VIP ۞ تـاریــخ ایـــران۞

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

استان چهارم
با تقسیم آذربایجان و دو استان به نام استان‌های سوم و چهارم شهرستان بیجار گروس از استان پنجم جدا و به استان چهارم یا همان استان آذربایجان غربی پیوست، این تقسیم‌بندی در حدود سال ۱۳۱۸ شمسی انجام گرفت و بیجار گروس تا سال ۱۳۲۵ از توابع استان چهارم بود. استان چهارم شامل شهرستان‌های:

• ۱ـ خوی
• ۲ـ رضائیه (ارومیه)
• ۳ـ مهاباد
• ۴ـ مراغه
• ۵ ـ بیجار[۴۵]

ضمیمه استان همدان
شهرستان بیجار از سال ۱۳۲۵ تا سال ۱۳۳۷ در تقسیمات کشوری به استان همدان پیوست.

پیوستن به استان کردستان
با تشکیل استان کردستان در سال ۱۳۳۷ شهرستان بیجار گروس به کردستان پیوست. شهر بیجار هم‌اینک مرکز شهرستان بیجار و در بخش مرکزی این شهرستان جای گرفته‌است.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

بخش دهستان شهر
مرکزی دهستان حومه (بیجار)
دهستان خورخوره
دهستان سیلتان
دهستان نجف‌آباد
دهستان سیاه منصور بیجار
توپ‌آغاج[۴۶]
چنگ الماس دهستان بابارشانی
دهستان پیرتاج
دهستان خسروآباد بابارشانی
پیرتاج
کرانی دهستان طغامین
دهستان کرانی
دهستان گرگین یاسوکند

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

جغرافیای طبیعی و انسانی
بیجار منطقه‌ای است کوهستانی در امتداد سلسله جبال غربی ایران و یک سوم اراضی آن تقریباً کوهستانی است. نوع زمین و ساختمان آن مرکب از سنگ‌هایی رسوبی به‌ویژه ترکیبات رسی و آهکی و شنی مخلوط می‌باشد که مربوط به دگرگونی‌های دوران سوم زمین‌شناسی است. این شهر در طول ۴۷ درجه و ۳۶ دقیقه شرقی گرینویچ و عرض شمالی ۳۵ دجه و ۵۲ دقیقه استوا واقع شده‌است. ارتفاع بیجار از سطح دریا ۱٬۹۴۰ متر می‌باشد، شهر بیجار ۷۷۰ متر از تهران و ۴۲۵ متر از سنندج بلندتر است. بیجار دارای آب و هوای سرد و خشک است.

موقعیت جغرافیایی
فاصله شهر بیجار با تهران در حدود ۴۸۰ کیلومتر می‌باشد که با آسفالت شدن مسیر بیجار به قیدار به ۴۲۰کیلومتر کاهش یافته‌است.

استان زنجان استان زنجان استان آذربایجان غربی

استان همدان

سنندج دیواندره

بیجار

قروه

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

کوه‌های بیجار
بیجار منطقه‌ای است کوهستانی در امتداد سلسله جبال غربی ایران و یک سوم اراضی آن تقریباً کوهستانی است. نوع زمین و ساختمان آن مرکب از سنگ‌هایی رسوبی مخصوصاً ترکیبات رسی و آهکی و شنی مخلوط می‌باشد که مربوط به دگرگونی‌های دوران سوم زمین‌شناسی است.

کوه‌های شمالی بیجار بیشتر خاکی است و از شمال غرب به جنوب شرق کشیده شده‌اند و خط‌الراس آن حد طبیعی بین شهرستان بیجار با شهرستان‌های تکاب و ماه‌نشان می‌باشد. بلندترین قله‌های این رشته کوه‌ها عبارتند از امامزاده ایوب انصار، زرنیخ، و شاه‌نشین.

کوه‌های جنوب بیجار خط‌الراس آن‌ها حد طبیعی بین شهرستان بیجار و شهرستان قروه می‌باشد؛ و بلندترین قلهٔ آن زیره با ارتفاع ۲٬۶۴۲ متر است.

کوه‌های مرکزی بیجار تقریباً موازی با کوه‌های شمالی کشیده شده‌است و از نزدیکی شهر بیجار و پیرتاج گذشته و به کوه‌های فرقان متصل می‌گردد. بلندترین قله‌های آن شامل سرقیصه، نقاره کوب، پنجه‌علی، تماشا، حمزه عرب و چنگ الماس می‌شود.

