»»نظریه پردازان معماری««

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

آلویس ریگل

آلویس ریگل
آلویس ریگل (زاده ۱۴ ژانویه ۱۸۵۸ - ۱۷ ژوئن ۱۹۰۵) استاد تاریخ اهل کشور اتریش بوده‌است.

زندگی
آلویس ریگل در ۱۴ ژانویه ۱۸۵۸ در لینتس زاده شد. در دانشگاه وین به تحصیل پرداخت. در سال ۱۸۸۹ به استادی تاریخ هنر در دانشگاه وین نایل گشت. در۱۹۸۷ به مقام استاد ارتقا یافت در ۱۹۰۱سرپرستی کمیسیون حفظ و حراست هنر را بر عهده گرفت. و در ۱۷ ژانویه ۱۹۰۵ در وین در گذشت.

آلویس ریگل در کنار ولفین و پانوسفکی یکی از بنیان گذران تاریخ هنر همچون رشته‌ای مستقل است. هر سه اینان به سنت فلسفه ایدئالیستی آلمان متعلق اند که از کانت و هگل نشئت می‌گیرند. شاید این امر خصوصاً درمورد ریگل درست باشد که رسالتش، از دید خودش، این بود که در برابر نفوذ فرایند برداشتماده گرایانه در هنر به مقابله برخیزد. او این گرایش را به نام گوتفرید زمپر منتسب ساخت. زمپر نویسند ه‌ای در حوزهٔ نظریه هنر و معماری برجسته بود که بناهایش مرکز شهر وین را زینت می‌بخشد . جالب اینجاست که مفهوم انتزاعی ارادهٔ هنرینخستین بار در سیاق بحث دربارهٔ هنرهای تزئینی، خصوصاً مباحث مربوط به پیدایش نقش مایه‌های تزئینی که ریگل در نخستین کتابش گنجانیده بود شکل گرفت. او نشان داد که نقش فراگیر برگ گیاه آکانتوس در واقع، نقش مایهٔ سادهٔ گل آبی است که در طی نسل‌ها به شکل مفصل و ریزه کارانه تری تحول یافته‌است.

دستاورد بزرگ ریگل در تاریخ هنر، که در کتاب "صناعت هنر رومی متاخر" آمده است تمایز میان دو گونه بازنمایی بساوایی یا لامسه‌ای و مرایایی بود

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

گوتفرید زمپر

گوتفرید زمپر

زاده ۲۹ نوامبر ۱۸۰۳
التونا، هامبورگ
درگذشت ۱۵ مهٔ ۱۸۷۹ (۷۵ سال)
Rome
ملیت آلمان
آثار
ساختمان‌ها Semper Opera House

گوتفرید زمپر (آلمانی: Gottfried Semper; ۲۹ نوامبر ۱۸۰۳ – ۱۵ مه ۱۸۷۹) یک معمار اهل آلمان بود.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

هاینریش ولفلین

هاینریش ولفلین
هاینریش ولفلین (به آلمانی: Heinrich Wolflin) (نوزدهم ژوئیه ۱۹۴۵- بیست و یکم ژوئن ۱۸۶۴). منتقد بلندآوازه هنر از اهالی سوئیس بود که کوشید یک نظام طبقه‌بندی عینی‌گرایانه برای آثار هنری ترتیب دهد.

اصول طبقه‌بندی عینی او «نقاشانه در برابر خطی» و جز آن تأثیر مهمی بر تحلیل شکلی در تاریخ هنر قرن بیستم داشت. مطالعه نوشته‌های او می‌تواند به درک روح حاکم بر دوره‌های گوناگون هنرهای غربی کمک کند.

او در میان نسلی که تاریخ هنر آلمان را به برتری رساند در بال، برلین و مونیخ تدریس کرد. سه اثر بزرگش، رنسانس و باروک[۱] (۱۸۸۸)، هنر کلاسیک[۲] (۱۸۸۹) و اصول تاریخ هنر[۳] (۱۹۱۵) هنوز هم در شمار مراجع این مباحث‌اند.

