- عضویت
- 2019/03/06
- ارسالی ها
- 1,432
- امتیاز واکنش
- 19,501
- امتیاز
- 914
وقتی از ایران باستان صحبت میشود یعنی تقریبا قبل از سلطنت مادها بر قسمتی ازایران. ایرانیان باستان دارای الههها و یا به تعبیر ما فرشتههای بسیاری بودند دقیقا مانند عقاید دینهای مختلف امروزی که به فرشته مرگ و یا فرشته پیغامرسان و غیره اعتقاددارند. و هر الهه یا فرشته با نامی خاص شناخته می شد و تقریبا شبیه به خدایان یونانی با این تفاوت که ایرانیان به خدای یگانه که معمولا به اسم اهورا مزدا از آن یاد می شد اعتقاد داشتند.
پیش از ظهور زرتشت آریائیان در قالب زروانیگری، مهرپرستی نیز اختیار کرده بودند. کلمهٔ مهر را "دارمستتر" به معنی دوستی و محبت میداند. یوستی میگوید که مهر واسطه و رابـ ـطهٔ فروغ محدث و فروغ ازلی و به عبارت دیگر واسطهٔ بین آفریدگار و آفریدگان است. در گاتها کلمهٔ میترا به معنی عهد و پیمان آمده است. مهر در اوستا از آفریدگاناهورامزدا محسوب شده و ایزد محافظ عهد و پیمان است و از اینرو فرشتهٔ فروغ وروشنائی است تا هیچ چیز بر او پوشیده نماند. ماه هفتم سال و روز شانزدهم هر ماه و یشت دهم اوستا و جشن مهرگان مخصوص او است. کیش مهر از ایران به بابل و آسیای صغیر رفت و سپس پرستیده شد و به اینگونه آئین مهرپرستی پدیدار گشت. در کتیبههای هخامنشی میثر (Mithra) آمده که تلفظ اوستائی مهر است.
در سانسکریت میترا (Mitra) و در پهلوی میتر (Mitr) و در پارسی مصطلح امروز مهر خوانده میشود. کهنترین سند نوشته شده الواح گلینی است متعلق به ۱۴۰۰ سال پیش از میلاد مسیح که در کاپاتوکا (Kapatuka) از شهرهای آسیای صغیر، در محلی به نام بغازکوی پیدا شد.
در کنار نام این دو خدا، نام دو خدای کهن هند و ایرانی ایندرا (Indra) نساتی (Nasatya) نیز آمده است. در اوستا میترا مقام شامخی دارد و در زمان پیش از اوستا و رستاخیز زرتشتی، بزرگترین خدا به حساب میآمد. وقتی از ایران باستان صحبت میشود یعنیایران قبل از تاریخ نوشته شده یعنی تقریبا قبل از سلطنت مادها بر قسمتی از ایران. ایرانیان باستان دارای الههها و یا به تعبیر ما فرشتههای بسیاری بودند دقیقا مانند عقاید دینهای مختلف امروزی که به فرشته مرگ و یا فرشته پیغامرسان و غیره اعتقاد دارند. و هر الهه یا فرشته با نامی خاص شناخته میشد و تقریبا شبیه به خدایان یونانی با این تفاوت که ایرانیان به خدای یگانه که معمولا به اسم اهورا مزدا از آن یاد میشد اعتقادداشتند.
پیش از ظهور زرتشت آریائیان در قالب زروانیگری، مهرپرستی نیز اختیار کرده بودند. کلمهٔ مهر را "دارمستتر" به معنی دوستی و محبت میداند. یوستی میگوید که مهر واسطه و رابـ ـطهٔ فروغ محدث و فروغ ازلی و به عبارت دیگر واسطهٔ بین آفریدگار و آفریدگان است. در گاتها کلمهٔ میترا به معنی عهد و پیمان آمده است. مهر در اوستا از آفریدگاناهورامزدا محسوب شده و ایزد محافظ عهد و پیمان است و از اینرو فرشتهٔ فروغ وروشنائی است تا هیچ چیز بر او پوشیده نماند. ماه هفتم سال و روز شانزدهم هر ماه و یشت دهم اوستا و جشن مهرگان مخصوص او است. کیش مهر از ایران به بابل و آسیای صغیر رفت و سپس پرستیده شد و به اینگونه آئین مهرپرستی پدیدار گشت. در کتیبههای هخامنشی میثر (Mithra) آمده که تلفظ اوستائی مهر است.
در سانسکریت میترا (Mitra) و در پهلوی میتر (Mitr) و در پارسی مصطلح امروز مهر خوانده میشود. کهنترین سند نوشته شده الواح گلینی است متعلق به ۱۴۰۰ سال پیش از میلاد مسیح که در کاپاتوکا (Kapatuka) از شهرهای آسیای صغیر، در محلی به نام بغازکوی پیدا شد.
در کنار نام این دو خدا، نام دو خدای کهن هند و ایرانی ایندرا (Indra) نساتی (Nasatya) نیز آمده است. در اوستا میترا مقام شامخی دارد و در زمان پیش از اوستا و رستاخیز زرتشتی، بزرگترین خدا به حساب میآمد. وقتی از ایران باستان صحبت میشود یعنیایران قبل از تاریخ نوشته شده یعنی تقریبا قبل از سلطنت مادها بر قسمتی از ایران. ایرانیان باستان دارای الههها و یا به تعبیر ما فرشتههای بسیاری بودند دقیقا مانند عقاید دینهای مختلف امروزی که به فرشته مرگ و یا فرشته پیغامرسان و غیره اعتقاد دارند. و هر الهه یا فرشته با نامی خاص شناخته میشد و تقریبا شبیه به خدایان یونانی با این تفاوت که ایرانیان به خدای یگانه که معمولا به اسم اهورا مزدا از آن یاد میشد اعتقادداشتند.