کوه‌های منطقه بیجار
شاه نشین| چنگ الماس | زرنیخ | حمزه عرب | شاها | چهل تن | چنگیز قلعه | سنگ پا |پنجه علی | زاغه | نسار | سر قیصه| نقاره کوب | بادامستان |

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

منطقه حفاظت‌شده بیجار
منطقه حفاظت‌شده بیجار در استان کردستان و در موقعیت N۳۶۰۰ تا N۳۶۱۲ عرض شمالی و E۴۷۲۵ تا E۴۷۵۳ طول شرقی واقع شده‌است. مساحت آن ۳۱٬۶۱۲ هکتار می‌باشد.[۴۷] این منطقه مهم‌ترین زیستگاه طبیعی استان است که با وسعتی معادل ۲۳٬۰۰۰ هکتار در شمال شرقی استان قرار گرفته‌است این منطقه از شمال به روستای حسن چاروق، حسن‌آباد یاسوکند و رودخانه قم‌چقای، از غرب به جاده آسفالته در دامنه‌های غربی کوه سلیم و از طرف جنوب به جاده کمر زرد و امتداد رودخانه قزل‌اوزن و از طرف مشرق به جاده قدیمی زنجان محدود می‌گردد. این منطقه به دلیل قرار گرفتن در میان سلسله ارتفاعات و تحت تأثیر جریان‌های رطوبتی، از ریزش‌های جوی نسبتاً کافی برخوردار بوده و تعداد زیادی چشمه دائمی و فصلی در آن دیده می‌شود و از لحاظ حیات وحش غنی بوده و توده‌های مختلف پستانداران و پرندگان، خزندگان، و انواع ماهی در این منطقه وجود دارد که از آن جمله می‌توان به قوچ و میش ارمنی، آهو، خرس قهوه‌ای، گراز، گربه وحشی، خرگوش و انواع پرندگان مانند حواصیل خاکستری، کبک، چکاوک و جانداران آبی مانند سگ آبی، عروس ماهی، سیاه ماهی و سس ماهی اشاره نمود.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

رودخانه‌ها و منابع آب

مسیر رودخانه قزل اوزن
نام رودخانه محل سرچشمه محل ریزشگاه
قمچقا کوه‌های چیچکلو رودخانه قزل اوزن
قزل اوزن کوه‌های سارال و چهل‌چشمه دریای خزر
کوه‌زن کوه‌های سراب شهرک رودخانه قزل اوزن
اوزن دره کوه‌های سلطان‌آباد و شیرکش علیا رودخانه تلوار
چم کوه‌های مبارک بالا و صیدان به رودخانه شور ملحق شده و نهایتاً به تلوار می‌ریزد.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

سد گل‌بلاغ
سد گل‌بلاغ
اطلاعات کلی
نام رسمی: سد گل‌بلاغ
کشور: ایران

رودخانه: اوزن دره
محل: ۱۵کیلومتری بیجار
نوع سد: خاکی، مخزنی، با هسته رسی
ارتفاع از پی: ۲۶ متر
طول تاج: ۶۸۸ متر
اطلاعات مخزن
حجم مخزن: ۵/۷ میلیون متر مکعب
پانویس‌ها

سد خاکی گل‌بلاغ در ۱۵ کیلومتری محور بیجار - قروه بر روی رودخانه اوزن دره احداث شده که با حجم مخزن ۸ میلیون متر مکعبی ظرفیت آبیاری حداقل ۸۰۰ هکتار از اراضی پایاب سد را دارد.
سد گل‌بلاغ از حیث منابع آبی غنی بوده و در حال حاضر از زیر کشت بردن محصولاتی مختلفی نظیر گندم و جو و بالاخص سیب زمینی از آب این سد استفاده می‌شود.
پرورش انواع ماهی نیز در این سد صورت می‌گیرد. پرورش ماهی قزل آلا از درصد بالایی در این سد برخوردار است.

مشخصات فنی سد:

• نوع سد: خاکی – مخزنی – با هسته رسی
• طول تاج: ۶۸۸ متر
• ارتفاع از پی: ۲۶ متر
• حجم مفید مخزن: ۵/۷ میلیون متر مکعب
• سطح زیر کشت: ۸۰۰ هکتار

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

آب وهوا

نقشه اقلیمی ایران، شهر بیجار در منطقه کوهستانی سرد قرار گرفته‌است.
این منطقه دارای آب و هوایی نیمه خشک است. به علت ارتفاع زیاد منطقه نسبت به سایر مناطق استان، اختلاف درجه حرارت سردترین روز سال با گرم‌ترین روز سال به ۷۹ درجه سانتی گراد می‌رسد. حداقل دما در منطقه مربوط به بهمن ماه با ۳۸ درجه سانتی گراد زیر صفر و حداکثر آن مربوط به ماه‌های تیر و مرداد با ۴۱ درجه سانتی گراد بالای صفر بوده‌است. متوسط بارش سالیانه منطقه ۹/۴۳۹ میلی‌متر است. طول مدت ماه‌های خشک منطقه به ۴ ماه می‌رسد و تعداد روزهای یخبندان منطقه ۱۰۷ روز می‌باشد.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

