∞ ℳɨSs £ℓɨ ∞
کاربر نگاه دانلود
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: نخستی‌سانان
تیره: میمون آدم‌نما
زیرتیره: میمون آدم‌وار
تبار: Gorillini
سرده: Gorilla (گوریل)
آی جفروی، ۱۸۵۲
گونه شاخص
زیستگاه گوریلها
گوریلها از بزرگترین نخستی‌ها هستند. این جانوران خشکی‌زی هستند و در جنگلهای آفریقا زیست می‌کنند. گوریلها به دو گونه تقسیم شده‌اند و هر کدام از آن دو گونه خود به ۴ یا ۵ زیرگونه تقسیم شده است. «دی.ان. ای» گوریلها ۹۸٪-۹۹٪ با «دی.ان. ای» انسان یکسان است و پس از دو گونه شامپانزه نزدیکترین خویشاوند گونه انسان است.
گوریلها در جنگلهای استوایی و نیمه استوایی زندگی می‌کنند و زیستگاهشان درصد کوچکی از آفریقا را شامل می‌شود و بیشتر گوریلها در بلندی‌ها زندگی می‌کنند و زیستگاه گوریل‌های کوهستانی در کوه «آلبرت ریفت» و جنگلهای مرتفع «ویرونگا ولکانوئوس» در ارتفاعات ۲۲۲۵ متری تا ۴۲۶۷ متری است. گوریل‌هایی که در سرزمین‌های پست در جنگلهای انبوه، مرداب‌ها و باتلاق‌های پایین‌تر از سطح دریا زندگی می‌کنند.
اسکلت گوریل، جمجه سمت راست متعلق به گوریل نر و چپ ماده‌است
نزدیکترین خویشاوند گوریلها، شامپانزه‌ها و انسان‌ها هستند که نیای یکسان گوریلها از انسان‌ها و شامپانزه‌ها ۷ میلیون سال پیش جدا شده است. ژن انسان میانگین ۱٫۶٪ با ژن گوریل تفاوت دارد و این دگرگونی هم به خاطر چند عدد کپی هر ژن است. اخیراً سه گونه گوریل مطرح بوده است؛ گوریل زمینی غربی، گوریل زمینی شرقی و گوریل کوهی ولی اکنون توافق شده که دو گونه بیشتر وجود ندارد گوریل زمینی غربی و شرقی که هر کدام دو زیر گونه دارند و به‌تازگی نیز آشکار شده سومین زیرگونه نیز در یکی از گونه‌ها وجود دارد. انواع گوریلها که دانشمندان بر روی آن توافق دارند به این ترتیب هستند:
سرده گوریلها:
گوریل غربی
گوریل غربی زمینی
گوریل کراس ریور
گوریل شرقی
گوریل کوهی
گوریل شرقی زمینی
زیرگونه سوم که هنوز نامگذاری نشده است زیرگونه گوریل کوهی است که گاهی به نام گوریل بویندی هم نامیده می‌شود.
گوریل پشت نقره ای
گوریلها جزو جانوران پنجه‌رو هستند. گوریل نر بالغ قدش میان ۱۶۵ تا ۱۷۵ سانتیمتر و وزنش میان ۱۴۰ تا ۲۰۴٫۵ کیلوگرم می‌رسد مادهٔ بالغ نصف اندازه یک پشت نقره‌ای (نر بالغ) هستند و بلندی قامتشان به ۱۴۰ سانتیمتر و وزنشان به ۱۰۰ کیلوگرم می‌رسد. گـه‌گاه گوریل نر بالغ (پشت نقره‌ای) از نظر قد به بالای ۱۸۳ سانتیمتر و از لحاظ وزنی به ۲۷۰ کیلوگرم می‌رسد که البته این در طبیعت یک رکورد محسوب می‌شود. به هر صورت گوریل‌های چاق در اسارت به وزن ۲۷۰ کیلوگرم نیز می‌رسند اما این در اسارت رکوردی محسوب نمی‌شود.
