شعر •■مرثیه‌ی جدایی■•

[کوکیッ]

بیهوده در انتظار منشین
هرگز برای رفتنت
مرثیه نخواهم گفت

 

[کوکیッ]

رفتنت تلخ تر از قهوه ای
بود که باهم خوردیم
تلخ تر ودردناکتر از رفتن تو
حماقت من است که هنوز بیادت
در همان کافه
قهوه تلخ می خورم

 

[کوکیッ]

دوست نداشتم
خبر رفتنت را
کسی بفهمد
بغضم را در تنهایی شکستم
مثل قاصدکی که جای باد
به باران فکر می کرد

 

[کوکیッ]

آمدنت را حیران بنگرم
یا رفتنت را مات بمانم …!؟
بادآورده را باد می برد
قبول …
اما دلم را که باد نیاورده بود

 

[کوکیッ]

شبها که دلتنگت میشوم
‎از این شانه به آن شانه
‎فقط غلت میزنم
‎مثل یک ماهی جدا شده از ‎دریا
‎باید ببینی جان دادنم را

 

[کوکیッ]

قرار بود مرگ مارا از هم جدا کند …
و مرگ حتما دختریست با مو های مشکی
کمی بهتر از من که تو دوستش داری
و دست در دست با او قدم میزنی

 

[کوکیッ]

یک روز هم وقت بگذارید
و تمام عکس هایتان
را از اول آشنایی تا روزی که جدا شدید
را کنار هم بچینید
ببینید از کجای داستانتان لبخندش شل شد
ساعت ها جلوی آینه برای دیدنتان وقت صرف نکرد
از کدام عکس چشم هایش ندرخشید
یک روز وقت بگذارید
و شر این همه سوال را از ذهنتان کم کنید

 

[کوکیッ]

به من گفتی پر از آینده باشم
تو رفتی همچنان در خنده باشم
تو دریای منی،من ماهی تو
جدا از تو نباید زنده باشم

 

[کوکیッ]

از رفتن تو قافله ای رفت ز شهرم
آرام جدا، صبر جدا، هوش جدا رفت
بی تو اینجا که منم؛ سخت هوا بارانی است
دل جدا،ابر جدا، چشم جدا، بارانی است
هی نگو پاییز است ،نگو معمول است!
چشم هایی که کویر است چرا بارانی است؟!
بی تو، عطار ترین شاعر این شهر گریخت!
و از آن لحظه ی غمگین،همه جا بارانی است!
گفتم آرام شوم باز کنم قرآن را
دیدم ای داد ! الف..لام خدا بارانی است
چتر بردار، از آغاز غزل تا آخر
اول و آخر هر قصه ی ما،بارانی است

 

[کوکیッ]

زنده‌ام بی تو همین قدر که دارم نفسی
از جدایی نتوان گفت به جز آه سخن