شش دهه پس از اولین نقش‌آفرینی حرفه‌ای جولی اندروز در سال ۱۹۴۷ او هنوز در میان نسل‌های متفاوت یک چهره محبوب است.
این بازیگر از انگلستان بازیگری را آغاز کرد، در نمایش‌های وودویل، برنامه‌های رادیویی و کنسرت‌های موسیقی نقش‌آفرینی کرد و کم کم صدایش برای همه آوایی آشنا شد.
او در دنیای سینما، تئاتر، تلویزیون و موسیقی به یک ستاره بدل شد و روز دوشنبه در تماشاخانه گِفِن در لس‌آنجلس از او تقدیر به عمل آمد.
اندروز ۷۵ ساله در آستانه رسیدن به این افتخار با یاد گذشته گفت: «فکر کنم همه چیز خیلی فراتر از رویاهای من رخ داد. چه کسی فکرش را می‌کرد زندگی چنین پیچ و تاب‌هایی برای من داشته باشد؟ چه کسی فکر می‌کرد آنقدر خوش‌شانس باشم که لحظه درست در جای درست باشم؟ بازیگری یعنی یادگیری، حتی امروز.»
او ادامه داد: «به نظرم فرد نمی‌تواند بگوید آماده بود است. مثل پریدن در یک استخر بزرگ است. سال‌های اول به نظرم زمان یادگرفتن یک سری قانون و اصول بود. وقتی به همراه تئاتر وودویل سفر می‌کردم هرجا مخاطبی متفاوت داشتیم و من چیزهایی یادگرفتم.»
بازیگر فیلم «آوای موسیقی» که در ایران به نام «اشک‌ها و لبخندها» شهرت دارد، درمورد اولین موفقیت خود چنین گفت: «وقتی ۱۲ سالم بود برای اولین بار به طور رسمی روی صحنه ظاهر شدم. در نمایشی در لندن یک قطعه خواندم. قرار بود اجرای من لغو شود. همه چیز خیلی مجلل بود و حضور یک بچه عجیب بود.»
او که برای «اشک‌ها و لبخندها» نامزد اسکار بازیگری شده ادامه داد: «پدر و مادرم و یکی دو نفر دیگر تهیه‌کننده را بیچاره کردند. او هم بالاخره موافقت کرد. روی صحنه رفتم و همه چیز متوقف شد چون تماشاگران بدون قطع مرا تشویق می‌کردند.»
اندروز درمورد دومین موفقیت بزرگ خود چنین ادامه داد: «وقتی ۱۸ سالم بود در برادوی در نمایش «رفیقِ پسرک» روی صحنه رفتم. خیلی سفر رفته بودم و همه جا بازی کرده بودم اما بازی در برادوی در آمریکا گام بزرگی بود. بعد از این مدت زیادی در برادوی بودم تا اینکه به هالیوود رفتم.»
بازیگر برنده اسکار فیلم موزیکال «مری پاپینز» بهترین دستاوردهای بازیگری خود را چنین توصیف کرد: «موفقیت‌های بسیاری بود. حتما دو نمایش «بانوی زیبای من» و «کاملوت» موفقیت بزرگی بودند که حرفه مرا تغییر دادند. فکر کنید در آن سن کم می‌توانستم با رکس هریسن و ریچارد برتن بازی کنم و هر روز شاهد تمرین آنها باشم و شیوه بازیگری آنها را مطالعه و بررسی کنم. بعد هم پیشنهاد والت دیسنی برای بازی در «مری پاپینز» بود که فیلم خیلی موفقی شد. بعد هم «آوای موسیقی» و بعد از اینها تمام پروژه‌هایم با بلیک ادواردز، همسرم که جولی اندورز دیگری را به همه معرفی کرد.»
بازیگر فیلم «ویکتور/ویکتوریا» که در آن در دو نقش فرو رفت و نقش یک مرد را هم بازی کرد، درمورد چهره‌های تاثیرگذار در زندگی‌اش گفت: «علاوه بر شوهرم خیلی‌ها در دوران نمایش تاثیرگذار بودند. مثلا راجرز و همرستین آنقدر مهربان بودند که نسخه تلویزیونی «سیندرلا» را ویژه من نوشتند. در سینما جرج روی هیل و رابرت وایز خیلی به من درس دادند. یکی از تاثیرگذارترین چهره‌ها ماکیل کید، طراح حرکت بود. او و همسرش رفیق بلیک ادواردز بودند و راهنمایی‌های بسیاری به من کردند.»
جولی اندروز در سال‌های اخیر کم‌کارتر شده است، اما حتی کودکان امروز هم از صدای او بی‌بهره نیستند، او در مجموعه فیلم‌های «شرک» به جای شخصیت مادر فیونا (مادرزن شرک) صحبت کرده است.
———————–
منبع : خبرآنلاین
