baten kaitos
کاربر نگاه دانلود
زندگی می تواند بر روی سیارات اطراف سیاه چاله ها وجود داشته باشد!
هنگامی که در مورد سیاه چاله ها فکر می کنید، شاید تصور نکنید که آن ها بسیار دوستدار زندگی هستند و شرایطشان برای زیستن مساعد است. با این دیدگاه که حتی نور نمی تواند از آن سوی سیاه چاله ها بگریزد و به وسیله ی گردابی متحرک از دیسک فوق داغ متشکل از گرد و غبار و گاز احاطه شده اند، به طور قطع آن ها خیلی قابل سکونت به نظر نمی رسند.
اما گروهی از محققان ادعا کرده اند که سیاه چاله های معینی می توانند دارای شرایطی باشند به این معنی که هر سیاره ی در حال گردش به دور آن ها می تواند قادر به حفاظت زیستی باشد. به طور قطع در واقع هیچ سیاره ی سیاه چاله ای تا به حال یافت نشده است.
همانطور که به وسیله ی New Scientist گزارش شده است، مقاله ای که نسخه ی پیش چاپ آن در Arxiv در دسترس است، توضیح می دهد که چطور زندگی جهت رونق یافتن نیازمند "اختلاف دما" است. بر روی زمین، این اختلاف دما توسط خورشید و خلا سرد فضا به وجود می آید. اگر این شرایط برعکس بود، یعنی یک آسمان داغ و یک خورشید سرد (آنتروپی منفی)، یک اختلاف دمای زیست پذیر مشابه می توانست به وجود آید.
برای یک سیاه چاله ی قدیمی خالی از ماده در اطراف خود، شرایط ممکن است برای زندگی مناسب باشد. نویسندگان این مقاله سیاره ای را در مدار اطراف چنین سیاه چاله ای که می تواند حدود ۹۰۰ وات انرژی از اختلاف دمای بین سیاه چاله و زمینه ی ریزموج کیهانی (CMB) جهان در ۲/۷ کلوین (۲۷۰- درجه سانتیگراد، ۴۵۵- درجه فارنهایت) دریافت کند پیشنهاد کرده اند. این شرایط می تواند برای بقای زندگی بسیار ابتدایی کافی باشد. فکر می کنید، می توانیم این شرایط را بهبود ببخشیم؟ البته، بله، اما باید به آغاز جهان برگردیم.
حدود ۱۵میلیون سال پس از بیگ بنگ، تصور می شود که CMB تا اندازه ای گرم تر از ۳۰۰ درجه کلوین (۲۷ درجه سانتیگراد، ۸۰ درجه فارنهایت) بوده است. اکنون، اختلاف دما بین سیاه چاله و فضا حدود ۱۳۰ گیگاوات انرژی تولید می کند، یعنی یک میلیونیم آنچه که خورشید به زمین می دهد، اما برای حفاظت از یک زندگی پیچیده کفایت می کند.
نویسندگان این مقاله پژوهش خود را به یکی از سیارات توضیح داده شده در فیلم "Interstellar" شبیه ساخته اند (به ویژه سیاره ی Miller). این دنیا در حال گردش از فاصله ی بسیار نزدیک به دور یک سیاه چاله ی خیالی به نام Gargantua که اثرات انبساط زمان را تجربه می کند توضیح داده شده است. آن ها موقعیت این سیاره را همانطور که در فیلم نشان داده شده است سیاره ای اساسا غیر قابل سکونت بیان کرده اند. اما آن ها اضافه کرده اند که "با انتخاب درست و مناسب مداری کمی دورتر از Gargantua، می توان به یافتن شرایط آسمان سیاره ای بسیار نزدیک به وضعیت زمینی امید داشت".
شاید اکنون قصد یافتن هیچ سیاره ای را که به دور سیاه چاله در حال گردش است نداشته باشیم، ولی نویسندگان این مقاله بیان داشته اند که در آینده ای بسیار دور، هنگامی که تمام ستارگان سوخته اند، آخرین مکان ها برای سکونت ممکن است اطراف سیاه چاله ها باشند، یعنی برای خویشاوندان بسیار دور ما.
آن ها همچنین اضافه کرده اند که "می توان آینده ای بسیار دور را تصور کرد یعنی هنگامی که هیدروژن به عنوان یک سوخت هسته ای برای ستارگان تحلیل رفته و سیاه چاله ها، همراه با تابش زمینه، به یکی از منابع اندک مناسب از آنتروپی منفی تبدیل می شوند".
