زنجان روستای سعیدآباد زنجان

[مهربانوی ایرانی]

دفع زباله ي خانگي توسط دهداري دردو روز هفته جمع اوري و به خارج از روستا انتقال داده مي شود كه اين مسئله نسبت به سالهاي گذشته كه اهالي زباله هاي خود را در مكانهاي مخروبه مي ريختند خيلي بهتر است ولي مشكلي كه وجود دارد اين است كه زباله هاي جمع آوري شده خارج از روستا به حال خود رها مي گردد و نسبت به دفن انها كاري انجام نمي شود. از لحاظ وجود حمام عمومي به دليل آنكه تقريباً تمامي خانه ها حمام دارند ديگر حمام عمومي روستا مورد استفاده قرار نمي گيرد. از لحاظ بيماري و امراض بيماري خاصي در روستا وجود ندارد و تنها ممكن است در فصل سرما، بيماري سرماخوردگي كه در هر جاي ديگر هم رواج پيدا مي كند، در روستا وجود داشته باشد. شيوه ي سكونت و مسكن: جمعيت معمولاً مكاني دارند كه در ان زندگي مي كنند كه در اصطلاح مسكن و واحد مسكوني ناميده مي شود. مسكن يك واحد آماري است شامل محل زندگي يك يا چند خانوار . ساختمان هاي مسكوني به چند دسته تقسيم مي شوند: 1- ساختمانهاي مسكوني خالص 2- ساختمانهاي مسكوني تجاري 3- ساختمانهاي مسكوني اداري 4- ساختمانهاي مسكوني باغي 5- ساختمانهاي مسكوني آموزشي ساختمانهاي مسكوني خالص ساختمانهايي هستند كه صرفاً جهت اسكان اشخاص است. ساختمانهاي مسكوني تجاري ساختمانهايي هستند كه علاوه بر اسكان اشخاص در آن محلي نيز براي فعاليتهاي تجاري مثل سوپر ماركت وجود دارد. در دهه هاي قبل اكثر ساختمانهاي روستا به صورت كاه گلي بود و بافت بيشتر انها براي مسكوني دامداري تعبيه شده بود ولي از دو دهه قبل شكل ساختمانها از مسكوني دامداري به مسكوني خالص تغيير چهره داده است. شيوه ي سكونت اكثراً به صورت ملك شخصي مي باشد و به تعداد بسيار كمي اجاره اي ميباشد. در حال حاضر اكثر خانه ها با مصالح آجر، سيمان و اهن ساخته مي شود و پوشش سقف 80% منازل شيرواني مي باشد. در منازل و خانه هاي جديدي كه ساخته مي شود با توجه به كاهش جمعيت و نسبت اتاقها به افراد خانواده تقريباً مساوي مي باشد. ابزار و وسايل خانه با توجه به ارتباطات زيادي كه با شهرها برقرار است و هم چنين رسانه هاي جمعي مانند تلويزيون شبيه خانه هاي شهري گرديده است به طوري كه خانه هايي كه جديداً احداث مي گردند داراي آشپزخانه اپن، سرويس حمام و دستشويي در داخل ساختمان و هم چنين كابينت آشپزخانه و مبل مي باشد. سازمانها و موسسات: روستاي سعيد آباد داراي دو مسجد دو حسينيه مي باشد و هم چنين يكي از شعبه هاي بانك تجارت از سال 1375 در اين روستا فعال بوده و خدمات زيادي را به اهالي ارائه مي دهد اين روستا علاوه بر اين داراي مركز مخابرات، پست و پست بانك مي باشد روستاي سعيد آباد مانند ساير روستاها داراي شوراي اسلامي مي باشد كه با راي مردم انتخاب گرديده اند كه تعداد 3 نفر از آنها عضو اصلي و 2 نفر عض جايگزين هستند. هم چنين اين روستا يك ايستگاه برق 63 هزار ولتي دارد كه محل ارتباطي برقي دندي و گرماب مي باشد در ضمن كتابخانه عمومي فردوسي كه داراي 7750 جلد كتاب مي باشد به رشد سواد و سطح علمي اهالي كمك فراواني نموده است.   بخش پنجم: ساختار اقتصادي روستا فصل اول: توليد كشاورزي 1- زراعت 2- دامپروري 3- باغداري 4- زنبورداري 5- مرغداري فصل دوم: عوامل توليد 1- زمين زراعي 2- آب 3- نيروي انساني 4- ابزار توليد 5- سرمايه و اعتبارات 6- زير بناها و ارتباطات فصل سوم: توزيع 1- مبادله 2- شركت تعاوني فصل چهارم: روابط توليد 1- نظام بهره برداري 2- واحد بهره برداري 3- اصلاحات ارضي.   زراعت: در روستاي سعيد آباد مهمترين محصولاتي كه كشت مي شود گندم و جو مي باشد ولي در كنارآن، نخود عدس ، لوبيا و د انه هاي روغني گلرنگ نيز كشت مي شود البته در زمان گذشته به دليل كم بوده ارتباطات مردم كليه مايحتاج معيشتي خود را كشت مي كردند ولي اكنون به دليل عدم صرفه اقتصادي اين محصولات را از بازار تهيه مي كنند بيشترين محصولي كه در حال حاضر كشت مي شود و براي بازار توليد مي گردد گندم مي باشد. در گذشته به دليل عدم وجود وسايل و ماشين الات پيشرفته كشاورزي، كاشت گندم تنها به قدر رفع نياز معيشتي بود ولي در حال حاضر با وجود ماشين آلات كشاورزي و بذرهاي صلاح شده و هم چنين وجود كودهاي شيميايي با كمترين كار جسمي و فيزيكي بيشترين برداشت ممكن از زمين ميسر مي شود در روستاي سعيد اباد تقريباً تمامي محصول به صورت ديم كاشت مي شود و تنها مقدار بسيار اندكي از گندم و جو و يونجه به صورت آبي مي باشد. در حال حاضر در آمد قريب 30% اهالي از طريق كشاورزي و كاشت گندم ميباشد.​

 

[مهربانوی ایرانی]

