تونتی وان پایلوتس
گروه موسیقی امریکایی
تونتی وان پایلتس (به انگلیسی: Twenty One Pilots) یک گروه موسیقی دو نفرهٔ آمریکایی است که در شهر کلمبوس، پایتخت ایالت اوهایو، در سال ۲۰۰۹ میلادی شکل گرفت که شامل تایلر جوزف و جاش دان است.[۱۰] این بند در سال ۲۰۰۹ توسط رهبر گروه، تایلر جوزف به همراه عضوهای قبلی گروه، نیک توماس و کریس سلیح که در سال ۲۰۱۱ گروه را ترک کردند، تشکیل شد.
[TR
[TD]
سال 2015 در بانکوک، پایتخت کشور تایلند[/TD]
[TD][/TD]
[/TR]
[TH]
این دو نفر قبل از اینکه توسط ناشر Fueled By Ramen در سال 2012 بخوانند، دو آلبوم غیررسمی به نام‌های Twenty One Pilots (بیست و یک خلبان) در سال ۲۰۰۹ و Regional at Best (ایالتی در بهترین حالت) در سال ۲۰۱۱ بیرون دادند.[۱۱] آنها اولین کار رسمی شان را با ناشر Fueled By Ramen به نام Vessel (پوسته) در سال ۲۰۱۳ بیرون دادند.[۱۲] دومین آلبوم رسمی آنها به نام Blurryface (چهرهٔ تار) در تاریخ ۱۵ می ۲۰۱۵ انتشار یافت.
شروع خیز شهرت این گروه پس از سال‌ها اجرا، در سال ۲۰۱۵ با آلبوم blurry face (چهره ی تار) بود.
تاریخچه
۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱: شکل‌گیری
این گروه در سال ۲۰۰۹ در شهر کلمبوس، پایتخت ایالت اوهایو توسط تایلر جوزف، نیک توماس و کریس صالح که دوستان دانشگاهی بودند، شکل گرفت[۱۱][۱۳]. تایلر اسم گروه را در حین مطالعهٔ آهنگ All My Sons (تمام پسران من) از آرتور میلر انتخاب کرد؛ که دربارهٔ مردی است که بعد از اینکه باعث مرگ بیست و یک خلبان در جنگ جهانی دوم شد، باید بهترین تصمیم را برای خانواده اش میگرفت، چون او آگاهانه بخاطر سود خودش، به آنها قطعات معیوب فرستاد. تایلر گفت که این داستان که نشان از معضل اخلاقی دارد، الهامی برای اسم گروه بود[۱۴].
در تاریخ 29 دسامبر 2009، آنها اولین آلبوم غیررسمی شان را به نام Twenty One Pilots (بیست و یک خلبان) منتشر، و تور در ایالت اوهایو را آغاز کردند.
در سال ۲۰۱۰ گروه دو آهنگی که به‌طور رسمی منتشر نشده بودند را در حساب ساوند کلاود شان منتشر کردند[۱۵]، که شامل یک آهنگ رسمی به نام Time to Say Goodbye (وقت خداحافظیه) و کاوری از کرستینا پری به نام Jar of Hearts (لرزه ی قلب ها) بود.
در اواسط سال ۲۰۱۱ توماس و صالح گروه را ترک کردند. هر دوی آنها یادداشت‌های خداحافظی در صفحهٔ رسمی فیسبوک شان پست کردند[۱۶][۱۷]. سپس جاش، درامر سابق آهنگ House of Heroes (خانه ی قهرمانان) به تایلر پیوست.
۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ویرایش
دومین آلبوم غیررسمی گروه، Regional at Best (ایالتی در بهترین حالت)، در تاریخ هشتم ژوئیه ۲۰۱۱ با تنظیمی جدید توسط تایلر و جاش منتشر شد. در طی همان سال، گروه به طرفدارانش دو آهنگ غیررسمی از طریق خبرنامهٔ ایمیل شان تقدیم کرد: نسخهٔ اصلی House of Gold (خانهٔ طلایی) و یک تک ترانه به نام Two (دو).
در تاریخ ۱۱ فوریه ۲۰۱۲، گروه یک موزیک ویدیو برای آهنگ منتشر نشدهٔ Goner (از دست رفته) در یوتیوب منتشر کرد. این آهنگ در سال 2015 برای انتشار در آلبوم Blurryface (چهره ی تار) بازنویسی و دوباره ضبط شد.
