♥ساحل♥
کاربر نگاه دانلود
بازی های المپیک به جشنواره های ورزشی گفته می شود که به عقیده تاریخ نویسان اولین بار در یونان باستان انجام می شد و در اواخر قرن 19 میلادی مجدداً احیا شد.
در دوره باستان بیشتر جشنها در ابتدا جنبه مذهبی داشتند و برای ادای احترام به زئوس (پادشاه خدایان یونان) در صحن معبدوی به نام المپیا برگزار می شد.
المپیا دشتی است واقع در کشور یونان در اروپا که به ثبت میراث جهانی یونسکو نیز رسیده است. شرکت کنندگان مسابقات المپیک تنها مردانی بودند که وقت و ثروت کافی به منظور پرداختن به ورزش را داشتند. این جشنها اغلب پس از پیروزی در جنگ یا در بزرگداشت روزهای تولد و مرگ پادشاهان و بزرگان هر 4 سال یک بار برگزار می شد.
مجسمه زءوس که مسابقات المپیک برای ادای احترام به او در صحن مقدس او در المپیا برگذار می شد.
بازی های المپیک باستان از سال 776 بیش از میلاد آغاز و تا سال 394 بعد از میلاد ادامه داشت ،در بررسی علل افول بازی های المپیک در دوره باستان می توان گفت که با غلبه رومیان بر یونانیان بازی های المپیک شکوه و جلال گذشته خود را از دست داد و صحنه رقابت های انسانی به کارزارهای خونین و نبرد گلادیاتورها با هم و نبرد انسان با حیوان که همان گاو بازی رایج امروزی است تبدیل شد.
در دوران باستان تنها مردانی که آزاده زاده می شدند و نه بـرده، می توانستند در مسابقات المپیک شرکت کنند و دختران مجرد در تاریخی دیگر در ستایش همسر زئوس به مسابقه می پرداختند و بانوان متاهل نیز حق شرکت نداشته و در صورت مخالفت بهای آن را با جان خویش می پرداختند. در ابتدا مسابقات المپیک تنها شامل مسابقه دو بود ولی بعدها کشتی، بوکس و پرش نیز به آن اضافه شد.
جایزه قهرمانان المپیک باستان
در بازی های معاصر المپیک، به قهرمانان مسابقه ها یک مدال طلا اعطا می شود. اما جایزه قهرمانان بازی های المپیک باستان چه بوده است؟
کسب عنوان قهرمانی تنها جایزه ورزشکاران شرکت کننده در بازی های المپیک باستان بود. قهرمانان المپیک باستان هنگام بازگشت به شهرهای خودشان با پیشواز پر هیاهوی مردم رو به رو می شدند. اما برای به دست آوردن همین جایزه بزرگ معنوی، ورزشکاران یونان باستان حاضر بودند جان خود را قربانی کنند.
مردم یونان باستان برای قهرمانان المپیک احترام فراوانی قائل بودند. عنوان قهرمانی اعطا شده به ورزشکار افتخار بزرگی برای والدین و مردم زادگاه قهرمان المپیک محسوب می شد. مردم یونان باستان قهرمانان المپیک را مبارزان بی باک مورد پسند زئوس و ممتازترین شهروندان یونان می دانستند. در زبان یونانی باستان برای مفاهیم ورزش، مسابقه و جنگ یک واژه وجود داشت. این موضوع به خوبی نشان می دهد که یونانیان باستان چه در مسابقه چه در جنگ، برای کسب پیروزی مبارزه می کردند.
در بازی های المپیک باستان تنها به صاحبان رتبه نخست مسابقات جایزه اعطا می شد و برای اعطای جایزه ورزشکاران دیگر مد نظر قرار نداشتند. مردم نیز به سرنوشت ورزشکارانی که نتوانستند قهرمان شوند، علاقه ای نشان نمی دادند.
بعضی ورزشکاران المپیک باستان برای کسب جایزه قهرمانی مایل بودند جان خود را قربانی کنند. این جایزه همان تاج قهرمانی بود که در بازی های المپیک 2004 آتن نیز به قهرمانان رقابت ها اعطا می شد. این تاج از شاخه های درخت زیتون بافته و به قهرمان المپیک اعطا می شد.