دامپروري: همانطوري كه قبلاً اشاره شد اكثر ساختمانهاي روستا از مسكوني دامداري كه داخل ساختمان محلي براي نگهداري دام و علوفه وجود اشت به ساختمانهاي مسكوني خالص كه تنها براي اسكان افراد است ساخته مي شوند دال بر وجود اين قضيه است كه در روستاي سعيد آباد دامداري با سرعت فاحش كاهش يافته است و نگهداري دام تنها به چند خانواده محدود گشته است در گذشته اين روستا داراي 6 گله گوسفند كه هر كدام 500 راس گوسفند داشت ولي هم اكنون ديگر كله عمومي وجود ندارد و دليل آن همانطوري كه در قسمت زراعت اشاره شد به دليل وجود ماشين الات كشاورزي تمامي محل هايي كه چراگاه دام بود زير كشت گندم رفته است و ديگر چراگاه مورد نياز براي تعداد دام گذشته وجود ندارد و هم چنين كم بودن رنج و زحمت كشاورزي نسبت به دامداري و با صرفه بودن آن از لحاظ اقتصادي باعث از بين رفتن دامداري گشته است. افرادي كه در حال حاضر مشغول به دامداري هستند بيشتر اهتمام به نگهداري گوسفند و بز دارند و تعداد كمي نيز گاو نگهداري مي كنند هر چند در حال حاضر به دليل بالارفتن قيمت گوشت، قيمت دام نيز بالا رفته است و نگهداري آن از لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه مي باشد اما در حال حاضر يك محل نگهداري گاو گوشتي به صورت نيمه صنعتي وجود ارد و گسترش آن به دليل كمبود علوفه ي مورد نياز ميسر نمي باشد سعيد آباد با آنكه يك محيط روستايي است واي اكثر نيازهاي لبني خود را شهر تهيه مي كند. باغداري: باغداري در روستاي سعيد آباد به صورت سنتي مي باشد و درختان زرد آلو گردو، و سيب بيشتر از ساير درختان وجود ارد و اين درختان هم بيشتر در كنار چشمه ها كاشته شده و مقدار انها از لحاظ تعداد و محصول به قدري كه قابل عرضه به بازار باشد نيست و تنها نياز مصرفي خانواده را تامين مي كند غير از اين درختان مهم ترين محصول باغداري روستا انگور مي باشد كه به صورت انبوه كنا رهم در سه نقطه از روستا كاشته شده است كه به طور متوسط سهم هر باغدار 100 بوته مي باشد اين محصول نيز تنها نياز خانواده را تامين ميكند و قابل عرضه به بازار نمي باشد و در صورت مازاد بر نياز مصرفي مابقي را به شيره ي انگور بديل مي كنند علاوه بر درختان ياد شده به صورت جزئي درختان آلبالو، گيلاس، هلو، زرد آلو نيز وجود ادارد. زنبورداري: زنبورداري در روستاي سعيد اباد به صورت انبوه و توليد براي عرضه به بازار وجود ندارد ولي چهار يا پنج خانواده در منار كشاورزي و باغداري هر كدام به طور متوسط 10 كندو زنبور دارند كه از گلهاي باغات استفاده نموده و عسل مورد نياز خود را تهيه مي كنند. مرغداري: در اين روستا 3 واحد مرغداري وجود دارد كه هر سه مورد به صورت صنعتي به پرورش مرغ گوشتي مشغول مي باشند كه از اين سه واحد 2 واحد آن با دو سوله به طور متوسط در هر دوره كه به مدت 2 ماه مي باشد سي هزار مرغ پرورش مي دهند و يك واحد ديگر كه داراي يك سوله مي باشد حدود 15 هزار مرغ گوشتي پرورش مي دهند اين مرغداري ها براي بهره برداري بهتر از تمامي امكانات و وسايل پيشرفته و بهداشتي موجود در كشور و هم چنين داروهاي مورد نياز استفاده مي كنند كه در مجموع سالانه 700 تن مرغ گوشتي به بازار عرضه مي دارند و در هر كدام 4 نفر مشغول يه كار مي باشند و هم چنين با توجه به استعداد و موجود در منطقه 2 واحد ديگر در حال راه اندازي مي باشد. فصل دوم: عوامل توليد زمين زراعي زمين هاي زراعي همان طوري كه اشاره گرديد بيشتر گندم مي باشد و به طور كلي كل زمين هاي كشاورزي روستا اعم از ديم و آبي حدود 250 هكتار مي باشد كه از اين مقدار حدود 25 هكتار آن كه در اطراف چشمه هاي آب مي باشد به صورت آبي كاشت مي شود كه بيشتر آن به كاشت درختان ميوه و يونجه براي دام اختصاص دارد روستاي سعيد آباد به دليل موقعيتي تقريباً مسطح مقدار كمي از اراضي اختصاص به مراتع و زمين هاي منابع طبيعي دارد. مقدار و تعداد قطعه زيمن هايي كه هر فرد دارد به جهت حاصلخيزي در جاهاي مختلف قرار گفته است يعني بدين صورت نيست كه تمامي زمين هاي هر فرد در يك نقطه واقع شده باشد . براي مثال فردي كه 10 هكتار زمين دارد ممكن است در 5 يا 6 نقطه قرار گرفته باشد. آب: منابع آبی کشاورزی روستا اکثرا بصورت چشمه های خودجوش می باشد که دراطراف روستا وجود دارد ولی تعدادی ازمحصولات نیزتوسط آب چاه آبیاری می شود.دراین روستا چاه عمیق ویا نیمه عمیق وجود ندارد. درروستای سعیدآباد به علت موقیت جغرافیایی وقرارگرفتن روستا در ارتفاع بیشتر نیست به روستاهای همجوار,بااینکه نیست بارش برف درفصل زمستان بیشتر ازسایر روستاهای اطراف می باشد ولی آبهای زیرزمینی به علت ارتفاع به روستاهای همجوار سرازیر می شود. به همین دلیل آب موجود چه به صورت زیرزمینی یاجاری درسطح زمین ونبودهیچ رودخانه ای حتی فصلی در روستا,امکان بهره برداری محصول به صورت آبی رافراهم نمی کند وآن تعداد چشمه هایی که موجود است به علت کمی آب تنها توان آبیاری مقدارکمی ازمحصولات آبی را دارد. درروستای سعیدآباد نحوه مراقبت ازچشمه هایی که به یک شخص تعلق ندارد وچندنفر درآب چشمه سهیم هستند به این صورت است که درفصل بهار افراد بصورت دسته جمعی وبه نسبت سهمی که ازآب دارند نیروی انسانی آماده می کنند ونهرهای مشترک وآبگیر راکه درفصل زمستان ازگل ولای پرشده است پاک می کنند. وهمچنین میزان استفاده هرشخص ازآب چشمه که بصورت روزانه تقسیم بندی شده است بستگی به مقدار زمینی دارد که باید ازآب آن چشمه آبیاری شود. همانطوری که درقسمت زمین زراعی اشاره شد تقسیم زمین با واحد جفت است.برای مثال مقدار زمینهایی راکه باید ازآب یک چشمه آبیاری شود به ده جفتتقسیم کرده اند وصاحب هرجفت زمین زراعی حق استفاده یک روز یعنی 24 ساعت از آب چشمه را دارد.​

 

[مهربانوی ایرانی]