اجرای آهنگ درختان
۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ویرایش
در تاریخ ۱۲ نوامبر ۲۰۱۲، موزیک ویدیو رسمی آهنگ Holding on to You (تکیه به تو) در یوتیوب منتشر شد[۱۸]. همچنین در تاریخ هفتم ژانویه ۲۰۱۳ ویدئو کلیپ آهنگ Guns for Hands (تپانچه برای دست‌ها) و در تاریخ ۱۹ آوریل ۲۰۱۳ ویدئو کلیپ آهنگ Car Radio (رادیو ی اتومبیل) منتشر شد[۱۹][۲۰].
در تاریخ دوم اکتبر 2013، ویدئو کلیپ آهنگ House of Gold (خانه ی طلایی) در یوتیوب منتشر شد[۲۱].
در تاریخ 31 دسامبر ویدئو کلیپ آهنگ Truce (آتش بس) و همچنین ویدئو کلیپ رسمی آهنگ Migraine (میگرن) توسط یوتیوب منتشر شد (گرچه بعد از مدت کوتاهی پاک شد)[۲۲][۲۳].
۲۰۱۴ویرایش
در تاریخ ۳۱ دسامبر ۲۰۱۴، گروه ویدئو کلیپی برای آهنگ Ode to Sleep (نوای خواب) منتشر کردند[۲۴].
۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷: BLURRYFACEویرایش
گروه اولین تک‌آهنگشان به نام Fairly Local (نسبتاً محلی) را منتشر کردند[۲۵]. دومین تک‌آهنگشان به نام Tear in My Heart (ضربه‌ای در قلب من) و همچنین موزیک ویدیو آن را در تاریخ پنجم آوریل ۲۰۱۵ منتشر کردند[۲۶]. در تاریخ ۲۸ آوریل آهنگ Stressed Out (استرس) سومین تک‌آهنگ آنها به همراه موزیک ویدیو منتشر شد[۲۷].
آهنگ Stressed Out (استرس) جایزه بفتای 2017 , رتبهٔ دوم در بیلبورد، و رتبهٔ اول در آلترنتیو سانگز و هات راک سانگز را به دست آورد[۲۸].
آلبوم Blurryface (چهره تار) چهار روز زودتر، در تاریخ ۱۵ مارس ۲۰۱۵ منتشر شد و در هفتهٔ اول بالای ۱۳۴ هزار فروش داشت[۲۹].
گروه، تور جهانی (Blurryface) چهره تار را در تاریخ ۱۱ می‌در گلاسگو، واقع در اسکاتلند آغاز کرد[۳۰].
تور جهانی چهرهٔ تار در ۱۴ فبریه ۲۰۱۵ به دلیل حمله تروریستی در پاریس نیمه کاره پایان یافت و گروه برای استراحت به آمریکا بازگشت.
آنها در ۳۱ می ۲۰۱۶ تور جهانی Emotional Roadshow (تور خیابانی احساسی) را آغاز کردند که شامل اجراهایی در ایالات متحده، کانادا، مکزیک، اروپا و استرالیا میشد. آنها اعلام کردند بندهای مخصوص سر آشپز و میوت‌مث آنها را همراهی کردند.[۳۱][۳۲][۳۳]
در ۱۶ جوئن ۲۰۱۶ بند تک‌آهنگ Heathens (کافران) را به عنوان اولین تک آهنگ از آلبوم فیلم جوخه ی خودکشی، زودتر از زمان مشخص شده، ۲۴ جوئن منشتر کرد. آهنگ ۱۵ جوئن در فضای مجازی لو رفت. موزیک ویدیو ی این آهنگ ۲۱ جوئن ۲۰۱۶ منتشر شد. این آهنگ در تیتراژ پایانی فیلم پخش شد.[۳۴][۳۴][۳۵][۳۵]
بعد از آن تونتی وان پایلوتس تبدیل به سومین هنرمند در تاریخ شد که دو آهنگ به صورت هم زمان در پنج آهنگ برتر بیلبورد دارد و به هنرمندانی چون بیتلز و الویس پریسلی پیوست.
در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۶ بند بازخوانی آهنگ Cancer (سرطان) از بند مای کمیکال رومنس که بخشی از آلبوم رژه ی سیاه بود را منتشر کرد. موزیک ویدیوی انیمیشنی آن هم هم‌زمان منتشر شد.[۳۶]
در ۸ اوکتبر ۲۰۱۶ تونتی وان پایلوتس میهمان برنامه شنبه شب شد و نسخه‌های ارکست سمفونیک آهنگهای "کافران" و "سواری" را اجرا کرد که از نظر مجله ی رولینگ استون بهترین اجرای آنها تاکنون بود. پس از آن بند در مراسم موسیقی امریکا ترکیب دو آهنگ پر‌فروش خود "Stressed Out" و "Heathens" را اجرا کرد. آنها همچنین برای اولین بار در تلوزیون دو جایزه‌ی "بند مورد علاقه مردم" و "هنرمند الترنیتیو مورد علاقه مردم" را دریافت کردند. در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۶ بند یک آلبوم لایو محدود که برگرفته از دو شب اجرای بند در سالن "تئاتر فاکس اوئکلند" بود به نام Blurryface Live منتشر کرد.
