DENIRA
کاربر نگاه دانلود
آیا می دانید ، بزرگترین ترس کودکان در زندگی شان چیست؟
چرا بسیاری از مادرها ناخواسته در طول روز کودکشان را با بزرگترین ترس زندگی شان مواجه می کنند؟
آیا می دانید این ترس کودک می تواند از او فردی جنایتکار بسازد؟
چند روز پیش در هنگام خروج از یک فروشگاه صدای خانمی را شنیدم که به کودک خردسالش می گفت: “اگر همین حالا نزد من نیایی، می روم و تو را همین جا تنها می گذارم !”
به مادرهای عزیز باید هشدار بدهم که هرگز نباید کودک خود را چه به شوخی یا در حال خشم، به کنارگذاشتن و طرد شدن تهدید کنند، زیرا بزرگترین ترس و وحشت یک کودک این است که احساس کند او را دوست نداشته و کنارش بگذارند. برای فرزند شما طردشدن جهنمی است که از آن وحشت دارد. رانده شدن، خشم به همراه خواهدداشت و خشم نوعی جنایت را به شکل انتقام به بارمی آورد.
کودکی که محبت از او دریغ شده ، محبتی که او آرزویش را می کرده است، گربه را با لگد می زند و احساس گـ ـناه نهانی خود را پنهان می کند. چنین کودکی بعدها که بزرگتر شد، ممکن است دست به کارهای خطرناکی از قبیل دزدی و یا سرقت مسلحانه بزند زیرا احساس می کند پول دزدی و یا ابراز قدرت به دیگران آنهم توسط اسلحه، او را دوست داشتنی می کند.
همواره به مادرهای مراجعه کننده به گروه درس زندگی، پیشنهاد می کنم زمانی که کودک فراتر از تحمل ما بازیگوشی می کند، بجای اینکه با سخنان خود او را تهدید کنیم، دستش را بگیریم و او را با خود ببریم حتی اگر در نیامدن اصرار ورزید کمی به زور متوسل شویم.
خانم مراجعه کننده ای که در شرکت کرده بود در طی جلسه مشاوره مدام به ساعتش نگاه می کرد، از او پرسیدم: مشکلی پیش آمده است؟ او پاسخ داد: “نخیر. جناب سیناتهرانی! هنگامی که داشتم به نزد شما می آمدم فرزندم به باشگاه رفته بود و من فراموش کرده ام که به همسایه مان بگویم که اگر او را دید، مراقبش باشد تا من برگردم. “
به آن خانم عرض کردم: ” آیا فرزندتان می دانست که شما در این ساعات در منزل نخواهید بود؟ خانم محترم که کمی عصبانی شده بود، گفت: ” نخیر! چه لزومی دارد که بداند مگر او رئیس من است ! “
به آن خانم عرض کردم: ” مسئله مهمتر از این حرفهاست “. وقتی کودکی هنگام بازگشت از مدرسه و یا جای دیگر به خانه برگشته و مادرش را در خانه نمی یابد، احساس ترس و وحشت می کند. در نتیجه، اضطراب خفته ی او از تنها رها شدن فوراً بیدار می شود و این در آینده اثرات جبران ناپذیری بر تربیت صحیح فرزندتان خواهد گذاشت. “
همواره به همه مادرهای عزیزی که به گروه درس زندگی مراجعه می کنند،پیشنهاد می کنم در چنین مواقعی با گذاشتن یک یادداشت و قراردادن آن در جایی که کودک حتماً بتواند آنرا ببیند و یا از طریق نوار ضبط صوت، به فرزندشان اطلاع بدهند که کجا رفته اند. بخصوص پیام های ضبط شده بر روی نوار برای کودکان بسیار مفید است. زیرا صدای آرام و سخنان محبت آمیز والدین، به کودکان این توانایی را می بخشد که جدایی های موقتی را بدون اضطراب زیاد، تحمل کنند. البته از قبل باید به کودک خود بگویید که هربار که در منزل نیستید برایش پیام صوتی خواهید گذاشت تا او از این اقدام شما مطلع گردد.