وضع جوی (سال ۱۳۹۰)
دمای هوا (درجه سانتی گراد)[۵۰]
ماه معدل حداقل معدل حداکثر حداقل مطلق حداکثر مطلق متوسط
فروردین ۴/۳ ۱۵/۵ -۳ ۲۱/۸ ۹/۹
اردیبهشت ۸ ۱۸/۲ ۲/۸ ۲۴/۴ ۱۳/۱
خرداد ۱۳/۴ ۲۷/۶ ۷/۶ ۳۴/۸ ۲۰/۵
تیر ۱۷/۵ ۳۲/۹ ۱۱/۲ ۳۷/۴ ۲۵/۲
مرداد ۱۷/۴ ۳۳/۵ ۱۴/۸ ۳۷/۲ ۲۵/۵
شهریور ۱۳/۱ ۲۸/۴ ۸/۲ ۳۳/۶ ۲۰/۷
مهر ۹/۶ ۲۲/۲ -۰/۸ ۲۷ ۱۵/۹
آبان ۱ ۸/۹ -۱۰/۲ ۱۸/۴ ۵
آذر -۴/۵ ۴/۸ -۹/۶ ۱۲/۲ ۰/۲
دی -۳/۷ ۴/۳ -۹/۲ ۱۱/۶ ۰/۱
بهمن -۶/۵ ۰/۷ -۱۷/۸ ۸/۲ -۳
اسفند -۴/۶ ۳/۱ -۱۳/۸ ۱۲/۶ -۰/۸

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

مردم‌شناسی

پراکنش مردم کرد در ایران بر اساس استان‌ها
جمعیت
قبل از جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴، جمعیت شهر بیجار حدود ۲۰۰۰۰ نفر بوده‌است؛ که بعد از جنگ و به دنبال آن قحطی و خشک‌سالی در سال ۱۹۱۸ به حدود ۱۰۰۰۰ نفر کاهش می‌یابد.[۴۱] در سال ۱۹۴۸، جمعیت شهر بیجار به حدود ۷۰۰۰ نفر کاهش پیدا می‌کند،[۴۰][۵۱] در سال ۱۲۹۷ شمسی تعداد زیادی از مردم گروس و بیجار به دلیل آنفولانزا از بین رفتند.[۵۲] در سال ۱۳۴۳ شمسی (۱۹۶۴) جمعیت شهر بیجار ۱۰۰۹۰ نفر بوده‌است.[۹]
جمعیت شهر بیجار در سال ۱۹۷۶ برابر با ۱۳۵۴ شمسی ۱۷۲۲۴ نفر[۲] و به ترتیب در سال‌های: ۱۹۸۶، ۱۹۹۱، ۱۹۹۶، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ برابر با ۳۴۱۲۳، ۳۹۴۸۸، ۴۴۲۴۰، ۴۶۱۵۶ و ۴۷۵۳۷ نفر بوده‌است.
آهنگ رشد جمعیت بیجار به دلیل مهاجرت بالا منفی می‌باشد.
طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰: جمعیت شهرستان بیجار برابر با ۹۳٬۷۱۴ نفر، ۴۶۶۱۳ مرد و ۴۷۱۰۱ نفر زن می‌باشد که ۲۶۱۲۷ خانوار را شامل می‌شود جمعیت نقاط شهری: ۵۲٬۲۸۳ نفر، ۲۶۰۲۳ مرد و ۲۶۲۶۰ زن، ۱۴۹۷۰ خانوار می‌باشد. جمعیت نقاط روستایی: ۴۱۴۳۱ نفر، ۲۰۵۹۰ مرد و ۲۰۸۴۱ زن، ۱۱۱۵۷ خانوار می‌باشد. آمار مهاجرت مردم این شهر بسیار بالاست، دلایل عمده‌ای همچون بیکاری و کمبود امکانات مسبب این امر هستند.

معضل مهاجرت
مهاجرت از بیجار بزرگ‌ترین معضل این شهر می‌باشد که خود معلول نبود امکانات و شغل است، بی‌توجهی به شهر بیجار باعث آمار بالای مهاجرت مردم این شهر به پایتخت و شهرهای دیگر شده و به دنبال این موضوع کم شدن جمعیت شهر و حتی شهرستان بیجار هم یکی از دلایلی است که دولت و بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری در آن توجهی نمی‌کند، بر طبق آمارهای مختلف از حدود ۱۰ سال پیش، بیش از ۳۰ هزار نفر از این شهر به دیگر نقاط ایران کوچ کرده‌اند.