اخبار تئاتر و نمایش مروری بر اخبار کوتاه تأتر

[>YEGANEH<]

️پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به مناسبت «روز ملی هنرهای نمایشی»



️سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی به مناسبت «روز ملی هنرهای نمایشی» ضمن تبریک این رویداد بر نمایش‌سازان و آنان که به تماشایشان نشسته‌اند، تئاتر را هنری دانست که بذر آگاهی و جامعه‌اندیشی را می‌پراکند. روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی این پیام را امروز در اختیار رسانه ها قرار داد. در زیر بخوانید:


«در هفتم فروردین 1398، هنرمندان و شیفتگان تئاتر برای سومین بار ثبت روز ملی هنرهای نمایشی را در تقویم شمسی، هم‌زمان با روز جهانی تئاتر گرامی می‌دارند.

 

[>YEGANEH<]

این گرامیداشت، که هم‌زمان با بهار طبیعت است، برای‌مان این فرایاد را به همراه دارد که تئاتر، می‌تواند رخت‌های کهن را کنار نهد و صورت و تصویری نو از انسان و اجتماع بیافریند. تئاتر چه در چهره نمایش‌های آیینی و سنتی و چه در قالب آثار برآمده از نمایشنامه‌نویسی جدید ایرانی و غیر ایرانی، در آغاز جان پدیدآورندگانش را دگرگون می‌کند و سپس با سفر به هستی مخاطبان، درونشان را می‌آشوبد و بر لبانشان خنده یا بر دیدگانشان اشک می‌نشاند، احساسات و عواطف انسانی را برمی‌انگیزد و بذر آگاهی و جامعه‌اندیشی را می‌پراکند.

فرارسیدن این روز ارجمند بر نمایش‌سازان و آنان که به تماشایشان نشسته‌اند، گرامی باد.»

امروز، چهارشنبه هفتم فروردین «روز ملی هنرهای نمایشی» است و امسال همزمان با این روز، جشنی تحت عنوان «نوروزِ نمایش» در سراسر کشور برگزار می‌شود.

 

[>YEGANEH<]

✳️✳️پیام روز جهانی تئاتر

امسال " کارلوس کلدران" کارگردان، نویسنده، مدرس تاتر، استاد دانشگاه از کوبا این پیام را ارسال کرده است.
کارلوس کلدران، کوبا

اساتید تاتر از سالها پیش، سالهایی دور که خیلی از ما هنوز تاتر را نمی شناخیتیم، حضور داشتند. آنها اهداف و افکار شاعرانه شان را روی بقایایِ زندگیشان ساختند. خیلی از آن ها ناشناس بودند و یا به ندرت شناخته شده؛ آن ها در سکوت کار می کردند، در اتاق های محقر تمرینشان و سالن های پر از تماشاگر و به آرامی، پس از سالها کوشش، فعالیت و دستاوردهای فوق العاده، از صحنه ی هنری کنار رفته و در نهایت محو شدند. وقتی متوجه این موضوع شدم که سرنوشت من قدم در راه آن هاست، برایم روشن بود که من وارث سنت منحصر به فرد زندگی در لحظه بدون هیچگونه انتظار وتنها رسیدن به شفافیت یک لحظه ی تکرار نشدنی هستم؛ لحظه ی مواجهه با تماشاگر در تاریکی سالن تاتر، بدون حضور هیچ حمایتی جز حقیقت تصویر، که خود کلمه ایی آشکار است.