مترجم=> خانوم مهرک فرجی-ارش بوالحسنی
هنگامی که در مورد سیاه چاله ها فکر می کنید، شاید تصور نکنید که آن ها بسیار دوستدار زندگی هستند و شرایطشان برای زیستن مساعد است. با این دیدگاه که حتی نور نمی تواند از آن سوی سیاه چاله ها بگریزد و به وسیله ی گردابی متحرک از دیسک فوق داغ متشکل از گرد و غبار و گاز احاطه شده اند، به طور قطع آن ها خیلی قابل سکونت به نظر نمی رسند.
اما گروهی از محققان ادعا کرده اند که سیاه چاله های معینی می توانند دارای شرایطی باشند به این معنی که هر سیاره ی در حال گردش به دور آن ها می تواند قادر به حفاظت زیستی باشد. به طور قطع در واقع هیچ سیاره ی سیاه چاله ای تا به حال یافت نشده است.
همانطور که به وسیله ی New Scientist گزارش شده است، مقاله ای که نسخه ی پیش چاپ آن در Arxiv در دسترس است، توضیح می دهد که چطور زندگی جهت رونق یافتن نیازمند "اختلاف دما" است. بر روی زمین، این اختلاف دما توسط خورشید و خلا سرد فضا به وجود می آید. اگر این شرایط برعکس بود، یعنی یک آسمان داغ و یک خورشید سرد (آنتروپی منفی)، یک اختلاف دمای زیست پذیر مشابه می توانست به وجود آید.
برای یک سیاه چاله ی قدیمی خالی از ماده در اطراف خود، شرایط ممکن است برای زندگی مناسب باشد. نویسندگان این مقاله سیاره ای را در مدار اطراف چنین سیاه چاله ای که می تواند حدود ۹۰۰ وات انرژی از اختلاف دمای بین سیاه چاله و زمینه ی ریزموج کیهانی (CMB) جهان در ۲/۷ کلوین (۲۷۰- درجه سانتیگراد، ۴۵۵- درجه فارنهایت) دریافت کند پیشنهاد کرده اند. این شرایط می تواند برای بقای زندگی بسیار ابتدایی کافی باشد. فکر می کنید، می توانیم این شرایط را بهبود ببخشیم؟ البته، بله، اما باید به آغاز جهان برگردیم.
حدود ۱۵میلیون سال پس از بیگ بنگ، تصور می شود که CMB تا اندازه ای گرم تر از ۳۰۰ درجه کلوین (۲۷ درجه سانتیگراد، ۸۰ درجه فارنهایت) بوده است. اکنون، اختلاف دما بین سیاه چاله و فضا حدود ۱۳۰ گیگاوات انرژی تولید می کند، یعنی یک میلیونیم آنچه که خورشید به زمین می دهد، اما برای حفاظت از یک زندگی پیچیده کفایت می کند.
نویسندگان این مقاله پژوهش خود را به یکی از سیارات توضیح داده شده در فیلم "Interstellar" شبیه ساخته اند (به ویژه سیاره ی Miller). این دنیا در حال گردش از فاصله ی بسیار نزدیک به دور یک سیاه چاله ی خیالی به نام Gargantua که اثرات انبساط زمان را تجربه می کند توضیح داده شده است. آن ها موقعیت این سیاره را همانطور که در فیلم نشان داده شده است سیاره ای اساسا غیر قابل سکونت بیان کرده اند. اما آن ها اضافه کرده اند که "با انتخاب درست و مناسب مداری کمی دورتر از Gargantua، می توان به یافتن شرایط آسمان سیاره ای بسیار نزدیک به وضعیت زمینی امید داشت".
شاید اکنون قصد یافتن هیچ سیاره ای را که به دور سیاه چاله در حال گردش است نداشته باشیم، ولی نویسندگان این مقاله بیان داشته اند که در آینده ای بسیار دور، هنگامی که تمام ستارگان سوخته اند، آخرین مکان ها برای سکونت ممکن است اطراف سیاه چاله ها باشند، یعنی برای خویشاوندان بسیار دور ما.
آن ها همچنین اضافه کرده اند که "می توان آینده ای بسیار دور را تصور کرد یعنی هنگامی که هیدروژن به عنوان یک سوخت هسته ای برای ستارگان تحلیل رفته و سیاه چاله ها، همراه با تابش زمینه، به یکی از منابع اندک مناسب از آنتروپی منفی تبدیل می شوند".
مترجم=> خانوم مهرک فرجی-ارش بوالحسنی
