*فریال*
کاربر نگاه دانلود
از رقابت نمیترسیم
شایا: اجازه دهید یك مثال بزنم، ما هفت یا هشت سال قبل روی یك تپه نشسته بودیم و سنگی را پایین انداختیم، آن سنگ بزرگ شد و الان در موسیقی ایرانی جریانی ایجاد شده است كه نمیتوان از آن چشم پوشید. اینكه مثلا «چارتار» در آن مقیاس موفق میشود برای من خوشحالكننده است. زیرا گوش مردم به سمت موسیقیهای جدیتر سوق پیدا كرده و این باعث میشود كه من هم راحتتر كار كنم. در این صورت من خودم را به سمت آنها نمیكشانم و خیالم راحت است كه مردم هم به سمت ما میآیند.
آن سنگ كه گفتم یك مثال بود اما من بالای تپه هستم و فقط بزرگ شدن و رفتن آن را میبینم. آن سنگ كوچك همان كنسرت ما در ارسباران است و الان گروه چارتار هشت سئانس برج میلاد را سولد اوت میكند. منظور من از بزرگی این است و این برای ما هم خیلی خوب است. من هیچ وقت آدم رقابتمحوری نیستم، رفاقت را بیشتر دوست دارم و خیلی صلحدوستم اما در این زمینه با طاها كمی اختلاف داریم. از رقابت نمیترسم چون میدانم كه من پیروز میشوم.
[h=3]«دنگشو» موسیقی روشنفکرها نیست (1) [/h]
خشایار: فضای هنری به گونهای نیست كه بخواهد رقابتی باشد. دو هدف وجود دارد یكی اینكه باید اثر موسیقایی روی شخص مورد نظر تاثیر بگذارد و نكته دیگر این است كه اثر فقط در همان لحظه فروش كند و سپس مانند شمع خاموش شود. هدف بچههای دنگشو لزوما فروش نبوده و این مسئله برای تهیهكنندهها بیشتر مهم است.
هول حلیم
شایا: من هم میخواهم از لحاظ مالی زندگی راحتی داشته باشم اما از هول حلیم نمیخواهم در دیگ بیفتم! نمیخواهم الان میلیاردر بشوم، میخواهم اموراتم راحتتر بگذرد تا وقت بیشتری برای كار و ساز زدن داشته باشم. پیش از انتشار آلبوم اتاق گوشواره با «علی اوجی» قرارداد داشتیم. یكی از دلایل جدایی ما از علی اوجی به غیر از مشغلهكاری او، تفاوت سلیقه در مسائل مالی بود.
او میخواست موسیقی ما را به سمت پاپیولارشدن بیش از حد سوق دهد و ما نمیخواستیم چنین اتفاقی رخ دهد و اختلاف سلیقه یكی از دلایل جدایی ما از آقای اوجی بود. یكی از دلایل موفقیت دنگ شو تا به امروز، جدایی از فضای ماركتینگ است. كارهای عجیب تبلیغاتی و این فضا خیلی آسان است ولی دنگشو توانسته خالص بماند. كسانی كه با دنگ شو ارتباط برقرار میكنند ما را پیدا خواهند كرد و ما سراغ مخاطبان نمیرویم. طرفداران دوآتشه دنگشو بیش از سایر گروههاهستند.
طرفدار دوآتشه كسی است كه با ما حركت میكند
شایا: ما 75 اجرای پژوهشی در طول سال 91 داشتیم. این اجراها بدون تبلیغات بود. من نمیخواهم پیشبینی كنم و بگویم كه قطعا موفق میشویم، اما باتوجه به حقیقتهایی كه روی كاغذ آوردهایم قاعدتا باید اولین كنسرت دنگ شو با استقبال بیشتری مواجه شود. من اعتقاد دارم كه همیشه هم نباید آنگونه موفق شویم. آن موفقیت یك دوپینگ است كه بیدلیل بزرگ میشوید و حركت شما سنگین میشود. هرقدر سبكبارتر باشید، راحتتر میتوانید حركت كنید. زمانی كه شروع به تبلیغات كنید ناگهان نگاههای زیادی به شما معطوف میشود.
