اخبار موسیقی ایران تفسیر آلبوم نگار | علی سورنا

[Es_shima]

بلی
درست دیدید
تفسیر!
حالا می‌گید آهنگ که تفسیر نداره مگه چیه؟!
خب با من همراه باشید
پیگیری موضوع رو برنید
و خودتون شاهد باشید که یه آلبوم چه قدر می تونه عمیق باشه !

نگار، دختر زیبایی است که پدرش علی سورناست و مادرش آوار (آلبوم قبلی علی سورنا) است و حال متولد شده است
نگار، حاصل سال‌ها تفکر نگارنده‌ای‌ست که با ایجاد این اثر مرزهای مفهوم را در جغرافیای موسیقی (به ویژه هیپ هاپ) جابجا کرد !

از این اثر نمی‌توان ساده گذشت! و این اثر را نمی‌توان به اسمی محدود کرد! این اثر همانند نگـاه دانلـود و فیلم تصویر گر و داستان گونه پیش می‌رود و تمامی اتفاقات را در ذهن مخاطب مجسم می‌کند
و چه از نظر ادبی و چه موسیقی نگار جایگاه ویژه ای را دارد!

‌نگار را می توان دوران شروع بلوغ سبکی از موسیقی دانست که از اوایل دهه هشتاد متولد شد و در حال حاضر سنی حدود پانزده سال دارد، پانزده سالی که میتوان شروع جنبه های از بلوغ را اکنون در این سبک فاخر دید
سال های که به جفا از هیپ هاپ فارسی گذشت دیگر تمام شده چون جامعه و فرهنگ ایران دیگر نمی‌تواند منکر یکی از فرزندان خود یعنی "هیپ هاپ" شود

نگارِ دلربا بر دوران حرامزادگی #رپ خط می کشد و باوری به عمق حضور دختری پانزده ساله و با هویت به فرهنگ ایران می‌دهد.
از این پس چیستیِ رپ را نباید در پدران این سبک دنبال کرد چون نگاری بعد از یک اشتباه خوب (البوم بهرام نورایی) متولد شده و خود به بیان چیستی خود میپردازد،


آلبوم نگار دارای ۱۳ ترک آهنگ می‌باشد که باید این آهنگ ها را به ترتیب گوش داد:
۱)تولد
۲)۲)بریم عقب تر
۳)نگار
۴)نقش
۵)کشتی
۶)جاری
۷)مرفین
۸)اتش
۹)ترک
۱۰)پاک
۱۱)توربین
۱۲)طوفان
۱۳)مرگ


در پست های بعد به ترتیب گفته شده به تفسیر و توضیح آهنگ ها خواهم پرداخت


لطفا با من همراه باشید:)

 

[Es_shima]

نکته:
این آهنگ از زبان یک رپر(علی سورنا) خوانده شده است
اما!
خودِ علی سورنا به زیبایی هرچه تمام تر صدا، آهنگ و مفهوم را عوض می کند که خواننده متوجه می شود این قسمت از زبانِ سورنا، نگار و یا سوم شخصی( که چرخشی است و هر بار چیزی است) بوده است!
در واقع در طول یک آهنگ: گاهی اهنگ از زبان نگار، گاهی سورنا گاهی هردو و یا سوم شخصی دیگر است! (درصورتی که خواننده سورنا است! و باقی تجسم است)
در ادامه بیشتر متوجه منظورم خواهید شد

♩♩♩♩♩♩♩

آهنگ اول:

♡تولد♡
​

در این آهنگ نگار به دنیا می آید

یکی از ویژگی های جالب مجموعه فضاسازی آهنگ ساز و شاعر می باشد که ما این ویژگی را در اکثر قطعات به ویژه تولد می‌توانیم مشاهده کنیم.
در این قطعه شخصیت های داستان معرفی می‌شوند.
اسم قطعه تولد است پس انتظار می رود چگونگی خلقت نگار هم توضیح داده شود:


"به بوی آخرین آجرم وفادارم
من بچه ی آوارم
نادیده بگیر از من من کوچه هام کوچیکه
اما اندازه ی دستای دنیا واست جا دارم
عمرم تولد تلخ ترین آمیـ*ـزش
گهوارم همخوابگی ستون و ریزش
گرم بود بازار مصالح فروشا
می دادن آزارم .. بی زار از بازارم"
(از زبان نگار)
ابتدا نگار خودش را با عنوان "من بچه آوارم" وارد داستان می‌کند و تولدش رو در آواری که حاصل از هم خوابی "ستون و ریزش" هست به تصویر می کشد و چون به این آوار وفادار است نسبت به سازندگی حس تنفر دارد.!

اما داستان در این جا تمام نمی‌شود بلکه شروع ماجراست:
"من بچه ی آوارم
بو کن تو آثارم
از تو ملات نیمه جونم
تو رو فقط همراه دارم"

این جمله از زبان علی سورناست! یعنی شخصیت بعدی خود علی سورنا است که او هم با عنوان "من بچه ی آوارم" وارد داستان می‌شود و اینجاست که ارتباط میان جملات آوار و نگار شروع میشود.

در آهنگ "آوار" از آلبوم آوار سورنا قبلاً گفته بوده:
"خودش به تنهایی ملات ساخته
تنهایی همه چیزوخراب ساخته"

و در ترک تولد بعد از اعلام کردن اینکه بچه‌ی آوار است می‌گوید:
"از تو ملات نیمه جونم
تو رو فقط همراه دارم"
این جمله به نگار است! که علی سورنا می‌گوید در زندگی اش و حاصل البوم قبلی اش نگار است!

