HAD!S
کاربر نگاه دانلود
آرامگاه خواجوی کرمانی (شاعر مطرح کرمانی) که در شهر شیراز مرکز استان فارس واقع شده، علاوه بر آرامگاه حافظ و سعدی یکی دیگر از مکان هایی است که گردشگران ادب دوست از آن بازدید می کنند.
در بدنه غربی تنگ الله اکبر شیراز، مشرفه بر دروازه قران ، آرامگاه شاعر بزرگ کرمانی، کمال الدین ابوالعطاء محمود ابن علی کرمانی متخلص به خواجو قرار دارد. جمال الدین ابوعطاء محمودبن محمود کرمانی معروف به خواجوی کرمانی که در سال ۶۷۹ هجری به دنیا آمد و در سال ۷۵۲ هجری قمری در شیراز وفات یافت در واقع بزرگترین شاعر شهر کرمانی است، ولی زادگاهش را ترک گفت و به سیر و سیاحت پرداخت و در اواخر عمر در پناه ابواسحاق اینجو به سر می بـرده است و با بسیاری از بزرگانی چون عبید زاکانی، سلمان ساوجی، عماد فقیه کرمانی، خواجه حافظ شیرازی و صوفی مشهور شیخ امین الدین بلیانی مراودات و نزدیکی داشته است.
محل آرامگاه در محوطه ای بدون سقف قرار دارد. در وسط صفه آن سنگ قبری است که بالای آن محدب و دارای برآمدگی است. روی این سنگ کتیبه ای که بیانگر قبر خواجو باشد جود ندارد. فقط بالای سنگ عبارت: «کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام» به خط ثلث نوشته شده است.
در بالا و پایین قبر نیز دو ستون سنگی کوتاه قرار دارد که طبق رسم آن زمان در بالا و پایین قبور عرفا و شعرا وجود داشته است. کمی بالاتر از مقبره خواجو ۳ غار به چشم می خورد. یکی از آن ها غاری است که محل عبادت و ریاضت زهاد و مشایخ بوده و خواجو نیز مدتی در آن جا به عبادت مشغول بوده است.
غار دیگر که در دهانه آن طاقی ضربی از نوع طاق کجاوه ای از سنگ و آجر زده شده محل قبر خواجه عماد الدین محمود، وزیر معروف شاه شیخ ابواسحاق اینجو است. در کنار این غار نقش برجسته ای از جنگ رستم و شیر دیده می شود که به دستور حسینعلی میرزا فرمانفرمای فارس در سال ۱۲۱۸ هجری قمری ساخته شده است. در کنار آن نیز نقش برجسته ناتمامی از فتحعلی شاه قاجار و دو تن از پسرانش به چشم می خورد. در دو طرف این نقش برجسته دو نیم ستون به سبک ستون های دوره زندیه در درون کوه کار شده است.
در سال ۱۳۷۰ به همت دانشکده ادبیات دانشگاه کرمان، کنگره بزرگداشت خواجو در کرمان برگزار شد و مراسم اختتامیه این کنگره در شیراز انجام شد. با همین انگیزه به همت شهرداری شیراز و استانداری فارس، آرامگاه خواجو مرمت و بازسازی شده که شامل بازسازی کف و بدنه و ایجاد یک سری دیواره های عمودی با مصالح سنگ است. هم چنین مجسمه ای از سر و صورت خواجه از سنگ تراشیده شده، در این مکان قرار گرفته است.
بنای آرامگاه خواجوی کرمانی به شماره ۹۱۶ در فهرست آثار تاریخی به ثبت رسیده است.
در بدنه غربی تنگ الله اکبر شیراز، مشرفه بر دروازه قران ، آرامگاه شاعر بزرگ کرمانی، کمال الدین ابوالعطاء محمود ابن علی کرمانی متخلص به خواجو قرار دارد. جمال الدین ابوعطاء محمودبن محمود کرمانی معروف به خواجوی کرمانی که در سال ۶۷۹ هجری به دنیا آمد و در سال ۷۵۲ هجری قمری در شیراز وفات یافت در واقع بزرگترین شاعر شهر کرمانی است، ولی زادگاهش را ترک گفت و به سیر و سیاحت پرداخت و در اواخر عمر در پناه ابواسحاق اینجو به سر می بـرده است و با بسیاری از بزرگانی چون عبید زاکانی، سلمان ساوجی، عماد فقیه کرمانی، خواجه حافظ شیرازی و صوفی مشهور شیخ امین الدین بلیانی مراودات و نزدیکی داشته است.
محل آرامگاه در محوطه ای بدون سقف قرار دارد. در وسط صفه آن سنگ قبری است که بالای آن محدب و دارای برآمدگی است. روی این سنگ کتیبه ای که بیانگر قبر خواجو باشد جود ندارد. فقط بالای سنگ عبارت: «کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام» به خط ثلث نوشته شده است.
در بالا و پایین قبر نیز دو ستون سنگی کوتاه قرار دارد که طبق رسم آن زمان در بالا و پایین قبور عرفا و شعرا وجود داشته است. کمی بالاتر از مقبره خواجو ۳ غار به چشم می خورد. یکی از آن ها غاری است که محل عبادت و ریاضت زهاد و مشایخ بوده و خواجو نیز مدتی در آن جا به عبادت مشغول بوده است.
غار دیگر که در دهانه آن طاقی ضربی از نوع طاق کجاوه ای از سنگ و آجر زده شده محل قبر خواجه عماد الدین محمود، وزیر معروف شاه شیخ ابواسحاق اینجو است. در کنار این غار نقش برجسته ای از جنگ رستم و شیر دیده می شود که به دستور حسینعلی میرزا فرمانفرمای فارس در سال ۱۲۱۸ هجری قمری ساخته شده است. در کنار آن نیز نقش برجسته ناتمامی از فتحعلی شاه قاجار و دو تن از پسرانش به چشم می خورد. در دو طرف این نقش برجسته دو نیم ستون به سبک ستون های دوره زندیه در درون کوه کار شده است.
در سال ۱۳۷۰ به همت دانشکده ادبیات دانشگاه کرمان، کنگره بزرگداشت خواجو در کرمان برگزار شد و مراسم اختتامیه این کنگره در شیراز انجام شد. با همین انگیزه به همت شهرداری شیراز و استانداری فارس، آرامگاه خواجو مرمت و بازسازی شده که شامل بازسازی کف و بدنه و ایجاد یک سری دیواره های عمودی با مصالح سنگ است. هم چنین مجسمه ای از سر و صورت خواجه از سنگ تراشیده شده، در این مکان قرار گرفته است.
بنای آرامگاه خواجوی کرمانی به شماره ۹۱۶ در فهرست آثار تاریخی به ثبت رسیده است.