چارتار را واقعا دوست دارم اما نگران آلبوم دوم آنها هستم. پیش از انتشار آلبوم آنها به «آرمان گرشاسبی» گفتم كه مواظب باشید ناگهان موفق نشوید. تقصیر آنها هم نیست و این بازیهای منیجرها و تهیهكنندههاست.
با دست پر به صحنه باز خواهیم گشت
شایا: بهشدت مشغول تمرین و برنامهریزی برای كنسرت هستیم اما هنوز هیچ چیز قطعی نیست. با دست پر به صحنه باز خواهیم گشت و حال خودمان را با مخاطبان قسمت میكنیم و به دنبال رقم زدن اتفاقات خوب هستیم. قصد داریم كه خاطرات خوب كنسرتهای گذشته را زنده كنیم و قطعات خاطرهانگیز را با مخاطبان خواهیم خواند.
هنوز هم نمیدانم چرا وارد دنیای موسیقی شدهام
شایا: از دنیای موسیقی دور بودم و هنوز هم نمیدانم كه چرا وارد این دنیا شدهام، اما اعتراف خوب و افتخارآمیز من ورود به موسیقی است. خوشحالم كه در یك دوره در كشور تایلند زندگی كردم و خوشحالم كه به ایران برگشتم.
خشایار: زمانی كه قرار شد با دنگ شو همكاری داشته باشم احساس كردم وارد یك فضای سنتی ایرانی میشوم و این فضا صددرصد باب میل من نبود. وقتی رفتم و دیدم که با تغییر سلیقه خودم مواجه هستم، مسائل مختلفی یاد گرفتم. خیلی خوشحالم كه آن زمان زود قضاوت نكردم. به خودم افتخار میكنم كه تولیداتی داریم كه حتی پدر و مادر من هم با آن ارتباط برقرار میكنند و در ماشین پدر من هم موسیقی دنگشو شنیده میشود. خوشحالم كه الان دانشجو هستم و مهندسی صنایع میخوانم اما در دانشگاه به همه اعلام نمیكنم كه من در گروه موسیقی فعالیت دارم.
از دست «پالت» ناراحت شدم
شایا: گروههایی شبیه دنگشو فعالیت خود را آغاز كردند و من از دست آنها ناراحت نشدم. خیلی خوشحال میشوم كه این جریان گستردهتر شود و گروههای بیشتری فعالیت خود را در این حوزه دنبال كنند. فضای رقابتی سالم خواهد بود، به عنوان مثال من با امید و داریوش (گروه چارتر) دوست هستم یا همكاریهایی با روزبه در گذشته داشتیم. هرقدر فضای این مدل موسیقی بزرگتر شود، به دنگشو هم بیشتر توجه میشود.
خشایار: امید، داریوش و روزبه پیش از ملحق شدن من به دنگشو با گروه فعالیت میكردند. من و بچههای دنگشو اصلا ناراحت نمیشویم كه دوستان و همكاران قدیمی، موسیقی خوب به مردم ارائه میكنند. هرقدر گروههای بیشتری وارد این نوع موسیقی شوند نشان میدهد كه این سبك در حال بزرگ شدن است. وقتی گروهها بیشتر شوند قطعا طرفداران هم بیشتر میشوند. وقتی مردم به این سمت سوق پیدا میكنند ناخواسته سراغ سرچشمه اولیه میروند و نگاهها به هرحال به سمت دنگشو معطوف میشود.
دنگشو تا آخر عمر بر دو نفر متكی خواهد بود
شایا: محوریت دنگ شو الان روی دو نفر نیست و آن دو نفر فقط این گروه را خلق كردند اما دنگ شو تا آخر عمر بر دو نفر متكی خواهد بود. در حال یادگیری سازش با آدمها هستیم و خیلی اهل معاشرت نیستیم. من و طاها در این گروه شروعكننده حركت هستیم. بهعنوان مثال «صبا صمیمی» یا خشایار روانگر یار دنگشو هستند. همه ما یك تیم هستیم كه با همدیگر كار میكنیم.
