F.sh.76
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2015/10/08
- ارسالی ها
- 2,337
- امتیاز واکنش
- 19,020
- امتیاز
- 783
- سن
- 26
محمدعلی اسلامی ندوشن در سال 1304 در ندوشن يزد به دنيا آمد
محمدعلي اسلامي ندوشن، تحصيلات ابتدايي را نخست در مدرسه ناصرخسرو ندوشن، سپس مدرسه خان يزد، پس از آن به دبستان دينياري رفت و دبيرستان را تا سوم متوسطه در دبيرستان ايرانشهر يزد گذراند.
آنگاه براي ادامه تحصيل در سال 1323 به تهران عزيمت كرد و بقيه دوره متوسطه را در دبيرستان البرز به پايان رساند، سپس براي ادامه تحصيل وارد دانشكده حقوق شد و به دريافت ليسانس توفيق يافت.
پس از آن به منظور تكميل تحصيلات به اروپا عزيمت نمود. مدت 5 سال در و به اندوختههاي علمي خود افزود و با گذراندن پايان نامه دكتراي خود به نام «كشور و كامنولث» به دريافت دكتراي حقوق بينالملل از دانشكده حقوق دانشگاه پاريس نائل آمد.
محمدعلي اسلامي ندوشن در خانوادهاي با بضاعت متوسط به دنيا آمد، پدرش خيلي زود وفات يافت و او ناگزير شد كه روي پاي خود بايستد.
وي از حدود 12 سالگي سرودن را آغاز كرد و پس از آمدن به تهران در دوران دبيرستان، حرفهاي تر شعر ميگفت. وي در اين زمان بعضي از قطعه شعرها را در مجله سخن منتشر ميكرد.
فعاليتهاي اسلامي ندوشن در دوران تحصيلات در اروپا، بيشتر آشنايي با زبان فرانسه و شركت در سخنرانيهاي دانشگاه سوربن بود و به جز چند داستان كوتاه و چند قطعه شعر و پايان نامه دكترايش چيز ديگري ننوشت.
دكتر شيرين بياني استاد تاريخ دانشگاه تهران و نويسنده چندين كتاب تاريخي، همسر محمدعلي اسلامي ندوشن ميباشد.
محمدعلي اسلامي ندوشن در سال 1334 پس از بازگشت به ايران ، چند سال در شغل قاضي دادگستري خدمت كرد.
وي پس از ترك خدمت در دادگستري، به تدريس حقوق و ادبيات در برخي دانشگاهها و آموزشگاههاي عالي، از جمله: دانشگاه ملي، مدرسه عالي ادبيات، مدرسه عالي بازرگاني و مؤسسه علوم بانكي پرداخت.
در سال 1348 به دعوت پروفسور فضل الله رضا (رئيس وقت دانشگاه تهران) به همكاري با دانشگاه تهران دعوت شد و براساس تأليفاتي كه در زمينه ادبيات انتشار داده بود، جزء هيئت علمي دانشكده ادبيات دانشگاه تهران قرار گرفت و تدريس نقد ادبي و سخن سنجي، ادبيات تطبيقي، فردوسي و شاهنامه، شاهكارهاي ادبيات جهان در دانشكده ادبيات و تدريس تاريخ تمدن و فرهنگ ايران را در دانشكده حقوق برعهده گرفت و تا سال 1359 كه به انتخاب خود از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه داشت.
وي اكنون در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران و در مقطع دكتراي ادبيات به تدريس مكتبهاي ادبي جهان ميپردازد.
محمدعلي اسلامي ندوشن، در شمار شاعران انديشمند و نويسندگان توانا و برجستهاي است كه از سال 1327اشعارش در مجله سخن و برخي از مجلات ديگر انتشار يافت و مورد توجه قرارگرفت.
وي در كنار فعاليتهاي علمي و تحقيقي خود، از زبان شعر كمتر استفاده كرده است، اما آنچه از او چاپ و در دسترس قرار گرفته است، بسيار خوب و نمودار استعداد و ذوق سرشار و قريحت تابناك او در شعر ميباشد.
وي بيشتر اوقات خود را صرف در تحقيق آثار علمي و ادبي ايران و ترجمه آثار نويسندگان جهان كرده و آثارش در مجلات پيام نو، سخن، يغما، راهنماي كتاب و نگين چاپ شده است.
محمدعلي اسلامي ندوشن ، برخي از آثار خود را با امضاي مستعار «م. ديده ور» چاپ و منتشر ساخته است. كتاب «ابر زمانه و ابر زلف» در سال 1342 به عنوان كتاب برگزيده سال از سوي انجمن كتاب انتخاب شد.
دكتر ندوشن در مدت 50 سال بیش از 45 کتاب و صدها مقاله در باب فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی به رشتهٔ تحریر درآورده است.
تأسیس فرهنگسرای فردوسی و انتشار فصلنامهٔ هستی از اقدامات او در زمینهٔ اعتلای فرهنگ و ادب فارسی میباشد.
برخي از كتابهاي دكتر محمدعلی اسلامی ندوشن:
محمدعلي اسلامي ندوشن، تحصيلات ابتدايي را نخست در مدرسه ناصرخسرو ندوشن، سپس مدرسه خان يزد، پس از آن به دبستان دينياري رفت و دبيرستان را تا سوم متوسطه در دبيرستان ايرانشهر يزد گذراند.
آنگاه براي ادامه تحصيل در سال 1323 به تهران عزيمت كرد و بقيه دوره متوسطه را در دبيرستان البرز به پايان رساند، سپس براي ادامه تحصيل وارد دانشكده حقوق شد و به دريافت ليسانس توفيق يافت.