در ادامه جملاتی عاشقانه از زبان سورنا بیان می شود که نشان دهنده ی عشق علی سورنا نسبت به نگار می باشد که البته با توجه به قطعات بعدی مجموعه این عشق ناشی از مهر و عاطفه ی پدری و تعصب علی سورنا روی نگار می باشد.
موضوعی که خیلی جالب است لحن سر زنده ی علی سورنا در این قسمت است که انگار از خلقت نگار مسرور می باشد که مطمنا این لحن درقطعات بعدی عوض خواهد شد.

"اندازه خواستنم کشیدم دست هات رو
قد نرفتنم کشیدم پاهات رو
قد قله ی غرورم دیدم اشکات رو
قد سوزنم کشیدم لب هات رو"
اینجا شاهد مراحل خلقت نگار هستیم.
علی، نگار را جوری که می‌خواسته آفریده است.


اما جمله "قد نرفتنم کشیدم پاهات رو" نشان می‌دهد که نگار فراتر از تفکرات خود علی می‌باشدو به نقلی دیگر از خود نگار در اهنگ نقش ، خود علی هم از توانایی های نگاری که آفریده آگاهی کامل ندارد.!

لازم به ذکر است که جمله ی آخر بار معنایی سنگینی در خودش جا داده است.
اگر یادتان باشد در اهنگ "به بچت بگو" از آلبوم آوار علی می‌گوید:

"از طرف من که لب رو هر طرف نخ وقت گفتن حق دوختن"

و حالا خودش لب های نگاری که به شدت خواهان گفتن حق است را اندازه ی سوزنش می‌کشد که اگر لازم شد قبل از "دیگران" او را وادار به سکوت کند.

ولی آیا نگار سکوت خواهد کرد؟


"با دلم وایستادم صاف تو روی تلم
موی ول تو باد و باد تو موی ولم
دخترم تو آخرین ناجی پاکی منی
با تو مثل قطره **آب تو رود گلم"
در اینحا به زیبایی جایگاه نگار برای علی اینگونه توصیف میشود:
اخرین ناجی پاکی!
نگاری که شاید آخرین قطره ی امید علی برای رویایی با رودخانه ی پر از آلودگی هاست!
که البته استعاره از دنیا و جامعه هست! یعنی صداش و البومش آخرین امیدش برای بیداری و آگاهی مردمه!

________
البوم نگار فقط از زبام نگار یا سورنا نیست!
چیستی نگار در ادامه تغییر خواهد کرد و به همه چیز خصوصا چهار عناصر اصلی یعنی آب،خاک،اتش و خصوصا باد(هوا) تغییر خواهد کرد
وجود این عناصر حتی در طرح جلد هم مشخص بوده است!


این تنها تفسیری ساده و ظاهری از اولین اهنگ بود!

 

[Es_shima]

آهنگ شماره ۲: بریم عقب‌تر
یکی از مهم ترین آهنگ‌های مجموعه که دارای تفسیر های عمیقی است که حتی منتقد ها را به حیرت انداخته است!
در معنای ظاهری: این آهنگ داستان نجات نگار را تعریف می کند.
راوی این داستان مشخص نیست. اما در اهنگ های بعد سورنا به نگار می‌گوید که من از شهر تاریکی نجاتت دادم پس می‌شود حدس زد که راوی سورنا، پدر نگار است
این آهنگ فضاسازی فوق العاده ای دارد و هچنین محیط مخوفی را که نگار در آن به دنیا آمده است به تصویر می کشد.

اما در معنای بیشتر این آهنگ وضعیت ایران را خصوصاً برای یک دختر نشان می‌دهد که حکومت مردم را تشویق به دنیا اوردن فرزند می‌کند اما پس از آن....

همان طور که از اسم آهنگ پیداست باید این آهنگ را از آخر به اول گوش کرد و از عقب به اول رفت!
این آهنگ بار فلسفی زیادی را دارد که همه از تفسیر آن عاجز هستند


متن آهنگ:
یه گوشه از جاده بیرون شهر
صدای گریه های یه دختر پر از ترس
شبیه زوزه های باد معلق
پر از رفتن فرار از مرگ
بریم عقب تر
صدای سوت های هم زمان و چکمه است
روی سنگفرش آهنگ فرار دختر پر از ترس
بریم عقب تر
شهر پر از بوی گوشت تن بچه است
بریم عقب تر
بریم عقب تر
یه صف بی خنده است از پدر مادر بچه زیر بغـ*ـل
بریم عقب تر
دستها با لرز رو دهن نوزاد
ترس بلندی صدا خفای تنفس
کوچه های تاریک پاسبونا با خشم
به دنبال نوزاد با سگهای تجسس
بریم عقب تر
بریم عقب تر
جفت ها رو تخت مبارزه می کردن
گرد و خاک رزمو این تکرار نظمو
آویزون به گردن معـا*شقه می کردن
بریم عقب تر
بلند گو های شهر تنها دلیل بالا آوردن سر اون شب
دستور تولید می داد به ماده و نر
خشک کرد آدما رو با اکوی بیشتر
بریم عقب تر
بریم عقب تر
اون جا که می غلتن تنها رو خاک از خارش بی ناخون
اون جا که کور گره ،اما شکسته دندون
بریم عقب تر
یه خورده سر سفره رو سپر نیست غذا
زن و مرد گرسنه ان نیست غذا
بریم عقب تر
شد شام یک شب کل انبار یک شهر
بریم عقب تر
نونوا از تو تنور کمتر در میاره خنجر
بریم عقب تر
دیگه خوب نمی سوزه آتیش تنور
یعنی آدمای بدبخت
دیگه گوشتی ندارن که بسوزن
نونوایی تو فکر آتیش جدید تر
بریم عقب تر
اونجا که کشاورز کاشت با لبخند
تیغ به جای گندم

اندکی تفسیر:
روزگاری در شهر کشاورز با رضایت کامل به جای گندم خنجر می‌کارد و این را می توان به معنی ساختن ابزار جنگی دانست!
آتش کوره توسط گوشت انسان هایی که با این خنجر ها کشته می شوند تامین می‌شود و احتمالاً غذای مردم شهر هم با غارت اموال سایر مردم تهیه می شود.
البته این معنی کاملاً درست نیست زیرا که در این بین خود مردم شهر هم آسیب دیده اند پس می‌توان گفت که حکومت‌داران مردم را قربانی خود می‌کنند آن هم با رضایت خود مردم!