بند بعدا با بند الترنیتیو راک Mutemath همکاری کرد و یک اِی پی پنج آهنگه که متشکل از پنج ریمیکس از آهنگهای آلبوم چهره تار بود را به نام TØPxMM منتشر کرد. آلبوم در ۱۹ دسامبر آن سال به صورت مجانی در سایت بند قرار گرفت. آنها همچنین یک ویدیوی ۲۵ دقیقه ای از اجرای آهنگ ها را در استودیو را در شبکه یوتیوب خود منتشر کردند.[۳۷]
بند در ۱۲ فبریه ۲۰۱۷ یک جایزه گِرمی برای آهنگ "استرس" در دسته بندی بهترین اجرا گروهی پاپ دریافت کرد. آنها قبل از دریافت جایزه شلوار خود را درآوردند و بر روی استیج رفتند. در سخنرانی تایلر جوزف از عمل به قولی که سال ها قبل به هم گروهی خود داده بود یاد کرد.
بند در ۲۷ مارچ ۲۰۱۷ مجموعه ای از پنج اجرا را با نام "تور کلمبوس" معرفی کرد که شامل پنج روز اجرای بند در شهر مادری بند بود. بند ابتدا شروع به اجرا در چند سالن کوچک شهر کرد و سپس به عنوان اختتامیه چرخه اجراهای خود در بزرگ ترین سالن شهر اجرا کرد. سالن هایی که بند در آن اجرا کرد شامل سالن های The Basement، Newport Music Hall، Express Live، Nationwide Arena و Value City Arena بود.
در مصاحبه ای که بند در نوامبر ۲۰۱۶ با مجله‌ی Alternative Press داشت تونتی وان پایلوتس اعلام کرد که آنها پس از آخرین اجرای خودشون به "تاریکی میرن" و روی ساخت آلبوم جدیدشون تمرکز میکنند. جوزف در این مصاحبه اعلام کرد که علاقه دارد که بر روی ترانه های خود تمرکز بیشتری کند و موسیقی جدید بند رو به "تازگی، ترانه ها، پویایی و شجاعت در آهنگ سازی" که در آلبوم اول بند بود ببرد. بند برای آخرین بار در جولای ۲۰۱۷ در فضای مجازی فعال بود؛ آن ها چند عکس از چشمی در حال بسته شدن منتشر کردند که بر روی آنها چند تکه ترانه از آهنگهای بند نوشته شده بود. پس از آن بند به یک وقفه یک ساله رفت.
۲۰۱۸ تا کنون: Trench
تونتی وان پایلوتس بعد از مدت ها سکوت در آوریل ۲۰۱۸ به صورت پنهان با طرفداران خود ارتباط برقرار کرد و به مدت سه ماه به گذاشتن مطالبی عجیب در یک سایت غیر رسمی پرداخت. آن ها به این وسیله اقدام به دادن سرنخ هایی راجب آلبوم بعدی خود کردند، طبق اطلاعات موجود در آن سایت آلبوم بعدی خود یک آلبوم مفهومی است و تم آن برگرفته از دخمه های زرتشیتان است.
در ۷ جولای ۲۰۱۸ بند بعد از یک سال سکوت در فضای مجازی ایمیلی عجیب به طرفداران خود داد و در آن عرضه‌ی آهنگ جدید خود را اعلام کرد. پس از دو روز آن ها بلاخره در تمامی حساب های اجتماعی خود ویدیویی کوتاه از یک چشم زرد یک جغد منتشر کرد. آن ها همچنین لوگوی جدید خود را نیز معرفی کردند که شاهد تغییرات بسیاری بوده؛ رنگ لوگو کاملا به رنگ زرد در آمده و خطوط عمودی و مورب آن دو لایه شدند //-||
سر انجام این بند در ۱۱ جولای ۲۰۱۸ دو تک آهنگ Jumpsuit و Nico And The Niners را به همراه موزیک ویدیو Jumpsuit منتشر و اعلام کرد پنجمین البوم استودیویی بند به نام Trench در ۵ اکتبر ۲۰۱۸ به طور رسمی منتشر خواهد شد. همینطور اعلام شد تور برای این آلبوم به اسم The Bandito Tour در تاریخ ۱۶ اکتبر ۲۰۱۸ اغاز خواهد شد.