خشایار: اتفاقا از بیرون كه نگاه میكنم برادران شجاع نوری خیلی اهل سازش هستند. در سایر گروهها همیشه یك نفر بود كه یك پارت جلوی ما قرار میداد و میگفت عین آن را بنوازید. از لحظه اول ورود به دنگشو، طاها و شایا میگفتند كه برای هر بخش درامز بنویسید و دست ما را برای خلاقیت باز میگذاشتند. گروه دنگ شو برای شایا و طاهاست اما دست ما را برای خلاقیت باز میگذارند. ما شرمنده میشویم و با خود میگوییم كاری میكنیم كه دنگشو به همه جا برسد. حتی با از خود گذشتگی به دنگ شو كمك خواهیم كرد زیرا من از خودگذشتگی را در این دو نفر دیدهام.
گذشته،حال،آینده
هیچگاه به آلبوم «شیراز چل ساله» باز نخواهیم گشت
شایا: در آلبوم «اتاق گوشواره» صرفا به دلیل زیبایی و جذابیت از زبان تركی استفاده كردیم. الان هیچ برنامهای نداریم كه باز هم روی زبانهای دیگر تمركز كنیم اما اگر برای ما خوب باشد قطعا استفاده میكنیم. از روزی كه استارت تولید آلبوم را زدیم تا زمان انتشار، فهرست قطعات ما دستخوش تغییرات گستردهای شد. درباره آلبوم هم نظرات مثبت و منفی شنیدم ولی خیلی براساس دلیل نبود. من تقاضا دارم كسی كه نقد منفی بیان میكند حتما با دلیل باشد، در آن صورت استفاده میكنم. مثلا میگویند كه ضعیف شدهاید اما مگر ما تیم فوتبالیم؟ با این وجود حركت رو به جلو خواهیم داشت و هیچگاه به آلبوم «شیراز چل ساله» باز نخواهیم گشت.
خشایار: نظراتی كه من شنیدم آنقدر متنوع بود كه هیچ كمكی به من نكرد، اغلب نقدها بر مبنای حال و احوال افراد بود.
شایا: خیلی خوشحال میشوم اگر مخاطبان دنگشو نسبت به ما هم بر مبنای زمان حال بشنوند و قضاوت كنند. یك زمان است كه شما موسیقی را دوست دارید و یك زمان است كه پكیج تولیدكننده موسیقی را دوست دارید. دوست دارم كه مخاطبان، دنگشو را دوست داشته باشند و یك روز اگر من گفتم دلم گرفته، همه بفهمند كه چرا دل من گرفته است. شاید تحقیق چنین مسئلهای در جامعه ایرانی كمی سخت باشد اما اهمیتی ندارد زیرا من در دنیا زندگی میكنم. من الان میتوانم دهها نقد روی آلبوم «اتاق گوشواره» داشته باشم اما آن اثر همان حال ماست.
پس از «دلتنگ شو» آدم مغرور شدم
شایا: بدترین اعتراف من این است كه پس از آلبوم «شیراز چل ساله» به یك آدم خیلی مغرور تبدیل شدم. غرورم بیدلیل و بیمورد بود و این مسئله مرا دو سال از زندگی عقب انداخت. در آن دو سال باید بیشتر تلاش میكردم تا بهتر باشم اما در یك گوشه نشستم و گفتم كه من رسیدهام! درحالیكه به هیچ جا نرسیده بودم. هیچگاه خودم را بابت آن دو سال نمیبخشم. پس از انتشار آلبوم «دلتنگ شو» آن غرور شكسته شد. دوست نداشتم كه یك سری دلخوریها در گروه پیش بیاید و ناراحتم كه چرا برای رخ ندادن آنها بیشتر تلاش نكردم.
خشایار: به همان اعتراف خوب من باز میگردد و اینكه درباره گروه دنگ شو قضاوت زودهنگام داشتم.
