من یه مقصدم ولی همیشه اشتباه ...
من یه ابر بی بخار یه غرور زیر پا...
ادم های زندگیم اعتماد نابجا...
ادم ها میان برن که رد بشم به زور
رهگذر شدن همه،هی عبور و هی عبور...
دیگه بیداری شب عادتمه
همدم سکوت تنهایی من
تیک تیک ساعتمه
حالا من موندم و یک دونه ورق
که اونم از اسم تو سیاه میشه
همه چیم توزندگی
آخرش به پای تو هدر میشه ...
سیاوش قمیشی