نیروی انسانی: آن چنان که ازجدول جمعیت وترکیب سنی وجنسی روستای سعیدآباد متوجه می شویم این است که این روستا همچون سایر نقاط ایران دارای جمعیت جوان است واکثریت اهالی درسن فعال قرار دارند همانطوری که برهمگان آگاه است بیشتر روستاهای ایران ظرفیت واستعداد کافی برای اشتغال تمامی نیروی فعال آن روستا راندارد که سعیدآباد نیز ازاین قاعده مستثنی نیست به طوریکه تعدادی ازافراد جهت تامین منابع مالی موردنیاز واشتغال به شهرهای بزرگ مانندتهران مهاجرت می نمایند.البته ناگفته نماند که طی سالهای اخیر همانطوری که درفصل گذشته بدان اشاره شد با راه اندازی کارخانه ی صابرمحرکه وهمچنین رونق یافتن امرکشاورزی تعداد چشمگیری ازاین افراد برای اشتغال نیاز به مهاجرت ندارد وتنها 30% افرادفعال برای اشتغال به شهرها مهاجرت می کنند. در روستای سعیدآباد افراد به مشاغلی ازقبیل: کار درکاخانه,مغازه داری,رانندگی(سواری و باربری),کارهای دولتی وخدماتی وتعداد کمی به کارهای فنی ازقبیل نجَاری,جوشکاری وغیره وتعدادی نیز به کارهای ساختمانی ازقبیل بنَایی وکارگری می پردازند.زمان کارگری و مزدبگیری ازساعت 8صبح تا6 بعدازظهر می باشد. تقسیم کاربه دلیل عدم اشتغال زنان درکارهای خارج ازمنزل بدین صورت است که مردان اکثرا به کارهای خارج ازمنزل مشغول می باشند وزنان به کارهای منزل اشتغال دارند. ابزار تولید: در روستای سعیدآباد همچون سایرنقاط ایران طی دو سه دهه ی اخیر ابزار تولید ازحالت سنتی به حالت مدرن ومکانیزه تغییر نموده است واز ابزار تولید سنتی چه در بخش کشاورزی وچه سایر مشاغل کمتر استفاده می شود .دراین روستا به دلیل اینکه شغل کشاورزی اولین شغل مطرح وقابل توجه می باشد وهمچنین همانطوری که درقسمت زراعت بدان اشاره گردید بیشتر بصورت دیم وبه کشت گندم پرداخته می شود.ودر این قسمت درتوضیح ابزار تولید به وسایل مورد نیازکشاورزی می توان اشاره نمود. درگذشته نحوه ی کاشت گندم باگاو آهن وبه وسیله داس درو می شد وپس ازخردکردن توسط حیوانات مانند گاو والاغ به وسیله ی باد کاه رااز گندم جدا می کردند. ولی درحال حاضر کاشت گندم توسط ردیف کار وچیدن وجداسازی کاه ازگندم توسط کمباین انجام می گردد.به طور کلی می توان گفت کلیه ابزار تولید سنتی جای خودرا به ابزار مدرن داده است.مالکیت ابزار تولید بیشترخصوصی می باشد واکثرکشاورزان ماشین آلات موردنیاز برای کشاورزی را دارند ولی عده ی کمی که بخاطر کمبود زمین زراعی وبرداشت محصول توانایی خرید ماشین آلات را ندارند یاخرید این وسایل مقرون به صرفه نیست کار کشاورزی خودرا باوسایل افرادی که صاحب ماشین آلات هستند درمقابل پرداخت پول انجام می دهند برای نمونه فردی که تراکتور ندارد زمین خود را توسط افرادی که صاحب تراکتور هستند شخم می زنند ومقدار ساعتی که صرف شخم زدن می شود را حساب می کنند وباتوجه به قیمت هرساعت هزینه ی شخم پرداخ می شود ویاهزینه ی برداشت محصول کمباین بااحتساب مساحت زمین که چندهکتار است پرداخت می گردد. سرمایه و اعتبارات: درحال حاضر بانک تجارت روستای سعیدآباد تاحدود زیادی مشکلات مالی اهالی را ازطریق پرداخت وام برطرف نموده است. درروستای سعیدآباد به دلیل پرداختن تعداد زیادی به امرکشاورزی نیازمند حمایت مالی دولت می باشد.چراکه نحوه ی برداشت محصول وفروش درفصل وزمان خاصی انجام می پذیرد وکشاورزان درسایر ایام وهمچنین گاهی اوقات برای کاشت,داشت و برداشت محصول تارسیدن به مرحله ی فروش منبع درآمد دیگری ندارند ودر بعضی ازسالها به دلیل خشکسالی وعدم برداشت محصول نیاز به حمایت ازطریق پرداخت وام بیشتر آشکار می شود. بانک تجارت شعبه سعیدآباد به پرداخت انواع وامها ازقبیل وام کشاورزی,وام خرید احشام,وام خوداشتغالی,وام مسکن و وام جعاله تعمیرمسکن اهتمام دارد که میزان]نحوه پرداخت وهمچنین سود هرکدام متفاوت می باشد.حدود 50% اهالی جهت انجام کارهای متفاوت ازاین وامها استفاده می کنند ولی آیا این وامها و اعتبارات کلیه نیازهای مالی اهالی را رفع می کند باید گفت مقدار وامها ازلحاظ مبلغ پرداختنی وهمچنین قوانین بروکراسی ومشکل بودن دریافت آنها مانند تعداد ضامن و غیره باعث گردیده همه افراد نتوانند ازاین اعتبارات جهت رفع مشکلات خود استفاده نمایند.​

 

[مهربانوی ایرانی]