تشریفات تهیه ی تاج قهرمانی:
شاخه هایی که برای بافتن تاج المپیک به کار می رفته، باید به دست یک پسر 12 ساله و یونانی اصیل از درخت های زیتون معبد زئوس جمع می شد و پس از بافته شدن در سالن معبد زئوس نگهداری می شد. هنگام برگزاری آیین تاجگذاری، قهرمان مسابقات به پیش مجسمه زئوس راهنمایی می شد تا به پیام متبرک میزبان این آیین گوش کند و این نمایندگان ارشد مذهبی بودند که تاج را بر سر قهرمان مسابقه می گذاشتند. در حین آیین تاجگذاری، نام قهرمان، نام های والدین و شهرشان البته در میان هیاهوی جمعیت و صدای کف زدن آنها اعلام می شد. ، این خوشایندترین، هیجان آورترین و فراموش نشدنی ترین لحظه برای قهرمان مسابقه بود.
پس از بازی های المپیک باستان، راه پیمائی قهرمانان مسابقات برگزار می شد، در حالی که فلوت به صدا در می آمد و قهرمانان مسابقات به همراه نوای فلوت، قربانی هایی به مجسمه های مورد پرستش تقدیم می کردند. در آخر این راه پیمائی، ضیافت باشکوهی برگزار می شد.
قهرمانان مسابقات زمانی که به شهرهای خودشان باز می گشتند، مورد استقبال گرمتری قرار می گرفتند. بعضی شهرها حتی برای پیشواز قهرمانانشان، دیوار شهر را می شکافتند و از همان جا یک دروازه و خیابان پیروزی احداث می کردند. بعضی شهرهای دیگر برای استقبال از قهرمانان صد ها ارابه به عنوان اسکورت آنها به بیرون شهر می فرستادند و مردم سوار بر اسب از آمدن قهرمانان استقبال می کردند.
شهرهای قدیمی یونان در ابتدا جایزهای معنوی به قهرمانان مسابقات می دادند، مثلا ساخت مجسمه آنها و اعطای امتیاز میزبانی آیین های مذهبی به آنها، اما به مرور زمان، این جایزه های معنوی به جایزه های مادی و اختیارات ممتاز تبدیل شد. مثلا شهرداری های قدیمی یونان تمام هزینه زندگی قهرمانان را تا آخر عمرش تامین می کردند و در مراسم جشن کرسی ویژه ای به قهرمان اختصاص می دادند. حتی بهترین جای سالن تاتر را نیز در اختیار قهرمانان مسابقات المپیک قرار می دادند.
به منظور یادبود قهرمانان مسابقات المپیک، برای آنهائی که سه بار قهرمان مسابقات المپیک شده بودند، مجسمه هائی ساخته و در معابد شهر المپیاد نگهداری می شد.
این مجسمه ها را هنرمندان بزرگ و ممتاز یونان باستان می ساختند.
همچنین، مردم یونان قدیم قهرمانان المپیک خوش اندام را خدا می دانستند. زمانی که بیماری واگیرداری همه گیر می شد، مردم پیش مجسمه های قهرمانان المپیک می رفتند و دعا می کردند. یونانیان قدیم در پرستیدن قهرمانان المپیک گاه اغراق و غلو می کردند.
شکل گیری المپیک نوین:
از سال 394 بعد از میلاد که بازی های المپیک تعطیل شد تا سال 1896 میلادی این مسابقات به دست فراموشی سپرده شد و المپیا نیز در زلزله ای مهیب کاملاً از بین رفت. پس از این حادثه باستان شناسان به کاوش هائی در آن منطقه پرداختند و پس از تلاش های دولت های کشور فرانسه و یونان و پی گیری های دانشمندی به نام پی یو بارون دوکربرتن در سال 1889 در شهر پاریس کشور فرانسه همایشی تشکیل شد که اساس بازی های المپیک جدید را بنا زد.
در سال 1892 پس از آنکه دولت خواست تا وی را در اجرا و احیای بازی های المپیک بازی کند. برنامه و آئین نامه ی عظیمی را در این مورد به اتحادیه ورزش پاریس ارسال کرد و بلافاصله، خود از طرف دولت فرانسه به ریاست اتحادیه برگزیده شد و برای به دست آوردن پشتیبان به کشورهای اروپائی مسافرت کرد.
در سال 1896 کنگره المپیک تشکیل شد و کویرتن مورد حمایت کشورهای شرکت کننده قرار گرفت در این کنگره قرار شد بازی های المپیک در هر 4 سال یک بار در یکی از کشورهای بزرگ برگزار شود و کمیته ای به نام کمیته بین المللی المپیک به نظارت کامل و دقیق بر بازی ها داشته باشد، تشکیل گردد و این گونه شد که بازی های المپیک در سال 1896 دوباره در آتن از سر گرفته شد.
