از سلسله مباحث تاریخ مدرن- ماران پرنده و فضانورد باستان

[Elka Shine]

این مساله که در چهار گوشه دنیا نشانه هایی از انسان های مارشکل پیدا شده، چگونه قابل توضیح تواند بود: در مصر باستان، در ایرلند پیش-سلتیک، در بابل و در هند.

آیا ماران پرنده می توانند استعاره ای برای خدایان فضانورد باشند؟ موضوع ماران بالدار زمینه مشابه در تمام تمدن های بشری است، و در تمام اشکال خود از خدایان باستان در جای جای زمین خبر می دهد. در نواحی گرمسیری آسیا این افسانه می توان ریشه طبیعی داشته باشد چرا که در آن نواحی نوعی "خزنده هوایی" زیست می کند.

این مار زبرجد گون پرنده در جنگل های گرمسیری شرق آسیا، از تایلند و اندونزی و برونئی گرفته تا مالزی و فلیپین و کامبودیا و لائوس و سریلانکا یافت می شود.

این ماران شگفت انگیز و جذاب می توانند موجد تخیلات بسیاری شده باشند! آیا می توان همین مساله را منبعی برای نام "ماران پرنده " تلقی کرد؟

تمام حدسیات در این مورد خاص، هر آینه پذیرفته خواهد بود....

حقیت امر ان است که تعداد بیشماری از شمایل نگاری های باستان حکایت از وجود ماشین های پرنده دارند. ویماناس و پوشپاکان در هند باستان، فضاپیماهای سلیمان، طرحها و اشکال بیشماری از هواپیما بر جواهرات مصری؛ افسانه قالیچه پرنده و بشقاب های عتیقه و موارد بسیار دیگری از این دست.

در بابل باستان به نشانه های دیگری از ماشین های پرنده برخورد می کنیم؛ همچون ارابه هایی آسمانی در انواع مختلف که گاه چرخ هایی غول پیکر در زیر انها در گردش است. مثلا در کتاب انوخ که به شکلی ناعادلانه از تورات حذف گردید، انوخ نبی از ارابه های پرنده ای خبر می دهد که او را با خود به آسمان بردند و خدایان، جهان هایی شگفت را در دور دست های آسمان به او نشان دادند.

حزقیال نبی نیز از ارابه های اسمانی غول پیکری خبر می دهد که به ایستگاه های فضایی یا هواناوهای غول پیکر می مانست و همچون بشقاب پرند هایی معلق در هوا ، بالای سر او ساکن مانده بود.

اما عجیب تر از همه موجودات فضایی هستند که درونی مار شکل دارد ؛ همچون نوع ابتدایی آن که در حال گاز گرفتن دم خود است. در این نوع ماشین هایی فضایی، یکی از خدایان پشت رل می نشیند و شروع به راندن ماشین با انواع پدال ها و اهرم ها می کند. نمونه هایی از این نوع در چین، هند ودایی، مصر پیش-سلسله ای و آمریکای باستان یافت گشته است. نمونه های امریکایی آن همان خدایی است که بر اساس افسانه ها، سوار بر قایقی پارویی از غرب آمد و با کلکی ساخته شده از ماران، از راهی که آمده بود، بازگشت.

شایان توجه است این خدا که "کوئت زالکوتل" نام داشت، صنعت، دانش، کشاورزی و فراوانی را برای مردمان محلی به ارمغان آورد. در مصر باستان نیز چنین خدای فیض بخشی که به طور مشابه با ماری پرنده تصویر گشته ، وجود داشته که فراوانی و نعمت را به همراه آورده است.

این خدا همان "هاپی"، خدای نیل است، که سیلاب های او انبار غاله ی مردم را پر و پیمان می کرده است. این خدا، ماهیتی شگفت انگیز داشته، و دارای طبیعتی دوگانه (مذکر و مونث) و پرورش دهنده بوده است. پستان هایش به ایزیس آناتولی می ماند. آیا می توان نتیجه گرفت که او نیز همچون هاپی و دیگر خدایان باستان، دارای طبیعت دوگانه (مذکر و مونث) بوده است؟