زیربناها و ارتباطات: روستای سعیدآباد در8کیلومتری جاده زنجان –بیجار قرار دارد که این راه ازسال 1376 آسفالت می باشد.ولی متاسفانه به دلیل موقعیت آب و هوایی که درفصل سرما اکثرا جاده یخبندان می باشد وهمچنین عبور وسایل نقلیه سنگین جهت حمل آجر ازکوره ی آجرپزی روستای شهرک اقدامات لازم جهت بهسازی جاده انجام نمی شود وهرساله مقدار زیادی ازآسفالت ازبین می رود وبه جای تعمیر اساسی به صورت جزئی آن قسمت را آسفالت می ریزند که بعد ازفصل سرما دوباره بدتر ازسال قبل می گردد.درگذشته که تعداد اتومبیل های سواری زیاد نبودروستای سعیدآباد جهت ارتباط باشهر دو دستگاه اتوبوس ویک مینی بـ*ـوس داشت که اتوبوس ها هر روز یکی از روستا به تهران وبرعکس حرکت می کرد ولی درحاضر حاضر افرادی که خودرو شخصی ندارند باخودراهای سواری که چند دستگاه پیکان وپراید می باشد باشهر درارتباطند. مرکز پست وتلگراف روستا تقریبا از اوایل انقلاب دراین روستا دایر بوده است که از دوسال پیش مرکز تلفن بانک نیز به آن اضافه شده است.وجود مرکز مخابرات درسعید آباد سابقه ی زیادی دارد ولی وجودخط تلفن درمنازل ازسال 1368 می باشد که از دوسال پیش خطوط بی سیم روستایی نیز بدان اضافه شده است که این خطوط همانند سیم کارتهای تلفن همراه می باشد وتنها درداخل روستا واطراف آن به شعاع 6 کیلومتر دارای آنتن بوده وقابل استفاده است.درحال حاضریک دکل ایرانسل نیز درداخل روستا ومحدوده ی آن قابل استفاده می باشد. روستای سعیدآباد ازسال 1363 دارای برق می باشد.همانطوری که دربخش تاسیسات اشاره گردید ایستگاه 63هزار کیلوواتی برق منطقه درسعیدآباد واقع گردیده است.آب روستا درسابق ازطریق آب چشمه پرآبی که درشمالغربی روستا واقع است تامین می شده است ولی درحال حاضربه دلیل خشکسالی های متوالی وافزایش جمعیت,آب این چشمه برای تامین نیاز آب اهالی مخصوصا درفصل تابستان کافی نبوده بدین خاطر آب مورد نیاز از نزدیکی روستای قمچقای که یک رودخانه فصلی ازآن عبورمی کند ازچاه نیمه عمیق توسط لوله که دارای سه ایستگاه پمپاژ می باشد به روستا انتقال داده و وارد شبکه ی می گردد .هرچند باز در فصل تابستان جهت رفع نیاز واقعی اهالی کافی نیست. فصل سوم: مبادله:تولید دربخش کشاورزی همانطوری که اشاره شد بیشتر به گندم اختصاص دارد واین محصول به دلیل وجود نانوایی وسهمیه ی آرد که دولت به نانوایی ها می دهد تماما برای فروش دربازار می باشد ولی سایر محصول ها باتوجه به مطالبی که دربخش زراعت بدان اشاره شد به دلیل کمبود آب صرفا جهت مصرف معیشتی تولید می گردد ومازادی جهت عرضه به بازار وجود ندارد.دربخش محصولات وامی نیز بصورت جزئی به بازار عرضه می گردد به طوریکه تولید جهت رفع نیاز اهالی کفایت نمی کند وبیشتر این محصولات ازشهر تهیه می گردد وسایر تولیدات ازقبیل تولیدات مشاغل فنی تنها در داخل روستا عرضه می گردد. در روستای سعیدآباد یک خیابان به راسته ی بازار معروف است که تقریبا همه منازه ها اعم از:بقالی,قصابی,نانوایی,شیشه بری,مصالح فروشی,میوه فروشی وغیره درآن واقع شده اند.همانطوری که دربالا اشاره شد روستای سعیدآباد تولید مازادی که قابل عرضه به بازار باشد,ندارد به همین دلیل تقریبا تمامی کالاها ی مورد نیاز ازشهر تهیه می شود.حتی محصولات وامی که به دولت اختصاص دارد از شهر به خودشان بود به نفع مردم بوده است. ولي به دليل آنكه زمين ها ديگر يكبار چه نبودند در مقدار توليد محصول تاثير وباعث كاهش توليد گرديده است. بخش ششم: ساختار فرهنگي روستا فرهنگ فولكلور دين و مذهب زبان و لهجه ارزشها و اعتقادات گذراندن اوقات فراغت فرهنگ عامه (فالكلور) فرهنگي: بشر براي اينكه محل طبيعي خود را براي زيستن آماده كند و از منابع و نعمت هايي كه در پيرامون او وجود دارد استفاده كند، قرنها تلاش كرده و انديشه نموده تا بتواند ابزار بسازد و به اختراع و اكتشافات دست زند و تا وسايل آسايش خود را فراهم آورد و حاصل اين تجربه ها و دست آوردها را به فرزندان خود انتقال داد و آنها نيز به سهم خود اين ميراث را با تغيير دادن به نسل بعد انتقال داده اند و هركه آمد بر آن مزيد كرد تا بدين عايت رسيد (زمينه فرهنگ شناسي محمد روح الاميني ) فرهنگ چكيده تلاش انسان در روندتاريخ براي پاسخ به نيازهاي دروني، بيروني و مادي و معنوي است تعاريف فرهنگ خيلي زياد است اما در اينجا به يك نمونه تعريف فرهنگ كه از متايلور به عنوان تعريف جامع و مانع معروف است اشاره مي كنيم «فرهنگ مجموعه پيچيده است شامل معارف، معتقدات، هنرها، صنايع، فنون، اخلاق، و قوانين سنتي و بالاخره تمام عادات و رفتار و ضوابطي است كه فرد به عنوان عضو جامعه آن را فرا مي گيرد و در برابر آن جامعه وظايف و تعهداتي را برعهده دارد.» فولكلور «فولكلور واژه اي است خارجي كه معادل آن در زبان فارسي فرهنگ عامه و استنيهاي عموم به كار رفته» فولكلور را عبارت از باورها و اعمال گروهي مي دانند كه با موازين علمي و منطقي جامعه انطباق ندارد و اجراي آنها برحسب عادات و تقليد و هم چشمي صورت ميگيرد. مانند مراسم و باورهاي پيرامون تولد، ازدواج مرگ و مير، آداب خوراك و پوشاك در جشن ها ونيز آوزها و قصه ها و... يونيسكو درباره واژه فولكلور چنين تعريف ارائه داده است. «فولكلور محصول خلاقيت گروه ها يا افرادي صاحب نظر و كارشناس است كه برمبناي سنت و براي جمع به وجود مي آيد. فولكلور را مي توان تبلور خواسته هاي جامعه و بيان مناسبي براي هويت فرهنگي و اجتماعي آنها به شمار آورد.​

 

[مهربانوی ایرانی]