بعد از مدتی که گوشتی از انسان‌های درون کوره برای سوزاندن و تامین آتش کوره باقی نمی ماند و خنجری ساخته نمی شود و متقابلاً انبار های شهر توسط حاکمان خالی و مردم از شدت گرسنگی زمین گیر می شوند، حاکمان برای رفع این مشکل چاره اندیشی می کنند و در آخر دستور به تولید مثل می دهند اما برای چه؟!!

بعد از اینکه ماده و نر تولید مثل کردند کودکان به دنیا آمده به عنوان گوشت جایگزین انسان های کشته شده برای تامین آتش کوره سوزانده میشوند و اینجاست که شهر بوی گوشت بچه می دهد.
در این میان پدر و مادری برای حفظ جان فرزند خود مجبور به ساکت نگه داشتن او می شوند.

گشت ها با سگ هایشان به دنبال کودک می گردند
.برای والدین فرزند چاره ای بجز فراری دادن او از شهر نمی ماند و بالاخره موفق می شوند که او را از شهر خارج کنند."



این کودک همان نگار است که به روایت قطعه "نگار" (آهنگ بعدی آلبوم) توسط خودِ علی سورنا نجات می یابد و در محیط جبری رشد می کند.





*دراین قطعه نمی توان با اطمینان در مورد نماد های بکار گرفته شده(مثل کشاورز) نظر داد و این از ویژگی های آثار علی خدامی (معروف به سورنا) است که تخیل و آگاهی مخاطب رو به چالش می کشد.!

 

[Es_shima]

آهنگ سوم: نگار
این آهنگ هم به زبان سورناست و هم به زبان نگار..
در واقع ابتدا سورنا به زیبایی تمام از نگار می‌گوید و به او توضیحاتی در مورد شناخت خودش(نگار) می‌دهد که باعث شناسایی نگار می‌شود
"دو تا دستی که آرنجت از آفتاب می زنه دم
زانوهات رفیق چونتن نگار"
البته این رو اگر ترسیم کنید نقشه‌ی ایران میشه!
یه ترسی از جهان به قدر این جهان
دختر ها همیشه یک ترس دارند یک ترس بزرگ... می‌بینید که به چه زیبایی به تصویر کشیده دنیای یه دختر رو( در ظاهر) و اوضاع ایران رو(در معانی باطنی و پشت نماد ها)
همیشه یه اتلو گیره تو گلو گاه گلو
تلمیح به کتاب اتلو از شکسپیر
شک بلیط دیدن منظره است
باید شک کرد تا توانست تفکر کرد و عقاید و افکار کورکورانه را نپذیرفت
یه عینک خاکستری نیازه
دنیا نه سیاهه نه سفید! نه رویایی باش نه ناامید. دنیا خاکستریه!
طلای آفتاب و مس خاک کجای جهانه
یار کدوما س ؟ بیارش
یار...؟! بیارش!
طلا و مس مراعات هستند!
طلای آفتاب.‌‌..
طبیعت و طبیعتت جنگ می کنن
وقتی سـ*ـینه هات پیرهنتو تنگ می کنن
هزار تا شاعر منتظرن قلم بزنن
تو پیچ و خم زلفت قدم بزنن
می بینید که به چه زیبایی به تصویر کشیده یه دختر بالغ رو!
نفست نفسمو تنگ می کنه
حال بدت حال منو بد می کنه
تو پیدا ترین راه گمراهیامی
تو اعتیاد ترک معتادیامی
اصلی ترین دلیل گستاخیامی
زخم رو صورت جغرافیامی
تو بهترین نقاش نقشی نگار
روی تن جهان من پخشی نگار
منم شاعرم تو مخلوق من خالقم
زندگی تو تو دست قلم منه
نوشتمت از دیشب پونزده سال می گذره
که نوزاد بودی فراری دادمت از شهری که کودک نداشت
خب مشخص میشه که نگار ۱۵ سالشه! و از آهنگ قبل(شهری که کودک ها رو میکشتن) سورنا نگار رو نجات داده و سورنا خالقه و زندگی نگار تو دست های خالقشه
و اما می‌رسیم به زیباترین جای داستان که آهنگ تغییر می‌کند و حتی لحن صدای سورنا هم تغییر می‌کند و نگاری که خود را شناخته خود را نمی خواهد بهتر از این ها را می‌خواهد پس زبان باز می کند:
مگه من خواستم آوردی منو؟!
اوووووو... تا کجا بردی منو؟!
تبر، کوره.... سر می‌آوردی؟!
می‌مردی یه خانوم ازم در می‌آ‌وردی؟!
من چیم کم‌تر از سیندرلاست؟!
چی می شد؟!
لنگه‌ی کفشم تو یه قصرکی جا می موند و
دستام با یه دستی تو قصه یکی می‌شد؟!
و اما سورنا این زیبایی را تمام می‌کند وقتی دوباره لحن صدایش وآهنگ عوض می شود و در جواب نگار به زیبایی تمام تر می‌گوید:
تو یه لنگه از خودت جا گذاشتی سیندرلا(:
واقعا زیبا نبود؟!
اما کجا؟! کجا جا گذاشته؟! سورنا این را هم پاسخ می گوید
تو رویای کودکی! بازی کن با سرما
چشم گذاشت در رو
و اما جواب‌هایی بس قشنگ تر که سورنا به هواداران، شنونده‌ها، منتقد‌ها، نگار و حتی خودش می‌دهد:
نمی‌دونمت! شاید بدخط نوشتمت نمی‌خوننت..
دلیل خلق تو پیچیدست واسه خودم
چمیدونم
شاید تو یه طرحی از خود من... همین پیچیدگی باعث شده بپیچونمت