کمی بعد از انتشار دو تک آهنگ و موزیک ویدیو Jumpsuit، در ۲۶ جولای ۲۰۱۸ موزیک ویدیو Nico And The Niners منتشر شد.[۳۸][۳۹][۴۰][۴۱]
سبک موسیقی و اعتبار
استایل موسیقایی بند به ضورت زیل شرح داده شده است: الترنیتیو هیپ هاپ[۴۲][۴۳][۴۴]، الکتروپاپ[۴۲][۴۵][۴۶][۴۷]، ایندی پاپ[۴۸][۴۸]، پاپ راک[۴۹]، رپ راک[۵۰]، الترنیتیو راک، رگی[۵۱]، راک[۵۲][۵۳]، سینث-پاپ، الکترونیکا، الکترونیک راک، ایمو رپ، ایندی راک، پاپ-رپ، هیپ هاپ، سایکدلیک[۵۴]، ایندیترونیکا[۵۵]
این گروه مخلوطی از پیانو (هر از گاهی کیبورد و کیتار)، ترکیب‌کننده، درام (به همراه مخلوطی از درام الکترونیک در بعضی قسمت ها)، خوانندگی، و گاهی یوکه لیلی به همراه دارد[۵۶].
تایلر اظهار دارد که زمانی که شعر خیلی طولانی می‌شود، باید شروع به رپ خواندن بکند تا بتواند متن آهنگ را در آهنگ بگنجاند[۵۷].
مردم معمولاً با مربوط ساختن این گروه به یک ژانر مشخص برای توصیفش مشکل دارند[۵۸]. اگرچه خیلی از طرفداران به این گروه لقب اسکیزوفرنی پاپ داده اند که یک ژانر فرعی غیررسمی و اصطلاحی از پاپ است[۱۴].
با اینکه بسیاری از آهنگهای این گروه شامل اشاراتی به الهیات مسیحی می‌شود، و پیامی (هرچند غیر مستقیم) درباره ی خداوند دارد، و تمام اعضای گروه (چه گذشته چه در حال حاضر) مسیحی هستند، این گروه به عنوان یک گروه مسیحی مطرح نشده است[۱۳][۵۹].
بند یک فن بیس بزرگ برای خود دارد که اسم آن "محفل اسکلت" است.
با استناد به خود بند هدف آنان از ساخت موسیقی "ترغیب کردن مردم برای فکر کردن" است. آنها تلاش میکنند تا به مردم ارزش‌های واقعی زندگی را نشان دهند و در آهنگ هایشان به موضوعاتی همچون مبارزه با مادی نگری و مبارزه با نَفس و شیطان اشاره میکنند.
اعضای گروه
در حال حاضر
نماد محفل اسکلت
تور کنسرت
تور جهانی نجات راک ان رول همراه با فال اوت بوی و پنیک! ات د دیسکو
تور پارامور به همرا گروه پارامور (2014)
جوایزویرایش
گروه موسیقی امریکایی
تونتی وان پایلتس (به انگلیسی: Twenty One Pilots) یک گروه موسیقی دو نفرهٔ آمریکایی است که در شهر کلمبوس، پایتخت ایالت اوهایو، در سال ۲۰۰۹ میلادی شکل گرفت که شامل تایلر جوزف و جاش دان است.[۱۰] این بند در سال ۲۰۰۹ توسط رهبر گروه، تایلر جوزف به همراه عضوهای قبلی گروه، نیک توماس و کریس سلیح که در سال ۲۰۱۱ گروه را ترک کردند، تشکیل شد.
| خاستگاه [TD]کلمبوس، ایالت اوهایو، ایالت‌های غرب میانه آمریکا، ایالات متحده آمریکا[/TD] | |
|---|---|
| سبک | آلترنتیو هیپ هاپ[۱][۲]، الکتروپاپ[۳][۴]، ایندی پاپ[۵]، راک[۶][۷][۸][۹] |
| سال‌های فعالیت | 2009 تاکنون |
| ناشر(ان) | DCD2 WEA International Atlantic Fueled By Ramen |
| وب‌گاه | |
| اعضا | تایلر جوزف جاش دان |
| اعضای قبلی | نیک توماس کریس صالح |
[TR
[TD]
سال 2015 در بانکوک، پایتخت کشور تایلند[/TD]
[TD][/TD]
[/TR]
[TH]
شروع خیز شهرت این گروه پس از سال‌ها اجرا، در سال ۲۰۱۵ با آلبوم blurry face (چهره ی تار) بود.