گوریل شرقی تیره‌تر از گوریل غربی است و گوریل کوهی از هر دو تیره‌تر و پر موتر است. گوریل غربی می‌تواند قهوه‌ای یا خاکستری تیره با پیشانی حنایی باشد. گوریل‌هایی که در جنگلهای نواحی پست زندگی می‌کنند لاغرتر و چابکتر از گوریل‌های بزرگ کوهستانی هستند. تقریباً گروه خونی تمام گوریلها «ب» می‌باشد و آنها هر کدام مانند انسان‌ها دارای اثر انگشت منحصربه‌فرد خود هستند.
روش زندگی
گوریل پشت نقره‌ای یک گوریل نر بالغ است. معمولاً بیشتر از ۱۲ سال سن دارد و از موهای نقره‌ای پشتش شناخته می‌شود. گوریل پشت نقره‌ای دندانهای نیش بزرگ و کاملاً رشد کرده‌ای دارد. نرهای بالغ پشت سیاه معمولاً بالای ۱۱ سال سن دارند.
پشت نقره‌ای قوی است و رهبر گروه است. هر پشت نقره‌ای رهبر یک گروه ۵ تا ۳۰ عددی است و در مرکز توجه گروه قرار دارد. وی همه تصمیم‌ها را می‌گیرد. در درگیری‌ها بین اعضای گروه نقش میانجی را ایفا میکند و برای حرکت گروه تصمیم می‌گیرد. گروه را به سمت مراکزی که خوراک وجود دارد راهنمایی میکند و مسئولیت رفاه و امنیت گروه را بر عهده دارد. نرهای جوانتر پشت سیاه نامیده می‌شوند و ممکن است وظیفه حفاظت و امنیت را داشته باشند و از پشت نقره‌ای پشتیبانی کنند.
نرها هنگامی که ۱۱ ساله شدند به آرامی گروه اصلی خود را ترک می‌کنند و یا به تنهایی یا با گروه‌های نرهای ۲ تا ۵ ساله تا قبل از اینکه برای جفت یابی و بعد از آن تولید مثل آماده شوند حرکت می‌کنند. بچه گوریل معمولاً ۳ تا ۴ سال کنار مادرش می‌ماند. پشت نقره‌ای که رهبر گروه‌است از کودکان یتیم شیرخوار مراقبت میکند اما همیشه نمی‌تواند از تعداد زیادی از آنها مراقبت کند.
هر گاه یک نر جوان نافرمانی کند یا یک نر خارجی مشکل به وجود بیاورد پشت نقره‌ای غرّش میکند و مشتهایش را به سـ*ـینه‌اش می‌کوبد، شاخه‌ها را می‌شکند، دندانهایش را نشان می‌دهد و به سمت جلو حمله میکند. گاهی یک نر جوان از طرف رهبر مسن عهده‌دار رهبری می‌شود. اگر رهبر به علت بیماری، جنگیدن یا شکار غیرقانونی از بین برود گروه از هم متلاشی می‌شود و اعضای گروه به سایر گروه‌ها می‌پیوندند. خیلی از موارد پیش می‌آید که یک نر دیگ با کشتن پشت نقره‌ای گروه، آن گروه را کاملاً تصرف کند و خطر بزرگی وجود دارد که نر غالب بچه‌های پشت نقره‌ای کشته شده را نیز از بین ببرد.
خوراک و جستجوی آن ویرایش
گوریلها حیواناتی گیاه‌خوار هستند و جزو حیواناتی می‌باشند که غذای خود را نیم خورده رها می‌کنند. گوریلها برگ و میوه و حتی گاهی حشرات کوچک را نیز می‌خورند. گوریل بیشتر روز خود را به خوردن صرف میکند. دندانهای نیش بزرگ و بلندش به او اجازه می‌دهد تا گیاهان سخت و محکم مانند ساقه بامبو را خرد کند و بخورد. گوریل‌های زمینی اساساً از میوه تغذیه می‌کنند اما گوریل‌های کوهی از شاخ و برگ گیاهان و ساقه و ریشه آنها تغذیه می‌کنند.