اینجاست که خود سورنا هم در برابر نگار کم آورده!
و اما توضیحات انتهایی سورنا:
قصه ی تو قصه ی خاک
بهای لگد مال شدن امید به گل
تحمل این همه زجر و سختی از سوی نگار بخاطر امید به یک هدف (نامشخص) در وجود اوست.
میون این همه مژدگونی بگیر که خوابن
یه عمر و راه رفتن رو پنجه های پا نصیبته
موقعیت خطرناک نگار است که باید همیشه در فرار باشد و ساکت بماند.
را رفتن روی پنجه‌ی پا.‌‌..
دختر باید نجیب باشد حتی صدای پایش را‌‌..
آشنا نیست؟!

کلی راه نصیبته
یه خش خش برگ مزاحم می تونه مرگ بشه
دلیل تنفرت از پاییز همینه
دلیل عشقت به شب تاریک همینه
تو اگه نوزی مردی
قصه ی تو قصه ی بادِ
و در آخر جمله ای که به زیبایی سرنوشت تلخ نگار را به تصویر می کشد:
تو اگه نوزی مُردی

در این شهر که باید با پنجه‌ی ما راه رفت و ساکت بود؛ این وزیدن برای نگار چه عاقبتی به دنبال خواهد داشت؟
در آهنگ‌های بعد به این موضوع پی خواهیم برد




پ.ن:
خاک و باد دو عنصر از چهار عنصر سازنده ی حیات، هم در اینجا مشخص شد هم در آینده باز هم مشخص خواهند شد.

 

[Es_shima]

آهنگ شماره‌ی ۴: نقش
آیا تا به حال در لغت نامه به دنبال معنی نگار گشته اید؟
یکی از معانی نگار نقش است!
این آهنگ ادامه.ی آهنگ نگار است
این تصادفی نیست. به آگاهی و هوش سورنا واقعا باید تبریک گفت!
البته می‌توان گفت که این اسم را نگار با لجاجت انتخاب کرده تا به آهنگ نگارِ علی سورنا جواب گوید! که در این صورت هم باز شاهکار است!

این آهنگ از زبان نگار است. نگاری که خودش را شناخته و از وضعیتش راضی نیست! او نمی‌خواهد ساکت باشد و یا تحت کنترل سورنا باشد. نمی خواهد در دفتر و خط دفن شود. می‌خواهد خارج شود و حتی فرا تر از سورنا(خالقش) بفهمد!
اگر یادتان باشد آخر آهنگ ۳ از زبان سورنا بود که اینجا نگار جواب سورنا را می‌دهد!
و نگارِ مغرور خامِ دنیا ندیده‌ی رویایی شروع می‌کند:
می کشم زیر صدام آتیش نفس داغ ریمو
صدام می گیره گر بیدار می کنه خواب ریمو
تموم خیابونا زیر پاهام زیر صدام
زیر نگاه گیرای چشام می گیره گر می گـه نگار!
در آهنگ قبل گفتیم که توصیه علی به نگار زندگی در خفقان و تاریکی بود و به عبارتی دیگر "مانند باد زیستن" ولی نگار این طور فکر نمی کند و از دیگر عنصر وجودش یعنی "آتش" پرده برمی دارد.

