dinaz
کاربر نگاه دانلود
برای 200 سالگی دوچرخه!
دوچرخه در 1817 در شهر کوچکی در جنوب شرقی آلمان به دنیا آمده است و با این‌که راندن آن امروز از معمولی‌ترین کارهایی است که بچه‌ها یاد می‌گیرند، در روزهای اول این‌قدرها هم سهل الوصول نبوده است. اولین دوچرخه‌ای که بارون «کارل ون دایس» ساخت تقریبا 30 کیلوگرم وزن داشت و این در حالیست که چیزهای لازم برای یک دوچرخه واقعی امروزی، یعنی پدال و زین و ترمز، هنوز به آن اضافه نشده بود.
به گزارش ایسنا، با این حال دوچرخه در زمان اختراعش، اولین ماشین دوچرخی بود که با نیروی انسان حرکت می‌کرد و راهش را به شهرهای قرن هفدهم باز کرده بود، سازنده‌اش تمام تلاشش را کرده بود که به وسیله این موجود دوچرخ، وسیله جایگزینی برای اسب که وسیله حمل و نقل گران و آلوده‌کننده‌ای بود، بسازد، چرا؟ در 1815 یک فوران آتشفشانی باعث شد تمام آسمان اروپای مرکزی برای مدتی از خاکستر و دودی سمی پر شود و خورشید برای مدتی از دید مردم پنهان باشد، در نتیجه درست در چله تابستان، هوا برفی شد، خاکستر آتشفشانی که با برف روی زمین نشسته بود، همه جا را آلوده‌تر کرد و علوفه برای اسب‌ها کم شد. دایس به فکر افتاد که چیزی برای جانشینی اسب‌هایی که گرسنگی می‌کشند بسازند، ساخت دوچرخه البته زمان‌برتر از آن بود که به آن تابستان برسد؛ اما بالاخره نتیجه داد.
دوچرخه‌های اولیه برای مسافت‌های طولانی چندان به درد بخور نبودند و از نظر تجاری هم موفقیت آن‌چنانی برای سازننده به حساب نمی‌آمدند؛ اما اختراع دایس این شانس را داشت در تمام دنیا الهام‌بخش مخترعان دیگری شود تا در 60 سال بعد گام به گام آن را تکمیل کنند، پدال و ترمز و چیزهای دیگر به آن اضافه و آن را به ماشینی تبدیل کنند که امروز می‌بینید.
در سال‌های اولیه اختراع، دوچرخه در شهرهای بزرگی مثل لندن، رم و حتی کلکته هند ممنوع بود؛ اما پیش از اختراع موتورسیکلت که آن را هم مدیون آلمانی‌ها هستیم، توانست جای خود را در تمام دنیا باز کند و برای سال‌ها بهترین وسیله حمل و نقل شهری در اروپا باشد.
دوچرخه در 1817 در شهر کوچکی در جنوب شرقی آلمان به دنیا آمده است و با این‌که راندن آن امروز از معمولی‌ترین کارهایی است که بچه‌ها یاد می‌گیرند، در روزهای اول این‌قدرها هم سهل الوصول نبوده است. اولین دوچرخه‌ای که بارون «کارل ون دایس» ساخت تقریبا 30 کیلوگرم وزن داشت و این در حالیست که چیزهای لازم برای یک دوچرخه واقعی امروزی، یعنی پدال و زین و ترمز، هنوز به آن اضافه نشده بود.
به گزارش ایسنا، با این حال دوچرخه در زمان اختراعش، اولین ماشین دوچرخی بود که با نیروی انسان حرکت می‌کرد و راهش را به شهرهای قرن هفدهم باز کرده بود، سازنده‌اش تمام تلاشش را کرده بود که به وسیله این موجود دوچرخ، وسیله جایگزینی برای اسب که وسیله حمل و نقل گران و آلوده‌کننده‌ای بود، بسازد، چرا؟ در 1815 یک فوران آتشفشانی باعث شد تمام آسمان اروپای مرکزی برای مدتی از خاکستر و دودی سمی پر شود و خورشید برای مدتی از دید مردم پنهان باشد، در نتیجه درست در چله تابستان، هوا برفی شد، خاکستر آتشفشانی که با برف روی زمین نشسته بود، همه جا را آلوده‌تر کرد و علوفه برای اسب‌ها کم شد. دایس به فکر افتاد که چیزی برای جانشینی اسب‌هایی که گرسنگی می‌کشند بسازند، ساخت دوچرخه البته زمان‌برتر از آن بود که به آن تابستان برسد؛ اما بالاخره نتیجه داد.
دوچرخه‌های اولیه برای مسافت‌های طولانی چندان به درد بخور نبودند و از نظر تجاری هم موفقیت آن‌چنانی برای سازننده به حساب نمی‌آمدند؛ اما اختراع دایس این شانس را داشت در تمام دنیا الهام‌بخش مخترعان دیگری شود تا در 60 سال بعد گام به گام آن را تکمیل کنند، پدال و ترمز و چیزهای دیگر به آن اضافه و آن را به ماشینی تبدیل کنند که امروز می‌بینید.
در سال‌های اولیه اختراع، دوچرخه در شهرهای بزرگی مثل لندن، رم و حتی کلکته هند ممنوع بود؛ اما پیش از اختراع موتورسیکلت که آن را هم مدیون آلمانی‌ها هستیم، توانست جای خود را در تمام دنیا باز کند و برای سال‌ها بهترین وسیله حمل و نقل شهری در اروپا باشد.