المپیا دشتی است واقع در کشور یونان در اروپا که به ثبت میراث جهانی یونسکو نیز رسیده است. شرکت کنندگان مسابقات المپیک تنها مردانی بودند که وقت و ثروت کافی به منظور پرداختن به ورزش را داشتند. این جشنها اغلب پس از پیروزی در جنگ یا در بزرگداشت روزهای تولد و مرگ پادشاهان و بزرگان هر 4 سال یک بار برگزار می شد.
مجسمه زءوس که مسابقات المپیک برای ادای احترام به او در صحن مقدس او در المپیا برگذار می شد.
بازی های المپیک باستان از سال 776 بیش از میلاد آغاز و تا سال 394 بعد از میلاد ادامه داشت ،در بررسی علل افول بازی های المپیک در دوره باستان می توان گفت که با غلبه رومیان بر یونانیان بازی های المپیک شکوه و جلال گذشته خود را از دست داد و صحنه رقابت های انسانی به کارزارهای خونین و نبرد گلادیاتورها با هم و نبرد انسان با حیوان که همان گاو بازی رایج امروزی است تبدیل شد.
در دوران باستان تنها مردانی که آزاده زاده می شدند و نه بـرده، می توانستند در مسابقات المپیک شرکت کنند و دختران مجرد در تاریخی دیگر در ستایش همسر زئوس به مسابقه می پرداختند و بانوان متاهل نیز حق شرکت نداشته و در صورت مخالفت بهای آن را با جان خویش می پرداختند. در ابتدا مسابقات المپیک تنها شامل مسابقه دو بود ولی بعدها کشتی، بوکس و پرش نیز به آن اضافه شد.
جایزه قهرمانان المپیک باستان
در بازی های معاصر المپیک، به قهرمانان مسابقه ها یک مدال طلا اعطا می شود. اما جایزه قهرمانان بازی های المپیک باستان چه بوده است؟
کسب عنوان قهرمانی تنها جایزه ورزشکاران شرکت کننده در بازی های المپیک باستان بود. قهرمانان المپیک باستان هنگام بازگشت به شهرهای خودشان با پیشواز پر هیاهوی مردم رو به رو می شدند. اما برای به دست آوردن همین جایزه بزرگ معنوی، ورزشکاران یونان باستان حاضر بودند جان خود را قربانی کنند.
مردم یونان باستان برای قهرمانان المپیک احترام فراوانی قائل بودند. عنوان قهرمانی اعطا شده به ورزشکار افتخار بزرگی برای والدین و مردم زادگاه قهرمان المپیک محسوب می شد. مردم یونان باستان قهرمانان المپیک را مبارزان بی باک مورد پسند زئوس و ممتازترین شهروندان یونان می دانستند. در زبان یونانی باستان برای مفاهیم ورزش، مسابقه و جنگ یک واژه وجود داشت. این موضوع به خوبی نشان می دهد که یونانیان باستان چه در مسابقه چه در جنگ، برای کسب پیروزی مبارزه می کردند.
در بازی های المپیک باستان تنها به صاحبان رتبه نخست مسابقات جایزه اعطا می شد و برای اعطای جایزه ورزشکاران دیگر مد نظر قرار نداشتند. مردم نیز به سرنوشت ورزشکارانی که نتوانستند قهرمان شوند، علاقه ای نشان نمی دادند.
بعضی ورزشکاران المپیک باستان برای کسب جایزه قهرمانی مایل بودند جان خود را قربانی کنند. این جایزه همان تاج قهرمانی بود که در بازی های المپیک 2004 آتن نیز به قهرمانان رقابت ها اعطا می شد. این تاج از شاخه های درخت زیتون بافته و به قهرمان المپیک اعطا می شد.
