♥MASTANE♥
کاربر نگاه دانلود
تهمورس پورناظری که یک قطعهی موسیقیاش از آلبوم «قطرههای باران» بهتازگی در یک سریال تلویزیونی پخش شده است، نسبت به این اقدام واکنش نشان داد.
به گزارش سینماخبر،
او در پاسخ به اين پرسش مبنی بر اینکه آیا خبر دارد که از موسیقیاش در سریال «تنهایی لیلا» استفاده شده است؟ گفت: بله؛ چند وقت پیش به خانه دوستم رفته بودم و او به من گفت که آهنگ تو در یک سریال پخش میشود.
پورناظری تصریح کرد: حتی در جنگل هم چنین اتفاقی نمیافتد. هر کسی لانه خودش را دارد. من اصلا این اتفاقات را درک نمیکنم. سریال، آهنگساز خود را دارد. مگر میشود که قطعه یک آهنگساز دیگر را آن هم بدون اجازهاش در یک سریال پخش کنند؟! اصلا شاید من موضوع این سریال را دوست نداشته باشم. چرا باید این اتفاق بیفتد؟
وی افزود: ساخت موسیقی سریال «تنهایی لیلا» ابتدا به خانواده ما پیشنهاد شد؛ آنها به سهراب گفته بودند که این موسیقی را بسازد، اما ما قبول نکردیم.
آهنگساز «چرا رفتی» اظهار کرد: البته رادیو «آوا» هم 24 ساعت در روز، موسیقی را پخش میکند و هرگز نام آهنگساز و شاعر را نمیآورد. این به چه دردی میخورد؟!
پورناظری که صبح 26 مردادماه در تالار وحدت سخن میگفت، بیان کرد: کنسرت «تهمورس و ما» یک کار کاملا شخصی است و به یک موضوع درونی اشاره دارد. قصد من از اجرای این برنامه چیز دیگری بود.
او در اینباره توضیح داد: وقتی در تور کنسرت «چرا رفتی» بودیم، دوستی من و نوازندگان بیشتر شد و به رابطهای جدا از آن کار رسیدیم. قرار بود با هم ساز بزنیم و من هم قطعاتی را بنویسم، بدون اینکه قرار باشد ضبط استودیویی داشته باشم. وقتی به ایران بازگشتم، دیدم فضا بهگونهای دیگر پیش میرود. با خودم قرار گذاشتم یک سال بخش عمده کارم را وقف کارهای زیرساختی در حوزهی موسیقی کنم؛ اما بعد خیلی سرم شلوغ شد و از موسیقی دور افتادم. بالاخره تصمیم گرفتم چنین کاری را انجام دهم. این کار برای من مثل یک بازیگوشی است و اصلا نمیخواهم بگویم قرار است در این کنسرت، فلان کار مهم را انجام دهم.
این هنرمند ادامه داد: فرم این کنسرت پرفورمنس، بهلحاظ موسیقایی ادامه کارهایی است که قبلا انجام دادهام. البته فقط 10 دقیقه از آن اینگونه است و در ادامه احساساتم را طور دیگری نشان دادهام. کار، بیکلام است و در آثار، بیکلام هم دست آهنگساز باز است. ما ترکیبی را در این اجرا ایجاد کردهایم که شاید رنگآمیزیاش از دید من جذاب است.
آهنگساز «نه فرشتهام، نه شیطان» همچنین بیان کرد: این موسیقی که میخواهیم آن را اجرا کنیم، فضایی خیالانگیز دارد، زیرا پیرو شعر نیست. در بخشی از همین اجرا، پرفورمنس هم داریم و رضا موسوی کارگردان این برنامه است که در چهار پرده روی صحنه میرود.
فرزند کیخسرو پورناظری در بخش دیگری از سخنانش گفت: شما در بخش اول این اجرا، حضوری از نوازندگان را روی صحنه میبینید که در واقع به نوعی زندگی روزمرهشان محسوب میشود. فضا خیلی رسمی نیست. در بخش دوم هم که شامل سه قسمت است کاری روی شعر مولانا انجام دادهام که با تنبور، کنترباس و رقـ*ـص سماع همراه است.