شایا: اجازه دهید یك مثال بزنم، ما هفت یا هشت سال قبل روی یك تپه نشسته بودیم و سنگی را پایین انداختیم، آن سنگ بزرگ شد و الان در موسیقی ایرانی جریانی ایجاد شده است كه نمیتوان از آن چشم پوشید. اینكه مثلا «چارتار» در آن مقیاس موفق میشود برای من خوشحالكننده است. زیرا گوش مردم به سمت موسیقیهای جدیتر سوق پیدا كرده و این باعث میشود كه من هم راحتتر كار كنم. در این صورت من خودم را به سمت آنها نمیكشانم و خیالم راحت است كه مردم هم به سمت ما میآیند.
آن سنگ كه گفتم یك مثال بود اما من بالای تپه هستم و فقط بزرگ شدن و رفتن آن را میبینم. آن سنگ كوچك همان كنسرت ما در ارسباران است و الان گروه چارتار هشت سئانس برج میلاد را سولد اوت میكند. منظور من از بزرگی این است و این برای ما هم خیلی خوب است. من هیچ وقت آدم رقابتمحوری نیستم، رفاقت را بیشتر دوست دارم و خیلی صلحدوستم اما در این زمینه با طاها كمی اختلاف داریم. از رقابت نمیترسم چون میدانم كه من پیروز میشوم.
[h=3]«دنگشو» موسیقی روشنفکرها نیست (1) [/h]
خشایار: فضای هنری به گونهای نیست كه بخواهد رقابتی باشد. دو هدف وجود دارد یكی اینكه باید اثر موسیقایی روی شخص مورد نظر تاثیر بگذارد و نكته دیگر این است كه اثر فقط در همان لحظه فروش كند و سپس مانند شمع خاموش شود. هدف بچههای دنگشو لزوما فروش نبوده و این مسئله برای تهیهكنندهها بیشتر مهم است.
هول حلیم
شایا: من هم میخواهم از لحاظ مالی زندگی راحتی داشته باشم اما از هول حلیم نمیخواهم در دیگ بیفتم! نمیخواهم الان میلیاردر بشوم، میخواهم اموراتم راحتتر بگذرد تا وقت بیشتری برای كار و ساز زدن داشته باشم. پیش از انتشار آلبوم اتاق گوشواره با «علی اوجی» قرارداد داشتیم. یكی از دلایل جدایی ما از علی اوجی به غیر از مشغلهكاری او، تفاوت سلیقه در مسائل مالی بود.
او میخواست موسیقی ما را به سمت پاپیولارشدن بیش از حد سوق دهد و ما نمیخواستیم چنین اتفاقی رخ دهد و اختلاف سلیقه یكی از دلایل جدایی ما از آقای اوجی بود. یكی از دلایل موفقیت دنگ شو تا به امروز، جدایی از فضای ماركتینگ است. كارهای عجیب تبلیغاتی و این فضا خیلی آسان است ولی دنگشو توانسته خالص بماند. كسانی كه با دنگ شو ارتباط برقرار میكنند ما را پیدا خواهند كرد و ما سراغ مخاطبان نمیرویم. طرفداران دوآتشه دنگشو بیش از سایر گروههاهستند.
طرفدار دوآتشه كسی است كه با ما حركت میكند
شایا: ما 75 اجرای پژوهشی در طول سال 91 داشتیم. این اجراها بدون تبلیغات بود. من نمیخواهم پیشبینی كنم و بگویم كه قطعا موفق میشویم، اما باتوجه به حقیقتهایی كه روی كاغذ آوردهایم قاعدتا باید اولین كنسرت دنگ شو با استقبال بیشتری مواجه شود. من اعتقاد دارم كه همیشه هم نباید آنگونه موفق شویم. آن موفقیت یك دوپینگ است كه بیدلیل بزرگ میشوید و حركت شما سنگین میشود. هرقدر سبكبارتر باشید، راحتتر میتوانید حركت كنید. زمانی كه شروع به تبلیغات كنید ناگهان نگاههای زیادی به شما معطوف میشود.