تشریفات تهیه ی تاج قهرمانی:
شاخه هایی که برای بافتن تاج المپیک به کار می رفته، باید به دست یک پسر 12 ساله و یونانی اصیل از درخت های زیتون معبد زئوس جمع می شد و پس از بافته شدن در سالن معبد زئوس نگهداری می شد. هنگام برگزاری آیین تاجگذاری، قهرمان مسابقات به پیش مجسمه زئوس راهنمایی می شد تا به پیام متبرک میزبان این آیین گوش کند و این نمایندگان ارشد مذهبی بودند که تاج را بر سر قهرمان مسابقه می گذاشتند. در حین آیین تاجگذاری، نام قهرمان، نام های والدین و شهرشان البته در میان هیاهوی جمعیت و صدای کف زدن آنها اعلام می شد. ، این خوشایندترین، هیجان آورترین و فراموش نشدنی ترین لحظه برای قهرمان مسابقه بود.
پس از بازی های المپیک باستان، راه پیمائی قهرمانان مسابقات برگزار می شد، در حالی که فلوت به صدا در می آمد و قهرمانان مسابقات به همراه نوای فلوت، قربانی هایی به مجسمه های مورد پرستش تقدیم می کردند. در آخر این راه پیمائی، ضیافت باشکوهی برگزار می شد.
قهرمانان مسابقات زمانی که به شهرهای خودشان باز می گشتند، مورد استقبال گرمتری قرار می گرفتند. بعضی شهرها حتی برای پیشواز قهرمانانشان، دیوار شهر را می شکافتند و از همان جا یک دروازه و خیابان پیروزی احداث می کردند. بعضی شهرهای دیگر برای استقبال از قهرمانان صد ها ارابه به عنوان اسکورت آنها به بیرون شهر می فرستادند و مردم سوار بر اسب از آمدن قهرمانان استقبال می کردند.
شهرهای قدیمی یونان در ابتدا جایزهای معنوی به قهرمانان مسابقات می دادند، مثلا ساخت مجسمه آنها و اعطای امتیاز میزبانی آیین های مذهبی به آنها، اما به مرور زمان، این جایزه های معنوی به جایزه های مادی و اختیارات ممتاز تبدیل شد. مثلا شهرداری های قدیمی یونان تمام هزینه زندگی قهرمانان را تا آخر عمرش تامین می کردند و در مراسم جشن کرسی ویژه ای به قهرمان اختصاص می دادند. حتی بهترین جای سالن تاتر را نیز در اختیار قهرمانان مسابقات المپیک قرار می دادند.
به منظور یادبود قهرمانان مسابقات المپیک، برای آنهائی که سه بار قهرمان مسابقات المپیک شده بودند، مجسمه هائی ساخته و در معابد شهر المپیاد نگهداری می شد.
این مجسمه ها را هنرمندان بزرگ و ممتاز یونان باستان می ساختند.
همچنین، مردم یونان قدیم قهرمانان المپیک خوش اندام را خدا می دانستند. زمانی که بیماری واگیرداری همه گیر می شد، مردم پیش مجسمه های قهرمانان المپیک می رفتند و دعا می کردند. یونانیان قدیم در پرستیدن قهرمانان المپیک گاه اغراق و غلو می کردند.
شکل گیری المپیک نوین:
از سال 394 بعد از میلاد که بازی های المپیک تعطیل شد تا سال 1896 میلادی این مسابقات به دست فراموشی سپرده شد و المپیا نیز در زلزله ای مهیب کاملاً از بین رفت. پس از این حادثه باستان شناسان به کاوش هائی در آن منطقه پرداختند و پس از تلاش های دولت های کشور فرانسه و یونان و پی گیری های دانشمندی به نام پی یو بارون دوکربرتن در سال 1889 در شهر پاریس کشور فرانسه همایشی تشکیل شد که اساس بازی های المپیک جدید را بنا زد.
در سال 1892 پس از آنکه دولت خواست تا وی را در اجرا و احیای بازی های المپیک بازی کند. برنامه و آئین نامه ی عظیمی را در این مورد به اتحادیه ورزش پاریس ارسال کرد و بلافاصله، خود از طرف دولت فرانسه به ریاست اتحادیه برگزیده شد و برای به دست آوردن پشتیبان به کشورهای اروپائی مسافرت کرد.
در سال 1896 کنگره المپیک تشکیل شد و کویرتن مورد حمایت کشورهای شرکت کننده قرار گرفت در این کنگره قرار شد بازی های المپیک در هر 4 سال یک بار در یکی از کشورهای بزرگ برگزار شود و کمیته ای به نام کمیته بین المللی المپیک به نظارت کامل و دقیق بر بازی ها داشته باشد، تشکیل گردد و این گونه شد که بازی های المپیک در سال 1896 دوباره در آتن از سر گرفته شد.
مشعل المپیک های نوین
