کوآنزیم ها

[Mårzï¥ē]

پس از اینکه پروآنزیم یا زیموژن به ‌صورت آنزیم فعال در‌آمد، وجود بخش فعال کننده برای ادامه آنزیم ضرورت ندارد، ولی برخی از آنزیم‌ها ، به تنهایی قادر به انجام نقش متابولیکی خود نیستند و برای فعال شدن به مواد آلی دیگری به نام کوآنزیم نیاز دارند.
کوآنزیم‌ها برخلاف بخش پروتئنی آنزیم‌ها (آپوآنزیم) در برابر حرارت، فعالیت خود را از دست نمی‌دهند.
نیکوتین آمیدآدنین دی‌نوکلئوتید (NAD) ، فلاوین آدنین دی‌نوکئوتید (FAD) ، فلاوین مونونوکلئوتید (FMN) و سیتوکروم‌ها ، کوآنزیم‌هایی هستند که برای فعال ساختن آنزیم‌هایی که واکنش‌‌های آکسایشی کاهشی را کاتالیز می‌کنند، بکار رفته و از اجزای ضروری تنفس سلولی هستند.
ویتامین B یا کربوکسیلاز ، کوآنزیمی است که در متابولیزم گلوکز نقش مهمی را عهده‌دار است.
اسید پانتونتیک از اجزای تشکیل دهنده کوآنزیم A به شمار می‌رود. این کوآنزیم نیز نقش عمده‌ای را در متابولیزم چربی‌ها و قندها ، ایفا کرده
از آنجایی که کوآنزیم‌ها بین آنزیم‌های مختلف واسطه مشترک هستند، در متابولیزم اهمیت خاص دارند. کوآنزیم‌ها در واکنش‌ها تشکیل بخشی را می‌دهند که بوسیله آنها تعویض مواد خواه این مواد ، هیدروژنی ، اسید فسفریک و یا گروه آلی باشد، وقتی واقعا در محیط انجام می‌گیرد که این گروههای آنزیمی با پیوند پرانرژی به سوبسترا بپوندند. بوخند کوآنزیم‌ها را متابولیت‌های ناقل ، نامگذاری کرده است