O_Q
کاربر نگاه دانلود
خوی، دومین شهر بزرگ آذربایجان غربی
شهر باستانی خوی پیشینه‌ای کهن دارد و در طول تاریخ، فراز و نشیب‌های بسیاری را پشت سر گذاشته است. حمله چنگیز، زلزله‌های مخرب و جنگ‌های ایران و عثمانی بارها این شهر را دستخوش ویرانی نمود.هسته اولیه شهر فعلی خوی در عصر و در زمان شاه اسماعیل صفوی بنیان نهاده شد و بعدها در وسعت یافت.
بر اساس سنگ نبشته های بدست آمده از عصر امپراتوری آشوریان، این شهر در آن دوره بسیار آباد بوده و برخی از محققین و تاریخ نویسان چون هرتسفلد بر این باورند که لقب «هزاردیه» که در این سنگ نبشته ها آمده اشاره به شهر خوی دارد.
وجه تسمیه خوی
وجه تسمیه این شهر به درستی مشخص نیست. برخی از پژوهشگران نام آن را برگرفته از واژه‌ای کردی می‌دانند که معنای نمک از آن دریافت می‌شود و برخی آن را واژه‌ای ارمنی دانسته و معتقدند به معنای قوچ می‌باشد.
یادگارهای ارزشمند شهر خوی
آثاری چون مسجد مطلب خان، خانه‌های تاریخی کبیری و یوسفی، پل خاتون، بازار کبیری، حمام‌های قدیمی و کلیساهای گوناگونی چون کلیسای قریس و کلیسای فنایی تنها تعدادی از آثار ارزنده این شهر است که در فهرستکشور جایگاه خود را تثبیت کرده‌اند. اما در میان دیدنی‌های این شهر، بنایی تاریخی و باشکوهی وجود دارد که با معماری درخشان خود نگاه هر رهگذری را مجذوب خود می‌کند. این بنا به عنوان عمارت شهرداری خوی شناخته می‌شود.
پیشینه عمارت شهرداری خوی
عمارت شهرداری خوی، یادگاری از اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی اول است. این بنا در گذشته به عنوان ارگ یا ساختمانی حکومتی، مقری برای اقامت حاکمان و بزرگان شهر خوی بوده است.
بنای فعلی که بر اساس کتیبه‌های موجود تاریخ احداث آن به سال ۱۳۱۲ هجری شمسی باز می‌گردد نخستین بار جهت انجام امور شهرداری مورد استفاده قرار گرفت. احتمال آن می رودکه این بنا در گذشته آجری بوده و تاریخ ذکر شده در کتیبه، متعلق به گچبری های صورت گرفته در بنا باشد.
نگاهی به معماری بنا
در نگاه نخست گچبری های هنرمندانه و ستون‌های بلند و زیبای عمارت نگاهمان را مجذوب خود می‌کند. این بنا یکی از آثار کهن این شهر است که پس از گذشت حدود یک قرن همچنان سالم و پرباجراست و راوی خاطرات بسیار برای علاقه مندان به تاریخ و هنر ایرانی است.
این ساختمان زیبا بنایی دو طبقه است که طبقه زیرین آن زیرزمینی وسیع است. در معماری آن به وضوح می‌توان ذوق و ظرافت هنرمندان ایرانی را دید. گچبری های زیبای این عمارت جلوه و شکوه بنا را دو چندان کرده است. طرح ستون‌های به کار رفته در بنا یادآور هنر رومیان و یونانیان در دوران باستان است و تحت عنوان ستون‌های کورنتی و مختلط از آنها یاد می‌شود. ستون‌های کورنتی در نمای تراس غربی و از ستون‌های مختلط در نمای تراس جنوب شرقی استفاده شده است.
بام این ساختمان به دو شیوه پوشش داده شده است. بخشی از بام به صورت شیروانی یا پوشش مسطح شیب دار و بخش دیگر با دو گنبد احاطه شده است که احتمالاً با ورقی از جنس گالوانیزه پوشیده شده‌اند.
در بالاترین بخش ورودی، دسته گلی زیبا که در میان دو پیچک احاطه شده توجهمان را به خود جلب می‌کند. این تزئین زیبا چون کلاهی باشکوه است که بر سر این عمارت نهاده شده است. ساعتی در قسمت پایین دسته گل به چشم می‌خورد که اطراف آن با تزئیناتی آجری آراسته شده است.
در میانه سر در ورودی نقش برجسته سر یک شیر که نمادی از قدرت و عظمت است از حضور گردشگران استقبال می‌کند. دو برگ با نقوش ختایی به صورت قرینه در دو سوی صورت شیر به چشم می‌خورد که ظرافت و زیبایی ویژه ای به بنا بخشیده‌اند.
استفاده از نقوش اسلیمی، ختایی و بهره گیری و از نقش خورشید و شاخه پر پیچ و خم انگور از دیگر تزئیناتی است که بخش‌های دیگری از ساختمان را آذین کرده‌اند. تلفیق آجر و رنگ سفید گچ به همراه بهره مندی از رنگ سیاه به زیبایی عمارت افزوده است، شیوه گچبری کل بنا به صورت برهشته کار شده است. پنجره‌های ساختمان از جنس چوب است و طرحی نیم دایره در بالای آنها به چشم می‌خورد که با نقوش شمسه و گل و بته تزئین شده‌اند. بازدید کنندگان با چند پله نیم دایره‌ای به داخل ساختمان هدایت می‌شوند.
بر اساس اطلاعات و شواهد به جای مانده، این ساختمان زیبا توسط فردی به نام استاد علی اکبر توانا، یکی از معماران به نام شهر خوی در محل ساختمان قدیمی احداث شد.