دين و مذهب: آنچه كه از شهواد برمي آيد اين است كه مذهب مردم اين روستا قبل از اسلام آيين زرتشتي بوده است. بعد از اينكه ايران در زمان خليفه دوم به دست مسلمانان فتح شد و مردم ايران به دين اسلام گرويدند متعاقل آن مردم زنجان نيز به اسلام روي آوردند ولي تا مدتي مردم روستاهاي اطراف به همان كيش سابق باقي مانده بودند تا اينكه كم كم احكام اسلام به روستاها سرايت كرده و مردم روستاها نيز دين مبين اسلام را قبول كردند پس از اينكه مردم روستاي سعيدآباد به دين اسلام روي آوردند از همان ابتدا دوستي علي و آل اورا دردل داشتند به همين خاطر دين مردم اين روستا و مذهب تشيع دارند. زبان و لهجه: روستاي سعيدآباد به زبان تركي صحبت مي كنند ولي داراي يك لهجه خاصي مي باشند كه متفاوت با لهجه همه روستاهاي اطراف مي باشد به طوري كه اگر فردي از روستاي سعيدآباد در جايي كه ديگران او را نمي شناسند صحبت كند بلافاصله از لهجه او متوجه سعيد آبادي بودن او مي شوند. لهجه سعيدآباد تا حدودي شبيه لهجه مردم شهرستان طارم مي باشد. ارزشها و اعتقادات: انسانها در طول تاريخ عقايد و باورهاي بوده اند كه در گرفتاريها و شمكلات زندگي از آنها مددخواسته و در مراسم مختلف از آنها سود جسته اند. اعتقاد انسان را به زندگي اميدوار مي سازد و مايه دلگرمي او را به زندگي فراهم مي سازد براي توضيح اين قسمت به نمونه هايي اشاره مي كنيم. همانطوري كه در قسمت مذهب اشاره شد مردم اين روستا شيعه مي باشند و ارزش و احترام زيادي را به امامان قائل هستند و در بيشتر اوقات براي رفع مشكلات خود به انها متوسل مي شوند در اين روستا در بعضي از منازل مراسم روضه خواني براي سالار شهيدان برگزار مي گردد كه البته مخصوص زنان مي بشاد . در اين مراسم هر كس كه نذري داشته باشد به روضه خوان پولي مي دهد و از او درخواست خواندن روضه ي مورد نظر را مي كند. البته اين مراسم تنها براي عزاداري نيست بلكه براي تولد معصومين نيز تشكيل مي شود و در آن با پخش شيريني و شكلات و با ذكر صلوات و موعود خواني به سرور و شادماني ميپردازند. از ديگر باورهايي كه ريشه در دين دارد اين است كه عصر روز پنج شنبه به مزار اهل قبور مي روند و شبي جمعه براي اموات قرآن مي خوانند. اگر فردي به مسافرت دور برود از زير قران عبور مي كند و براي سالم رسيدن به مقصد پشت سرش آب مي ريزند. آويزان كردن (و ان يكاد )در داخل خانه ها و جلوي درب مغازه و ماشين ها براي محافظت از چشم زخم نيز يكي از اعتقادات اين روستا مي باشد. هم چنين براي جلوگيري از چشم زخم اسپند مي سوزانند و دستها را به دود آن مي گيرند. از ديگر اعتقادات درباره چشم زخم شكاندن تخم مرغ مي باشد. براي فردي كه ترسيده باشد سرب را ذوب مي كنند و در آب مي ريزند و هم چنين براي برطرف شدن ترس دعا مي نويسند. مردم اين روستا از آنجايي كه به سادات علاقه خاصي دارند نان و آب انها را تبرك داشته و براي شفاي بيماري به بيمار مي دهند. اگر استكان و قندان و غيره دريك صف قرار بگيرد البته به طور اتفاقي مي گويند مهمان خواهد آمد و هم چنين اگر تفاله چاي به بالا بيايد مي گويند مهمان مي آيد. اگر كفش ها بر روي هم قرار بگيرند انجام كارها با مشكل روبرو مي شود. مردم اين روستا معتقد هستند هنگام سب نبايد پول به كسي بدهي چرا كه بركت پول ميرود. همين طور شب نبايد آب داغ روي زمين ريخت و كودك شيرخوار و شب هنگام نبايد به بيرون بـرده شود يا از جاي تاريك عبور كند. اگر فردي تصميم رفتن به جايي را دارد اگر عطسه كند از رفتن منصرف مي شود و مدتي صبر ميكند و اگر خيلي واجب بود با فرستادن صلوات به راه مي افتد. اگر كلاغ بر روي ديوار خانه اي بنشيند خبر خوشي براي آن خانواده مي رسد و كلاغ راه خوش خبر مي نامند. اگر كسي سر راه خود روباه ببيند سفر خوبي در پيش دارد و روباه دال بر خوش يمني است ولي اگر خرگوش ببيند دال بر بديمني است و سفر بدي خواهد داشت.​

 

[مهربانوی ایرانی]

