در بیمارانی که دوربینی و یا نزدیک بینی شدید دارند ویا ضخامت قرنیه برای اصلاح با لیزر کافی نباشد، می توان بدون خارج کردن لنز طبیعی چشم، با کار گذاشتن لنز داخل چشمی مخصوصی در داخل چشم عیب انکسار را اصلاح کرد. با این عمل چون عدسی طبیعی چشم دست نخورده باقی می ماند، قدرت تطابق چشم حفظ شده و افرادی که به سن پیرچشمی نرسیده باشند، علاوه بر دید خوب دور، دید نزدیک خوبی نیز خواهند داشت. در این عمل از طریق ایجاد برش بسیار کوچکی در محیط قرنیه، لنز ظریفی در جلوی لنز طبیعی چشم کار گذاشته می شود تا نزدیک بینی و یا دوربینی را اصلاح کند.
این لنزها انواع مختلف دارند. عده ای از آن ها در اتاق قدامی چشم (پشت قرنیه و جلوی عنبیه قسمت رنگی چشم) قرار می گیرند و عده ای از آن ها در اتاق خلفی چشم (بر روی عدسی بیمار و در پشت عنبیه).
لنز اتاق قدامی (آرتیزان)
لنز اتاق خلفی یا لنزهای کولامر
این لنزها به صورت دائمی داخل چشم قرار داده می شوند ولی در هر زمانی می توان با عمل جراحی آنها را برداشت. هر كدام از این انواع معایب و مزایای خاص خود را دارند. رایج ترین آنها Verisyse و Artisan است. لنزهای Verisyse ، لنزهای نازک ولی غیر قابل انعطافی هستند که تأییدیه انجمن دارو و غذای آمریکا (FDA ) را نیز دریافت کرده اند و تدریجا در بین چشم پزشکان مقبولیت پیدا می کنند. لنز دیکری که احتمالا بهتر است، نوع تاشو یا انعطاف پذیر این لنزهاست(Artiflex & Veriflex) که برای اصلاح دوربینی و یا نزدیک بینی شدید استفاده می شود. مزیت این لنز ،این است که در حالت تا شده وارد چشم می شود و سپس در داخل چشم باز شده و کار گذاشته می شود؛ لذا می توان از برش کوچکتری آنرا کار گذاشت و در نتیجه آستیگماتیسم ناشی از برش عمل کمتر است.
لنز آرتیزان به سطح قدامی عنبیه قلاب می شود
محل قرارگیری لنز آرتیزان در چشم پس از عمل
این لنزها برای کسانی پیشنهاد می شود که شماره چشمشان بیشتر از محدوده قابل اصلاح با جراحی های لیزری قرنیه ( لیزیک، لازک و ....) است و یا ضخامت قرنیه کمی دارند. از انجاییکه این عمل توأم با ریسک بالاتری است، در افرادی که نزدیک بینی و دوربینی بالاتری دارند بکار می رود. این عمل عوارض بالقوه احتمالی مهمی نظیر عفونت (اندوفتالمیت) و کاهش سلولهای اندوتلیوم قرنیه دارد اما در در حال حاضر در اکثر کشورهای جهان من جمله اروپا و امریکای جنوبی با موفقیت زیاد استفاده می شود.تعداد زیادی از بیماران اینجانب که شرایط این عمل را داشته اند با موفقیت در کلنیک های ونک و نگاه توسط اینجانب تحت عمل جراحی قرار گرفته اند.
این لنزها انواع مختلف دارند. عده ای از آن ها در اتاق قدامی چشم (پشت قرنیه و جلوی عنبیه قسمت رنگی چشم) قرار می گیرند و عده ای از آن ها در اتاق خلفی چشم (بر روی عدسی بیمار و در پشت عنبیه).
لنز اتاق قدامی (آرتیزان)
لنز اتاق خلفی یا لنزهای کولامر
این لنزها به صورت دائمی داخل چشم قرار داده می شوند ولی در هر زمانی می توان با عمل جراحی آنها را برداشت. هر كدام از این انواع معایب و مزایای خاص خود را دارند. رایج ترین آنها Verisyse و Artisan است. لنزهای Verisyse ، لنزهای نازک ولی غیر قابل انعطافی هستند که تأییدیه انجمن دارو و غذای آمریکا (FDA ) را نیز دریافت کرده اند و تدریجا در بین چشم پزشکان مقبولیت پیدا می کنند. لنز دیکری که احتمالا بهتر است، نوع تاشو یا انعطاف پذیر این لنزهاست(Artiflex & Veriflex) که برای اصلاح دوربینی و یا نزدیک بینی شدید استفاده می شود. مزیت این لنز ،این است که در حالت تا شده وارد چشم می شود و سپس در داخل چشم باز شده و کار گذاشته می شود؛ لذا می توان از برش کوچکتری آنرا کار گذاشت و در نتیجه آستیگماتیسم ناشی از برش عمل کمتر است.
لنز آرتیزان به سطح قدامی عنبیه قلاب می شود
محل قرارگیری لنز آرتیزان در چشم پس از عمل
این لنزها برای کسانی پیشنهاد می شود که شماره چشمشان بیشتر از محدوده قابل اصلاح با جراحی های لیزری قرنیه ( لیزیک، لازک و ....) است و یا ضخامت قرنیه کمی دارند. از انجاییکه این عمل توأم با ریسک بالاتری است، در افرادی که نزدیک بینی و دوربینی بالاتری دارند بکار می رود. این عمل عوارض بالقوه احتمالی مهمی نظیر عفونت (اندوفتالمیت) و کاهش سلولهای اندوتلیوم قرنیه دارد اما در در حال حاضر در اکثر کشورهای جهان من جمله اروپا و امریکای جنوبی با موفقیت زیاد استفاده می شود.تعداد زیادی از بیماران اینجانب که شرایط این عمل را داشته اند با موفقیت در کلنیک های ونک و نگاه توسط اینجانب تحت عمل جراحی قرار گرفته اند.