چرا بسیاری از مادرها ناخواسته در طول روز کودکشان را با بزرگترین ترس زندگی شان مواجه می کنند؟
آیا می دانید این ترس کودک می تواند از او فردی جنایتکار بسازد؟
چند روز پیش در هنگام خروج از یک فروشگاه صدای خانمی را شنیدم که به کودک خردسالش می گفت: “اگر همین حالا نزد من نیایی، می روم و تو را همین جا تنها می گذارم !”
به مادرهای عزیز باید هشدار بدهم که هرگز نباید کودک خود را چه به شوخی یا در حال خشم، به کنارگذاشتن و طرد شدن تهدید کنند، زیرا بزرگترین ترس و وحشت یک کودک این است که احساس کند او را دوست نداشته و کنارش بگذارند. برای فرزند شما طردشدن جهنمی است که از آن وحشت دارد. رانده شدن، خشم به همراه خواهدداشت و خشم نوعی جنایت را به شکل انتقام به بارمی آورد.
کودکی که محبت از او دریغ شده ، محبتی که او آرزویش را می کرده است، گربه را با لگد می زند و احساس گـ ـناه نهانی خود را پنهان می کند. چنین کودکی بعدها که بزرگتر شد، ممکن است دست به کارهای خطرناکی از قبیل دزدی و یا سرقت مسلحانه بزند زیرا احساس می کند پول دزدی و یا ابراز قدرت به دیگران آنهم توسط اسلحه، او را دوست داشتنی می کند.
همواره به مادرهای مراجعه کننده به گروه درس زندگی، پیشنهاد می کنم زمانی که کودک فراتر از تحمل ما بازیگوشی می کند، بجای اینکه با سخنان خود او را تهدید کنیم، دستش را بگیریم و او را با خود ببریم حتی اگر در نیامدن اصرار ورزید کمی به زور متوسل شویم.
خانم مراجعه کننده ای که در شرکت کرده بود در طی جلسه مشاوره مدام به ساعتش نگاه می کرد، از او پرسیدم: مشکلی پیش آمده است؟ او پاسخ داد: “نخیر. جناب سیناتهرانی! هنگامی که داشتم به نزد شما می آمدم فرزندم به باشگاه رفته بود و من فراموش کرده ام که به همسایه مان بگویم که اگر او را دید، مراقبش باشد تا من برگردم. “
به آن خانم عرض کردم: ” آیا فرزندتان می دانست که شما در این ساعات در منزل نخواهید بود؟ خانم محترم که کمی عصبانی شده بود، گفت: ” نخیر! چه لزومی دارد که بداند مگر او رئیس من است ! “
به آن خانم عرض کردم: ” مسئله مهمتر از این حرفهاست “. وقتی کودکی هنگام بازگشت از مدرسه و یا جای دیگر به خانه برگشته و مادرش را در خانه نمی یابد، احساس ترس و وحشت می کند. در نتیجه، اضطراب خفته ی او از تنها رها شدن فوراً بیدار می شود و این در آینده اثرات جبران ناپذیری بر تربیت صحیح فرزندتان خواهد گذاشت. “
همواره به همه مادرهای عزیزی که به گروه درس زندگی مراجعه می کنند،پیشنهاد می کنم در چنین مواقعی با گذاشتن یک یادداشت و قراردادن آن در جایی که کودک حتماً بتواند آنرا ببیند و یا از طریق نوار ضبط صوت، به فرزندشان اطلاع بدهند که کجا رفته اند. بخصوص پیام های ضبط شده بر روی نوار برای کودکان بسیار مفید است. زیرا صدای آرام و سخنان محبت آمیز والدین، به کودکان این توانایی را می بخشد که جدایی های موقتی را بدون اضطراب زیاد، تحمل کنند. البته از قبل باید به کودک خود بگویید که هربار که در منزل نیستید برایش پیام صوتی خواهید گذاشت تا او از این اقدام شما مطلع گردد.