تاریخچه
۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱: شکل‌گیری
این گروه در سال ۲۰۰۹ در شهر کلمبوس، پایتخت ایالت اوهایو توسط تایلر جوزف، نیک توماس و کریس صالح که دوستان دانشگاهی بودند، شکل گرفت[۱۱][۱۳]. تایلر اسم گروه را در حین مطالعهٔ آهنگ All My Sons (تمام پسران من) از آرتور میلر انتخاب کرد؛ که دربارهٔ مردی است که بعد از اینکه باعث مرگ بیست و یک خلبان در جنگ جهانی دوم شد، باید بهترین تصمیم را برای خانواده اش میگرفت، چون او آگاهانه بخاطر سود خودش، به آنها قطعات معیوب فرستاد. تایلر گفت که این داستان که نشان از معضل اخلاقی دارد، الهامی برای اسم گروه بود[۱۴].
در تاریخ 29 دسامبر 2009، آنها اولین آلبوم غیررسمی شان را به نام Twenty One Pilots (بیست و یک خلبان) منتشر، و تور در ایالت اوهایو را آغاز کردند.
در سال ۲۰۱۰ گروه دو آهنگی که به‌طور رسمی منتشر نشده بودند را در حساب ساوند کلاود شان منتشر کردند[۱۵]، که شامل یک آهنگ رسمی به نام Time to Say Goodbye (وقت خداحافظیه) و کاوری از کرستینا پری به نام Jar of Hearts (لرزه ی قلب ها) بود.
در اواسط سال ۲۰۱۱ توماس و صالح گروه را ترک کردند. هر دوی آنها یادداشت‌های خداحافظی در صفحهٔ رسمی فیسبوک شان پست کردند[۱۶][۱۷]. سپس جاش، درامر سابق آهنگ House of Heroes (خانه ی قهرمانان) به تایلر پیوست.
۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ویرایش
دومین آلبوم غیررسمی گروه، Regional at Best (ایالتی در بهترین حالت)، در تاریخ هشتم ژوئیه ۲۰۱۱ با تنظیمی جدید توسط تایلر و جاش منتشر شد. در طی همان سال، گروه به طرفدارانش دو آهنگ غیررسمی از طریق خبرنامهٔ ایمیل شان تقدیم کرد: نسخهٔ اصلی House of Gold (خانهٔ طلایی) و یک تک ترانه به نام Two (دو).
در تاریخ ۱۱ فوریه ۲۰۱۲، گروه یک موزیک ویدیو برای آهنگ منتشر نشدهٔ Goner (از دست رفته) در یوتیوب منتشر کرد. این آهنگ در سال 2015 برای انتشار در آلبوم Blurryface (چهره ی تار) بازنویسی و دوباره ضبط شد.
اجرای آهنگ درختان
۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ویرایش
در تاریخ ۱۲ نوامبر ۲۰۱۲، موزیک ویدیو رسمی آهنگ Holding on to You (تکیه به تو) در یوتیوب منتشر شد[۱۸]. همچنین در تاریخ هفتم ژانویه ۲۰۱۳ ویدئو کلیپ آهنگ Guns for Hands (تپانچه برای دست‌ها) و در تاریخ ۱۹ آوریل ۲۰۱۳ ویدئو کلیپ آهنگ Car Radio (رادیو ی اتومبیل) منتشر شد[۱۹][۲۰].
در تاریخ دوم اکتبر 2013، ویدئو کلیپ آهنگ House of Gold (خانه ی طلایی) در یوتیوب منتشر شد[۲۱].
در تاریخ 31 دسامبر ویدئو کلیپ آهنگ Truce (آتش بس) و همچنین ویدئو کلیپ رسمی آهنگ Migraine (میگرن) توسط یوتیوب منتشر شد (گرچه بعد از مدت کوتاهی پاک شد)[۲۲][۲۳].
۲۰۱۴ویرایش
در تاریخ ۳۱ دسامبر ۲۰۱۴، گروه ویدئو کلیپی برای آهنگ Ode to Sleep (نوای خواب) منتشر کردند[۲۴].
۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷: BLURRYFACEویرایش
گروه اولین تک‌آهنگشان به نام Fairly Local (نسبتاً محلی) را منتشر کردند[۲۵]. دومین تک‌آهنگشان به نام Tear in My Heart (ضربه‌ای در قلب من) و همچنین موزیک ویدیو آن را در تاریخ پنجم آوریل ۲۰۱۵ منتشر کردند[۲۶]. در تاریخ ۲۸ آوریل آهنگ Stressed Out (استرس) سومین تک‌آهنگ آنها به همراه موزیک ویدیو منتشر شد[۲۷].
آهنگ Stressed Out (استرس) جایزه بفتای 2017 , رتبهٔ دوم در بیلبورد، و رتبهٔ اول در آلترنتیو سانگز و هات راک سانگز را به دست آورد[۲۸].
