@nicedavil
کاربر نگاه دانلود
میناکاری هنر تزیین فلزات (بعضاً شیشه و سرامیک) با مواد رنگین مات یا شفاف با کمک گرفتن از آتش است این هنر شامل فعل و انفعالات پیچیده‌ی شیمیایی است و یک هنر آزمایشگاه‌ی محسوب می شود و در حقیقت شیئی است که از ترکیب اکسید فلزات با برخی نمک ها در اثر حرارت تزیین یافته است. نکات ذیل در مورد کلیه‌ی اشیاء میناکاری شده قابل اجرا است.
تعاریف و اصطلاحات
۱- میناکاری: کلیه‌ی مصنوعات فلزی از جنس طلا، نقره، مس، برنج و برنز (و بعضاً آبگینه و سفالینه) که به وسیله‌ی لعاب سفید و یا رنگی پوشیده شده و با رنگهای مختلف خطوط و نقوشی توسط حرارت بر روی آن ایجاد شده باشد، در زمره‌ی محصولات میناکاری شده قرار دارد.
۲- مینای زمینه برجسته: روشی در میناکاری است به این صورت که نگاره ها و خطوط مورد نظر را بر روی شیء حک کرده و سپس شکاف‌هایی را که به این نحو ایجاد می شود با لعاب‌های رنگی پر کرده و در کوره با حرارت کافی قرار می دهند.
۳- مینای حجره ای یا خانه بندی: روش دیگری در میناکاری است. در این روش ابتدا مفتول‌های ظریفی را مطابق نقش مورد نظر بر روی فلز زیرساخت لحیم می کنند به این ترتیب سطح شیء مورد نظر به تعدادی حجره تقسیم می شود. سپس خانه‌های ایجاد شده را با لعاب بی رنگ می پوشانند و آن را در کوره قرار می دهند. به این ترتیب مفتول ها در اثر حرارت دیدن اکسید شده و تیره رنگ می شود. بعد شی را سمباده زده و با لعاب شفاف می پوشانند. در مرحله‌ی بعد خانه ها را مطابق طرح با رنگهای مختلف پر می کنند و در کوره قرار می دهند.
۴- مینای نقاشی: در این روش به عنوان زیرساخت بیشتر از مس استفاده می شود. ابتدا سطح زیرساخت را با لعاب سفید به ضخامت دلخواه می پوشانند سپس طرح را با رنگهای مورد نظر توسط قلم مو نقاشی می کنند.
۵- سفید کاری: پوشاندن سطح شی با لعاب سفید و غلیظ تا رسیدن به ضخامت مطلوب توسط حرارت را سفید کاری گویند.
۶- قلم گیری: محاط کردن دورتا دور نقوش به وسیله‌ی رنگهای تیره و یا طلایی را قلم گیری گویند.
تعاریف و اصطلاحات
۱- میناکاری: کلیه‌ی مصنوعات فلزی از جنس طلا، نقره، مس، برنج و برنز (و بعضاً آبگینه و سفالینه) که به وسیله‌ی لعاب سفید و یا رنگی پوشیده شده و با رنگهای مختلف خطوط و نقوشی توسط حرارت بر روی آن ایجاد شده باشد، در زمره‌ی محصولات میناکاری شده قرار دارد.
۲- مینای زمینه برجسته: روشی در میناکاری است به این صورت که نگاره ها و خطوط مورد نظر را بر روی شیء حک کرده و سپس شکاف‌هایی را که به این نحو ایجاد می شود با لعاب‌های رنگی پر کرده و در کوره با حرارت کافی قرار می دهند.
۳- مینای حجره ای یا خانه بندی: روش دیگری در میناکاری است. در این روش ابتدا مفتول‌های ظریفی را مطابق نقش مورد نظر بر روی فلز زیرساخت لحیم می کنند به این ترتیب سطح شیء مورد نظر به تعدادی حجره تقسیم می شود. سپس خانه‌های ایجاد شده را با لعاب بی رنگ می پوشانند و آن را در کوره قرار می دهند. به این ترتیب مفتول ها در اثر حرارت دیدن اکسید شده و تیره رنگ می شود. بعد شی را سمباده زده و با لعاب شفاف می پوشانند. در مرحله‌ی بعد خانه ها را مطابق طرح با رنگهای مختلف پر می کنند و در کوره قرار می دهند.
۴- مینای نقاشی: در این روش به عنوان زیرساخت بیشتر از مس استفاده می شود. ابتدا سطح زیرساخت را با لعاب سفید به ضخامت دلخواه می پوشانند سپس طرح را با رنگهای مورد نظر توسط قلم مو نقاشی می کنند.
۵- سفید کاری: پوشاندن سطح شی با لعاب سفید و غلیظ تا رسیدن به ضخامت مطلوب توسط حرارت را سفید کاری گویند.
۶- قلم گیری: محاط کردن دورتا دور نقوش به وسیله‌ی رنگهای تیره و یا طلایی را قلم گیری گویند.