 

[>YEGANEH<]

سرزمین تاتری من، جایی است که تماشاگران هر شب به دیدن نمایش می آیند. از گوشه و کنار شهر، همراهم می شوند و ساعتی، دقیقه ایی را با من شریک می شوند.
زندگی من در همین دقایق خاص شکل می گیرد، جایی که از خودم، رنجهایم فاصله می گیرم و دوباره متولد می شوم و حرفه ی تاتر را به درستی درک می کنم: زندگی کردن در لحظاتی فانی اما ناب و حقیقی، جایی که می دانیم چه می گوییم و چه می کنیم. زیر نور صحنه، بازتابی از حقیقی ترین و عمیق ترینِ خودمان را می بینیم. کشور تاتری من و بازیگرانم، کشوریست که از تمامی این لحظات ساخته شده، جایی که ما دور از ماسک هایمان، ترس از چه کسی بودنمان در تاریکی دستهای یکدیگر را می گیریم.
سنت تاتر افقی ست. هیچ کس نمی تواند تایید کند که تاتر در جای خاصی از جهان یا ساختمانی یا شهری وجود دارد. تاتر، از نظر من، در جغرافیایی نامریی گسترده ست که زندگی کسانی را که در آن دخیل هستند در هم ادغام کرده و به شکل یک هنر واحد عرضه اش می دارد.

 

[>YEGANEH<]

همه ی اساتید تاتر همراهِ این لحظه ی تکرارناپذیرِ زیبا و شفافشان میمیرند؛ همه ی آن ها به یک شکل محو می شوند، بدون تضمینی که نام آن ها را نامی نگه دارد.
اساتید تاتر این را می دانند، هیچ معروفیتی معتبر نیست، و رسیدن به این آگاهی ست که ریشه ی کار ما را می سازد: خلق لحظه ایی از حقیقت، از ابهام، از قدرت، از آزادی در بین این همه ناهنجار در دنیا.
در آخر چیزی زنده نمی ماند، جزپاره ایی از اطلاعات و چند قطعه عکس و یا فیلم که تنها سایه یی مبهم از آثارشان را ثبت می کند. و چیزی که در این میان گم می شود، سکوت تماشاگر است . سکوتی که در آن تماشاگر در لحظه ایی متوجه چیزی درونی می شود که می داند قابل بیان نیست. حقیقتی که تجربه ایی از زندگی را حتی برای دقیقه ایی، لحظه ایی به اشتراک می گذارد.
وقتی فهمیدم که تاتر، خود، کشوری است که تمام جهان را در بر دارد، عزمی در من راسخ شد، که خود تحقق یک آزادی ست: نیازی نیست خیلی دور بروی، یا از جایی که هستی دورتر بروی، نیازی نیست بدوویی یا حتی حرکت کنی. مردم همه جا وجود دارند.

 

[>YEGANEH<]

همکارانی داری که اگر بخواهی کنارت هستند. و بیرون از خانه ات، دنیایی مبهم و غیر قابل نفوذِ زندگی روزمره وجود دارد. پس شروع به کار کن و از بی حرکتی زندگی روزمره، بزرگترین ماجراجویی را بساز، اودیسه را تکرار کن، سفر آرگونات ها : تو مسافر بی حرکتی هستی که نمی توانی چگالی و سختی زندگی واقعی ات را متوقف کنی. سفر تو به سمت لحظه و آن است، لحظه ی برخورد تکرار نشدنی تو با تماشاگران. سفر تو به سوی آن ها، به سوی قلبهایشان، یه سوی ذهنیتشان. سفر تو درون آن ها، احساساتشان، خاطراتی را که تو در آن ها بیدار می کنی. سفری که حد و مرزندارد. کسی نمی تواند برایش اندازه و جای مشخصی تعیین کند که این سفر درون تخیل تماشاگرانت شکل می گیرد، دانه ایی که در سرزمینی بسیار دور کاشت می شود: در سرزمین اخلاقی، مدنی و وجدان انسانی تماشاگر تو.
پس، من از جایم تکان نمی خورم، من در خانه می مانم، بین کمدهایم و سکوت محض، شب و روز کار می کنم، چون من به جادوی دانه ها ایمان دارم.