شهر باستانی خوی پیشینه‌ای کهن دارد و در طول تاریخ، فراز و نشیب‌های بسیاری را پشت سر گذاشته است. حمله چنگیز، زلزله‌های مخرب و جنگ‌های ایران و عثمانی بارها این شهر را دستخوش ویرانی نمود.هسته اولیه شهر فعلی خوی در عصر و در زمان شاه اسماعیل صفوی بنیان نهاده شد و بعدها در وسعت یافت.
بر اساس سنگ نبشته های بدست آمده از عصر امپراتوری آشوریان، این شهر در آن دوره بسیار آباد بوده و برخی از محققین و تاریخ نویسان چون هرتسفلد بر این باورند که لقب «هزاردیه» که در این سنگ نبشته ها آمده اشاره به شهر خوی دارد.
وجه تسمیه خوی
وجه تسمیه این شهر به درستی مشخص نیست. برخی از پژوهشگران نام آن را برگرفته از واژه‌ای کردی می‌دانند که معنای نمک از آن دریافت می‌شود و برخی آن را واژه‌ای ارمنی دانسته و معتقدند به معنای قوچ می‌باشد.
یادگارهای ارزشمند شهر خوی
آثاری چون مسجد مطلب خان، خانه‌های تاریخی کبیری و یوسفی، پل خاتون، بازار کبیری، حمام‌های قدیمی و کلیساهای گوناگونی چون کلیسای قریس و کلیسای فنایی تنها تعدادی از آثار ارزنده این شهر است که در فهرستکشور جایگاه خود را تثبیت کرده‌اند. اما در میان دیدنی‌های این شهر، بنایی تاریخی و باشکوهی وجود دارد که با معماری درخشان خود نگاه هر رهگذری را مجذوب خود می‌کند. این بنا به عنوان عمارت شهرداری خوی شناخته می‌شود.
پیشینه عمارت شهرداری خوی
عمارت شهرداری خوی، یادگاری از اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی اول است. این بنا در گذشته به عنوان ارگ یا ساختمانی حکومتی، مقری برای اقامت حاکمان و بزرگان شهر خوی بوده است.
بنای فعلی که بر اساس کتیبه‌های موجود تاریخ احداث آن به سال ۱۳۱۲ هجری شمسی باز می‌گردد نخستین بار جهت انجام امور شهرداری مورد استفاده قرار گرفت. احتمال آن می رودکه این بنا در گذشته آجری بوده و تاریخ ذکر شده در کتیبه، متعلق به گچبری های صورت گرفته در بنا باشد.
نگاهی به معماری بنا
در نگاه نخست گچبری های هنرمندانه و ستون‌های بلند و زیبای عمارت نگاهمان را مجذوب خود می‌کند. این بنا یکی از آثار کهن این شهر است که پس از گذشت حدود یک قرن همچنان سالم و پرباجراست و راوی خاطرات بسیار برای علاقه مندان به تاریخ و هنر ایرانی است.
این ساختمان زیبا بنایی دو طبقه است که طبقه زیرین آن زیرزمینی وسیع است. در معماری آن به وضوح می‌توان ذوق و ظرافت هنرمندان ایرانی را دید. گچبری های زیبای این عمارت جلوه و شکوه بنا را دو چندان کرده است. طرح ستون‌های به کار رفته در بنا یادآور هنر رومیان و یونانیان در دوران باستان است و تحت عنوان ستون‌های کورنتی و مختلط از آنها یاد می‌شود. ستون‌های کورنتی در نمای تراس غربی و از ستون‌های مختلط در نمای تراس جنوب شرقی استفاده شده است.
بام این ساختمان به دو شیوه پوشش داده شده است. بخشی از بام به صورت شیروانی یا پوشش مسطح شیب دار و بخش دیگر با دو گنبد احاطه شده است که احتمالاً با ورقی از جنس گالوانیزه پوشیده شده‌اند.
در بالاترین بخش ورودی، دسته گلی زیبا که در میان دو پیچک احاطه شده توجهمان را به خود جلب می‌کند. این تزئین زیبا چون کلاهی باشکوه است که بر سر این عمارت نهاده شده است. ساعتی در قسمت پایین دسته گل به چشم می‌خورد که اطراف آن با تزئیناتی آجری آراسته شده است.
در میانه سر در ورودی نقش برجسته سر یک شیر که نمادی از قدرت و عظمت است از حضور گردشگران استقبال می‌کند. دو برگ با نقوش ختایی به صورت قرینه در دو سوی صورت شیر به چشم می‌خورد که ظرافت و زیبایی ویژه ای به بنا بخشیده‌اند.
استفاده از نقوش اسلیمی، ختایی و بهره گیری و از نقش خورشید و شاخه پر پیچ و خم انگور از دیگر تزئیناتی است که بخش‌های دیگری از ساختمان را آذین کرده‌اند. تلفیق آجر و رنگ سفید گچ به همراه بهره مندی از رنگ سیاه به زیبایی عمارت افزوده است، شیوه گچبری کل بنا به صورت برهشته کار شده است. پنجره‌های ساختمان از جنس چوب است و طرحی نیم دایره در بالای آنها به چشم می‌خورد که با نقوش شمسه و گل و بته تزئین شده‌اند. بازدید کنندگان با چند پله نیم دایره‌ای به داخل ساختمان هدایت می‌شوند.
بر اساس اطلاعات و شواهد به جای مانده، این ساختمان زیبا توسط فردی به نام استاد علی اکبر توانا، یکی از معماران به نام شهر خوی در محل ساختمان قدیمی احداث شد.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