گذراندن اوقات فراغت: در گذشته كه تلويزيون در روستا وجود نداشت بيشتر اهالي شبها در خانه همسايه ها جمع مي شوند و به صحبت و قصه گويي و خواندن كتابهاي شعر و قصه اوقات خود را سپري ميكردند ولي اكنون تلويزيون بعد از تاريكي هوا، سهم زيادي براي سپران اوقات فراغت دارد ولي قبل از تاريكي هوا ريش سفيدان در بعضي از مغازه ها جمع شده و درباره مسائل مختلف صحبت ميكنند جوانان نيز با ورزش در باشگاه رفتن به كتابخانه و هم چنين در فصل بهار و تابستان براي گردش به بيرون از روستا مي روند. در بيشتر محله ها زنان در كوچه جمع مي شوند و اوقات فراغت خود راسپري مي نمايند. البته در گذشته بازي هاي زياد متداول بود كه در حال حاضر ديگر به فراموشي سپرده شده اند كه به چند مورد اشاره مي شود. يكي از بازي هاي كه در گذشته وجود داشت بازي با چوب بود كه به زبان محلي به آن هليك آغاجي مي گفتند و روال بازي بدين صورت بود كه افراد به دو تيم تقسيم مي شدند و هر فردي چوبي در دست داشت و 3 قطعه چوب تقريباً 25 يا 30 سانتي مترآماده مي كردند يك تيم اين چوبهاي كوچك را با چوب دستي خود مي زدند تيم ديگر بايد اين قطعه چوب را قبل از برخورد با زمين با چوب دستي خود مي زدند و اگر نمي توانستند بزنند كسي كه قطعه چوب را زده است چوبش را روي زمين مي گذارد و افراد تيم مقابل بايد آن فرد ا از بازي كنار مي رفت و نفر بعدي ادامه مي داد تا به آخر برسد جاي خود را با تيم مقابل عوض مي كردند ولي اگر در طول بازي تيم روبرو نمي توانست فرد را از بازي بيرون كند و فرد شش بار اين قطعه چوب را مي زد از اعضاي تيم كه از بازي خارج شده بود دوباره به بازي بر مي گشت. بازي ديگر كه انجام مي دادند شونقار بود. شونقار وسيله اي بود كه از چوب درست ميكردند كه يك طرف آن نوك تيز بود و به رنگ هاي مختلف رنگ مي كردند اين وسيله به وسيله طناب يا پارچه اي كه به يك چوب ديگر مي بستند به صورت دوراني روي زمين مي چرخيد و هنگام ايستادن و يا افتادن دوباره ضربه اي با اين پارچه به آن مي زدند و بعضاً هم دو نفر شونقارهاي خود را به هم مي زدند و هر كدام كه مي افتاد بازنده مي شد. فرهنگ عامه(فولكلور) مراسم تولد و نامگذاري: وقتي فرزند متولد مي شود براي فرزند اسم انتخاب مي كنند كه اكثراً از اسامي ائمه و معصومين مي باشد و معمولاً براي مدتي مادر و بچه به منزل مادر زن بـرده مي شوند و خانواده مرد براي عروس خود گوشت، ميوه و روغن حيواني مي بردند و هر كس كه براي ديدن آنها ميرود به قنداقه نوزاد پول مي گذارد در گذشته اگرنوزاد پسر بود بعد از چهل روز توسط فردي كه كار خــتنه انجام مي داد خــتنه مي شد ولي در حال حاضر براي خــتنه كردن نوزاد را به بيمارستان مي برند. ازدواج: وقتي كه فردي تصميم به ازدواج مي گيرد ابتدا خواهر و مادر را براي خواستگاري فرد مورد نظر به خانه ي عروس مي فرستند به دليل محدود بودن روستا و شناخت نسبي اهالي درباره يكديگر كمتر نياز به تحقيق درباره يكديگر پيدا مي كنند بعد از رفتن خانواده داماد براي خواستگاري خانواده عروس پس از تفكر و مشورت تصميم خود را مبني بر قبول يا رد ازدواج اعلام مي كنند اگر تصميم انها مثبت باشد مقدمات بعدي ازدواج طي مي گردد و زماني به عنوان بله برون انتخاب و معين گرديده و بعضي از افراد دو خانواده و بزرگان انها در خانه ي عروس گرد هم مي آيند و در ارتباط با مسائل مختلف ازدواج نظير مهريه و ديگر موارد عروسي و احياناً شرايطي كه دو طرف براي يكديگر داشته باشند صحبت مي كنند در اين روستا چيزي به عنوان شيربها به ان صورت كه در جاهاي ديگر معمول است وجود ندارد و خانواده عروس پول نقد از داماد دريافت نمي كنند ولي متاسفانه ميزان مهريه بسيار سنگين است. مراسم عقد و عروسي از يكديگر جدا مي باشد بعد از مقدمات اوليه و جاري شدن صيغه محرميت و محضري يك جشن مختصر توسط عروس و خانواده اش گرفته مي شود و بعد از مدتي مراسم اصلي برگزار مي شود. در مراسم اصلي كه سه روز طول مي كشد شب اول كه به حنابندان معروف است خانواده داماد و عروس جداگانه جشن مي گيرند و به اهلي و فاميل هاي وليمه مي دهند و در آخر شب ابتدا خانواده داماد حنا به خانه عروس مي برند و بعد از برگشتن از خانه ي عروس انها دوباره حنا به خانه داماد مي برند. بعد از ظهر روز بعد كه به زبان محلي (گلين چخما) معروف است طي مراسمي داماد با ماشين تزئين شده به خانه ي عروس مي رود و همراه عروس به باغهاي اطراف روستا ميروند كه تعدادي نيز با ماشين و موتور همراه انها مي روند و بعد از عكس و فيلمبرداري عروس به خانه ي داماد بـرده مي شود البته در گذشته عروس را با اسب به خانه ي داماد ميبردند. در شب گلين چخما ديگر همه اهالي دعوت نمي شوند و تنها همسايه ها و فاميلها به خانه ي داماد مي روند روز سوم كه به پايتختي معروف است ديگر آقايان شركت نميكنند و تنها مراسمي توسط زنها تشكيل مي شود كه در اين مراسم بعد از صرف ميوه و شيريني و جشن هر كدام از فاميلهاي عروس و داماد هديه اي به عروس مي دهند و مراسم پايان مييابد در روستاي سعيد آباد همچون روستاهاي اطراف فاميل هاي پولي را كه به ان تويانا مي گويند نمي دهند و اين رسم در اين روستا رايج نيست. مرگ: مراسمي كه بعد از فوت شخص انجام ميشود بدين صورت است كه بعد از خواندن نماز ميت توسط امام جماعت ميت به خاك سپرده مي شود و كساني كه در تشييع جنازه شركت نموده اند براي تسليت گفتن و صرف شام به منزل شخص فوت شده مي روند روز بعد در مسجد جامع مراسم برگزار مي گردد كه از ساعت 10 صبح تا ظهر به خواندن قرآن ميپردازند و بعد از آن مداح اهل بيت از مصايب عاشورا مداحي مي كند و پس صرف نهار به صاحبان مجلس تسليت مي گويند و مجلس را ترك مي كنند پس از آن تا مدت يك هفته اهالي و افرادي كه در مراسم مسجد شركت نداشتند براي تسليت گفتن به منزل انها ميرود. ​

 

[مهربانوی ایرانی]

