...zαнrα...*
کاربر نگاه دانلود
دولت پروس که در قرن ۱۸ میلادی به پادشاهی مطرحی در اروپا تبدیل شد ، در اصل یکی از ایالات آلمان بود که تحت فرمانروایی خاندان هوهن‌زولرن ، از سه بخش(براندنبورگ ، پروس و دوک‌نشین کلو) تشکیل شده بود. براندنبورگ نیز همانند پروس یکی از نواحی مرزی (مارش) آلمان بود که در دوره شارلمانی برای جلوگیری از حملات اسلاوها ایجاد شد.
در قرن دهم میلادی در زمان پادشاهی هانری لوازلور (۹۱۹-۹۳۶ میلادی) و پسرش اوتوی کبیر (۹۳۶-۹۷۳) ، مهاجمان اسلاو موسوم به وِندها نواحی رود الب تا سواحل رود اودر را تسخیر کردند. این ناحیه جدید ، مارش میانه نام گرفت. ۱۵۰ سال بعد در زمان سلطنت فردریک بارباروسا ، این ناحیه به همراه سرزمین برانیبورگ و ساحل راست رود اودر از کنترل وندها خارج شد و توسط آلمانی‌ها فتح گردید (۱۱۵۷ میلادی). ناحیه راست رود اودر از آن پس ، مارش نو نامیده شد.
در ابتدای قرن ۱۳ میلادی ، این سه ناحیه (مارش میانه ، برانیبورگ و مارش نو) با هم ادغام شده و براندنبورگ را تشکیل دادند (۱۲۰۳ میلادی). ۱۲۰ سال بعد ، این ناحیه تبدیل به حوزه انتخابی گردید ؛ یعنی ، امیر براندنبورگ همانند برخی از امرای آلمانی نظیر امیران اتریش ، بوهم ، باواریا و… می توانست امپراتور مقدس روم را تعیین نماید.
نشان دوک‌نشین براندنبورگ
براندنبورگ یکی از ضعیف‌ترین و فقیرترین مناطق آلمان از لحاظ پوشش گیاهی بود. فردریک کبیر ، امپراتور بزرگ پروس ، آن را ریگزار می خواند. در براندنبورگ باتلاق‌ها و مرداب‌های متعفن زیادی یافت می شد؛ اگرچه ، موقعیت استراتژیک این ناحیه را نمی توان نادیده گرفت. در دو طرف این سرزمین ، رودهای مهم و پرآب الب و اودر جریان دارند و راه‌های بازرگانی و تجاری شمال به جنوب آلمان نیز از براندنبورگ می گذشتند.
براندنبورگ پس از انضمام به پروس و دوک‌نشین کلو ، تحت فرمانروایی خاندان هوهن‌زولرن درآمد و بعدها که در قرن ۱۹ میلادی ، آلمان متحد گردید ، بخش مهمی از این کشور محسوب می شد.
در قرن دهم میلادی در زمان پادشاهی هانری لوازلور (۹۱۹-۹۳۶ میلادی) و پسرش اوتوی کبیر (۹۳۶-۹۷۳) ، مهاجمان اسلاو موسوم به وِندها نواحی رود الب تا سواحل رود اودر را تسخیر کردند. این ناحیه جدید ، مارش میانه نام گرفت. ۱۵۰ سال بعد در زمان سلطنت فردریک بارباروسا ، این ناحیه به همراه سرزمین برانیبورگ و ساحل راست رود اودر از کنترل وندها خارج شد و توسط آلمانی‌ها فتح گردید (۱۱۵۷ میلادی). ناحیه راست رود اودر از آن پس ، مارش نو نامیده شد.
در ابتدای قرن ۱۳ میلادی ، این سه ناحیه (مارش میانه ، برانیبورگ و مارش نو) با هم ادغام شده و براندنبورگ را تشکیل دادند (۱۲۰۳ میلادی). ۱۲۰ سال بعد ، این ناحیه تبدیل به حوزه انتخابی گردید ؛ یعنی ، امیر براندنبورگ همانند برخی از امرای آلمانی نظیر امیران اتریش ، بوهم ، باواریا و… می توانست امپراتور مقدس روم را تعیین نماید.
نشان دوک‌نشین براندنبورگ
براندنبورگ یکی از ضعیف‌ترین و فقیرترین مناطق آلمان از لحاظ پوشش گیاهی بود. فردریک کبیر ، امپراتور بزرگ پروس ، آن را ریگزار می خواند. در براندنبورگ باتلاق‌ها و مرداب‌های متعفن زیادی یافت می شد؛ اگرچه ، موقعیت استراتژیک این ناحیه را نمی توان نادیده گرفت. در دو طرف این سرزمین ، رودهای مهم و پرآب الب و اودر جریان دارند و راه‌های بازرگانی و تجاری شمال به جنوب آلمان نیز از براندنبورگ می گذشتند.
براندنبورگ پس از انضمام به پروس و دوک‌نشین کلو ، تحت فرمانروایی خاندان هوهن‌زولرن درآمد و بعدها که در قرن ۱۹ میلادی ، آلمان متحد گردید ، بخش مهمی از این کشور محسوب می شد.
