- عضویت
- 2020/05/25
- ارسالی ها
- 2,429
- امتیاز واکنش
- 4,523
- امتیاز
- 666
علایم ، علل و درمان بیماری میاستنی گراویس
میاستنی گراویس نوعی بیماری عصبی عضلانی است که باعث ضعف در عضلات اسکلتی می شود. هنگامی رخ می دهد که ارتباط بین سلول های عصبی و ماهیچه ها مختل شود. این اختلال از بروز انقباضات مهم عضله جلوگیری می کند و در نتیجه ضعف عضلات ایجاد می شود.
بیماری میاستنی گراویس چیست؟
میاستنی گراویس با نماد MG در نورولوژی نوعی فلج ماهیچهای است که علت آن فعالیت ایمنی بر ضد پروتئینهای گیرندهٔ استیل کولین در سیناپس عصبی-عضلانی است در اصل Ach یا استیل کولین وجود دارد اما گیرنده اش وجود ندارد دقیقاً مثل دیابت نوع ۲. این بیماری مخصوص صفحات انتهایی عضلات مخطط است که بیشتر زنان را گرفتار میکند. ماکزیمم شیوع آن در دهههای سوم یا چهارم زندگی است، ولی امکان دارد در هر دورهای از زندگی، از بچگی تا پیری دیده شود، البته در افراد مسن مرد و زن به یک اندازه مبتلا میشوند.
علائم بیماری میاستنی گراویس :
علائم اصلی میاستنی گراویس ضعف در عضلات اسکلتی است (عضلات تحت کنترل شما هستند). عدم انقباض عضلات به طور معمول اتفاق می افتد زیرا آنها نمی توانند به تکانه های عصبی پاسخ دهند. بدون انتقال صحیح ضربه ، ارتباط بین عصب و ماهیچه مسدود شده و ضعف حاصل می شود.
ضعف در ارتباط با MG به طور معمول با فعالیت بیشتر بدتر می شود و با استراحت بهبود می یابد. علائم MG می تواند شامل موارد زیر باشد:
مشکل در صحبت کردن
مشکل در بالا رفتن از پله ها یا بلند کردن اجسام
فلج صورت
تنفس سخت به دلیل ضعف عضلانی
مشکل در بلعیدن یا جویدن
خستگی
صدای خشن
افتادگی پلک ها
دوبینی
همه علائم را ندارند و و میزان ضعف عضلات می تواند روز به روز تغییر کند. در صورت عدم درمان ، شدت علائم به طور معمول با گذشت زمان افزایش می یابد.
چه عواملی باعث ایجاد میاستنی گراویس می شود؟
میاستنی گراویس نوعی اختلال عصبی عضلانی است که معمولاً در اثر یک مشکل خود ایمنی ایجاد می شود. اختلالات خود ایمنی هنگامی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت سالم حمله کند. در این شرایط ، آنتی بادی ها ، که پروتئین هایی هستند که به طور معمول به مواد خارجی و مضر بدن حمله می کنند ، به محل اتصال عصبی عضلانی حمله می کنند. صدمه به غشای عصبی و عضلانی باعث کاهش اثر ماده انتقال دهنده عصبی استیل کولین می شود که یک ماده مهم برای برقراری ارتباط بین سلول های عصبی و عضلات است. این امر باعث ضعف عضلات می شود.
علت دقیق این واکنش خود ایمنی برای دانشمندان مشخص نیست. طبق نظریه انجمن دیستروفی عضلانی ، این است که پروتئین های خاص ویروسی یا باکتریایی ممکن است بدن را به حمله استیل کولین ترغیب کنند.
مطابق با انستیتوی ملی بهداشت ، MG به طور معمول در افراد بالای 40 سال اتفاق می افتد. زنان احتمالاً در دوران جوانی تشخیص داده می شوند ، در حالی که مردان احتمالاً در 60 سال یا بالاتر تشخیص داده می شوند.
تشخیص میاستنی گراویس :
پزشک معاینه فیزیکی کامل و همچنین تاریخچه مفصلی از علائم شما را بررسی می کند. آنها همچنین یک آزمایش عصبی انجام می دهند. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• رفلکس های خود را بررسی کنید
• به دنبال ضعف عضلات هستید
• چک کردن صدای ماهیچه
• مطمئن شوید که چشمان شما به درستی حرکت کند
• تست احساس در نواحی مختلف بدن
• تست عملکردهای حرکتی مانند مثل دست زدن به انگشت خود به بینی
تستهای دیگری که می توانند به پزشک شما در تشخیص بیماری کمک کنند عبارتند از:
• تست تحـریـ*ک عصب تکراری
• آزمایش خون برای آنتی بادی های مرتبط با MG
• آزمایش ادروفونیوم (Tensilon): دارویی به نام Tensilon به صورت داخل وریدی تجویز می شود و از شما خواسته می شود حتماً حرکات عضلانی را تحت نظر پزشک انجام دهید.