پس از آن به منظور تكميل تحصيلات به اروپا عزيمت نمود. مدت 5 سال در و به اندوختههاي علمي خود افزود و با گذراندن پايان نامه دكتراي خود به نام «كشور و كامنولث» به دريافت دكتراي حقوق بينالملل از دانشكده حقوق دانشگاه پاريس نائل آمد.
محمدعلي اسلامي ندوشن در خانوادهاي با بضاعت متوسط به دنيا آمد، پدرش خيلي زود وفات يافت و او ناگزير شد كه روي پاي خود بايستد.
وي از حدود 12 سالگي سرودن را آغاز كرد و پس از آمدن به تهران در دوران دبيرستان، حرفهاي تر شعر ميگفت. وي در اين زمان بعضي از قطعه شعرها را در مجله سخن منتشر ميكرد.
فعاليتهاي اسلامي ندوشن در دوران تحصيلات در اروپا، بيشتر آشنايي با زبان فرانسه و شركت در سخنرانيهاي دانشگاه سوربن بود و به جز چند داستان كوتاه و چند قطعه شعر و پايان نامه دكترايش چيز ديگري ننوشت.
دكتر شيرين بياني استاد تاريخ دانشگاه تهران و نويسنده چندين كتاب تاريخي، همسر محمدعلي اسلامي ندوشن ميباشد.
محمدعلي اسلامي ندوشن در سال 1334 پس از بازگشت به ايران ، چند سال در شغل قاضي دادگستري خدمت كرد.
وي پس از ترك خدمت در دادگستري، به تدريس حقوق و ادبيات در برخي دانشگاهها و آموزشگاههاي عالي، از جمله: دانشگاه ملي، مدرسه عالي ادبيات، مدرسه عالي بازرگاني و مؤسسه علوم بانكي پرداخت.
در سال 1348 به دعوت پروفسور فضل الله رضا (رئيس وقت دانشگاه تهران) به همكاري با دانشگاه تهران دعوت شد و براساس تأليفاتي كه در زمينه ادبيات انتشار داده بود، جزء هيئت علمي دانشكده ادبيات دانشگاه تهران قرار گرفت و تدريس نقد ادبي و سخن سنجي، ادبيات تطبيقي، فردوسي و شاهنامه، شاهكارهاي ادبيات جهان در دانشكده ادبيات و تدريس تاريخ تمدن و فرهنگ ايران را در دانشكده حقوق برعهده گرفت و تا سال 1359 كه به انتخاب خود از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه داشت.
وي اكنون در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران و در مقطع دكتراي ادبيات به تدريس مكتبهاي ادبي جهان ميپردازد.
محمدعلي اسلامي ندوشن، در شمار شاعران انديشمند و نويسندگان توانا و برجستهاي است كه از سال 1327اشعارش در مجله سخن و برخي از مجلات ديگر انتشار يافت و مورد توجه قرارگرفت.
وي در كنار فعاليتهاي علمي و تحقيقي خود، از زبان شعر كمتر استفاده كرده است، اما آنچه از او چاپ و در دسترس قرار گرفته است، بسيار خوب و نمودار استعداد و ذوق سرشار و قريحت تابناك او در شعر ميباشد.
وي بيشتر اوقات خود را صرف در تحقيق آثار علمي و ادبي ايران و ترجمه آثار نويسندگان جهان كرده و آثارش در مجلات پيام نو، سخن، يغما، راهنماي كتاب و نگين چاپ شده است.
محمدعلي اسلامي ندوشن ، برخي از آثار خود را با امضاي مستعار «م. ديده ور» چاپ و منتشر ساخته است. كتاب «ابر زمانه و ابر زلف» در سال 1342 به عنوان كتاب برگزيده سال از سوي انجمن كتاب انتخاب شد.
دكتر ندوشن در مدت 50 سال بیش از 45 کتاب و صدها مقاله در باب فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی به رشتهٔ تحریر درآورده است.
تأسیس فرهنگسرای فردوسی و انتشار فصلنامهٔ هستی از اقدامات او در زمینهٔ اعتلای فرهنگ و ادب فارسی میباشد.
برخي از كتابهاي دكتر محمدعلی اسلامی ندوشن:
- ماجرای پایانناپذیر حافظ
- چهار سخنگوی وجدان ایران
- تأمّل در حافظ
- زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه
- داستان داستانها
- سرو سایه فکن
- ایران و جهان از نگاه شاهنامه
- نامه نامور
- ایران را از یاد نبریم
- به دنبالسایه همای
- ذکر مناقب حقوق بشر در جهان سوم
- سخنها را بشنویم
- ایران و تنهائیش
- ایران چه حرفی برای گفتن دارد؟
- مرزهای ناپیدا
- شور زندگی (وان گوگ)
- روزها (سرگذشت - در سه جلد)
- پنجرههای بسته
- ابر زمانه و ابر زلف
- افسانهٔ افسون
- دیدن دگرآموز، شنیدن دگرآموز (گزیدهٔ شعرهای اقبال لاهوری)
- جام جهان بین
- آواها و ایماها
- ناردانهها
- گفتهها و ناگفتهها
- صفیر سیمرغ
- آزادی مجسمه
- در کشور شوراها
- کارنامهٔ سفر چین
- پیروزی آیندهٔ دموکراسی
- ملال پاریس و گلهای بدی (گزیدهای از شعر و نثر شارل بودلر، شاعر فرانسوی قرن نوردهم است)
- بهترین اشعار لانگ فلو
- آنتونیوس و کلئوپاترا
- صفحهای از تاریخ ایران و یونان در بستر باستان
- نوشتههای بی سرنوشت
- یگانگی در چند گانگی
- فرهنگ و شبه فرهنگ
- هشدار روزگار
- کارنامهٔ چهل ساله
- باغ سبز عشق