آلبوم Blurryface (چهره تار) چهار روز زودتر، در تاریخ ۱۵ مارس ۲۰۱۵ منتشر شد و در هفتهٔ اول بالای ۱۳۴ هزار فروش داشت[۲۹].
گروه، تور جهانی (Blurryface) چهره تار را در تاریخ ۱۱ می‌در گلاسگو، واقع در اسکاتلند آغاز کرد[۳۰].
تور جهانی چهرهٔ تار در ۱۴ فبریه ۲۰۱۵ به دلیل حمله تروریستی در پاریس نیمه کاره پایان یافت و گروه برای استراحت به آمریکا بازگشت.
آنها در ۳۱ می ۲۰۱۶ تور جهانی Emotional Roadshow (تور خیابانی احساسی) را آغاز کردند که شامل اجراهایی در ایالات متحده، کانادا، مکزیک، اروپا و استرالیا میشد. آنها اعلام کردند بندهای مخصوص سر آشپز و میوت‌مث آنها را همراهی کردند.[۳۱][۳۲][۳۳]
در ۱۶ جوئن ۲۰۱۶ بند تک‌آهنگ Heathens (کافران) را به عنوان اولین تک آهنگ از آلبوم فیلم جوخه ی خودکشی، زودتر از زمان مشخص شده، ۲۴ جوئن منشتر کرد. آهنگ ۱۵ جوئن در فضای مجازی لو رفت. موزیک ویدیو ی این آهنگ ۲۱ جوئن ۲۰۱۶ منتشر شد. این آهنگ در تیتراژ پایانی فیلم پخش شد.[۳۴][۳۴][۳۵][۳۵]
بعد از آن تونتی وان پایلوتس تبدیل به سومین هنرمند در تاریخ شد که دو آهنگ به صورت هم زمان در پنج آهنگ برتر بیلبورد دارد و به هنرمندانی چون بیتلز و الویس پریسلی پیوست.
در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۶ بند بازخوانی آهنگ Cancer (سرطان) از بند مای کمیکال رومنس که بخشی از آلبوم رژه ی سیاه بود را منتشر کرد. موزیک ویدیوی انیمیشنی آن هم هم‌زمان منتشر شد.[۳۶]
در ۸ اوکتبر ۲۰۱۶ تونتی وان پایلوتس میهمان برنامه شنبه شب شد و نسخه‌های ارکست سمفونیک آهنگهای "کافران" و "سواری" را اجرا کرد که از نظر مجله ی رولینگ استون بهترین اجرای آنها تاکنون بود. پس از آن بند در مراسم موسیقی امریکا ترکیب دو آهنگ پر‌فروش خود "Stressed Out" و "Heathens" را اجرا کرد. آنها همچنین برای اولین بار در تلوزیون دو جایزه‌ی "بند مورد علاقه مردم" و "هنرمند الترنیتیو مورد علاقه مردم" را دریافت کردند. در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۶ بند یک آلبوم لایو محدود که برگرفته از دو شب اجرای بند در سالن "تئاتر فاکس اوئکلند" بود به نام Blurryface Live منتشر کرد.
بند بعدا با بند الترنیتیو راک Mutemath همکاری کرد و یک اِی پی پنج آهنگه که متشکل از پنج ریمیکس از آهنگهای آلبوم چهره تار بود را به نام TØPxMM منتشر کرد. آلبوم در ۱۹ دسامبر آن سال به صورت مجانی در سایت بند قرار گرفت. آنها همچنین یک ویدیوی ۲۵ دقیقه ای از اجرای آهنگ ها را در استودیو را در شبکه یوتیوب خود منتشر کردند.[۳۷]
بند در ۱۲ فبریه ۲۰۱۷ یک جایزه گِرمی برای آهنگ "استرس" در دسته بندی بهترین اجرا گروهی پاپ دریافت کرد. آنها قبل از دریافت جایزه شلوار خود را درآوردند و بر روی استیج رفتند. در سخنرانی تایلر جوزف از عمل به قولی که سال ها قبل به هم گروهی خود داده بود یاد کرد.
بند در ۲۷ مارچ ۲۰۱۷ مجموعه ای از پنج اجرا را با نام "تور کلمبوس" معرفی کرد که شامل پنج روز اجرای بند در شهر مادری بند بود. بند ابتدا شروع به اجرا در چند سالن کوچک شهر کرد و سپس به عنوان اختتامیه چرخه اجراهای خود در بزرگ ترین سالن شهر اجرا کرد. سالن هایی که بند در آن اجرا کرد شامل سالن های The Basement، Newport Music Hall، Express Live، Nationwide Arena و Value City Arena بود.