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: نخستی‌سانان
تیره: میمون آدم‌نما
زیرتیره: میمون آدم‌وار
تبار: Gorillini
سرده: Gorilla (گوریل)
آی جفروی، ۱۸۵۲
گونه شاخص
زیستگاه گوریلها
گوریلها از بزرگترین نخستی‌ها هستند. این جانوران خشکی‌زی هستند و در جنگلهای آفریقا زیست می‌کنند. گوریلها به دو گونه تقسیم شده‌اند و هر کدام از آن دو گونه خود به ۴ یا ۵ زیرگونه تقسیم شده است. «دی.ان. ای» گوریلها ۹۸٪-۹۹٪ با «دی.ان. ای» انسان یکسان است و پس از دو گونه شامپانزه نزدیکترین خویشاوند گونه انسان است.
گوریلها در جنگلهای استوایی و نیمه استوایی زندگی می‌کنند و زیستگاهشان درصد کوچکی از آفریقا را شامل می‌شود و بیشتر گوریلها در بلندی‌ها زندگی می‌کنند و زیستگاه گوریل‌های کوهستانی در کوه «آلبرت ریفت» و جنگلهای مرتفع «ویرونگا ولکانوئوس» در ارتفاعات ۲۲۲۵ متری تا ۴۲۶۷ متری است. گوریل‌هایی که در سرزمین‌های پست در جنگلهای انبوه، مرداب‌ها و باتلاق‌های پایین‌تر از سطح دریا زندگی می‌کنند.
اسکلت گوریل، جمجه سمت راست متعلق به گوریل نر و چپ ماده‌است
نزدیکترین خویشاوند گوریلها، شامپانزه‌ها و انسان‌ها هستند که نیای یکسان گوریلها از انسان‌ها و شامپانزه‌ها ۷ میلیون سال پیش جدا شده است. ژن انسان میانگین ۱٫۶٪ با ژن گوریل تفاوت دارد و این دگرگونی هم به خاطر چند عدد کپی هر ژن است. اخیراً سه گونه گوریل مطرح بوده است؛ گوریل زمینی غربی، گوریل زمینی شرقی و گوریل کوهی ولی اکنون توافق شده که دو گونه بیشتر وجود ندارد گوریل زمینی غربی و شرقی که هر کدام دو زیر گونه دارند و به‌تازگی نیز آشکار شده سومین زیرگونه نیز در یکی از گونه‌ها وجود دارد. انواع گوریلها که دانشمندان بر روی آن توافق دارند به این ترتیب هستند:
سرده گوریلها:
گوریل غربی
گوریل غربی زمینی
گوریل کراس ریور
گوریل شرقی
گوریل کوهی
گوریل شرقی زمینی
زیرگونه سوم که هنوز نامگذاری نشده است زیرگونه گوریل کوهی است که گاهی به نام گوریل بویندی هم نامیده می‌شود.
گوریل پشت نقره ای
گوریلها جزو جانوران پنجه‌رو هستند. گوریل نر بالغ قدش میان ۱۶۵ تا ۱۷۵ سانتیمتر و وزنش میان ۱۴۰ تا ۲۰۴٫۵ کیلوگرم می‌رسد مادهٔ بالغ نصف اندازه یک پشت نقره‌ای (نر بالغ) هستند و بلندی قامتشان به ۱۴۰ سانتیمتر و وزنشان به ۱۰۰ کیلوگرم می‌رسد. گـه‌گاه گوریل نر بالغ (پشت نقره‌ای) از نظر قد به بالای ۱۸۳ سانتیمتر و از لحاظ وزنی به ۲۷۰ کیلوگرم می‌رسد که البته این در طبیعت یک رکورد محسوب می‌شود. به هر صورت گوریل‌های چاق در اسارت به وزن ۲۷۰ کیلوگرم نیز می‌رسند اما این در اسارت رکوردی محسوب نمی‌شود.
