ........................................ ژانر دوستی
انسان ها، هر کدام مثل یک کتاب هستند. بعضی هاشان انقدر قطورند که گاهی ادم می ترسد نسنجیده،در برابرشان چیزی بگوید. و بعضی های دیگر، جلدهای باریکی دارند و عین یک لقمه ی راحت الحلقوم، می شود رویشان حساب کرد. بعضی انسان ها را می شود عین یک کتاب خواند و از خواندنشان لـ*ـذت برد. فرقی ندارد ضخیم یا باریک، بعضی ها پر از ماجراهای جالب هستند. می شود دستشان را گرفت و دقیقا وسط زندگی روزمره ات نشاندشان...و بعد با لبخند هی ورقشان زد و از صفحاتشان درس زندگی آموخت .
در ویترین جهان، آدم ها ژانر های مختلفی دارند. یک سری ها عاشقانه اند. با همان نگاه اول می توان فهمید که باید عاشق این شخصیت شد . بعضی ها ژانر وحشت اند...بعد از مقداری خواندنشان، میفهمی هیچ جوره به ذهنیاتت وصله نمی شوند و اگر دوستی ات را با انها ادامه دهی، حتما با مخ به زمین می خوری. البته یک ژانر جدید هم در بین آدم ها وجود دارد که فقط ۲۱سال از کشفش می گذرد. نامش را گذاشته ام ژانر« دوستی» ...این ژانر مربوط به ادم هایی است که در هر شرایطی رفیق اند...پایه اند...و شارژت می کنند...در جاده ی پر فراز و نشیب زندگی پشتت را خالی نمی کنند و همواره با لبخندی ارامش بخش به تو می فهمانند که زندگی کماکان زیباست و می شود برای لحظات و ثانیه هایش، جنگید.
آوا جان، تو ، اولین ژانر دوستی جهان هستی. این ژانر با تولد تو، در دومین روز از یک ماه یخ زده، به بشریت اضافه شد.
رفیق جان..دختر خاله جان...ژانرِ خوب دوستی، سپاس گزارم که متولد شدی :)