سال ها قبل، وقتی ژول ورن با داستان های تخیلی زیبای خود، حس کنجکاوی آدم ها را برانگیخت، کمتر کسی تصور می کرد یکی از چند منطقه ممنوعه انسان های روزگار داستان های نویسنده فرانسوی، جایی برای زندگی شود. همه تصور می کردند که شاید این فقط مربوط به داستان ها و تخیلات باشد و حالا که از دور و نزدیک در مورد شهر زیرزمینی می شنوند، لابد تعجب هم می کنند.
فیلم های آخرالزمانی هالیوود هم پر است از تصاویری جدید در مورد شهرهای آینده؛ شهرهایی که به خاطر ازدیاد جمعیت آسمانخراش ها تا سقف آسمان قد کشیده اند. اما ماجرای این داستان ها و فیلم ها امروز در حال به وقوع پیوستن است. جایی در چین مردم به این نتیجه رسیده اند که روی زمین دیگر نمی توانند زندگی کنند و حتما مشکلی که آنها در چین دارند، روزگاری به مشکل دیگر مردم زمین هم تبدیل می شود. چینی ها مشکلشان را با شهری جدید حل کرده اند. شهر زیرزمینی هم به خاطر غیرقانونی بودنش زیرزمینی نامیده می شود و هم به خاطر اینکه زیر زمین است؛ شهری که مردم برای ورود به آن باید چندین متر پایین بروند.
90 ورودی برای میدان اصلی
این شهر خیال انگیز که در پایتخت کشور آسیایی واقع شده ، 90 ورودی دارد که هرکدام از ورودی ها شما را به مغازه ها، رستوران ها و کافی شاپ های مخصوص رهنمون می کنند و در نهایت از همه ورودی ها امکان دسترسی به «کو آن من» خیابان اصلی شهر وجود دارد. داستان دقیقا به اندازه تخیل ژول ورن بزرگ، جذاب است؛ به خصوص اگر بدانید وقتی به میدان اصلی شهر می رسید به حدی زندگی را طبیعی می یابید که انگار در حراجی بزرگ میدان های اصلی پکن هستید. میدان دامو چانک و خیابان 44 از اصلی ترین مراکز شهر زیرزمینی هستند.
فیلم های آخرالزمانی هالیوود هم پر است از تصاویری جدید در مورد شهرهای آینده؛ شهرهایی که به خاطر ازدیاد جمعیت آسمانخراش ها تا سقف آسمان قد کشیده اند. اما ماجرای این داستان ها و فیلم ها امروز در حال به وقوع پیوستن است. جایی در چین مردم به این نتیجه رسیده اند که روی زمین دیگر نمی توانند زندگی کنند و حتما مشکلی که آنها در چین دارند، روزگاری به مشکل دیگر مردم زمین هم تبدیل می شود. چینی ها مشکلشان را با شهری جدید حل کرده اند. شهر زیرزمینی هم به خاطر غیرقانونی بودنش زیرزمینی نامیده می شود و هم به خاطر اینکه زیر زمین است؛ شهری که مردم برای ورود به آن باید چندین متر پایین بروند.
90 ورودی برای میدان اصلی
این شهر خیال انگیز که در پایتخت کشور آسیایی واقع شده ، 90 ورودی دارد که هرکدام از ورودی ها شما را به مغازه ها، رستوران ها و کافی شاپ های مخصوص رهنمون می کنند و در نهایت از همه ورودی ها امکان دسترسی به «کو آن من» خیابان اصلی شهر وجود دارد. داستان دقیقا به اندازه تخیل ژول ورن بزرگ، جذاب است؛ به خصوص اگر بدانید وقتی به میدان اصلی شهر می رسید به حدی زندگی را طبیعی می یابید که انگار در حراجی بزرگ میدان های اصلی پکن هستید. میدان دامو چانک و خیابان 44 از اصلی ترین مراکز شهر زیرزمینی هستند.