*خب تا اینجا خاک، آتش، هوا سه عنصر از چهار عنصر هستی مشخص گشت هرچند در ادامه هم اشاراتی خواهد شد!
برعکس علی که در آهنگ قبل می‌گفت:
"میون این همه مژدگونی بگیر که خوابن
یه عمر و راه رفتن رو پنجه های پا نصیبته"
نگار پای کوبی می کند و ترسی از شنیده شدن ندارد.!
زندگی منهای همه آینه های بی چشم سرخ
می فهمی ؟ یه سرطان ضد سرب
یعنی ته پاییزتو جوری جر می دم عشق کنی
سرتو بگیر بالا باید باز منو آرایش کنی!
این قسمت کمی پیچیده است و دارای تفسیرهای متفاوتی است اما از نظر ادبی میتوان گفت که نگار می‌گوید: من زندگی ساکت و آرام را نمی‌خواهم من یک آتش کشنده هستم که تمام کسانی که قصد مرگم را کنند می‌کشم!
اما از طرفی دیگر می‌توان گفت که نگار دقیقاً مقابل سورنا می‌ایستد و مخالف حرف هایش عمل می‌کند.
رقـ*ـص من رو صورت قانونای چرت تو دفترت
یادت بمونه من کی ام بیرون می زنم از سرت
من خط هفتمم از هفت خط ترین هفت خطت
آزاد می کنمت از جایی که زمان بستتت
غرور شدید نگار را شاهد هستیم و رجز خوانی او را! علی سورنا نگار را توی دفترش و با مداد نوشته است و حال نگار می‌گوید که از دفتر خارج می‌شود و از خالقش و هیج کسی فرمان نمی‌گیرد و در هیچ چیزی محدود نمی‌شود
"هفت خط" اسم یکی از آهنگ‌های سورنا است که به آن هم اشاره می‌کند!
تو از چیزی که نوشتی نمی دونی
ولی می نویسی جوری که می تونی
گفتی نگار این تویی باد
از سوز رو تنم چی می دونی ؟؟
دقیقاً جواب نگار به حرف های سورنا! که گفته بود:
" نمی‌دونمت! شاید بد خط نوشتمت نمی‌خوننت"
البته در اینجا کاملاً چیستی و هستی نگار مشخص می‌شود! نگار افکار سورناست که به کاغذ و شعر در آمده ولی نگار خود را متعلق به شخص معینی نمیداند. نگار یک ایده ی زاینده است و بعد از خلق شدن به هیچ کس نیاز ندارد.!!
کشیدی کشیدن دادی یادم
حالا خودم می کشم تو نمی تونی
کشیدی چشمو من مژمو روش
لبو کشیدی من روژمو روش
فردا رو می کشم خودمو توش
تو نقاش .. نمی مونی
من یه جنگل از درخت
اره ها رو توم نمی رونی
علی سورنا در آهنگ تولد نگار را در بند قلم خود می دانست و طوری که میخواست او را نقاشی می کرد و می نوشت! ( قد سوزنم کشیدم لب‌هاتُ و..)
ولی نگار خالق خودش را در کنترلش عاجز می داند.حال این خود نگار است که بزرگ شده و آینده اش در دستان خودش می باشد.نگار از این به بعد نیازی به سورنا ندارد و می تواند خود به راهش ادامه بدهد.
حالا قلمتو بردار تو بنویس یا من کدوم ؟؟
بگو می نویسم برو
یا که من می نویسم تو رو
اگر دقت کنید افکار ما به ما جهت می‌دهند و نگار افکار سورناست که از محدودیت آزاد شده! پس حالا سوال ای است که سورنا نگار را به تصویر می کشد یا نگاری که از بند قلم آزاد شده به سورنا جهت می دهد؟!
من تخم جنگم رنگ خنده هامو نمی دونی
من استاد رقصم می خوای
چین دامنمو بپوشونی
وقتی می چرخم زمین می زنه تگری ماه
می‌زنه از الـ*کـل من مـسـ*ـت می شه می شه سیاه
از این به بعد سورنا نمی تواند نگار درونش را پنهان کند و به "زنجیر" بکشد و حالا نگار است که فرمان می دهد بدون اینکه فرمان بگیرد .
از این به بعد ایستادنم تو منو نمی شونی
پیچوندم یه دنیا رو تو نمی تونی منو بپیچونی
سورنا در آهنگ قبل گفته بود:
"چمیدونم! شاید تو یه طرحی از خود من همین پیچیدگی باعث شده بپیچونمت"
و حال نگار می‌گوید من تمام دنیا را پیچوندم تو نمی‌تونی منو بپیچونی!
جالب نبود؟
وسط گورستون می کوبم پا جای پاشنه هام
می مونه روی قبرا می رقصم با مرده ها
من تو خوشی زندم
روی تنم گناست
نمی دونم سرم کجاست
من تو خوشی زندم!
و
آخر اتمام حجت نگار با سورنا و اعلام آزاد بودنش نگار برخلاف سورنا(در آهنگ نگار) خودش را علت پیچیدگی های ذاتیش می داند.او دیگر نیازی به سکوت وآهسته راه رفتن میان "مژده گونی بگیرهای خفته" ندارد.او فریاد می زند و پای می کوبد تا همین خفته ها را بیدار کند.




* اینجاست که نگار مغرور می‌شود! و خود را از همه چیز و هر محدودیتی جدا می‌داند و اصلاً به نصیحت های سورنا گوش نمی‌دهد و از سورنا هم جدا می‌شود و می‌خواهد برود و خودش دنیا را لمس کند و دنیا را آن طور که می‌خواهد بسازد!

 

[Es_shima]

