یاس زرد یک گیاه بالارونده از خانواده ی جلسمیناسه است. که بومی مناطق گرم و محدوده ی استوایی آمریکا ست.
یاس زرد دارای گل ها لوله ای شکل بوده و دارای تاج لوله ای شکلی در مرکز خود هستند، گل لوله دارای 5 لوب می باشد که لبه ی لوب ها گرد هستند. گل دارای 5 پرچم است و رنگ زرد درخشانی دارد. گل ها بسیار معطر هستند. بذرها به تعداد فراوان تشکیل می شوند و صاف بوده و دارای بال هستند. ساقه به صورت بالارونده و چوبی است. برگ ها متقابل دارای برگک و بیضوی هستند و دمبرگ های کوچکی دارند. برگ ها همیشه سبز هتند.
شرایط مطلوب محیط برای گیاه یاس زرد عبارتند از: نور: متوسط با سایه ی نسبی رطوبت: متوسط دما: 14 درجه سانتیگراد خاک: مخلوط شن و رس و به خوبی زهکشی شده
از زمان های گذشته از این گیاه برای درمان تاول ها و جوش های موضعی مورد استفاده قرار می گرفته است. همچنین از آن برای درمان موارد زیر استفاده می گردد: سرخک، گوش درد عای عصبی ، ورم لوزه و مری، قاعدگی های دردناک، رماتیسم و سر درد
این گیاه بالا رونده است و می توان از ان برای تزیین دیوارها استفاده نمود.
این گیاه نسبتا مقاوم و سازگار شونده است و معمولا آفت اختصاصی شایع و یا بیماری خاصی متوجه آن نیست.
این گیاه را می توان از طریق قلمه زدن و یا کاشت بذر تکثیر نمود. بذرها در اکتبر و نوامبر بالغ می شوند. در هنگام رسیدن کپسول ها آن ها جمع آوری کرده و برای چند روز کنار بگذارید تا خشک شوند ، سپس کپسول را جدا کرده و دانه ها برای فروش در محل سرد نگهداری نمایید و یا آن ها را بکارید.
باید توجه داشت که این گیاه دارای آلالوئیدهای خطرناکی مانند جلسمین و جلسمینین است و بایستی با ملاحظه ی فراوان مورد استفاده قرار بگیرد. در افرادی که دراای پوست حساسی هستند این گساه می تواند موجب خارش و وسوزش پوست شود.
تمام قسمت های این گیاه سمی هستند و باعث حالت تهوع و استفراغ می شوند و بایستی با دقت بسیار مورد مصرف قرار گیرند. شیره گیاه باعث خارش پوست در انسان های حساس می شود. مسمومیت مصرف این گل در كودكان به مراتب بیشتر است.