انواع متغیرها و نحوه ی ایجاد و اختصاص مقدار به آن ها در زبان برنامه نویسی جاوا

[*بانو بهار*]

پس از این که اولین برنامه جاوای خود را نوشتیم و جمله In the Name of God را در کنسول به نمایش در آوردیم، حال نوبت به درک اصولی Variable ها یا همان متغیرهادر زبان برنامه نویسی جاوا می رسد. در واقع متغیرها عناصری در زبان های برنامه نویسی می باشند که می توانند داده ها را در خود ذخیره سازند ۰داده در یک متغیر این قابلیت را دارا است که در هر زمانی توسط برنامه نویس یا کاربر تغییر یابد و از همین رو است که نام متغیر روی آن گذاشته شده است.) برای درک بهتر متغیرها می توانیم جایی در حافظه کامپیوترمان را متصور شویم که یک Value یا مقداری در آن ذخیره می شود. حال اگر مقدار جدیدی جایگزین مقدار قبلی شود، آن مقدار جدید جایگزین مقدار قبلی در حافظه خواهد شد و ما به کلی مقدار قبلی را از دست خواهیم داد.

برای این که بتوانیم در زبان برنامه نویسی جاوا از متغیرها استفاده کنیم می بایست سه نکته را همواره مد نظر داشته باشیم: هر متغیر شامل نوع، نام و مقدار متغیر می باشد (نام هر متغیر واژه ای از جنس Identifier می باشد.) در واقع اگر متغیر ما هر یک از این سه مورد را نداشه باشد، ما یک متغیر ناقص ایجاد کرده ایم.

برای درک بهتر مفهوم متغیرها، همان طور که پیش از این آموزش داده شد، یک برنامه جدید جاوا در محیط IDE خود ایجاد کنید و نام آن را Variables بگذارید. سپس یک کلاس داخل آن ایجاد کرده و نام آن را Variable بگذارید (لازم به ذکر است این اسامی دلخواه هستند فقط نکته ای که لازم است مد نظر قرار داده شود این است که حرف اول نام کلاس به صورت بزرگ نوشته شود.) در واقع ما برای وارد کردن اطلاعاتی از جنس اعداد صحیح داخل برنامه خود می توانیم از یک متغیر از جنس int استفاده کنیم (لازم به ذکر است برای این نوع داده انواع دیگری هم از متغیرها وجود دارند که عبارتند از byte, short, long) همچنین برای ذخیره سازی اطلاعاتی از جنس اعداد اعشاری از نوعی از متغیرها از جنس double استفاده خواهیم کرد (لطفا به حروف بزرگ و کوچک واژگان int و double توجه فرمایید چرا که قبلاً هم گفته شد که زبان برنامه نویسی جاوا CaseSensitive است یا به عبارت دیگر به حروف بزرگ و کوچک حساس می باشد.) علاوه بر متغیر double، ما از متغیر float هم می توانیم برای ذخیره سازی اعداد اعشاری استفاده کنیم با این تفاوت که دقت متغیر double به مراتب بیشتر است (لازم به ذکر است در این سری از آموزش ها برای اعداد صحیح و اعشاری به ترتیب از متغیرهای int و double استفاده خواهیم کرد.)

 

[*بانو بهار*]

نکته ای که در مورد متغیرها می بایست مد نظر قرار داد این است که ما برای جلوگیری از طولانی شدن کد خود می توانیم متغیرها را با یکدیگر ادغام نماییم. اما در حین ادغام متغیرها بایستی توجه داشته باشیم که نوع متغیرهایی که می خواهیم با یکدیگر ادغام کنیم می بایست از یک جنس باشد. به طور مثال نمی توانیم یک متغیر از جنس int و یک متغیر از جنس double را با یکدیگر ادغام کنیم. به مثال زیر توجه کنید:

int apple= 8, banana = 10, orange= 12;
در مثال فوق ما سه متغیر از جنس int خواهیم داشت که مقادیر آن ها هم مشخص شده است. چنانچه توجه کرده باشید، در مثال فوق متغیرها به وسیله کاما از یکدیگر جدا شده اند و پس از آخرین متغیر یک علامت ; قرار گرفته است.

زمان هایی در برنامه نویسی پیش خواهد آمد که ما نیاز داریم تا مقادیری از جنس حرف یا کاراکتر را در یک متغیر ذخیره سازیم. برای این منظور می توانیم از متغیری از جنس char استفاده کنیم. به عبارت دیگر، به منظور وارد کردن صرفاً یک کاراکتر یا یکسری از علائم خاص در برنامه خود ما می بایست از متغیر char استفاده کنیم. نکته ای که اینجا می بایست حتماً مد نظر قرار داده شود این است که مقدار مد نظر برای این نوع متغیر حتماً می بایست داخل علامت های ' ' قرار گیرد.

نکته
توجه داشته باشیم که برای نوشتن یک کلمه که حاوی بیش از یک کاراکتر باشد به هیچ وجه نمی توان از متغیر char استفاده کرد.
پس از آشنایی با تعدادی از پرکاربرد ترین متغیرها در زبان جاوا، این نکته را هم می بایست مد نظر داشته باشیم که برای اختصاص دادن مقداری به یک متغیر، ما نیاز داریم تا از علامت = پس از نام متغیر و قرار دادن علامت ; در انتهای دستور استفاده کنیم.

در برنامه نویسی اپلیکیشن برای اندروید و یا وب اپلیکیشن و ... ما با شرایطی من جمله آیا کاربر رمز خود را صحیح وارد کرده است؟ آیا کاربر دکمه را فشار داده است؟ و ... رو به رو خواهیم شد. در واقع در چنین شرایطی ما به برنامه خود می گوییم که آری رمز صحیح وارد شده و یا آری کاربر دکمه اینتر را فشار داده است. در چنین شرایطی متغیری نیاز داریم تا true و یا false بودن و به عبارتی درست یا اشتباه بودن یک رویداد را برای ما مشخص کند. متغیری از جنس boolean دقیقاً این کار را برای ما انجام خواهد داد.

هشدار
نکته ای که در اینجا می بایست مد نظر قرار داده شود این است که گرچه مقادیر این نوع متغیر true و یا false هستند، اما ما این اجازه را نداریم تا همانند متغیرهای char و String آن ها را داخل علامت های ' ' و یا " " قرار دهیم و در صورتی که به اشتباه به جای true از 'true' استفاده کنیم، برنامه ی ما در حین کامپایل شدن به ارور خواهد خورد.