ای جانم
آهنگ مورد علاقه‌ی من
آهنگ شماره‌ی ۵
کِشتی
در آهنگ قبلی اگه یادتون باشه نگار طغیان کرد و گفت نیازی به سورنا نداره و از اون جدا شد..
این آهنگ از زبان سورناست. یه پدر پیر و خسته که دیوانه وار عاشق دخترشه و نگرانشه و همه جا رو حتی اقیانوس ها رو هم میگرده.
واقعا این آهنگ رو با سوز و خستگی خاصی خونده و لحن صداش دلنشینه!
امروز مثلِ روزِ قبل بعد کار ، ناخواسته زدم توو بندرِ فرار
غروب توو بُغض مثلِ بچگیام ، وقتی نگام میرسید به آخر قطار
کِشتی ها اومدن و رفتن،ولی کِشتی من نمی‌ندازه لَنگر
توو کدوم اقیانوس پنهونه ، میونِ کدوم آب‌ها زندونه
دوباره رفتم دوبارّه رو ، انداختم زیر اندازِ پارّه رو
بلندیِ بوقِ آخرین کَشتی ، بیدار کرد توو آسمون اولین ستاره رو
که روشن شد آسمونِ لاغر ، یه کم معنی داد این انتظارِ یاوه رو
ریشه اعتصاب آب کرده بود شاید ، که فراموش کرده بود انتظارِ ساقه رو
این آهنگ پر از نماده! و پر از حرف! اما تصویر پردازی ذهنی عالی داره! پس من محدودش نمی‌کنم و اجازه می‌دهم هرکسی با درک و فهم خودش این آهنگ رو بفهمه.
تو نیستی آبَم گِلیه ، تمومِ آفتابم گِلیه
بیداری این روزا خوابِ تلخیه ، نیستی تموم خوابم گِلیه
کودکیِ نابم گِلی ، دستایِ سابیده به تابَم گِلی
نفسمو راحت میدزدن اما ، نیستی صدایِ هاپ هاپَم گِلیه
بیداری این روزا خوابِ تلخیه...!
اقیانوسم مُرد کِشتی کجایی ، بندرم بازارِ فروش کَلَک شد
اینجا رو نمی‌شه سکوت کرد!
کلک ایهام تناسب داره! یکی به معنای نیرنگ و کلک، و دیگری اسم یک نوع قایقه!
رُخ نشون بده دِ لعنتی چوبت ، تَرکه ی شک شد باورم فلک شد
چوبت،ترکه شد فلجم کرد!
شک، باورم رو فلج کرد!
به چه زیبایی مراعات به کار بـرده!
اگه نیای امشب ، وسطِ دریام ، با اینکه سرده ، میلرزه دستام
اقیانوسم مُرد کِشتی کجایی…
واقعاً از این زیباتر آیا می‌شد انتظار رو به تصویر کشید؟!
سورنا پیر و هدایت‌گر است، سورنا عاقل است و می‌داند که نمی‌تواند با پی‌پرده حرف زدن (چه با نگار در معنای ظاهری و چه با افراد جامعه در معنای باطنی) نمی‌تواند به هدفش برسد پس صحبت‌هایش را در نماد‌ها و کنایه‌های بی‌شمار ادبی جای می‌دهد!
سورنا درکی فراتر از نگار دارد و تجربه او از نگار بیشتر است و در کشتی در پس پرده ها و به کنایه از ترس ها و وابستگی ها و روزه های که بر او گذشته صحبت میکند ، از یکی دیگر از عنصر های نگار پرده بر می دارد
آب!
می‌بینید که چهار عنصر هستی ساخته شد!
و سورنا نگار را عنصر های هستی می‌داند !
این یعنی چه...؟!
قضاوت و تصمیم گیری با خودتان.
علی سورنا از زندانی صحبت می‌کند که دیوار این زندان از چهار جهت بی نهایت است ، او در ساحل دریایی حبس شده که به انتظار منجی است !
این برایتان آشنا نیست...؟!
(:
آهای عابر...
منـَم پامه
زنجیر این ساحل
روبروم آبه ، پُشت سرم خاکه
گیرم وسط
ترسم اینه که میمیرم وسط!
به شخصه عاشق این قسمتم!
خیلی زیباست و اصلاً نیازی به تعریف ندارد!
سورنا (یا شاید همه‌ی ما) در ساحل دریایی حبس شده که به انتظارمنجی است !
او عابران را فرا می‌خواند و با کنایه ترس خود را از سفرِ نگار با اخرین قطار بیان می‌کند
سورنا از رفتن نگاری که ساخته و هنوز پرورش نداده هراس دارد نه از محیط اطراف خود که توصیف می‌کند
وقتی میای ، دلِ من دلِ شهر
دلِ بندر میگیرن واست
عُمری اسیرم ،
لعنت به دریا ،
کِشتی ندارم ،
لعنت به سرما
این روزا شلوغه ،
اما بی فروغه ،
خب تصویر سازی عالی را شاهد هستید
شاید که خودِ کِشتی هم دروغه
و تیر آخر!
ناامیدی مطلق! و عمق درد... آدم به راحتی به اینجای کار نمی‌رسد
شاید اصلا ناجی و نجات دروغه!
من تو باید یاد بگیریم شنا ،
هر چند که این دریایِ کوچیک بزرگه
بیا کِشتیِ هم باشیم عابر ،
بیا با هم بشیم مسافر
او با تمام وجود و با تمام نا امیدی کشتی ناجی خود را صدا میزد و میخاهد از هرچه روزمرگیست فرار کند.
دستای من حاضرین پارو بشین؟
چشم من میشی ناخدای من؟
آهای سـ*ـینه سُکانِ من میشی؟
راهِ زیادی مونده تا خدایِ من
اگه نَیای امشب وسط دریام،
تمومِ
راهو می‌رم با دستام
بیا کِشتیِ هم باشیم عابر،
بیا با هم بشیم مسافر
اقیانوسم مُرد کِشتی کجایی؟!
بندرم بازارِ فروش کَلَک شد
رُخ نشون بده دِ لعنتی چوبت،
تَرکه ی شک شد باورم فَلَک شد
اگه نیای امشب، وسطِ دریام،
با این که سرده، می‌لرزه دستام
اقیانوسم مُرد کِشتی کجایی...؟!
در ابتدا بنظر می‌رسد جای کشتی برای آهنگ مشاره‌ی پنجم اشتباه است و این تصور را می‌دهد که مجموعه دچار تزلزل شده
اما از خالق نگارِ باهوش هم انتظار هوشمندی می‌رود و این تصور با شروع ترک پنجم رخت می‌بنند !سورنایی که با کنایه از نگار می‌خواهد که باهم شنا یاد بگیرند و کشتی و منجی هم باشند با آهنگ بعدی "جاری" که پاسخ
نگار است مواجه می‌شود


به نظرتان این سطح از جواب هم دادن ها و داستان و ماجرا های پشت هم از شخصی عادی برمی‌آید؟!
آیا لیاقت این آلبوم نیست که در دنیا مشهور باشد؟!
آیا نباید سازنده را ستایش کرد؟!
آن وقت حتی مردم کشورم هم این آهنگ را نشنیده اند
و نود درصد مردم! حتی اسم خواننده را نمی‌دانند
واقعا مایه‌ی.....