او ادامه داد: روی شعری از سیاوش کسرایی نیز با عنوان «مردی که نه میگفت» کار کردهام. من این شعر را خیلی دوست دارم و هرچه فکر کردم که به درد چه خوانندهای میخورد، به نتیجهای نرسیدم؛ در نهایت، دیدم جای این شعر در همین کار است چون در آن، از تصویر و بازیگردانی استفاده میکنیم.
وی درباره قسمت سوم کنسرت نیز توضیح داد: بخش سوم از دو بخش تشکیل شده است که قسمتی از آن فرمی جدیدتر دارد و قسمت دوم آن کاملا تکراری است.
پورناظری از تینا جامهگرمی، حسین رضایینیا، آتنا اشتیاقی، نگار نوراد، آرین کشیشی و امیرحسین حسنی (سماعگر) بهعنوان هنرمندانی یاد کرد که او را در این اجرا همراهی کردهاند.
آهنگساز گروه شمس در بخش دیگری از این نشست خطاب به خبرنگاران گفت: شما برای موسیقی همه کار کردهاید، گفتید، نوشتید، غُر زدید و ... اما یک موضوعی که خیلی باید آن را مد نظر قرار دهید، این است که چرا جامعه موسیقی ما از استاد استادان گرفته تا شاگرد دو سال کلاس رفته، مقابل هم قرار گرفتهاند؟ این موضوع شامل حال نوازنده، خواننده، آهنگساز، رهبر ارکستر، خبرنگار و عکاس هم میشود. در واقع هر کسی که یک جوری به موسیقی ربط دارد.
این هنرمند اظهار کرد: شما به ما آموزش دهید که چگونه باید کنار هم باشیم، این کار شماست. در این چند سال موسیقی پاپ روبهروی موسیقی سنتی بوده است. موسیقی کلاسیک علیه موسیقی سنتی بوده و موسیقی سنتی هم روبهرو هر دو آنها قرار گرفته است.
او اضافه کرد: قدیمها دو دسته وجود داشت که به آنها هنرمند و مطرب میگفتند. تفاوت مطربها این بود که برای کار کردن، پول میگرفتند. الان کدام کنسرت، کدام سیدی و کدام آموزش مجانی انجام میشود؟ ما مطرب نیستیم و آنها مطرباند؟ جدیدا کلمهای هم اختراع کردهاند به اسم موسیقی جدی، پس ما موسیقی شوخی هم داریم؟
پورناظری معتقد است: ما هنرمندان باید کنار هم باشیم. اگر موسیقی نباشد من کاری ندارم، شما خبرنگاران باید چیزی بهجز موسیقی بنویسید و تالار وحدت هم دیگر به درد نمیخورد.
این نوازنده تنبور ادامه داد: در سرزمین ما، یک چیز وجود ندارد و آن، پاسخگویی است. چون کسی پاسخگو نیست همهچیز خراب است. هیچ کس به هیچ کس پاسخ نمیدهد. صداوسیما آهنگ یک نفر را برمیدارد و روی سریالش میگذارد و پاسخگو هم نیست.
وی افزود: خبر دارید در آموزشگاههای موسیقی چه خبر است؟ آیا میدانید در دانشگاه، دانشجو جرأت ندارد بگوید شاگرد چه کسی است، چون اگر بگوید استادش او را یک ترم میاندازد؟
او تصریح کرد: این روزها مد شده که موسیقی هر کسی را هر جایی استفاده میکنند. فکر کنید بیایند خانه شما و عزیزترین چیزتان را بردارند و ببرند خانه خودشان.
پورناظری در پایان این نشست در پاسخ به پرسش خبرنگاری مبنی بر اینکه شایعههایی مبنی بر حضور شما در مدیریت دفتر موسیقی وجود دارد، گفت که «پسر آقای ظریف رفت عروسی دختر جان کری».