وی دوران رنسانس و باروک را مقایسه می‌کرد و بر پایه نظریه خود پنج تفاوت میان این دو دوره قائل بود به شرح زیر:

رنسانس باروک
خطی با خطوط گسسته
مسطح ژرفنامند
بسته باز
گونه‌گون یکدست
واضح ناواضح

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

برونو زوی

برونو زوی

زاده ۲۲ ژانویه ۱۹۱۸
درگذشت ۹ ژانویه ۲۰۰۰
برونو زوی (ایتالیایی: Bruno Zevi؛ ۲۲ ژانویهٔ ۱۹۱۸ – ۹ ژانویه ۲۰۰۰) یک معمار، و سیاست‌مدار اهل ایتالیا بود.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

اوتو واگنر

اوتوی واگنر

زاده Otto Koloman Wagner
۱۳ ژوئیهٔ ۱۸۴۱
وین، امپراتوری اتریش
درگذشت ۱۱ آوریل ۱۹۱۸ (۷۶ سال)
وین، اتریش-مجارستان
ملیت اتریش
آثار
ساختمان‌ها Floodgate, Nußdorf, Vienna
Karlsplatz Stadtbahn Station
Majolica House
Postal Office Savings Bank Building
Kirche am Steinhof
Rumbach Synagogue
پروژه‌ها وین Wiener Stadtbahn

اوتوی واگنر (انگلیسی: Otto Wagner؛ ۱۳ ژوئیهٔ ۱۸۴۱ – ۱۱ آوریل ۱۹۱۸) یک معمار اهل اتریش بود.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

لو کوربوزیه

لو کوربوزیه

تصویر لو کوربوزیه
اطلاعات شخصی
نام شارل ادوارد ژانره
زادروز ۶ اکتبر ۱۸۸۷
زادگاه لشودفوند، سوئیس
درگذشت ۲۷ اوت ۱۹۶۵ (۷۷ سال)
جایگاه خاکسپاری روکوبرن کپ مارتین، فرانسه
ملیت فرانسوی
فعالیت
نام هنری لو کوربوزیه
سبک(ها) مدرن
بین‌المللی
پروژه‌های سرشناس ویلا ساوا
عبادتگاه رونشام
کتاب‌ها به سوی یک معماری نوین، ۱۹۲۳
شهر آینده، ۱۹۲۴
جملهٔ معروف خانه ماشینی برای زندگی
وب‌گاه رسمی Fondation Le Corbusier
لو کوربوزیه (به فرانسوی: Le Corbusier) با نام اصلی شارل-ادوار ژانِره-گری (به فرانسوی: Charles-Édouard Jeanneret-Gris) (زادهٔ ۶ اکتبر ۱۸۸۷ - درگذشتهٔ ۲۷ اوت ۱۹۶۵) معمار، طراح، شهرساز، نویسنده و نقاش سوئیسی بود. وی به عنوان یکی از اولین پیشگامان معماری مدرن و سبک بین‌المللی مشهور است. در ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۶، هفده پروژه لو کوربوزیه در هفت کشور در فهرست سایت‌های میراث جهانی یونسکو به عنوان آثار معماری لو کوربوزیه، مشارکت برجسته در جنبش مدرن، به عنوان میراث جهانی یونسکو. ثبت شدند.[۱]


زندگی‌نامه
لو کوربوزیه در لا-شو-د-فون (به فرانسوی: La Chaux de Fonds)، شهر کوچکی در شمال غربی سوئیس، در نزدیکی مرز فرانسه متولد شد. وِی علاقهٔ زیادی به هنرهای بصری داشت و نزد شخصی به نام چارلز لپلاتنیه، که معلم یک مدرسهٔ هنرهای زیبای محلی بود و خود در بوداپست و پاریس درس خوانده بود، به آموختن مبانی هنر پرداخت.

اولین خانه‌هایی که او طراحی کرد در لشودفوند و متعلق به خود وی بودند، مانند ویلا فالت (Villa Fallet) ویلا شوآب (Villa Schwob) و ویلا ژان نرت (این خانهٔ آخر را برای پدر و مادرش ساخته بود). این خانه‌ها یادآور سبک معماری رایج، منطبق بر طبیعت کوه‌های بومی در آن منطقه، یعنی رشته کوه‌های آلپ بودند. لو کوربوزیه دائماً برای فرار از محدودیت‌های حاکم در شهرش، به دورتا دور اروپا سفر می‌کرد. در حدود سال ۱۹۰۷ به پاریس رفت. در آنجا در دفتر یک فرانسوی پیشگام تولید بتن تقویت شده، به نام آگوست پِره کار پیدا کرد.

لو کوربوزیه در حدود سال ۱۹۰۷ به پاریس رفت و در آنجا در دفتر دو تن از معروف‌ترین معماران آن دوره یعنی آگوست پره و پیتر بهرنز به مدت چند سال کار کرد. وی در اواخر سال ۱۹۱۱ به بالکان، آسیای صغیر، یونان و رم سفر کرد و نقاشی‌های بسیاری از این سفر با خود به همراه آورد.

دفترچه‌ای از پیش‌طرح‌های او در این مسافرت، حاوی طرح‌هایی از معبد پارتنون، به خوبی اثبات‌کنندهٔ تأثیرات ارائه شده در کار بعدی او به نام «به سوی یک معماری» (وِر اون آرشیتِکتور Vers Une Architecture) در سال ۱۹۲۳ بود. او در سال ۱۹۱۶ و در سن ۲۹ سالگی برای همیشه به پاریس نقل مکان کرد و در سال ۱۹۲۰، لقب لو کوربوزیه را که اسم پدربزرگ مادری اش بود به عنوان اسم مستعار خود انتخاب کرد.

لو کوربوزیه در طی فعالیت حرفه‌ای خود، استفاده از یکی از شاخص‌ترین مصالح ساختمانی مدرن یعنی بتن را به نهایت زیبایی رساند و کارهای وی مورد تقلید جهانی قرار گرفت.

پنج اصل لوکوربوزیه

ویلا ساوا از آثار مشهور لو کوربوزیه
در زمینه معماری لو کوربوزیه خانه را به عنوان ماشینی برای زندگی عنوان کرد، همانگونه که اتومبیل ماشینی برای حرکت است. وی پنج نکته را در ساختمان‌های مدرن معرفی کرد که عبارتند از:

1. ستون‌ها ساختمان‌ها را از روی زمین بلند می‌کنند.
2. بام مسطح و باغ روی بام
3. پلان آزاد
4. پنجره‌های طویل و سرتاسری
5. نمای آزاد، کف‌ها و دیوارها به صورت کنسول

معماری لو کوربوزیه
لو کوربوزیه در طرح‌های خود بسیار تحت تأثیر فضای کلی شهری و سیستم شهرنشینی منطقه به منطقه بود که به کارش جذابیت بالایی می‌بخشید. او همچنین عضو انجمن بین‌المللی معماران مدرن شد. او یکی از اولین کسانی بود که در زمان خود تأثیر ماشین را، انباشتگی انسان‌ها بیان کرد! او این مطلب را چنین توضیح می‌داد که در آینده، شهرها حاوی آپارتمان‌ها و ساختمان‌های بزرگی خواهند شد که هر کدام به‌طور مجزا، گویی در کنار بقیه پارک شده‌اند. تئوری‌ها و طرح‌های لو کوربوزیه خصوصاً توسط صنف ساختمان سازان کاملاً مورد قبول قرار می‌گرفت، چنان‌که لو کوربوزیه می‌گفت: به‌طور قانونی تمام ساختمان‌ها باید سفید باشند؛ و دیگر معماران از این گفته پیروی می‌کردند و از هر گونه تزئینی به شدت انتقاد می‌کردند. لو کوربوزیه از ترکیب‌های بزرگ منظم در شهرها همواره با عبارت‌های خسته‌کننده و ناهماهنگ با افراد پیاده در شهر، یاد می‌کرد. پلان شهری برزیل نیز بر همین ایده‌های او بنا شده بود. آخرین آثار لو کوربوزیه بیان‌کنندهٔ یک برداشت پیچیده از فشارهای مدرنیته در زمان خود بودند ولی در عین حال طراحی‌های معماری شهری او دارای حالت استهزا و انتقادی هستند.

تناسبات طراحی
لو کوربوزیه از یک شبکه مدولار با تناسبات طلایی برای طراحی پلان و نما استفاده می‌کرد و تناسبات و اندازه‌های بدن انسان را طبق مدل خودش در طراحی بکار می‌برد. کالین رو در مقاله‌ای با عنوان ریاضیات ویلای ایدئال در سال ۱۹۴۷ شباهت‌های بین قسمت‌های فضایی یک ویلای پالادیو را با سازه شبکه‌ای یکی از ویلاهای لو کوربوزیه نشان داده‌است. گرچه هردو ویلا سیستم تناسب دهنده مشابهی دارند و از یک نظم ریاضی عالی پیروی می‌کنند، اما ویلای پالادیو شامل فضاهایی با اشکال ثابت و روابط متقابل هماهنگ است در حالیکه ویلای لو کوربوزیه، از طبقات افقی شامل فضاهای آزاد که توسط کف و سقف تاوه‌ای تعریف می‌شوند، ساخته شده‌است.

شهرسازی
لو کوربوزیه شهرهای آینده را شهرهایی تجسم نمود که از آسمانخراشهای عظیم و مرتفع تشکیل شده‌است. در هر یک از این آسمانخراشهای چند عملکردی، حدود صد هزار نفر کار و زندگی خواهند کرد. در این ساختمانها، آپارتمان‌های مسکونی، ادارات، فروشگاه‌ها، مدارس، مراکز تجمع و کلیه احتیاجات یک محله بسیار بزرگ فراهم است. ساکنان این مجتمع‌ها، از دود و سر و صدای ترافیک اتومبیل‌ها به دور هستند و به جای آن از آفتاب و دید و منظر زیبا استفاده می‌کنند.

بر اساس این نظریه، دو شهر مهم در دهه پنجاه میلادی، طراحی و اجرا شد. یکی شهر چندیگر هند بود که توسط خود لو کوربوزیه طراحی شد. برای طرح این شهر لو کوربوزیه از جدیدترین ضوابط شهرسازی و معماری مدرن که عمدتاً خود او مسئول تبیین آن‌ها بود، استفاده کرد.

دادگاه عالی چندیگر
دومین شهری که توسط عقاید لو کوربوزیه طراحی شد، شهر برازیلیا، پایتخت برزیل بود که توسط لوچیو کوستا و اسکار نیمایر در سال ۱۹۵۷ طراحی شد. نمایر خود با لو کوربوزیه، در طراحی ساختمان وزارت آموزش و پرورش برزیل در سال ۱۹۳۶ همکاری کرده بود.

همچنین ساختمان طراحی شده توسط نورمن فاستر، معمار سبک های تک، بنام برج هزاره توکیو ۱۹۸۹ در ساحل شهر توکیو را می‌توان نمونه کاملی از برج‌های چند منظوره نظریه لو کوربوزیه تلقی کرد.

آثار مهم

• ویلا شواب
• ویلا استین دومونزی
• ویلای ژانره
• ویلا ساوا
• ۱۹۳۱ - کاخ شوروی، روسیه
• ۱۹۳۸ - آسمانخراش کارتسین، ایالات متحده
• ۱۹۴۸ - خانه کراتکت، آرژانتین
• ۱۹۵۲ - مقر سازمان ملل متحد (عضو گروه معماران)، ایالات متحده
• ۱۹۵۴ - عبادتگاه رونشام، فرانسه
• ۱۹۵۶ - موزه احمدآباد، هندوستان
• ۱۹۵۶ - مجموعه ورزشی صدام حسین، عراق
• ۱۹۵۷ - موزه ملی هنر غرب، ژاپن
• ۱۹۶۰ - دیر سنت ماری، فرانسه
• ۱۹۵۸ - نمایشگاه فیلیپس بلژیک
• ۱۹۶۱ - مرکز هنرهای بصری کارپنتر دانشگاه هاروارد، ایالات متحده
• ۱۹۶۹ - کلیسای سنت پیر فرمینی، فرانسه
• مرکز هنر کارپنتر
• کلیسای نوتردام دوئو
• ساختمان سکرتاریات درچاندیگار هند
• ساختمان انرز اسوسییشن در احمدآباد هند
• ساختمان اونیته دبیتاسیون

موزه ملی هنر غرب در پارک اوئنو، توکیو.
ویلا شودان
ویلا شودان در سال ۱۹۵۶ در احمدآباد، واقع در شمال هند، ساخته شد. معمار آن لوکوربوزیه به دنبال آمیـ*ـزش اقلیم و فرهنگ، و از طرفی سنت و مدرنیسم، در طراحی این خانه بود. و نتیجه اتفاقی بود که ساکنین را از محیط حفاظت می‌کرد و در عین حال به خلق معماری ای که دنیای اطراف را آشکار می‌کند انجامید.

می‌توان ویلا شودان را سر آمد تفکرات و ایده‌های لوکوربوزیه در معماری مدرن دانست. همان‌طور که خود در ۵ اصل معماری مدرن بیان می‌کند. پلان و نمای آزاد و استفاده از پیلوت همانند ویلا ساوا به وضوح در ویلا شودان دیده می‌شود.

فرم ویلا شودان به خوبی به اقلیم حاره‌ای هند پاسخ می‌دهد. (احمدآباد-هند) سقف در بالای ساختمان همانند چتری عمل می‌کند و سوراخ‌ها در دل بنا این امکان را می‌دهند که نسیم خنک به خوبی از بین آن‌ها و تراس‌ها عبور کند.

حجم ویلا شودان از دو مکعب کنار هم تشکیل شده‌است که حجم اصلی بزرگتر و در بر گیرنده فضاهای خصوصی صاحب خانه می‌شود و حجم کوچکتر که یک طبقه است و در دل خود گاراژ، آشپزخانه و اتاق خدمتکاران را تشکیل می‌دهد.

این دو حجم به کمک راه پله و راهرویی که به صورت خطی شکل در حجم ظاهر می‌شوند در ارتباط هستند.

در نگاهی دیگر حجم اصلی را می‌توان مجموعه‌ای از سطوح دید که به صورت عمودی و افقی فضای کلی این مکعب را تقسیم می‌کنند و به صورت مکعب‌های کوچک پر و خالی نمایان می‌شوند.[۲]

لو کوربوزیه شخصاً این خانه را خویشاوندی نزدیک از ویلا ساوا که ۲۵ سال قبل طراحی کرده بود می‌دانست. شباهت‌هایی میان این دو طرح وجود دارد. مانند رمپِ پیاده در چهار تراز، پلان مربعی و این حقیقت که قاب ترکیب‌بندی کلی دارای فضاهای باز بیشتری نسبت به فضاهای محصور می‌باشد. ویلا شودان فرمی متهورانه و پرخاشگر دارد: دیوارهای بتنی وسیع حفره‌دارِ رو به شمال همراه با پنجره‌های عظیم رو به جنوب که هم آفتاب‌گیر و هم بادگیر می‌باشند، و یک سایبان سقفی در فرم یک صفحهٔ بتنی کنسول‌شدهٔ مسطح عظیم که دارای گشودگی‌های گردی در داخل خود می‌باشد.

خانه دوم‌اینو
خانه دوم‌اینو در کشور فرانسه در تاریخ ۱۹۱۷ – ۱۹۱۵ میلادی ساخته شد که برای اولین بار از اسکلت و کنسول استفاده شد؛ و دیوارها دیگر نقشی در ایستایی و سازهٔ ساختمان نداشته‌اند. فرم کلی پروژه مستطیل شکل است و کاربرد ستون‌های بستی برای نگهداری سقف و کف بدون اتکا به دیوارهای باربر به صورت کامل نشان می‌دهد. در این اثر لو کوربوزیه، معماری به اساسی‌ترین عوامل سازندهٔ یعنی ستون، کف و پله تجزیه شده‌است طرح این خانه‌های پیش‌ساخته را در نظر مهندسین مورد توجه قرار داد.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

آدولف لوس

آدولف لوس

اطلاعات شخصی
نام آدولف لوس
زادروز ۱۸۷۰
زادگاه برنو، موراویا
درگذشت ۱۹۳۳
جایگاه خاکسپاری وین
ملیت اتریش
فعالیت
آدولف لوس (به آلمانی: Adolf Loos) معمار چکی‌الاصل اتریشی و از برجسته‌ترین نمایندگان معماری مدرن قرن بیستم است.

لوس پس از گذراندن دوره‌هایی در پلی‌تکنیک درسدن، در ۱۸۹۳ سفری طولانی به آمریکا انجام داد و در آنجا آثار مکتب شیکاگو و نیز نمودهایی از جنبش هنر و فن را به چشم دید. در بازگشت به اروپا فعالیت حرفه‌ای خود را در وین آغاز کرد و آثاری پدید آورد که تجسم مادی و کامل نظریاتی بودند که او در نوشته‌هایش ارائه می‌داد. خانه‌هایی که او در دو دههٔ نخست سدهٔ بیستم می‌ساخت، در تضاد کامل با جریان یوگندشتیل قرار داشت و تجسم دقیق دیدگاه‌های نظری او بود که در مقالهٔ «معماری» در سال ۱۹۱۰ بیان شده بود. فضاهای داخلی پیراسته از جنس چوب و مرمر با نماهای بیرونی مکعبی‌شکل و اندودپوش، که هیچ تزئینی نداشتند، در تقابل قرار می‌گرفتند. در دههٔ ۱۹۲۰ او معمار ارشد شهر شد، مقامی که به او امکان می‌داد مشغول مسکن‌سازی همگانی شود. لوس با فرهنگ معماری زمانهٔ خود چندان احساس نزدیکی نمی‌کرد و بیش‌تر هوادار آوانگارد اروپایی بود. خانه‌ای انقلابی که او در پاریس برای تریستان تزارا ساخت، نشان‌دهندهٔ تأثیر داداییستها بر اوست.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

لوئیس مامفورد

لوئیس مامفورد

زاده ۱۹ اکتبر ۱۸۹۵[۱]
فلاشینگ، کویینز، U.S.[۱]
درگذشته ۲۶ ژانویهٔ ۱۹۹۰ (۹۴ سال)[۱]
امینیا (شهر)، نیو یورک، U.S.[۱]
شغل نویسنده
ملیت ایالات متحده آمریکا
ژانر تاریخ، فلسفه
آثار برجسته The City in History, Technics and Civilization, The Myth of the Machine
تأثیرپذیرفته از[نمایش]
تأثیرگذاشته بر[نمایش]
لوئیس مامفورد (انگلیسی: Lewis Mumford; ۱۹ اکتبر ۱۸۹۵[۱] – ۲۶ ژانویه ۱۹۹۰[۱]) یک نویسنده اهل ایالات متحده آمریکا بود.

لوئیس مامفورد، متفکر و شهرساز بزرگ قرن بیستم، اندیشمندی است که شهرت وی بیشتر به واسطه دیدگاه انسانگرایانه و بشر دوستانه ای است که در آثار خود ارائه داده‌است. وی مورخ تمدن بشری، متخصص عصر ماشین، متخصص و کارشناس شهرهای متروپلیتن و واضع نظریه‌های جوهری در جغرافیای شهری است. مرید و پیرو پاتریک گدس بوده و مانند گدس، شهر را مکان حساس عصر ما می‌داند، او برای مسئله شهرسازی همه ابعاد فرهنگی و تاریخی اش را منظور می‌دارد و از اینکه مسئله را تنها در چارچوب فنی می‌بیند، اجتناب می‌ورزد.[۲]


لوئیس مامفورد مفهوم فن/ تکنیک را گسترش می‌دهد و مفاهیم زیر را تبیین می‌کند
مگاتکنیک/کلان فن

او معتقد بود که فناوری مدرن-کلان فن- فراورده‌های پایا را محدود می‌کند و کیفیت محصولات و فراورده‌ها بیشتر بر پایه شیوه‌های کاربرد و بر اساس مد و تغییرات تکرار شونده است که بدون یاری تبلیغات فریب دهنده پیوسته، به آهستگی به سطح پایینی از تقاضا خواهد رسید.

بیوتکنیک/زیست فن
مامفورد در یک مدل ارگانیکی از فناوری در برابر کلان فن، مفهوم زیست فن را ارائه داد. او معتقد بود که سیستم‌های ارگانیک خودشان را بر موازین کیفی، فراوانی، وسعت و آزادی از انبوه و ازدحام و معیارهای کمّی سوق می‌دهند.

-پلی تکنیک /چند فنی در برابر مونو تکنیک/تک فنی
مامفورد در کتاب فنون و تمدن، فناوری را دارای دو بخش می‌دانست؛ پلی تکنیک و مونو تکنیک

او چند فنی را مجموعه ای از شیوه‌های مختلف فناوری می‌دانست که درون شبکه ای واحد، مسائل و مشکلات مردم را از میان برمی‌دارد. وی همچنین تک فنی را گونه ای از فناوری می‌دانست که در مسیر خود و تنها در راستای پیشرفت خود گام برمی‌دارد و حتی به مردم تعـ*رض می‌کند.

-مگا ماشین/کلان ماشین
مامفورد همچنین روی سازمان‌ها و تشکیلات بزرگی در دوره‌های و شرایط کلان ماشین که انسان را به عنوان بخشی از یک ماشین می‌دانند بحث کرده و معتقد بود که ساختن اهرام، امپراتوری رم و ارتش جنگ‌های جهانی نیز نمونه ای از چنین کلان ماشین‌ها هستند.

بر این پایه، لوئیس مامفورد تمدن انسانی را به سه دوره تاریخی تقسیم کرد
-ائوتکنیک / آغازه فنی-سده‌های میانی

-پالئو تکنیک / دیرینه فنی-انقلاب صنعتی

-نئو تکنیک / نو فنی- دوران متأخر و کنونی

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

رودلف آرنهایم

رودلف آرنهایم
متولد ۱۵ ژوئیهٔ ۱۹۰۴
برلین، آلمان
مرگ ۹ ژوئن ۲۰۰۷ (۱۰۲ سال)
آن آربور، میشیگان
ملیت آلمانی
رشته فعالیت روان‌شناس
نظریه‌پرداز سینما
محل کار کالچ سارا لارنس
دانشگاه هاروارد
دانش‌آموختهٔ دانشگاه هومبولت برلین
دانشگاه کلمبیا
دین یهودی
رودلف یولیوس آرنهایم (به آلمانی: Rudolf Julius Arnheim) ‏ (۱۵ ژوئیه ۱۹۰۴–۹ ژوئن ۲۰۰۷) فیلسوف، نظریه‌پرداز آلمانی سینما وهنر بود. نظریات او در باب سینما با رویکرد روانشناسی گشتالت صورت پذیرفت. او در برلین متولد شد. پدرش یک کارخانهٔ کوچک تولید پیانو داشت. برخلاف انتظار عمومی او به سمت تجارت گرایش نیافت و تحصیلات خود را در سال ۱۹۲۳ در دانشگاه برلین آغاز کرد. او در رشته‌های روانشناسی، فلسفه و تاریخ هنر و موسیقی به تحصیل پرداخت. او در این دوره شاگرد استادانی چون ماکس ورتهایمر (استاد راهنمای او)، ولفگانگ کوهلر و کرت لوین بود.

نظریات سینمایی
آرنهایم اعتقاد داشت که سینما یک پدیدهٔ ذهنی است. یعنی سینما یک تجلی‌گاه ذهن است. اما او به شدت با واقع‌گرایی سینما مخالف بود. چراکه باور داشت که سینما را از یک مقولهٔ ذهنی به سمت یک مقولهٔ عینی می‌برد و از این جهت سینما را از ماهیت زیبایی‌شناسانهٔ خود دور می‌کند. او برعکس دنبال عناصری در سینما بود که آن را از واقعیت‌های روزمره دور می‌کنند. به‌طور مثال تخت بودن پردهٔ نمایش، عدم وجود رنگ و صدا در سینمای صامت، سوپرایمپوز و دیزالو و بسیاری از این دست عناصر. آرنهایم اعتقاد داشت هرآنچه سینما را از عینیت و زندگی روزمره دور می‌کند و به ذهنیت و هنری ویژه نزدیک می‌کند دارای ارزش است. دو کتاب معروف آرنهایم فیلم به عنوان هنر (۱۹۳۲) و هنر و ادراک دیداری (۱۹۵۴) نام داشتند که او در این دو کتاب بیشتر نظریات زیبایی‌شناسانهٔ خود را در باب هنر و سینما عنوان کرد.

کتاب‌شناسی

• فیلم به عنوان هنر (۱۹۳۲) (ISBN 978-0-520-24837-3)
• به سوی روانشناسی هنر (۱۹۴۹) (ISBN 978-0-520-02161-7)
• هنر و ادراک دیداری (۱۹۵۴) (ISBN 978-0-520-24383-5)
• گورنیکای پیکاسو (۱۹۶۲) (ISBN 978-0-520-25007-9)
• اندیشهٔ دیداری (۱۹۶۹) (ISBN 978-0-520-24226-5)
• پویایی شکل‌های معماری (۱۹۷۷) (ISBN 978-0-520-03551-5)
• قدرت مرکز: مطالعاتی پیرامون ترکیب در هنرهای تجسمی (۱۹۸۲/۸۸) (ISBN 978-0-520-06242-9)
• مقالاتی نو در باب فلسفهٔ هنر (۱۹۸۶) (ISBN 978-0-520-05554-4)
• تمثیل سپیده‌دم (۱۹۸۹) (ISBN 978-0-520-06536-9)
• اندیشه‌هایی در باب آمورش هنر (۱۹۹۰) (ISBN 978-0-89236-163-2)
• نجات هنر (۱۹۹۲) (ISBN 978-0-520-07459-0)
• جداسازی و ساختار (۱۹۹۶) (ISBN 978-0-520-20478-2)
• رساله‌های سینمایی و نقدها (۱۹۹۷) (ISBN 978-0-299-15264-2)

فهرست منابع

• اندرو، دادلی، تئوری‌های اساسی فیلم، ترجمهٔ مسعود مدنی، انتشارات عکس معاصر، ۱۳۶۵
• استم، رابرت، مقدمه‌ای بر نظریهٔ فیلم، به کوشش احسان نوروزی، انتشارات سورهٔ مهر، ۱۳۸۳
• ویکی‌پدیای انگلیسی

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

لوسیو کوستا

لوسیو کوستا

زاده Lucio Marçal Ferreira Ribeiro Lima Costa
۲۷ فوریهٔ ۱۹۰۲
تولون، فرانسه
درگذشت ۱۳ ژوئن ۱۹۹۸ (۹۶ سال)
ریودو ژانیرو، برزیل
ملیت برزیل
آثار
فعالیت Lucio Costa
ساختمان‌ها Gustavo Capanema Palace
پروژه‌ها Pilot Plan of برازیلیا

لوسیو کوستا (انگلیسی: Lúcio Costa؛ ۲۷ فوریهٔ ۱۹۰۲ – ۱۳ ژوئن ۱۹۹۸) یک معمار اهل برزیل بود.

دانلود رمان و کتاب های جدید