 

[Es_shima]

آهنگ شماره ‌ی ۶:

جاری​

همان طور که در پست قبل گفتم این آهنگ جواب نگار به سورناست و ادامه‌ی آهنگ کشتی است!
"جاری ام واسه جهت کلی جا دارم "
خب نگار می‌گـه من جاری‌هستم و اصلاً با کاغذ‌ها و حرف‌های تو محدود نمی‌شم! هر کاری کنی که بخوای محدودم کنی نمی‌شه و من از تو جهت نمی‌گیرم مثل آب و باد آزادم! و جهت دادن تو باعث می‌شه بیشتر از تو دور بشم
"واسه ریختن پشت سد کلی جادارم"
می‌گـه تو دلت می‌خواد من ساکن بشم (آب پشت سد ساکنه اما اون آب امنیت داره! و حداقل الوده نمی‌شه و ذخیره می‌شه) اما من حالا حالا ها برای آزادی وقت دارم و خودم رو الکی محدود نمی‌کنم.
"من از اونام که کمیت رو به باد دادم
تو از اونا که واسه عدد کلی جا دارن"
در اینجا هم نگار می‌گـه با وجود سن کمم (در اصل کم بودن و محدود بودن آهنگ‌ها) ولی من کمیت رو به باد دادم در کیفیت و یا عدد نمی گنجم و خودم رو محدود نمی‌کنم اما تو که سازنده‌ی منی! خودت رو محدود کردی ولی من آزادم!
"پاتو می کوبی کف خاک می شی کوه
لب دره ام واسه پرت کلی جا دارم
دستات تو امنیت کلی قابلن
من دستام واسه شرط کلی جا دارن"
تو مثل کوهی ولی من لب درم... می‌خوام بپرم!
تو دستات امنیت مطلقه اما من دستام شرط دارند و نمی‌تونم فقط بذارمش توی دستات و محدود شم
"بدون رنگم تو ولی نه
رنگ آمیزی می شی تو رنگای شهر
دستاتو می بنده دستای سرد
که دستبند ت رو دستای من"
من بدون رنگم و جهت گیری خاصی ندارم و خودم رو به هیچ چیزی محدود نمی کنم اما تو با رنگ مردم و رنگ هرچیزی تغییر رنگ می دی و محدودی به بقیه.
دستای تو برای من امنیته اما علاوه بر اون مثل دستبنده زندانیه (من رو محدود و زندانی می کنه)
"تو پاهات تو همین شهر کلی راه دارن
من واسه شهرای بعد کلی جا دارم"
تو پیری و خودت رو خسته و محدود کردی و نمی‌تونی از این محدوده خارج بشی اما من آماده‌ام برای ادامه و خارج شدن از هر حد و مرزی
"زنجیر خطری تحمیل نظری
منکرتم واسه رد کلی جا دارم"
تو می‌خوای نظرت رو به من تحمیل کنی و تحمیل نظر مثل به زنجیر کشیدن و زندانی کردنه پس خطر داری و مثل صدای زنجیر صدای خطرت رو من حس می کنم و برای همین رد می‌کنم تمام تحمیل ها و عقایدت رو.
"زندون اونایی که قصد هوا دارن
من واسه عطشای لب کلی جا دارم
نفسات ازم جزر و می خواد و من
نفسام هنو واسه مد کلی جا دارن"
می‌بینید که نگار به زیبایی و پرویی(و البته خامی) اما ملایم تر از آهنگ نقش و ابتدا!! با سورنا حرف می‌زند و جواب او را می‌دهد.
نگار هم چنان خام و دنیا ندیده است و با بچگی خودش می‌خواهد ادامه بدهد و آزاد باشد و خود را به هیچ چیز و هیچ کس محدود نکند و دنیایش را خودش بی هیج قانون و مرزی بسازد
..

تقابل دو فکرِ پخته و خام را در دو ترک "کشتی " و "جاری" ما را وادار می‌کند که برای دیدن سرانجام این تقابل به ادامه این مجموعه بنشینیم .

 

[Es_shima]

آهنگِ شماره‌ی ۷:

مرفین​

لازم به ذکر است که ۷ عدد خاص و مشخصه‌ی سورنا و طرفدار های اوست (۷ خط این نیز تفسیر خاص خود را دارد!).
پس باید متوجه شد که این آهنگ، خاص ترین آهنگ مجموعه است (البته تک تک آهنگ‌های این مجموعه خاص هستند و حرفی برای گفتن دارند!)
اما خب مفهوم آهنگ مرفین بسیار بسیار زیاد و عمیق است و من از گفتن تمام این‌ها ناتوان...
به نیمه راه نگار رسیده ایم و این اثرِ نگارنده در "مورفین" با یکی از عنصرهای سازنده خودش صحبت می‌کند!
نگار ماهیتی پویا دارد و در بند نمی‌گنجد پس صدای خود را در باد و برای باد رها می‌کند !
(در معنای ظاهری)
این اثر را همانند کتابی باید مطالعه کرد و روزها به مفاهیم کتابِ "نگار" فکر کرد
شیکَممون کاردو بُرید ، گَلومون طنابو جویید
وعده هایِ سم می‌خوریم ، معدَمون سَمو بُرید
همیشه گفتن انسان جاودانه هست! اما همه از مرگ ترسیدن... حالا بیاین فکر کنین هیج وقت نمی‌میرین..
یه نفر از دنیا خسته شده و می‌خواد بمیره اما
به جای این که کارد شکم رو پاره کنه، شکم کارد رو پاره کنه...
به جای این که طناب گلو رو بگیره وباعث خفگی بشه! گلو طناب را بجود!
فرد صبحانه، ناهار و شام سم بخورد اما معده سم را ببرد و اثرش را از بین ببرد.
"ارتفاع اَدا اصول دراُورد
جاذبه حرکتِ گوله رو خورد
بعد از هزار سال از دنبالِ مرگ
گشتن شدیم نا امید"
"همه از مرگ می‌ترسند من از زندگی سمج خودم"
صادق هدایت/ زنده به گور
در این زمان است که به دنبال مرگ هستیم! اما نا امید می‌شویم و موفق به نابودی خویش نیستیم
ما از جاودانگی خود خسته ایم و هیچ راهی نداریم...
"عمیق ترین دریا یه شوخیِ مضحک بود
گُسل ضربِ زمینِ یا قوطیِ مُطرب بود
تقویم زمانو تُف کرد معلوم نی چَندُمو
رعد و برق نترسون ساقه هایِ گَندمو
خطر توو خوابِ عمیقِ ما داد می‌زنیم
لعنتی شکلِ زندگی عجیبه"
هیچ خطری وجود ندارد! خطر خوابیده است اما ما داد می‌زنیم که بدون خطر زندگی عجیب شده است و شکل واقعی خود را ندارد
"نه بُمب ، نه کارد ، نه گارد نه مرگ
شهرِ همیشه ها شهرِ لطافتِ تیغه"
...
و در اینجاست که باید به دنبال چیزی برای آرامش و تغییر اوضاع گشت اما خب...
تا به حال فکر کرده اید که از آرامش زیادی نا آرام شوید؟
البته این در معنای ظاهری به این شکل است و می توان گفت منظور سورنا در اصل آرامش ظاهری و پوشالی مردم است که اگر دقت کنند متوجه خواهند شد این آرامش تظاهری بوده و حتی خودشان را گول زده‌اند و شهر همیشه شهر تیغه! و مردم گمان می‌بردند که تیغ لطیف است... و از گند بودن ماجرا آرامشی مضحک برای خود ساخته‌اند.
"آی باد ،
صدایِ زوزه یِ کفشت ،
میاد توو کوچه یِ مغزم
تو هم مثلِ من
تبعید شدی میونِ این جهان
آی"
وظیفه‌ی باد در اصل چیست؟! پیام رسانی و آگاه کردن مردم غافل (مردم الانِ جامعه)

در مورفین ، نگارِ جسور و هفت خط از باد برای فرار از آرامش و درگیر شدن با تلخی هادعوت می‌گیرد

نگارِ زیبا اما جسور از رخوت ها و کرختی هایی که مورفین نماد خوبی برای آن است فراریست و خود و باد را تبعید شده می‌خواند و از او می‌خواهد که با او همراه شود تا سکون را بشکند و بی توجه به وعده ی ابدیتِ انسان از او می‌خواهد که آرمان های که در ابدیت به تحقق می‌پویندند را الان انجام دهد و به مرگ فکر کند !
"بچرخ میونِ بوته ها ،
آی پیدا کن بذرِ این جهانو
باد بشکن ، حبس و بندِ مرگو ،
این ابدیّت داره میکُشه انسانو
آی باد …"
و این هم تکمیل کننده ی حرف های من.
این ابدیت داره می‌کشه انسانو...
و هم چنین از این جا:
"تیزیِ حقیقت زیرِ مورفین آرامش ، هر سایه یِ دروغ از همسایه می‌گفت
ویروسِ روسپیِ مُسریِ آرامش ، آماده بود واسه انتشار"
می‌توان به سخن‌های من رسید که در معنای باطنی شعر می‌گوید: آرامش الکی هست و حقیقت در زیر آن پنهان شده است. و آن زمان که حقیقت را بفهمیم:
"موجِ دستِ دوستی ، با کارد زیر آستین
ابتذال اتفاق افتاد"
ابتذال افتاق خواهد افتاد
ابتذال: بی ارزش، خوار، پست
خب حالا کی حقیقت رو فهمید؟
حقیفت چی بود که فهمید؟
چه شد که دنیا برایش خوار و پوچ شد؟
"اونجا که جهانش شد آرمانش
دید که مالامالِ از دروغ ،
دلش گرفت از غروب
حقیقتو رنگ کرد با طلوع"
حقیقت رو رنگ کرده بود و نادیده گرفته بود با یه امید و طلوع مسخره
"خُنَکایِ سایه داشت اهمیت می‌گرفت ،
کم کم جهانش رنگِ ابدیّت می‌گرفت
جهل مرگو زنجیر کرد ،
ارزشِ فرصت رو به تحلیل رفت
آیینه بی جیوه شد ، شیشه شد بازتابو باخت
آه ، مرگو کُشت آرمانو ساخت
ساعت ایستاد ، زمان عطیقه شد ، خوابِ آرامش توو تخت ابدیّت بیمه شد
تووی وهم سایه از بی برگیِ درخت غافل موند ، جهانش بی میوه شد"
با توجه به تفسیر ها... نیازی به توضیح نیست و کاملاً واضح و با بهترین کلمات و توصفیات خود خواننده تمامی حرف‌های لازم را گفته است!
"آی باد ،
صدایِ زوزه یِ کفشت ،
میاد توو کوچه یِ مغزم
تو هم مثلِ من تبعید شدی
میونِ این جهان
آی ،
بچرخ میونِ بوته ها ،
آی پیدا کن بذرِ این جهانو
باد بشکن ، حبس و بندِ مرگو ،
این ابدیّت داره میکُشه انسانو
آی باد …
با سوزِ وزیدن این چُرتو پاره کن ،
(همه رو از حقیقت واقعی اگاه کن)
آی باد بیا و بشکن این رویایِ ساکنو
آی باد …
پیدا کن مرگِ این جهانو ،
آی باد این ابدیّت داره می‌کُشه انسانو"
آی باد...روزی تو هم از نفس میوفتی

به مورفینِ لعنتیه جامعه خودمان فکر می‌کنم ...
نگار به باد برای چه چیزی نیاز دارد؟