کرمان معرفی شهر بردسیر

[❤ASAL_M❤]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]بَرْدْسير يکي از شهرهاي استان کرمان و مرکز شهرستان بردسير است.جمعيت شهرستان بردسير بنابر سرشماري سال 1385، برابر با 89,265 نفر بوده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]پيشينه:
ابن‌حوقل ، بردسير را در سال 550 شهر کوچکي دانسته و محمدبن‌ابراهيم‌، نام‌هاي بردسير و گواشير را به جاي يکديگر و به يک معني به کار بـرده‌است. به هر حال بردسير گرچه شهر کوچکي بوده، بسيار آباد و پيرامون آن زير کشت قرار داشته و زماني از خود شهر کرمان پيشرفته‌تر بوده‌است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]آب و هوا:
آب و هواي بردسير معتدل کوهستاني است که زمستان‌هاي سرد و تابستانهاي ملايم دارد. در بردسير بادهاي موسمي و فصلي مي‌وزد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]مهم‌ترين رودهاي بردسير عبارت‌اند از رودخانه قريه العرب رودخانه آب بخشا و رودخانه ناهونک و از آبهاي راکد بردسير مي‌توان درياچه ترشاب و درياچه حبلي ساز را نام برد. چند چشمه نيز در بردسير وجود دارند. که عبارت‌اند از چشمه گزوييه، چشمه نور و چشمه سرخ.


[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

[/BCOLOR]​

 

[مهربانوی ایرانی]

معرفی شهر بردسیر
شهرستان بردسیر از شهرستانهای استان کرمان است. مرکز این شهرستان، شهر بردسیر است. بردسير از شمال و خاور به كرمان، از جنوب به بافت، از باختر به سيرجان و از شمال باختري به رفسنجان محدود مي‌شود.
نام: شهرستان بردسیر
نام قدیمی: مشیز
استان: کرمان
تاریخچه: بردسیر که از آن به مشیز نیز یاد می‌شود، دارای سابقهٔ تاریخی قابل توجهی بوده و قدمت تاریخی آن به قبل از ساسانیان می‌رسد. این منطقه از اولین مکان هایی است که زندگی اجتماعی در آن شکل گرفته است و بهترین دلیل براین مدعا، وجود آثار و بناهای تاریخی زیاد چون پیرجارسوز، برج نگار، برج تاریخی قلعه ارگ بردسیر، تل ابلیس و... است.
وجه تسمیه: این شهر به نام مؤسس شهر بردسیر اردشیر بابکان(یا اردسیر) بوده است که در بدو امر هم ‹‹وه اردشیر›› خوانده می‌شد که بعد به «اردشیر» تغییر یافت. نام قدیم كرمان در قرون وسطی بردسیر بوده كه كه به نام گواشیر نامیده می شده است. بردسیر در ابتدا روستای کوچکی بود که توسط اردشیر بابکان عمران و توسعه داده شد و بصورت شهر درآمد. مردم کرمان به منظور نشان دادن خرسندی خود از پیروزی او بر اردوان و به شاهی رسیدنش، نام این شهر را «وه ارتخشیر» نامیدند، این نام بعدها به «وه اردشیر»، «به اردشیر»، «بردشیر» و «بردسیر» تبدیل شد.

منبع:تریپ یار​

 

[مهربانوی ایرانی]

تقسیمات کشوری: این شهرستان در سال ۱۳۵۸ از شهرستان بافت جدا شد و خود شهرستانی مستقل گردید. شامل دو بخش(مركزي و لاله زار)، سه شهر(بردسير، گلزار و نگار) و 6 دهستان(كوه پنج، مشيز، نگار، گلزار، لاله زار و قلعه عسگر) می باشد.

موقعیت جغرافیایی: این شهرستان در طول جغرافیایی ۵۶ درجه ۳۴ دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی ۲۹ درجه و ۵۵ دقیقه شمالی واقع است.

آب و هوا: آب و هوای بردسیر معتدل کوهستانی است که زمستانهای سرد و تابستانهای ملایم دارد.

ارتفاع از سطح دریا: ۲۰۵۰ متر از سطح دریا

جمعیت: ۷۳٬۷۳۸ نفر (۱۳۹۰)

اقتصاد: اقتصاد بردسير بر پايه كشاورزي، دام‌داري و صنايع دستي استوار است. و صنایع شامل کارخانه قند، شرکت فولاد، کارخانه پنیر دشتکار، کارخانه گلاب زهرا، کارخانه عرقیات معرکه، آب معدنی برد، کارخانه الـ*کـل، شرکت کابل سازان چشمه، معدن سنگ تراورتن پیر بنه و معدن سنگ مرمر ترشاب و معادن مس و . . .

زبان محلی: زبان مردم این شهر، فارسی با لهجه کرمانی میباشد.

جاذبه های گردشگری: از مناطق تاريخي به تل بليس(تل ابليس)، غبيرا، ارگ بردسير، خانه بهادرالملك، خانه مازولي،​

 

[مهربانوی ایرانی]

برج نگار، قلعه و برج ماهونك، قلعه كهنه، قلعه جلال آباد، برج بهرامجرد، قلعه ترشاب، برج محله سلورد، برج قريت العرب، برج كمال آباد، برج يوسف علي، حمام قديمي قريت العرب، حمام قديمي لاله زار، شير سنگي، تپه آسياب، قلعه ديو، آسياب آبي ترشاب و آسياب حنيفه میتوان اشاره کرد. و مناطق مذهبي پير جارسوز(پير برحق)، امام زاده سيدمحمد(ع)، مسجد جامع بردسير، عمارت زرتشتي ها، قدمگاه حضرت ابوالفضل(ع)، قدمگاه خضرنبي، امام زاده عبدالله، زيارتگاه خواجه بدرالدين نگار، امام زاده عباس، مقبره شيخ محمد كاكو و امام زاده سيد شمس الدين لاله زار می باشند. و جاذبه های گردشگری و طبیعی این شهرستان عبارتند از لاله زار، روستاي بيدخوان، روستاي باغ بزم، روستاي باب زنگوئيه و چشمه‌هاي آبگرم لاله زار، شيرينك، آب خدادادي، اميره كيخسروي و آبگرم رن.

سوغاتی و محصولات: گلاب ناب و مغز سبز پسته می باشد. مهم ترين صادرات و محصولات بردسير را گندم، جو، چغندر قند، مواد لبني، پشم، پنبه، قالي، گليم و جاجيم تشکيل مي دهند.

صنایع دستی: از جمله مهمترین صنایع دستی این منطقه می توان به قالی بافی ،گلیم بافی و پته دوزی و چادر شب اشاره کرد.

بهترین زمان بازدید: بهار و تابستان​