دلنوشته ~•°درهــــم کــــده ~•°

[☆ℳสみძịყξ☆]

به نظر من تنبلی و بیکاری گـ ـناه بزرگی است !
شما تنها یک بار فرصت دارید به دنیا بیایید و یک بار فرصت دارید زندگی کنید و بهتر است در زندگیِ خود کاری بکنید ...

 

[☆ℳสみძịყξ☆]

بزرگ ترین اشتباهی که ما آدما در رابـ ـطه‌هامون می‌کنیم این است که:
نیمه می‌شنویم
یک چهارم می‌فهمیم
هیچی فکر نمی‌کنیم
و دوبرابر واکنش نشان می دهیم....

 

[☆ℳสみძịყξ☆]

متاسفانه هممون گیر کردیم توی یه دومینوی بی پایان
یکی دوستت داره
تو بعدی رو دوست داری
بعدی بعدی رو
و همینطور......

 

[☆ℳสみძịყξ☆]

می‌خواستم زن زندگی‌ات باشم!
زنی که پیش‌بند ببندد؛ سیب‌زمینی‌ها را سرخ کند...
زنی که دستش فقط در خانه‌ی تو بسوزد و حرصش را روی سر قابلمه‌های خانه‌ی کوچک تو خالی کند.
جلوی آینه‌های خانه‌ی تو آرایش کند، لبخند بزند، مو ببافد و پس از گریه مشت‌مشت آب توی صورتش بپاشد...
می‌خواستم زن زندگی‌ات باشم...
زنی که لنگه‌ی گوشواره‌اش را در خانه‌ی تو گم کند و صبح‌های زود بوی لاک قرمزش، در خواب تو بپیچد...
می‌خواستم زنی باشم که اکثر مریضی‌های عمرش صدقه‌ی سر زن بودن در خانه‌ی تو باشد... دیسک کمر، ضعف زانو...
و با اینکه خسته است برایت چای دم کند و وقتی بلوز بی آستین می‌پوشد حواسش باشد که پرده‌های خانه‌ات افتاده باشند...
می‌خواستم سرم را با تو روی یک بالش بگذارم و دوتایی بخزیم زیر یک پتوی مشترک...
من با تک‌تک سلول‌هایم می‌خواستم زن زندگی‌ات باشم!

 

[☆ℳสみძịყξ☆]

ارزش واقعی آدم‌ها همیشه نه به جاهایی‌ست که رفته‌اند، نه به حرف‌هایی‌ست که زده‌اند، نه به کارهایی‌ست که کرده‌اند. ارزش واقعی آدم‌ها خیلی وقت‌ها به کارهایی‌ست که نکرده‌اند، به حرف‌هایی‌ست که نزده‌اند، به پیشنهاداتی‌ست که نپذیرفته‌اند، به جاهایی‌ست که ایستاده‌اند.

 

[☆ℳสみძịყξ☆]

داشتم فکر میکردم بجای یکی از این سین ها اگر «سایه ی تو» بود چه میشد؟
چه چیزی از دنیا کم میشد؟
جان دلم؛
سایه ی تو که روی سرم باشد #تحویل_سالم واقعا رنگ و بوی #بهار می گیرد ...
شک ندارم!
حال و احوالم را هم که نگو
آنقدر خوب می شود که اگر تمام سال هم روز به روزش شوم باشد
بازهم خوبم...خوبه خوب...

 

[☆ℳสみძịყξ☆]

اگه نمیتونم دوستت داشته باشم،
حداقل بذار یادگاری نگهت دارم...

 

[☆ℳสみძịყξ☆]

و پاییز...
این زیبای دوست داشتنی
با کوله باری از خاطرات
چمدانی پر از بغض و دلتنگی
و دستانی مملو از احساسِ بارانی
آرام و سر به زیر
از راه رسید....

 

[☆ℳสみძịყξ☆]

گاهى دلت مى خواهد خودت را بغـ*ـل كنى
كه بفهمى زنده اى
آدميست ديگر
با اين همه شلوغى دور و برش
شايد از تنهايى مرده باشد

 

[☆ℳสみძịყξ☆]

Parmi tous ces invités
je suis si seule
quand je vois pas tes souliers parmi les autres...
میان این همه مهمان
چقدر تنهایم
وقتی ،
مابین این همه کفش
کفش های تو نیست...