منبع:ايسنا
این آهنگساز که قرار است بهزودی کنسرت پرفورمنس «تهمورس و ما» را برگزار کند درباره جزییات این کنسرت و همچنین دیگر مشکلات این روزهای حوزه موسیقی سخن گفت.او در پاسخ به اين پرسش مبنی بر اینکه آیا خبر دارد که از موسیقیاش در سریال «تنهایی لیلا» استفاده شده است؟ گفت: بله؛ چند وقت پیش به خانه دوستم رفته بودم و او به من گفت که آهنگ تو در یک سریال پخش میشود.
پورناظری تصریح کرد: حتی در جنگل هم چنین اتفاقی نمیافتد. هر کسی لانه خودش را دارد. من اصلا این اتفاقات را درک نمیکنم. سریال، آهنگساز خود را دارد. مگر میشود که قطعه یک آهنگساز دیگر را آن هم بدون اجازهاش در یک سریال پخش کنند؟! اصلا شاید من موضوع این سریال را دوست نداشته باشم. چرا باید این اتفاق بیفتد؟
وی افزود: ساخت موسیقی سریال «تنهایی لیلا» ابتدا به خانواده ما پیشنهاد شد؛ آنها به سهراب گفته بودند که این موسیقی را بسازد، اما ما قبول نکردیم.
آهنگساز «چرا رفتی» اظهار کرد: البته رادیو «آوا» هم 24 ساعت در روز، موسیقی را پخش میکند و هرگز نام آهنگساز و شاعر را نمیآورد. این به چه دردی میخورد؟!
پورناظری که صبح 26 مردادماه در تالار وحدت سخن میگفت، بیان کرد: کنسرت «تهمورس و ما» یک کار کاملا شخصی است و به یک موضوع درونی اشاره دارد. قصد من از اجرای این برنامه چیز دیگری بود.
او در اینباره توضیح داد: وقتی در تور کنسرت «چرا رفتی» بودیم، دوستی من و نوازندگان بیشتر شد و به رابطهای جدا از آن کار رسیدیم. قرار بود با هم ساز بزنیم و من هم قطعاتی را بنویسم، بدون اینکه قرار باشد ضبط استودیویی داشته باشم. وقتی به ایران بازگشتم، دیدم فضا بهگونهای دیگر پیش میرود. با خودم قرار گذاشتم یک سال بخش عمده کارم را وقف کارهای زیرساختی در حوزهی موسیقی کنم؛ اما بعد خیلی سرم شلوغ شد و از موسیقی دور افتادم. بالاخره تصمیم گرفتم چنین کاری را انجام دهم. این کار برای من مثل یک بازیگوشی است و اصلا نمیخواهم بگویم قرار است در این کنسرت، فلان کار مهم را انجام دهم.
این هنرمند ادامه داد: فرم این کنسرت پرفورمنس، بهلحاظ موسیقایی ادامه کارهایی است که قبلا انجام دادهام. البته فقط 10 دقیقه از آن اینگونه است و در ادامه احساساتم را طور دیگری نشان دادهام. کار، بیکلام است و در آثار، بیکلام هم دست آهنگساز باز است. ما ترکیبی را در این اجرا ایجاد کردهایم که شاید رنگآمیزیاش از دید من جذاب است.
آهنگساز «نه فرشتهام، نه شیطان» همچنین بیان کرد: این موسیقی که میخواهیم آن را اجرا کنیم، فضایی خیالانگیز دارد، زیرا پیرو شعر نیست. در بخشی از همین اجرا، پرفورمنس هم داریم و رضا موسوی کارگردان این برنامه است که در چهار پرده روی صحنه میرود.
فرزند کیخسرو پورناظری در بخش دیگری از سخنانش گفت: شما در بخش اول این اجرا، حضوری از نوازندگان را روی صحنه میبینید که در واقع به نوعی زندگی روزمرهشان محسوب میشود. فضا خیلی رسمی نیست. در بخش دوم هم که شامل سه قسمت است کاری روی شعر مولانا انجام دادهام که با تنبور، کنترباس و رقـ*ـص سماع همراه است.
