هیچی دیگه باحال نیست میدونی.؟
یه عمر بدویی با گارانتی می تونی؟
از وایسادن رو پاهات چی می دونی
تو هنوز از جیب بابات می پیچونی و
من تو کل این کوچه ها لج کردم با خودم
نادیده بگیر از من من کوچه هام کوچیکه
اما اندازه ی دستای دنیا واست جا دارم
عمرم تولد تلخ ترین آمیـ*ـزش
گهوارم همخوابگی ستون و ریزش
گرم بود بازار مصالح فروشا
می دادن آزارم .. بی زار از بازارم
من بچه ی آوارم
بو کن تو آثارم
من موی ول تو باد و باد تو موی ولم
رفتنو نمی پام من غمو نمی خوام
سوزن دوختن یقه امو نمی خوام
حق من چیزی جز نفس های تو نیست
اگر جز اینه حقمو نمی خوام
با دلم وایستادم صاف تو روی تلم
موی ول تو باد و باد تو موی ولم
میونه این همه مژده گونی بگیر که خوابن
یه عمرو راه رفتن رو پنجه های پا نصیبته
کلی راه نصیبته
یه خش خشه برگه مزاحم میتونه مرگ بشه
دلیله تنفرت از پاییز همینه
دلیل عشقت به شبه تاریک همینه
تو اگه نوزی مردی
قصه ی تو قصه ی باده
تو اگه نوزی مردی