مراسم ايام محرم: مراسم عزاداري در اين روستا تا كنون اشكال مختلفي را به خود ديده است تا چند دهه ي قبل به اين صورت بود كه در ايام محرم بعد از غروب آفتاب در يكي از ميدانهاي روستا كه به ميدان سردي معروف است تجمع نموده و با سردادن نداي حسين، حسين به عزاداري مشغول مي شدند و آنگاه به سمت مسجد رفته و عزاداري را در انجا ادامه مي دادند. در روز تاسوعا و عاشورا به جاي ميدان سردي مردم محله بالا در حسينيه خود و مردم محله پايين نيز در حسينيه خود جمع ميشدند و بعد از مختصري عزاداري به صورت دسته هاي سينه زني به سمت مسجد حركت مي كنند و پس از تجمع در مسجد تا ظهر به عزاداري مشغول مي شدند ولي از چند سال پيش شيوه ي عزاداي بدين صورت است كه اهالي سعيد آباد تعدادي در مسجد و تعدادي در حسينيه به نوحه خواني و سينه زني مي پردازند و در روز تاسوعا دو دسته عزاداري يكي از مسجد و ديگري از حسينيه به راه مي افتند و تا ظهر به نوحه خواني و سينه زني مي پردازند و ظهر براي صرف نهار به حسينيه مي روند. و در روز عاشورا نيز به همين ترتيب، ولي براي نهار به مسجد مي روند و پس از خواندن نماز ظهر عاشورا نهار مي خورند .و بعد از ظهر عاشورا در مسجد تعزيه خواني مي كنند. البته طي چندسال پيش كه ايام محرم در فصل زمستان نبود دهه ي محروم را هر روز در ميداني كه براي تعزيه خواني تعبيه شده است به تعزيه خواني مي پرداختند. اعياد مذهبي: اعياد مذهبي را اهالي اين روستا بسيار گرامي مي دارند اعيادي مانند عيد فطر، عيد قربان و عيد غدير خم و سالروز ميلاد معصومين (ع) را به طريق مختلف جشن ميگيرند. مراسم عيد قربان در اين روستا بدين صورت است كه بعضي ها قرباني مي كنند و به ديد و بازديد يكديگر مخصوصاً كساني كه عزيزي را از دست داده اند مي روند. در روز غدير خم به خانه سادات مي روند و به آنها تبريك مي گويند و مقداري از آب يا نان آنها را به عنوان تبرك به خانه مي برند. مراسم عيد غدير در اين روستا بدين صورت است كه مردم صبح روز عيد در مصلي جمع ميشوند البته چند سالي است كه به خاطر برف و سرما در مسجد جمع مي شدند. آنگاه در آنجا نماز عيد فطر را خوانده و بعد از نماز و خطبه هاي آن زيارت عاشورا را دسته جمعي ميخوانند و سپس به يكديگر تبريك مي گويند و از همديگر حلاليت مي طلبند و همه به خاطر اينكه توانسته اند يك ماه روزه بگيرند مسرور مي شوند و پس از پايان مراسم به ديدن افرادي كه بستگان خود را از دست داده اند مي روند و اولين عيدي را كه عزيزشان در كنار آنها نيست تسليت مي گويند. عيد نوروز: عيد نوروز از اعياد معروف و باستاني ايرانيان است كه در سعيد آباد نيز خيلي مهم شمرده مي شود در شب آخرين چهارشنبه سال كه به چهارشنبه سوري معروف است جوانان آتش روشن مي كنند. و خانم ها نيز براي براورده شدن حاجات خود به منزل سادات مي روند و شمع روشن مي كنند هنگام تحويل سال همه در منزل بزرگ خانواده جمع مي شوند و كنار سفره هفت سين با خواندن قران به انتظار لحظه تحويل مي نشينند و بعد از تبريك سال به همديگر تبريك گفته و كوچك ترها عيدي مي گيرند. در گذشته چنين رسم بود كه نوجوانان و جوانان دستمال را به طناب مي بستند و از پشت بام خانه ها طناب را به پايين مي فرستادند اهل خانه به عنوان هديه پول و يا چيزي ديگري را داخل دستمال مي بستند و آنها دستمال را بالا مي كشيدند كه اين رسم ديگر به فراموشي سپرده شده است. روز سيزدهم عيد هم كه به سيزده بدر معروف است مرم ضمن بيرون رفتن از خانه ها، آنروز را در باغات اطراف روستا سپري كرده و به شادي مي پردازند و سبزه هايي را كه قبل از عيد تهيه كرده اند در آب روان مي اندازند و مقدم بهار را گرامي مي دارند. ضرب المثل ها: به چند نمونه از ضرب المثل هايي كه در روستا معروف است اشاره مي كنيم. آت اولار ميدان اولماز، ميدان اولار آت اولماز حكايت از اين دارد كه اسباب و اساس لازم براي كاري هميشه فراهم نميشود. آت آلما ميش آخور باغلير قبل از انجام مقدمات كاري فراهم شود در پي انجام كارهاي نهايي مي باشد. گوشسنه باخ بزي آل ننسنه باخ قيزي آل براي انتخاب همسر بايد به اخلاق و رفتار مادرش توجه كرد. مالين محكم ساخلا قونشين اوغرو توتما احتياط در نگهداشتن اموال خود و تهميت نزدن به مردم قيزيم سنه دييرم گلينيم سن اشيت براي فهماندن منظور خود با كنايه سخن گفتن منابع و ماخذ: 1- سيري در سعيد آباد- شيخ ايوب نظري 2- خانه ي بهداشت سعيد آباد 3- دهداري سعيد آباد 4-بخش داري مركزي ايجرود 5- مصاحبه با مردم 6- روش تحقيق – دكتر علي قائمي 7- بررسي مسائل اجتماعي ايران- گروه مولفان 8- مباني مردم شناسي – دكتر محمود روح الامين – انتشارات دانشگاه پيام نور 9-جواد صفي نژاد – طالب آباد 10- زمينه فرهنگ شناسي- محمد روح الاميني11- جامعه شناسي روستايي- نعمت اله تقوی​

 

[مهربانوی ایرانی]

شعری درباره سعیدآباد

شنیدستم که در اطراف زنجان

دهی باشد به ده فرسنگی آن

دهی بس خرم و سر سبز و آباد

در آن بس مردمان خوب و دلشاد

همه خوش قلب و با ایمان و تقوی

سعید آباد نامیدند آنجا

به مذهب جعفری،دردین مسلم

زنهی حق بری بر امر مقدم

هوا خواه علی و آل اطهار

که در این ره نموده سعی بسیار

برای کسب علم و فضل و

ایمان فراوان کرده کوششها، فراوان

دگر سادات با ایمان این ده

که ازنسل علی و آل زاده

چه دانشمند مردانی خداجو

که غیر از حق پرستیشان نبدخو

. بروز شادی و غم در مجالس

بذکر آل احمد بوده خالص

زخوان جود حق باشد در انجا

فراوان میوه و انواع انها

حبوباتش به نوع خود بنام است

گوارا آب شیرینش به کام است

بود اطراف ده باغات پر بار

همه تسبیح گوی حق داور

گلابی دارد و انگور و آلو

دگر سیب است و با دام و گردو

زآثار تمدنهای پیشین

بیا اطراف کوهستان آن بین

به کوه کبجه آثاری فراوان

توانی دید از اقصای دوران

بود سرچشمه های خوشگواری

در اطراف سعید آباد جاری

هوایش بس لطیف و روح افزاست

که این از حال اهل قریه پیداست

زمستانش بسی سرد است و پر برف

کهنسالان در این ره گفته بس حرف

به تابستان چوییلاقی ملایم

در آن بتوان توطن کرد دایم

به مسجد جامع صاحب زمانش

که بیش از سیصد و اندی بدانش

چو داخل می شوی یک منبر آنجاست

صدو پنجاه و شش سال است پیداست

بود دو مسجد و سه تکیه در ده

که در عهد کهن ایجاد گشت

​

+ نوشته شده در شنبه بیستم مهر ۱۳۹۲ ساعت 21:18 توسط نظری​

 

[مهربانوی ایرانی]

آشنایی با روستای سعیدآباد ( بخش اول)
معرفی روستای سعیدآباد:

نام رسمی این روستا سعید آباد می باشد که به زبان محلی و در بین روستاهای همسایه به سیداوا معروف است.

نام دهستان:

بخش و شهرستان روستای سعید آباد به جهت وسعت و جمعیتی که دارد و هم چنین به دلیل موقعیت جغرافیایی مرکز دهستان می باشد که این دهستان نیز همنام با روستا به دهستان سعید اباد نام دارد که این دهستان همراه چند دهستان دیگر متعلق به بخش مرکزی شهرستان ایجرود می باشد.