او ادامه داد: روی شعری از سیاوش کسرایی نیز با عنوان «مردی که نه میگفت» کار کردهام. من این شعر را خیلی دوست دارم و هرچه فکر کردم که به درد چه خوانندهای میخورد، به نتیجهای نرسیدم؛ در نهایت، دیدم جای این شعر در همین کار است چون در آن، از تصویر و بازیگردانی استفاده میکنیم.
وی درباره قسمت سوم کنسرت نیز توضیح داد: بخش سوم از دو بخش تشکیل شده است که قسمتی از آن فرمی جدیدتر دارد و قسمت دوم آن کاملا تکراری است.
پورناظری از تینا جامهگرمی، حسین رضایینیا، آتنا اشتیاقی، نگار نوراد، آرین کشیشی و امیرحسین حسنی (سماعگر) بهعنوان هنرمندانی یاد کرد که او را در این اجرا همراهی کردهاند.
آهنگساز گروه شمس در بخش دیگری از این نشست خطاب به خبرنگاران گفت: شما برای موسیقی همه کار کردهاید، گفتید، نوشتید، غُر زدید و ... اما یک موضوعی که خیلی باید آن را مد نظر قرار دهید، این است که چرا جامعه موسیقی ما از استاد استادان گرفته تا شاگرد دو سال کلاس رفته، مقابل هم قرار گرفتهاند؟ این موضوع شامل حال نوازنده، خواننده، آهنگساز، رهبر ارکستر، خبرنگار و عکاس هم میشود. در واقع هر کسی که یک جوری به موسیقی ربط دارد.
این هنرمند اظهار کرد: شما به ما آموزش دهید که چگونه باید کنار هم باشیم، این کار شماست. در این چند سال موسیقی پاپ روبهروی موسیقی سنتی بوده است. موسیقی کلاسیک علیه موسیقی سنتی بوده و موسیقی سنتی هم روبهرو هر دو آنها قرار گرفته است.
او اضافه کرد: قدیمها دو دسته وجود داشت که به آنها هنرمند و مطرب میگفتند. تفاوت مطربها این بود که برای کار کردن، پول میگرفتند. الان کدام کنسرت، کدام سیدی و کدام آموزش مجانی انجام میشود؟ ما مطرب نیستیم و آنها مطرباند؟ جدیدا کلمهای هم اختراع کردهاند به اسم موسیقی جدی، پس ما موسیقی شوخی هم داریم؟
پورناظری معتقد است: ما هنرمندان باید کنار هم باشیم. اگر موسیقی نباشد من کاری ندارم، شما خبرنگاران باید چیزی بهجز موسیقی بنویسید و تالار وحدت هم دیگر به درد نمیخورد.
این نوازنده تنبور ادامه داد: در سرزمین ما، یک چیز وجود ندارد و آن، پاسخگویی است. چون کسی پاسخگو نیست همهچیز خراب است. هیچ کس به هیچ کس پاسخ نمیدهد. صداوسیما آهنگ یک نفر را برمیدارد و روی سریالش میگذارد و پاسخگو هم نیست.
وی افزود: خبر دارید در آموزشگاههای موسیقی چه خبر است؟ آیا میدانید در دانشگاه، دانشجو جرأت ندارد بگوید شاگرد چه کسی است، چون اگر بگوید استادش او را یک ترم میاندازد؟
او تصریح کرد: این روزها مد شده که موسیقی هر کسی را هر جایی استفاده میکنند. فکر کنید بیایند خانه شما و عزیزترین چیزتان را بردارند و ببرند خانه خودشان.
پورناظری در پایان این نشست در پاسخ به پرسش خبرنگاری مبنی بر اینکه شایعههایی مبنی بر حضور شما در مدیریت دفتر موسیقی وجود دارد، گفت که «پسر آقای ظریف رفت عروسی دختر جان کری».
منبع:ايسنا