گوریل شرقی تیره‌تر از گوریل غربی است و گوریل کوهی از هر دو تیره‌تر و پر موتر است. گوریل غربی می‌تواند قهوه‌ای یا خاکستری تیره با پیشانی حنایی باشد. گوریل‌هایی که در جنگلهای نواحی پست زندگی می‌کنند لاغرتر و چابکتر از گوریل‌های بزرگ کوهستانی هستند. تقریباً گروه خونی تمام گوریلها «ب» می‌باشد و آنها هر کدام مانند انسان‌ها دارای اثر انگشت منحصربه‌فرد خود هستند.
روش زندگی
گوریل پشت نقره‌ای یک گوریل نر بالغ است. معمولاً بیشتر از ۱۲ سال سن دارد و از موهای نقره‌ای پشتش شناخته می‌شود. گوریل پشت نقره‌ای دندانهای نیش بزرگ و کاملاً رشد کرده‌ای دارد. نرهای بالغ پشت سیاه معمولاً بالای ۱۱ سال سن دارند.
پشت نقره‌ای قوی است و رهبر گروه است. هر پشت نقره‌ای رهبر یک گروه ۵ تا ۳۰ عددی است و در مرکز توجه گروه قرار دارد. وی همه تصمیم‌ها را می‌گیرد. در درگیری‌ها بین اعضای گروه نقش میانجی را ایفا میکند و برای حرکت گروه تصمیم می‌گیرد. گروه را به سمت مراکزی که خوراک وجود دارد راهنمایی میکند و مسئولیت رفاه و امنیت گروه را بر عهده دارد. نرهای جوانتر پشت سیاه نامیده می‌شوند و ممکن است وظیفه حفاظت و امنیت را داشته باشند و از پشت نقره‌ای پشتیبانی کنند.
نرها هنگامی که ۱۱ ساله شدند به آرامی گروه اصلی خود را ترک می‌کنند و یا به تنهایی یا با گروه‌های نرهای ۲ تا ۵ ساله تا قبل از اینکه برای جفت یابی و بعد از آن تولید مثل آماده شوند حرکت می‌کنند. بچه گوریل معمولاً ۳ تا ۴ سال کنار مادرش می‌ماند. پشت نقره‌ای که رهبر گروه‌است از کودکان یتیم شیرخوار مراقبت میکند اما همیشه نمی‌تواند از تعداد زیادی از آنها مراقبت کند.
هر گاه یک نر جوان نافرمانی کند یا یک نر خارجی مشکل به وجود بیاورد پشت نقره‌ای غرّش میکند و مشتهایش را به سـ*ـینه‌اش می‌کوبد، شاخه‌ها را می‌شکند، دندانهایش را نشان می‌دهد و به سمت جلو حمله میکند. گاهی یک نر جوان از طرف رهبر مسن عهده‌دار رهبری می‌شود. اگر رهبر به علت بیماری، جنگیدن یا شکار غیرقانونی از بین برود گروه از هم متلاشی می‌شود و اعضای گروه به سایر گروه‌ها می‌پیوندند. خیلی از موارد پیش می‌آید که یک نر دیگ با کشتن پشت نقره‌ای گروه، آن گروه را کاملاً تصرف کند و خطر بزرگی وجود دارد که نر غالب بچه‌های پشت نقره‌ای کشته شده را نیز از بین ببرد.
خوراک و جستجوی آن ویرایش
گوریلها حیواناتی گیاه‌خوار هستند و جزو حیواناتی می‌باشند که غذای خود را نیم خورده رها می‌کنند. گوریلها برگ و میوه و حتی گاهی حشرات کوچک را نیز می‌خورند. گوریل بیشتر روز خود را به خوردن صرف میکند. دندانهای نیش بزرگ و بلندش به او اجازه می‌دهد تا گیاهان سخت و محکم مانند ساقه بامبو را خرد کند و بخورد. گوریل‌های زمینی اساساً از میوه تغذیه می‌کنند اما گوریل‌های کوهی از شاخ و برگ گیاهان و ساقه و ریشه آنها تغذیه می‌کنند.