تاریخچه مختصر روستا:

از قدمت و عمر سعید آباد اطلاعات دقیقی در دست نیست ولی آنچه از نوشته روی سنگهای قبور و انبیه قدیمی بر می آید، نشانگر قدمت بسیار زیاد روستا می باشد. در قبرستان سنگهایی وجود داشته و دارد که به خط کوفی نوشته شده است و بنابه اظهار یکی از روحانیون محل تاریخی بعضی از سنگها به بیش از 700 سال می رسد. در بالای کوه گبجه خانه هایی از سنگ و آهک ساخته شده بود که در حال حاضر نیز بعضی از آثارش موجود است که همگی آنان دال بر قدیمی بودن روستا دارد. هم چنین گاهی حفاریهای انجام شده در اطراف سعید آباد منجر به پیدا شدن قبرستان هایی شده که گواهی بر قدمت آبادی می دهد قبرهایی که در این روستا موجود است و آثاری که از آنها به دست آمده نشان می دهد که این روستا قبل از پیدایش اسلام وجود داشته است چرا که از قبرها زیور آلات و اشیای دیگری بدست آمده است و همه می دانیم که بعد از اسلام، گذاردن اشیاء قیمتی مورد علاقه میت در قبر مرسوم نبوده است.

از قرار موجود و بنابر اظهارات بزرگان چنین فهمیده می شود که حداقل عمر روستای سعید آباد به بیش از هزار و پانصد سال می رسد.

در کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران، جلد دوم، در رابـ ـطه با روستای سعید آباد چنین امده است: آثار خرابه های ابنیه قدیمی در قله کوه مجاور (گبجه) دیده می شود که شاهد قدمت آبادی است و روستا غارهای بسیار قدیمی دارد.

منبع : وبلاگ دکتر علی کرمی
​

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و سوم مهر ۱۳۹۲ ساعت 14:49 توسط نظری​

 

[مهربانوی ایرانی]

آشنایی با روستای سعیدآباد ( بخش دوم)
آثار تاریخی:

مسجد صاحب الزمان:

سنگی که بر روی دیوار مسجد نصب شده بود حاکی از قدمت بیش از 300 سال بناء مسجد بوده که روی آن این جمله مفقوش بود، این مسجد را بنا کرد میرزاعلی در تاریخ ماه رمضان سال 1087 قمری که این سنگ که شبیه یک قوچ بود 6 سال پیش به سرقت بردند.

با توجه به تاریخ بنا، اگر منظور از بناء تاسیس مسجد باشد معلوم می شود که قدمت مسجد به 343 سال می رسد اما اگر منظور از کلمه بناء تعمیر و بازسازی باشد، سابقه اش از آن هم فراتر می رود و به هر حال تاریخ فوق نشانگر این است که روستای سعید آباد از روستاهای قدیمی منطقه است.

تاریخچه منبر:

منبری که در حال حاضر در این مسجد موجود است یکی از منابر قدیمی می باشد و از نظر منبت کاری بسیار ارزشمند است. شخصی به نام حاج محمد صادق سعید آبادی 156 سال پیش آن را ساخته است و این تاریخ بر روی خود منبر ثبت است. به این نحو حاج محمد صادق سعیدآبادی بانی این منبر شهر رمضان المبارک 1254 قمری



بناء کوه گبجه:

در شمال غربی روستا کوهی قرار گرفته است به نام گبجه که نام اصلیش گبرجا بوده است (گبرجا یعنی مکان زرتشتی مذهبیان) و فاصله آن تا روستا 3 کیلومتر می باشد. در بالای این کوه محوطه ای نسبتاً وسیع وجود دارد که گذشتگان خانه هایی از سنگ و اهک در آن ساخته بودند که هم اکنون نیز بعضی از آنها موجود است. و استانهایی پیرامون وجود این خانه ها نقل شده است که به بعضی از آنها اشاره می شود: چون کوه گبجه به تمامی منطقه مشرف بوده و اطراف تا چند فرسخی به راحتی دیده می شده است عده ای از اهالی سعید آباد بر بالای این کوه دیدبانی می کردند و حمله اشرار به روستا را به اهالی خبر می دادند و اهالی هم که برای خود پناهگاهی زیر زمینی احداث نموده بودند در مواقع خطر به داخل آن پناه می بردند و برای اینکه دیده بانان در قله کوه آب جهت آشامیدن و مصرف داشته باشند تا بالای کوه به وسیله لوله های سفالی از کوه نور که از کوه گبجه قدری بلند تر و در دو فرسنگی کوه گبجه قرار دارد به آنجا آب می رسانیده اند. اگر چه کوه نور از کوه گبجه بلند تر است ولی به خاطر موانع طبیعی منطقه بر تمامی اشراف ندارد و هم چنین به علت نزدیکی کوه گبجه به روستا این کوه را انتخاب کرده بودند. لازم به ذکر است که در کوه نور چشمه هایی وجود دارد.

تونل قدیمی:

در شرق سعید آباد یک تونل قدیمی وجود دراد که یک سر آن به روستا وصل می شود این تونل بزرگ و محکم به طرف در بند راه دارد اما تا به حال کسی به داخل آن نرفته و اطلاعات دقیقی در دست نیست و مشخص نیست که آیا این تونل به دربند می رسد یا خیر و از قدمت آن هم اطلاع دقیقی در دست نیست. اما افراد سالخورده محل نقل می کنند که در زمان گذشته چند نفر با فانوس به داخل آن رفته و بعد از قدری پیش روی مشاهده میکنند که این تونل به چند راه تقسیم می گردد و همانند بازارهای بزرگ به چند راه تقسیم که موفق به پیشروی بیش از آن نشده و باز می گردند.

در زمانهای قدیم امنیتی از طرف اشرار و غارتگران برای مردم وجود نداشته است. مخصوصاً مردم روستاها که بیش از مناطق شهری در معرض خطر بودند و به همین خاطر اهالی سعید آباد جهت حفظ جان خویش به پناهگاههای زیر زمینی و از آن جمله تونل یاد شده پناه میبردند.

غارهای کوه دربند:

کوه در بند در شرق روستای سعید آباد قرار دارد و فاصله آن تا روستا یک فرسنگ می باشد. این کوه دارای غارهای نسبتاً بزرگی است که بزرگترین انها حدود 200 راس گوسفند جا میگیرد و به زبان محلی آن را مغار بزرگ می گویند و هفت غار دیگر وجود دارد که هر کدام 100 راس وسفید را در خود جای می دهد که به زبان محلی به قشلاق می گویند آنچه که قابل توجه است این است که این غارها کاملاً طبیعی بوده و به دلیل گرمای بیشتر هوای دربند نسبت به سایر مناطق مردم تا این اواخر بعضی از سالها در فصل زمستان و گاهی در اوایل فصل بهار حیوانات خود را به چراگاههای اطراف بـرده و شبها هم در این غارها حیوانات را جاداده و خود استراحت می کردند.


+ نوشته شده در سه شنبه بیست و سوم مهر ۱۳۹۲ ساعت 23:16 توسط نظری​