• تصویربرداری از قفسه سـ*ـینه با استفاده از اسکن CT یا MRI برای رد یک تومور
میاستنی گراویس نوعی بیماری عصبی عضلانی است که باعث ضعف در عضلات اسکلتی می شود. هنگامی رخ می دهد که ارتباط بین سلول های عصبی و ماهیچه ها مختل شود. این اختلال از بروز انقباضات مهم عضله جلوگیری می کند و در نتیجه ضعف عضلات ایجاد می شود.
بیماری میاستنی گراویس چیست؟
میاستنی گراویس با نماد MG در نورولوژی نوعی فلج ماهیچهای است که علت آن فعالیت ایمنی بر ضد پروتئینهای گیرندهٔ استیل کولین در سیناپس عصبی-عضلانی است در اصل Ach یا استیل کولین وجود دارد اما گیرنده اش وجود ندارد دقیقاً مثل دیابت نوع ۲. این بیماری مخصوص صفحات انتهایی عضلات مخطط است که بیشتر زنان را گرفتار میکند. ماکزیمم شیوع آن در دهههای سوم یا چهارم زندگی است، ولی امکان دارد در هر دورهای از زندگی، از بچگی تا پیری دیده شود، البته در افراد مسن مرد و زن به یک اندازه مبتلا میشوند.
علائم بیماری میاستنی گراویس :
علائم اصلی میاستنی گراویس ضعف در عضلات اسکلتی است (عضلات تحت کنترل شما هستند). عدم انقباض عضلات به طور معمول اتفاق می افتد زیرا آنها نمی توانند به تکانه های عصبی پاسخ دهند. بدون انتقال صحیح ضربه ، ارتباط بین عصب و ماهیچه مسدود شده و ضعف حاصل می شود.
ضعف در ارتباط با MG به طور معمول با فعالیت بیشتر بدتر می شود و با استراحت بهبود می یابد. علائم MG می تواند شامل موارد زیر باشد:
مشکل در صحبت کردن
مشکل در بالا رفتن از پله ها یا بلند کردن اجسام
فلج صورت
تنفس سخت به دلیل ضعف عضلانی
مشکل در بلعیدن یا جویدن
خستگی
صدای خشن
افتادگی پلک ها
دوبینی
همه علائم را ندارند و و میزان ضعف عضلات می تواند روز به روز تغییر کند. در صورت عدم درمان ، شدت علائم به طور معمول با گذشت زمان افزایش می یابد.
چه عواملی باعث ایجاد میاستنی گراویس می شود؟
میاستنی گراویس نوعی اختلال عصبی عضلانی است که معمولاً در اثر یک مشکل خود ایمنی ایجاد می شود. اختلالات خود ایمنی هنگامی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت سالم حمله کند. در این شرایط ، آنتی بادی ها ، که پروتئین هایی هستند که به طور معمول به مواد خارجی و مضر بدن حمله می کنند ، به محل اتصال عصبی عضلانی حمله می کنند. صدمه به غشای عصبی و عضلانی باعث کاهش اثر ماده انتقال دهنده عصبی استیل کولین می شود که یک ماده مهم برای برقراری ارتباط بین سلول های عصبی و عضلات است. این امر باعث ضعف عضلات می شود.
علت دقیق این واکنش خود ایمنی برای دانشمندان مشخص نیست. طبق نظریه انجمن دیستروفی عضلانی ، این است که پروتئین های خاص ویروسی یا باکتریایی ممکن است بدن را به حمله استیل کولین ترغیب کنند.
مطابق با انستیتوی ملی بهداشت ، MG به طور معمول در افراد بالای 40 سال اتفاق می افتد. زنان احتمالاً در دوران جوانی تشخیص داده می شوند ، در حالی که مردان احتمالاً در 60 سال یا بالاتر تشخیص داده می شوند.
تشخیص میاستنی گراویس :
پزشک معاینه فیزیکی کامل و همچنین تاریخچه مفصلی از علائم شما را بررسی می کند. آنها همچنین یک آزمایش عصبی انجام می دهند. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• رفلکس های خود را بررسی کنید
• به دنبال ضعف عضلات هستید
• چک کردن صدای ماهیچه
• مطمئن شوید که چشمان شما به درستی حرکت کند
• تست احساس در نواحی مختلف بدن
• تست عملکردهای حرکتی مانند مثل دست زدن به انگشت خود به بینی
تستهای دیگری که می توانند به پزشک شما در تشخیص بیماری کمک کنند عبارتند از:
• تست تحـریـ*ک عصب تکراری
• آزمایش خون برای آنتی بادی های مرتبط با MG
• آزمایش ادروفونیوم (Tensilon): دارویی به نام Tensilon به صورت داخل وریدی تجویز می شود و از شما خواسته می شود حتماً حرکات عضلانی را تحت نظر پزشک انجام دهید.
• تصویربرداری از قفسه سـ*ـینه با استفاده از اسکن CT یا MRI برای رد یک تومور