 

[>YEGANEH<]

شهرام کرمی مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره اقدامات مدنظر این اداره‌کل به منظور حمایت از مردم آسیب‌دیده مناطق سیل‌زده در استان‌های مختلف کشور، به خبرنگار مهر گفت: در شرایطی این چنینی توجه به روحیه جمعی آسیب‌دیدگان مناطق سیل‌زده به ویژه کودکان دارای اهمیت بالایی است، از این رو قصد داریم تعدادی گروه‌های تئاتری را به مناطق سیل‌زده اعزام کنیم.

وی تأکید کرد: در حال برنامه‌ریزی هستیم تا تعدادی از گروه‌های تئاتر سیار و میدانی را به منظور روحیه دادن به مردم آسیب دیده، به استان‌های مختلف سیل‌زده اعزام کنیم.

 

[>YEGANEH<]

مدیرکل هنرهای نمایشی افزود: با مشخص شدن وضعیت اسکان و استقرار گروه‌های تئاتر سیار و میدانی در شهرها و مناطق مدنظر، اعزام این گروه‌ها آغاز می‌شود.

کرمی در پایان سخنان خود گفت: جزئیات بیشتر برنامه مدنظر اعزام گروه‌های تئاتری به استان‌های سیل‌زده از سوی دفتر تئاتر خیابانی اداره‌کل هنرهای نمایشی اعلام می‌شود.

 

[>YEGANEH<]

✳️پیام مدیر کل هنرهای نمایشی به مناسبت روز ملی هنرهای نمایشی


️مدیر کل هنرهای نمایشی به مناسبت هفتم فروردین «روز ملی هنرهای نمایشی» و روز جهانی تئاتر، ضمن تبریک این روز، تقارن «روز ملی هنرهای نمایشی» با نوروز ایرانی را جلوه قابل تامل، زیبا و خجسته دانست و آن را به همه خانواده بزرگ هنرهای نمایشی تبریک گفت. متن این پیام امروز صبح در اختیار رسانه ها قرار گرفت. در زیر بخوانید:


«در طول تاریخ و زندگی پرفراز و نشیب بشری میراث‌های کهن و ماندگاری وجود دارد که برای ستایش اندیشه و ایمان و رمز و راز آفرینش و پروردگار این جهان هستی و قدرت و وجود انسان است. هنر تئاتر میراث بزرگ بشری این جهان بوده که در طول دوران مختلف و درکشورهای صاحب فرهنگ و ادبیات و تاریخ به ظهور رسیده است. نویسندگان، مشاهیر و هنرمندان بزرگ تاریخ با خلق آثار ماندگار یادگارهای شایسته این هنر را برای حفظ و یا ارتقا هنر تئاتر صرف کرده‌اند.

 

[>YEGANEH<]

آن‌چه ما اینک به آن رسیده‌ایم جلوه یک هنر باشکوه است که به عنوان هنرهای نمایشی می‌شناسیم. این هنر به عنوان یک موهبت فراگیر و اثر بخش و از همه مهم‌تر «ضروری» در این جهان هستی جلوه دارد. در سرفصل و رویدادهای مهم فرهنگی هر سرزمین، هنر تئاتر نمود و جریان ارزشمند و فراگیر دارد. تئاتر در هر سرزمین و دیار به تناسب آئین و مراسم بومی و سنتی، رفتار و فرهنگ اجتماعی و باور و مذهب جامعه شکل گرفته است. این هنر در ستایش انسان به عنوان اشرف مخلوقات این زمین تبلور داشته و وقایع و اشکال آن روایت یک زندگی پرفراز و نشیب است. هنر تئاتر یک روش و زبان برای انتقال اندیشه و عصیان و یا تردید و باور و ایمان انسان در ستیز و یا تعمق در طبیعت و جهان و هستی بوده و یک جلوه خلاقانه برای تفکر و شناخت و آگاهی را در جهان ایجاد می‌کند. هنر تئاتر در ستایش جاودانگی بشر به عنوان یک فصل خداوند است تا اندیشه و تفکر را به عنوان پایه و اساس این هنر و اصلی‌ترین قابلیت آن بشناسیم.