آیا کرم چاله ها می توانند مشکل اساسی سیاه چاله ها را حل کنند؟

[*SAmiN]

محققان دانشگاه والنسیا و لیسبون تلاش کرده اند تا با فراتر رفتن از نظریه نسبیت عام مشکل اصلی ما در مورد سیاه چاله ها را حل کنند. این مشکل چیزی نیست جز: تکینگی موجود در مرکز آن ها.


سیاه چاله ای که آن ها برای این کار مورد بررسی قرار دادند مورد خاصی است که در طبیعت وجود ندارد چون دارای بار الکتریکی است و به دور خود نیز نمی چرخد. در راه حل ارائه شده این محققان، تکینگی نقطه ای با چگالی بی نهایت نیست بلکه یک کرم چاله است که در واقع یک پل به محلی دیگر در فضا-زمان می باشد.
برای رسیدن به این جواب که در ژورنال Classical and Quantum Gravity منتشر شده است دانشمندان سیاه چاله را به یک لایه گرافن و یا کریستال تشبیه می کنند که از آن ها می توان برای بازسازی هندسه فضا-زمان در درون سیاه چاله تا رسیدن به تکینگی استفاده کرد.
نوسینده اصلی این تحقیق، Gonzalo Olmo از دانشگاه والنسیا در بیانیه ای می گوید:” همان طور که کریستال ها در ساختار میکروسکوپی خود دارای نقص هایی هستند، ناحیه مرکزی یک سیاه چاله نیز می تواند به عنوان یک آنومالی در فضا-زمان در نظر گرفته شود که برای توصیف دقیق تر آن به عناصر هندسی جدیدی نیاز داریم. ما تمامی گزینه ها را با الهام گرفتن از حقایق مشاهده شده در طبیعت بررسی کردیم .”

 

[*SAmiN]

توصیف کردن تکینگی یک سیاه چاله تا کنون بسیار سخت و پیچیده بوده است و برای توصیف کامل آن باید نسبیت و مکانیک کوانتومی با یکدیگر ترکیب شوند اما نکته اینجاست که این دو در کنار یکدیگر به خوبی عمل نمی کنند.

Olmo می گوید :” نظریه ما به صورت ذاتی چندین مسئله را در تفسیر سیاه چاله های باردار(الکتریکی) حل می کند. به عنوان نمونه اول ما مشکل تکینگی را حل می کنیم چون دری در مرکز سیاه چاله وجود دارد- همان کرم چاله- که از درون آن فضا و زمان می توانند ادامه پیدا کنند.”

در تفسیر آن ها، تکینگی توسط یک کرم چاله که اندازه آن با بار الکتریکی سیاه چاله رابـ ـطه مستقیم دارد، جایگزین شده است. هر چقدر بار الکتریکی بیشتر باشد، کرم چاله نیز بزرگتر خواهد بود. با استفاده از این نظریه ، از نظر تئوری یک کاوشگر شجاع می تواند به داخل سیاه چاله بپرد. در آنجا او توسط نیروهای فوق العاده شدید کشیده می شود( فرایندی که به آن spaghettification گفته می شود)، از کرم چاله عبور می کند و کاملا سالم به جهان باز می گردد.

این کشف بسیارعجیب است زیرا اگرچه کرم چاله ها در نظریه نسبیت عام پیشبینی شده اند اما در حالت کلی آن ها به ماده ای بیگانه نیاز دارند تا پایدار بمانند ولی این کرم چاله ها به سادگی و از ماده و انرژی معمولی به وجود می آیند.

داشمندان اعتقاد دارند سیاه چاله های باردار الکتریکی در طبیعت تشکیل نمی شوند اما بررسی خواص آن ها بسیار مهم است به خصوص اگر به جواب های عجیب و غریبی مانند کرم چاله پایدار منجر شوند. هر چه باشد زمانی سیاه چاله های واقعی نیز یک ایده تئوری عجیب محسوب می شدند.