در مصاحبه ای که بند در نوامبر ۲۰۱۶ با مجله‌ی Alternative Press داشت تونتی وان پایلوتس اعلام کرد که آنها پس از آخرین اجرای خودشون به "تاریکی میرن" و روی ساخت آلبوم جدیدشون تمرکز میکنند. جوزف در این مصاحبه اعلام کرد که علاقه دارد که بر روی ترانه های خود تمرکز بیشتری کند و موسیقی جدید بند رو به "تازگی، ترانه ها، پویایی و شجاعت در آهنگ سازی" که در آلبوم اول بند بود ببرد. بند برای آخرین بار در جولای ۲۰۱۷ در فضای مجازی فعال بود؛ آن ها چند عکس از چشمی در حال بسته شدن منتشر کردند که بر روی آنها چند تکه ترانه از آهنگهای بند نوشته شده بود. پس از آن بند به یک وقفه یک ساله رفت.
۲۰۱۸ تا کنون: Trench
تونتی وان پایلوتس بعد از مدت ها سکوت در آوریل ۲۰۱۸ به صورت پنهان با طرفداران خود ارتباط برقرار کرد و به مدت سه ماه به گذاشتن مطالبی عجیب در یک سایت غیر رسمی پرداخت. آن ها به این وسیله اقدام به دادن سرنخ هایی راجب آلبوم بعدی خود کردند، طبق اطلاعات موجود در آن سایت آلبوم بعدی خود یک آلبوم مفهومی است و تم آن برگرفته از دخمه های زرتشیتان است.
در ۷ جولای ۲۰۱۸ بند بعد از یک سال سکوت در فضای مجازی ایمیلی عجیب به طرفداران خود داد و در آن عرضه‌ی آهنگ جدید خود را اعلام کرد. پس از دو روز آن ها بلاخره در تمامی حساب های اجتماعی خود ویدیویی کوتاه از یک چشم زرد یک جغد منتشر کرد. آن ها همچنین لوگوی جدید خود را نیز معرفی کردند که شاهد تغییرات بسیاری بوده؛ رنگ لوگو کاملا به رنگ زرد در آمده و خطوط عمودی و مورب آن دو لایه شدند //-||
سر انجام این بند در ۱۱ جولای ۲۰۱۸ دو تک آهنگ Jumpsuit و Nico And The Niners را به همراه موزیک ویدیو Jumpsuit منتشر و اعلام کرد پنجمین البوم استودیویی بند به نام Trench در ۵ اکتبر ۲۰۱۸ به طور رسمی منتشر خواهد شد. همینطور اعلام شد تور برای این آلبوم به اسم The Bandito Tour در تاریخ ۱۶ اکتبر ۲۰۱۸ اغاز خواهد شد.
کمی بعد از انتشار دو تک آهنگ و موزیک ویدیو Jumpsuit، در ۲۶ جولای ۲۰۱۸ موزیک ویدیو Nico And The Niners منتشر شد.[۳۸][۳۹][۴۰][۴۱]
سبک موسیقی و اعتبار
استایل موسیقایی بند به ضورت زیل شرح داده شده است: الترنیتیو هیپ هاپ[۴۲][۴۳][۴۴]، الکتروپاپ[۴۲][۴۵][۴۶][۴۷]، ایندی پاپ[۴۸][۴۸]، پاپ راک[۴۹]، رپ راک[۵۰]، الترنیتیو راک، رگی[۵۱]، راک[۵۲][۵۳]، سینث-پاپ، الکترونیکا، الکترونیک راک، ایمو رپ، ایندی راک، پاپ-رپ، هیپ هاپ، سایکدلیک[۵۴]، ایندیترونیکا[۵۵]
این گروه مخلوطی از پیانو (هر از گاهی کیبورد و کیتار)، ترکیب‌کننده، درام (به همراه مخلوطی از درام الکترونیک در بعضی قسمت ها)، خوانندگی، و گاهی یوکه لیلی به همراه دارد[۵۶].
تایلر اظهار دارد که زمانی که شعر خیلی طولانی می‌شود، باید شروع به رپ خواندن بکند تا بتواند متن آهنگ را در آهنگ بگنجاند[۵۷].
مردم معمولاً با مربوط ساختن این گروه به یک ژانر مشخص برای توصیفش مشکل دارند[۵۸]. اگرچه خیلی از طرفداران به این گروه لقب اسکیزوفرنی پاپ داده اند که یک ژانر فرعی غیررسمی و اصطلاحی از پاپ است[۱۴].
با اینکه بسیاری از آهنگهای این گروه شامل اشاراتی به الهیات مسیحی می‌شود، و پیامی (هرچند غیر مستقیم) درباره ی خداوند دارد، و تمام اعضای گروه (چه گذشته چه در حال حاضر) مسیحی هستند، این گروه به عنوان یک گروه مسیحی مطرح نشده است[۱۳][۵۹].
