*samira*
کاربر نگاه دانلود
شهرام شهیدی در وبسایت چیزنا نوشت:
بازگشت استاد شجریان به وطن شاید بدترین خبر ممکن برای وزارت ارشاد باشد . در حالی که کارکنان و مسئولان این وزارتخانه هنوز در حال بررسی روش های نوین ماست مالی کردن لغو کنسرت ها در مشهد هستند بازگشت شجریان عزیز می تواند برای آن ها تبدیل به قوز بالا قوز بشود. اگر استاد جوری سلامتی شان را بازیافته باشند –امیدواریم همین طور هم باشد – که بتوانند دوباره در سالن ها کنسرت اجرا کنند آن وقت به جای این که بگوییم "همه جای ایران سرای من است” باید بگوییم همه جای ایران مشهد من است. ” . و لغو کنسرت ها به صورت خودجوش دامن همه جای سرای من را می گیرد.
وزیر ارشاد : همین مان کم بود . موش تو سوراخ نمی رفت جارو هم به دمش بستند!
معاون موسیقی ارشاد : می رویم تپاله برچینیم ، گاو می گذارد توی آب!
مدیرمسئول یالثارات : بفرما . ما دست از خیک برداشتیم ، خیک از ما دست بر نمی دارد.
شمس لنگرودی : شجریان از سفر بازگشت ، سفر از شجریان بر نمی گردد
یکی از اعضای خودجوش برهم زدن کنسرت ها : ما دیگ پلو خواهیم، مشروطه نمی خواهیم! نامبرده در پاسخ معترضان که می گفتند یک قرن از مشروطه گذشته شما کجای کاری ؟ فرمودند : نه بابا !
مجددا وزیر ارشاد : کنسرت را بی خیال ، مردم ما خودشان ماهواره را خاموش می کنند می روند سینما. این طور سینمایی درست کردیم ما!
علی اکبر دهخدا همین الان یهویی : مثل کبک سرش را زیر برف کرده. طفلی که ندیده جز عزیزی ، نو یاد گرفته اشک ریزی!
سعدی شیرازی : ” شتر را چو شور و طرب در سر است ، اگر آدمی را نباشد . . . است.” ما قرن هفتم هجری خیلی راحت هرچه دلمان می خواست می نوشتیم . اما الان نمی توانیم جای خالی شعر خودمان را پر کنیم. شما اگر از طریق قافیه شناسی نتوانستید جای خالی را پر کنید زحمت گوگل کردن شعر من را بکشید تا دستتان بیاید چند چندیم!
بازگشت استاد شجریان به وطن شاید بدترین خبر ممکن برای وزارت ارشاد باشد . در حالی که کارکنان و مسئولان این وزارتخانه هنوز در حال بررسی روش های نوین ماست مالی کردن لغو کنسرت ها در مشهد هستند بازگشت شجریان عزیز می تواند برای آن ها تبدیل به قوز بالا قوز بشود. اگر استاد جوری سلامتی شان را بازیافته باشند –امیدواریم همین طور هم باشد – که بتوانند دوباره در سالن ها کنسرت اجرا کنند آن وقت به جای این که بگوییم "همه جای ایران سرای من است” باید بگوییم همه جای ایران مشهد من است. ” . و لغو کنسرت ها به صورت خودجوش دامن همه جای سرای من را می گیرد.
وزیر ارشاد : همین مان کم بود . موش تو سوراخ نمی رفت جارو هم به دمش بستند!
معاون موسیقی ارشاد : می رویم تپاله برچینیم ، گاو می گذارد توی آب!
مدیرمسئول یالثارات : بفرما . ما دست از خیک برداشتیم ، خیک از ما دست بر نمی دارد.
شمس لنگرودی : شجریان از سفر بازگشت ، سفر از شجریان بر نمی گردد
یکی از اعضای خودجوش برهم زدن کنسرت ها : ما دیگ پلو خواهیم، مشروطه نمی خواهیم! نامبرده در پاسخ معترضان که می گفتند یک قرن از مشروطه گذشته شما کجای کاری ؟ فرمودند : نه بابا !
مجددا وزیر ارشاد : کنسرت را بی خیال ، مردم ما خودشان ماهواره را خاموش می کنند می روند سینما. این طور سینمایی درست کردیم ما!
علی اکبر دهخدا همین الان یهویی : مثل کبک سرش را زیر برف کرده. طفلی که ندیده جز عزیزی ، نو یاد گرفته اشک ریزی!
سعدی شیرازی : ” شتر را چو شور و طرب در سر است ، اگر آدمی را نباشد . . . است.” ما قرن هفتم هجری خیلی راحت هرچه دلمان می خواست می نوشتیم . اما الان نمی توانیم جای خالی شعر خودمان را پر کنیم. شما اگر از طریق قافیه شناسی نتوانستید جای خالی را پر کنید زحمت گوگل کردن شعر من را بکشید تا دستتان بیاید چند چندیم!