چارتار را واقعا دوست دارم اما نگران آلبوم دوم آنها هستم. پیش از انتشار آلبوم آنها به «آرمان گرشاسبی» گفتم كه مواظب باشید ناگهان موفق نشوید. تقصیر آنها هم نیست و این بازیهای منیجرها و تهیهكنندههاست.
با دست پر به صحنه باز خواهیم گشت
شایا: بهشدت مشغول تمرین و برنامهریزی برای كنسرت هستیم اما هنوز هیچ چیز قطعی نیست. با دست پر به صحنه باز خواهیم گشت و حال خودمان را با مخاطبان قسمت میكنیم و به دنبال رقم زدن اتفاقات خوب هستیم. قصد داریم كه خاطرات خوب كنسرتهای گذشته را زنده كنیم و قطعات خاطرهانگیز را با مخاطبان خواهیم خواند.
هنوز هم نمیدانم چرا وارد دنیای موسیقی شدهام
شایا: از دنیای موسیقی دور بودم و هنوز هم نمیدانم كه چرا وارد این دنیا شدهام، اما اعتراف خوب و افتخارآمیز من ورود به موسیقی است. خوشحالم كه در یك دوره در كشور تایلند زندگی كردم و خوشحالم كه به ایران برگشتم.
خشایار: زمانی كه قرار شد با دنگ شو همكاری داشته باشم احساس كردم وارد یك فضای سنتی ایرانی میشوم و این فضا صددرصد باب میل من نبود. وقتی رفتم و دیدم که با تغییر سلیقه خودم مواجه هستم، مسائل مختلفی یاد گرفتم. خیلی خوشحالم كه آن زمان زود قضاوت نكردم. به خودم افتخار میكنم كه تولیداتی داریم كه حتی پدر و مادر من هم با آن ارتباط برقرار میكنند و در ماشین پدر من هم موسیقی دنگشو شنیده میشود. خوشحالم كه الان دانشجو هستم و مهندسی صنایع میخوانم اما در دانشگاه به همه اعلام نمیكنم كه من در گروه موسیقی فعالیت دارم.
از دست «پالت» ناراحت شدم
شایا: گروههایی شبیه دنگشو فعالیت خود را آغاز كردند و من از دست آنها ناراحت نشدم. خیلی خوشحال میشوم كه این جریان گستردهتر شود و گروههای بیشتری فعالیت خود را در این حوزه دنبال كنند. فضای رقابتی سالم خواهد بود، به عنوان مثال من با امید و داریوش (گروه چارتر) دوست هستم یا همكاریهایی با روزبه در گذشته داشتیم. هرقدر فضای این مدل موسیقی بزرگتر شود، به دنگشو هم بیشتر توجه میشود.
خشایار: امید، داریوش و روزبه پیش از ملحق شدن من به دنگشو با گروه فعالیت میكردند. من و بچههای دنگشو اصلا ناراحت نمیشویم كه دوستان و همكاران قدیمی، موسیقی خوب به مردم ارائه میكنند. هرقدر گروههای بیشتری وارد این نوع موسیقی شوند نشان میدهد كه این سبك در حال بزرگ شدن است. وقتی گروهها بیشتر شوند قطعا طرفداران هم بیشتر میشوند. وقتی مردم به این سمت سوق پیدا میكنند ناخواسته سراغ سرچشمه اولیه میروند و نگاهها به هرحال به سمت دنگشو معطوف میشود.
دنگشو تا آخر عمر بر دو نفر متكی خواهد بود
شایا: محوریت دنگ شو الان روی دو نفر نیست و آن دو نفر فقط این گروه را خلق كردند اما دنگ شو تا آخر عمر بر دو نفر متكی خواهد بود. در حال یادگیری سازش با آدمها هستیم و خیلی اهل معاشرت نیستیم. من و طاها در این گروه شروعكننده حركت هستیم. بهعنوان مثال «صبا صمیمی» یا خشایار روانگر یار دنگشو هستند. همه ما یك تیم هستیم كه با همدیگر كار میكنیم.
خشایار: اتفاقا از بیرون كه نگاه میكنم برادران شجاع نوری خیلی اهل سازش هستند. در سایر گروهها همیشه یك نفر بود كه یك پارت جلوی ما قرار میداد و میگفت عین آن را بنوازید. از لحظه اول ورود به دنگشو، طاها و شایا میگفتند كه برای هر بخش درامز بنویسید و دست ما را برای خلاقیت باز میگذاشتند. گروه دنگ شو برای شایا و طاهاست اما دست ما را برای خلاقیت باز میگذارند. ما شرمنده میشویم و با خود میگوییم كاری میكنیم كه دنگشو به همه جا برسد. حتی با از خود گذشتگی به دنگ شو كمك خواهیم كرد زیرا من از خودگذشتگی را در این دو نفر دیدهام.
گذشته،حال،آینده
هیچگاه به آلبوم «شیراز چل ساله» باز نخواهیم گشت
شایا: در آلبوم «اتاق گوشواره» صرفا به دلیل زیبایی و جذابیت از زبان تركی استفاده كردیم. الان هیچ برنامهای نداریم كه باز هم روی زبانهای دیگر تمركز كنیم اما اگر برای ما خوب باشد قطعا استفاده میكنیم. از روزی كه استارت تولید آلبوم را زدیم تا زمان انتشار، فهرست قطعات ما دستخوش تغییرات گستردهای شد. درباره آلبوم هم نظرات مثبت و منفی شنیدم ولی خیلی براساس دلیل نبود. من تقاضا دارم كسی كه نقد منفی بیان میكند حتما با دلیل باشد، در آن صورت استفاده میكنم. مثلا میگویند كه ضعیف شدهاید اما مگر ما تیم فوتبالیم؟ با این وجود حركت رو به جلو خواهیم داشت و هیچگاه به آلبوم «شیراز چل ساله» باز نخواهیم گشت.
خشایار: نظراتی كه من شنیدم آنقدر متنوع بود كه هیچ كمكی به من نكرد، اغلب نقدها بر مبنای حال و احوال افراد بود.
شایا: خیلی خوشحال میشوم اگر مخاطبان دنگشو نسبت به ما هم بر مبنای زمان حال بشنوند و قضاوت كنند. یك زمان است كه شما موسیقی را دوست دارید و یك زمان است كه پكیج تولیدكننده موسیقی را دوست دارید. دوست دارم كه مخاطبان، دنگشو را دوست داشته باشند و یك روز اگر من گفتم دلم گرفته، همه بفهمند كه چرا دل من گرفته است. شاید تحقیق چنین مسئلهای در جامعه ایرانی كمی سخت باشد اما اهمیتی ندارد زیرا من در دنیا زندگی میكنم. من الان میتوانم دهها نقد روی آلبوم «اتاق گوشواره» داشته باشم اما آن اثر همان حال ماست.
پس از «دلتنگ شو» آدم مغرور شدم
شایا: بدترین اعتراف من این است كه پس از آلبوم «شیراز چل ساله» به یك آدم خیلی مغرور تبدیل شدم. غرورم بیدلیل و بیمورد بود و این مسئله مرا دو سال از زندگی عقب انداخت. در آن دو سال باید بیشتر تلاش میكردم تا بهتر باشم اما در یك گوشه نشستم و گفتم كه من رسیدهام! درحالیكه به هیچ جا نرسیده بودم. هیچگاه خودم را بابت آن دو سال نمیبخشم. پس از انتشار آلبوم «دلتنگ شو» آن غرور شكسته شد. دوست نداشتم كه یك سری دلخوریها در گروه پیش بیاید و ناراحتم كه چرا برای رخ ندادن آنها بیشتر تلاش نكردم.
خشایار: به همان اعتراف خوب من باز میگردد و اینكه درباره گروه دنگ شو قضاوت زودهنگام داشتم.