بند یک فن بیس بزرگ برای خود دارد که اسم آن "محفل اسکلت" است.
با استناد به خود بند هدف آنان از ساخت موسیقی "ترغیب کردن مردم برای فکر کردن" است. آنها تلاش میکنند تا به مردم ارزش‌های واقعی زندگی را نشان دهند و در آهنگ هایشان به موضوعاتی همچون مبارزه با مادی نگری و مبارزه با نَفس و شیطان اشاره میکنند.
اعضای گروه
در حال حاضر
نماد محفل اسکلت
- تایلر جوزف - خواننده، پیانو، کیبورد، یوکه لیلی، سینثی سایزر، باس، کیتار، (از سال ۲۰۰۹ تاکنون)
- جاش دان - ترامپت، درام و پرکاشن (از ۲۰۱۱ تاکنون)
- نیک توماس - گیتار باس، کیبورد، پیانو، گیتار الکتریک، هم خوانی (از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱)
- کریس صالح - درام و پرکاشن (از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱)
تور کنسرت
- تور بیشتر نوامبر (2012)
- سفر برای تور کنسرت (2013)
- تور جهانی سکوت سخت است (2014)
- تور جهانی چهره تار (2015-2016)
- تور جهانی اجراهای احساسی جاده‌ای (2016-2017)
- تور راهزن (2018 - )
تور جهانی نجات راک ان رول همراه با فال اوت بوی و پنیک! ات د دیسکو
تور پارامور به همرا گروه پارامور (2014)
جوایزویرایش
| سال | مراسم | اثر | جایزه | نتیجه |
|---|---|---|---|---|
| ۲۰۱۳ | جایزه ام‌تی‌وی ۲۰۱۳ | Holding on to You | MTV Video Music Award – Artist to Watch | نامزدشده |
| جایزه ی بهترین‌های اروپا | Twenty One Pilots | MTV Europe Music Awards - Best Push Act | نامزدشده | |
| ۲۰۱۴ | مجله الترنیتیو پرس | AP Music Awards – Best Live Band | نامزدشده | |
| Vessel | AP Music Awards – Album of the Year | نامزدشده | ||
| Twenty One Pilots | AP Music Awards – Breakthrough Band | نامزدشده | ||
| Josh Dun | AP Music Awards – Best Drummer | نامزدشده | ||
| ۲۰۱۵ | Twenty One Pilots | AP Music Awards – Best Live Band | نامزدشده | |
| AP Music Awards – Most Dedicated Fans | نامزدشده | |||
| AP Music Awards – tumblr Fandom of the Year | نامزدشده | |||
| جایزه منتخب نوجوانان | Tear in My Heart | Teen Choice Award - Choice Rock Son | نامزدشده | |
| ۲۰۱۶ | مراسم آی هارت ریدیو | Twenty One Pilots | iHeartRadio Music Awards – Alternative Rock Artist of the Year | برنده |
| Stressed Out | iHeartRadio Music Awards – Alternative Rock Song of the Year | برنده | ||
| جایزه موسیقی بیلبورد 2016 | Twenty One Pilots | Top Duo/Group | نامزدشده | |
| Top Rock Artist | برنده | |||
| Stressed Out | Top Rock Song | نامزدشده | ||
| Blurryface | Top Rock Album | برنده | ||
| مجله الترنیتیو پرس | Twenty One Pilots | Artist of the Year | برنده | |
| Blurryface | Album of the Year | برنده | ||
| Streesed Out | Best Music Video | نامزدشده | ||
| مراسم کرنگ! | Twenty One Pilots | Best Live Band Best Fanbase | نامزد شده برنده | |
| Underground Interviews Music Awards | Stressed Out | Best Hit Single | نامزدشده | |
| جایزه منتخب نوجوانان | Choice Rock Song | نامزدشده | ||
| جایزه ام‌تی‌وی 2016 | Heathens | Best Rock Video | برنده | |
| جایزه ی بهترین‌های اروپا | Twenty One Pilots | Best Alternative Best Alternative Best US Act | برنده برنده نامزد شده | |
| جایزه ی بهترین‌های امریکا | Artist of the Year Favorite Pop/Rock Band/Duo/Group Favorite Alternative Artist | نامزد شده برنده برنده | ||
| جایزه تور بیلبورد | Breakthrough | نامزدشده | ||
| ۲۰۱۷ | American Music Awards | Favorite Artist - Alternative Rock | برنده | |
| Alternative Press Music Awards | Most Dedicated Fans | برنده | ||
| Billboard Awards | TABLE] |
آخرین ویرایش توسط مدیر:
