آداب و رسوم ملل آداب و رسوم اقوام

[>YEGANEH<]

افروختن آتش

عنصر بنیادین آیین جشن چهارشنبه سوری، عنصر آتش است. در مناطق گوناگون ایران در در شب چهارشنبه سوری گاه سه کپه آتش (به نشانه سه پند بزرگ ایرانیان باستان: اندیشه نیک و کردار نیک و گفتار نیک ) و یا هفت کپه آتش ( به نشانه هفت امشاسپندان) فراهم می‌کنند

قاشق‌زنی

در این رسم دختران و پسران جوان، چادری بر سر و روی خود می‌کشند تا شناخته نشوند و به در خانهٔ دوستان و همسایگان خود می‌روند. صاحبخانه از صدای قاشق‌هایی که به کاسه‌ها می‌خورد به در خانه آمده و به کاسه‌های آنان آجیل چهارشنبه‌سوری، شیرینی، شکلات، نقل و پول می‌ریزد. آیین قاشق‌زنی احتمالاً نشات گرفته از این عقیده است که ارواح نیک درگذشتگان در رستاخیز آخر سال به میان زندگان بازگشته و به شکل افرادی که رویشان پوشیده است به خانه بازماندگان سر می‌زنند و زندگان برای یادبود و برکت به آنان هدیه‌ای می‌دهند.در زند اوستا آمده است که پنج روز آخر سال تا روز پنجم فروردین اورمزد دوزخ را خالی می‌کند و ارواح رها می‌شوند. قاشق زنی استفادهٔ ارواح از زبان بدنی به جای زبان گفتاری است.

 

[>YEGANEH<]

حاجت خواهی از توپ مروارید

توپ مروارید، یک توپ نظامی بزرگی واقع در میدان ارگ تهران قدیم، روبروی نقاره‌خانه قدیم. وجه تسمیه این توپ معلوم نیست اما برخي علت نامگذاری را چند رشته مروارید ذکر کرده‌اند که به دهانه توپ آویزان بوده‌است. نوشته حک شده روی توپ نام سازنده آنرا اسماعیل اصفهانی و سال ساخت آنرا ۱۲۳۳ (به امر فتحعلی شاه قاجار (حکومت: ۱۲۱۲–۱۲۵۰)) ذکر کرده‌است. این توپ هم اکنون جلوی ساختمان شماره هفت وزارت امور خارجه (باشگاه افسران پیشین) قرار دارد.
این توپ در فرهنگ عامه حائز اهمیت بوده‌است به نحوی که در دوران قاجار خرافات بسیاری پیرامون آن شکل گرفت و مردم برای گرفتن حاجت‌های خود به آن توسل می‌جستند. رواج خرافاتی از این قبیل، باعث شده بود عده‌ای از زنان و دختران، به نیت حاجت روایی و بخت گشایی به دورش جمع شوند و به آن دخیل ببندند، بخصوص در شبهای بیست و هفتم ماه رمضان و شبهای قدر. درشب چهارشنبه سوری نیز زنان و دختران پول و شیرینی و کله قند به نگهبانان توپ می‌دادند تا در اجرای مراسمشان آزاد باشند.

 

[>YEGANEH<]

صادق هدایت کتاب توپ مرواری را در انتقاد از خرافات رایج میان مردم دربارهٔ این توپ با توجه به اوضاع سیـاس*ـی و اجتماعی آن دوره نوشت.

فال‌گوشی و گره‌گشایی

یکی از رسم‌های چهارشنبه‌سوری است که در آن دختران جوان نیت می‌کنند، پشت دیواری می‌ایستند و به سخن رهگذران گوش فرا می‌دهند و سپس با تفسیر این سخنان پاسخ نیت خود را می‌گیرند.

آجیل مشکل‌گشا

در گذشته پس از پایان آتش‌افروزی، اهل خانه و خویشاوندان گرد هم می‌آمدند و آخرین دانه‌های نباتی مانند: تخم هندوانه، تخم کدو، پسته، فندق، بادام، نخود، تخم خربزه، گندم و شاهدانه را که از ذخیره زمستان باقی‌مانده بود، روی آتش مقدس بو داده و با نمک تبرک می‌کردند و می‌خوردند. آنان بر این باور بودند که هر کس از این معجون بخورد، نسبت به افراد دیگر مهربان‌تر می‌گردد و کینه و رشک از وی دور می‌گردد. امروزه اصطلاح نمک‌گیر شدن و نان و نمک کسی را خوردن و در حق وی خــ ـیانـت نورزیدن، از همین باور سرچشمه گرفته‌است.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[>YEGANEH<]

Batool Zeydabadi:
آیین نان نو: به نانی که از اولین محصول گندم سال درست میشد(نون نو)می گفتند و تون نو را طی مراسمی ميخوردند بدینگونه که بزرگتر خانواده(پدربزرگ)همه را دعوت میکرد وبا کشک و سیر وچيمال از مهمانان پذیرایی می نمود.دراین مهمانی کشک و سیر غذای اصلی بود چون معتقد بودند اینگونه غذا بااشتها خورده میشود وشخص کاملا سیر ميگردد و وجه تشابه سیر با سیر شدن هم باعث میشود که در طول سال دچار فقر و گرسنگی نگردند.علت خوردن چيمال شیرینی آن بود زیرا عقیده داشتند تا سال آینده و بدست آمدن گندم جدید کامشان تلخ نمیشود وبعد از خوردن کشک دچار دل ضعفه نمی گردند و گرمی چيمال نفخ وسردي کشک را خنثی می سازد زیرا کشک را (سرد)وچيمال را(گرم)میدانستند و میدانند.اشخاصی که محصول گندم داشتند از اولین خرمن مقداری گندم وارد ویا چند عدد نان برای افراد فامیل آشنایانی که این محصول را نداشتند می فرستادند و چه بسا چيمال ویا کشک وسيرنيز همراه نان فرستاده می شد.شخصی که گندم و نان نو را ازدست دیگری نوبر کرده بود اگر آنسال را به خوشی وبا خیر و برکت می گذراند میگفت: دست فلانی خوب بود و گندم از گندمون نیفتاد(از جاهای مختلف برایمان گندم رسید وگندمها بر کت کردند)ویا اینکه(نون به نوني رسونديم)اما اگر برای شخص حادثه ای اتفاق می افتاد وضرر و لطمه ای به مال و ثروتش میخورد عقیده هم تغییر می کرد درضمن معتقد بودند که گندم را از شخصی که دست و دلباز(فرد خسیس نباشد)است تهیه کنند. آیین اجرایی سیرجان

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[>YEGANEH<]

آیین ورزش های پهلوانی و زورخانه ای (سال 1389)

پهلوانی یک هنر چند بعدی و اصیل ایرانی است که عناصر اسلامی، فلسفه عرفانی و باورهای ایران باستان را با هم ترکیب کرده است. در طول تاریخ، ایرانیان برای پرورش تن و هم‏ چنین ترویج خلق و خوی پهلوانی اهمیت ویژه ‏ای قائل بودند.

در جامعه ‏ی سنتی ایران زورخانه جایگاهی مقدس برای پروردن تن و اندام و نیرومند کردن اندیشه و اخلاق بود. فضای درون زورخانه با هوای عطرآگین و نیروبخش خصائل پهلوانی و سلحشوری و رفتار و اخلاق جوان مردی و ایثارگری آکنده بود.

هنر پهلوانی یک آیین مذهبی است که از حرکات سبک در آن استفاده می شود و معمولا به طور متوسط توسط 10 تا 20 نفر اجرا می گردد. هرکدام از وسایلی که در این ورزش آیینی استفاده می گردد نمایانگر یکی از سلاح های باستانی است.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[>YEGANEH<]

این آیین در زورخانه که مکان گنبدی شکل مقدس با یک گود هشت ضلعی و مکان مخصوص بینندگان است، اجرا می گردد.

«مرشد» کسی است که آیین پهلوانی را راهبری می کند و شعرهای رزمی و عرفانی را به وسیله ی ضرب اجرا می نماید. اشعاری که مرشد اجرا می کند نکات اخلاقی و اجتماعی می باشد که در ادبیات زورخانه ای وجود دارد.

شرکت کنندگان در آیین پهلوانی باید به جامعه فعلی خود وابسته و علاقه مند باشند تا بتوانند به کسانی که احتیاج به کمک دارند، خدمت کنند. در طول آموزش ها، امور اخلاقی و ارزش های جوانمردی را زیر نظر پیشکسوت فرا می گیرند.

کسانی که مهارت و هنر پهلوانی را آموزش می دهند پله های اخلاقی و اصول مذهبی را طی کرده به جایگاه والایی از روحانیت و اعتبار می رسند.

در حال حاضر 500 زورخانه در سراسر ایران که هرکدام دارای تعداد زیادی پیشکسوت و شرکت کننده می باشند، وجود دارد.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[>YEGANEH<]

آئین کهن جشن عروسی پیرشالیار، امسال نیز هم همانند سال های گذشته در منطقه اورامان تخت از توابع شهرستان سروآباد، استان کردستان، برگزار شد. این در حالی بود که بارش شدید برف در روزهای گذشته، حال و هوای خاصی به این مراسم بخشیده بود.

مراسم پیر شالیار هر سال دو مرتبه و هر مرتبه به مدت سه روز برگزار می شود. یک بار در نیمه بهار و مرتبه دیگر در نیمه زمستان. ذبح دام و تقسیم گوشت آن به عنوان تبرکی، دف نوازی و رقـ*ـص های محلی، منقبت خوانی در رثای حضرت رسول الله (ص)، پخت آش جو که محلی ها به آن «هولوشینه تشی» می گویند از مراسمات روزهای اول و دوم این آیین کهن است.

این مراسم در روز سوم با رقـ*ـص و دف نوازی به همراه مجالس ذکر و طرح مباحث عرفانی و قصیده خوانی و دعا کردن به پایان می رسد.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[>YEGANEH<]

موسیقی مقامی بخشی های شمال خراسان (سال 1389 )

موسيقي بخشيهاي خراسان، مانند ساير عناصر فرهنگي منطقه داراي تاريخچه و قدمتي بسيار طولاني است و طي سده ها، از استادي به شاگرد و از نسلي به نسل ديگر منتقل شده است.

آفريننده مشخص و شناخته شده اي ندارد و تمام بخشيها در حفظ، اشاعه و شكل گيري اين هنر والا نقش ايفا كردهاند. البته اين موسيقي در طي قرون و اعصار هنرمندان ماهرتر و شناخته شدهتري نيز پيدا كرده كه در شكلگيري اين هنر مقدس و والا نقش بيشتر و ارزندهتري پيدا كرده و نغمههاي موسيقي سنتی خود را از طريق راديو، تلويزیون، جشنوارههاي منطقه اي، ملي و كنسرتهاي بين المللي به گوش مردم ايران و جهان رسانده اند.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[>YEGANEH<]

بخشيها از شاخصترين و معروفترين نوازندگان دوتار خراسان ميباشند، كه داستانهاي حماسي و عارفانه را درقالب موسيقي محلي به صورت داستان سرايي اجرا ميكنند. شغل اصلي آنها كشاورزي است و در بين مردم از احترام ويژهاي برخوردارند.تا حدود نيم قرن پيش، بخشيهاي خراسان در کسوت های زير فعاليت داشتند: منظومه خوان، شاهدخوان، مذهبي خوان، درمانگر، حكومتي و مجلسي.

در حال حاضر از ميان انواع ياد شده فقط بخشيهاي مجلسي (ويژه اجراي موسيقي در مجالس) فعاليت دارند كه در واقع برخي از وظايف بخشيهاي قديم را نيز انجام ميدهند.بخشي بودن به سن و جنس ارتباطي ندارد و فقط رسيدن به مرتبت و برخوردار شدن از شرايط اخلاقي و هنر بخشيگري براي بخشي بودن شرط است

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[>YEGANEH<]

روايت عاميانه در تعريف "بخشي" بر اين باور است كه بخشي كسي است، كه خداوند به او بخشش يا موهبتي عطا فرموده و او را فردي استثنايي كرده است. بر طبق همين روايات، بخشي بايد بتواند بخواند، بنوازد، شعر بگويد، داستان بسرايد و ساز خويش را نيز بسازد. بدين ترتيب هر نوازنده دوتار، " بخشي" نيست و جداي تسلط بر ساز، شخص بايد از نظر دانش و شرايط دروني به مرحلهاي رسيده باشد، كه عنوان بخشي را زيبنده خود سازد.

موسيقي بخشيهاي خراسان و منطقه تركمن صحرا، فقط با ساز دوتار اجرا ميشود. گفتنی است، اجراي موسيقي بخشيها معمولا در خانه شخصي و مكانهاي خانوادگي كه قرار است در آنجا بخشيها به اجراي موسيقي بپردازند، انجام ميشود. از آنجا كه شغل اصلي بخشيها كشاورزي است، گاهي ديده شده است، كه بخشيها در حاشيه مزارع به هنگام رفع خستگي از كار طاقت فرساي كشاورزي براي خود و اطرافيان لحظاتي به آوازخواني و دوتارنوازي مي پردازند.

دانلود رمان و کتاب های جدید