- عضویت
- 2017/04/27
- ارسالی ها
- 2,201
- امتیاز واکنش
- 4,999
- امتیاز
- 606
حتی در قدیمیترین گزارشهای موجود، یعنی در قانون حمورابی، به جهاز اشاره شده است و از روی آن میتوان فهمید جهاز برای عروس از قبل یک رسم بوده است. قوانین مربوط به جهاز در اقوام باستان...
اما بعد از ایران
مراسم مربوط به جهاز یا جهیزیه در کشورهای دیگر هم وجود داشته و دارد. در اصل، هدف از دادن جهاز، کمک به شوهر در تامین خانواده بوده است و اینکه اگر شوهر از دنیا رفت، زن بتواند از کودکاناش حمایت کافی داشته باشد. حتی در قدیمیترین گزارشهای موجود، یعنی در قانون حمورابی، به جهاز اشاره شده است و از روی آن میتوان فهمید جهاز برای عروس از قبل یک رسم بوده است. قوانین مربوط به جهاز در اقوام باستان به این صورت بوده است که بعد از مرگ شوهر، همسرش مالک جهاز است. جهاز او فقط توسط فرزندان خودش به ارث میرسد و اگر پدر، جهاز را برای دخترش فراهم کرده باشد خود دختر مالک او محسوب نمیشود.
قدمت طولانی شیربها و جهاز در اروپا
جهاز به طور گسترده در اروپا وجود داشته است. در دوران هومریک یونانیها به خانواده دامادشیربها میدادند. بعدها در دوران کلاسیک (قرن 5 قبل از میلاد) جهاز جای شیربها را گرفت.
رومیهای باستان هم جهاز داشتند و در بعضی قبایل آلمانی هم به جای آن، مهریه متداول بوده است. ویلیام شکسپیر در داستان شاه لیر هم به ماجرای جهاز پرداخته است.
در اواخر قرن 20، اگر کسی دختربچهای را میدزدید و یا به دختری جوان تجـ*ـاوز میکرد جریمه او این بود که جهاز او را بدهد. تهیه جهاز برای زنان فقیر هم نوعی اقدام خیرخواهانه محسوب میشده است و رسم گذاشتن هدیه در جوراب بچهها در کریسمس از این افسانه منشأ گرفته است که سنت نیکلاس در جوراب سه خواهر فقیر طلا گذاشته تا جهاز خود را با آن تهیه کنند.
سنت الیزابت پرتغال و سنت مارتین دو پورس هم از این طریق برای تهیه جهاز به فقرا کمک میکردند. در روم باستان، مراکز خیریهای که به تهیه جهاز کمک میکردند تشویق میشدند، حتی یکی از آنها ایالت پوپ7 را به دست آورد.
در بعضی قسمتهای اروپا، دادن ملک به عنوان جهاز مرسوم بوده است و اگر فردی دختری هم نداشت به عروساش ملک میبخشید.
پادشاهی پرتقال، دو شهر را به ملکه انگلیسی خود در سال 1661 به عنوان جهاز بخشید و این وقتی بود که پادشاه چارلز دوم، پادشاه انگلستان، اسکاتلند و ایرلند با کاترین براگانزا، پرنسس پرتغال ازدواج کرد. این دو شهر عبارت بودند از: بمبئی در هند و تانگیر در مراکش.
در انگلستان زمان ویکتوریا، جهاز در طبقات بالای اشراف حکم ارثیه زودهنگام دختر را داشت و تنها دخترانی بعد از مرگ والدین ارث میبردند که جهاز نگرفته بودند. اگر زن و شوهری فوت میکردند و فرزند نداشتند، جهاز زن به خانواده خودش برمیگشت.
از میان همه اقوام اروپایی، رومیها به این موضوع معروف بودند که قوانین ویژهای برای جهازداشتند چون در کل، قوانین ازدواج آنها بسیار پیچیده بوده است.
اما بعد از ایران
مراسم مربوط به جهاز یا جهیزیه در کشورهای دیگر هم وجود داشته و دارد. در اصل، هدف از دادن جهاز، کمک به شوهر در تامین خانواده بوده است و اینکه اگر شوهر از دنیا رفت، زن بتواند از کودکاناش حمایت کافی داشته باشد. حتی در قدیمیترین گزارشهای موجود، یعنی در قانون حمورابی، به جهاز اشاره شده است و از روی آن میتوان فهمید جهاز برای عروس از قبل یک رسم بوده است. قوانین مربوط به جهاز در اقوام باستان به این صورت بوده است که بعد از مرگ شوهر، همسرش مالک جهاز است. جهاز او فقط توسط فرزندان خودش به ارث میرسد و اگر پدر، جهاز را برای دخترش فراهم کرده باشد خود دختر مالک او محسوب نمیشود.
قدمت طولانی شیربها و جهاز در اروپا
جهاز به طور گسترده در اروپا وجود داشته است. در دوران هومریک یونانیها به خانواده دامادشیربها میدادند. بعدها در دوران کلاسیک (قرن 5 قبل از میلاد) جهاز جای شیربها را گرفت.
رومیهای باستان هم جهاز داشتند و در بعضی قبایل آلمانی هم به جای آن، مهریه متداول بوده است. ویلیام شکسپیر در داستان شاه لیر هم به ماجرای جهاز پرداخته است.
در اواخر قرن 20، اگر کسی دختربچهای را میدزدید و یا به دختری جوان تجـ*ـاوز میکرد جریمه او این بود که جهاز او را بدهد. تهیه جهاز برای زنان فقیر هم نوعی اقدام خیرخواهانه محسوب میشده است و رسم گذاشتن هدیه در جوراب بچهها در کریسمس از این افسانه منشأ گرفته است که سنت نیکلاس در جوراب سه خواهر فقیر طلا گذاشته تا جهاز خود را با آن تهیه کنند.
سنت الیزابت پرتغال و سنت مارتین دو پورس هم از این طریق برای تهیه جهاز به فقرا کمک میکردند. در روم باستان، مراکز خیریهای که به تهیه جهاز کمک میکردند تشویق میشدند، حتی یکی از آنها ایالت پوپ7 را به دست آورد.
در بعضی قسمتهای اروپا، دادن ملک به عنوان جهاز مرسوم بوده است و اگر فردی دختری هم نداشت به عروساش ملک میبخشید.
پادشاهی پرتقال، دو شهر را به ملکه انگلیسی خود در سال 1661 به عنوان جهاز بخشید و این وقتی بود که پادشاه چارلز دوم، پادشاه انگلستان، اسکاتلند و ایرلند با کاترین براگانزا، پرنسس پرتغال ازدواج کرد. این دو شهر عبارت بودند از: بمبئی در هند و تانگیر در مراکش.
در انگلستان زمان ویکتوریا، جهاز در طبقات بالای اشراف حکم ارثیه زودهنگام دختر را داشت و تنها دخترانی بعد از مرگ والدین ارث میبردند که جهاز نگرفته بودند. اگر زن و شوهری فوت میکردند و فرزند نداشتند، جهاز زن به خانواده خودش برمیگشت.
از میان همه اقوام اروپایی، رومیها به این موضوع معروف بودند که قوانین ویژهای برای جهازداشتند چون در کل، قوانین ازدواج آنها بسیار پیچیده بوده است.