جالب و دانستنی •●•●عجیب ترین ها●•●•

[BARANA.R]

Oradour-sur-Glane - فرانسه

Oradour-sur-Glane, France

Oradour-sur-Glane نام روستای کوچکی در جنوب غربی کشور فرانسه است و در منطقه لیموزین واقع شده است. اینجا، در جنگ جهانی دوم، محل کشتار دسته جمعی مردم توسط کمپانی Waffen-SS آلمانی بوده است. در سال 1944 میلادی، پس از اشغال D-Day نورماندی، این روستا توسط نیروهای آلمانی اشغال شد. گفته می شود، آلمانی ها برای یک مجازات دسته جمعی، همه ساکنین این روستا را در میدان اصلی جمع می کنند تا مثلا برگه های شناسایی آنها را کنترل کنند، اما با مسلسل و توپ اما آنها را به قتل می رسانند. صدها نفر از این مردم را زن ها و کودکان بی گـ ـناه تشکیل داده بودند. رئیس جمهور سابق فرانسه – شارل دوگل – دستور داد که این روستا هرگز بازسازی نشود تا به عنوان یک موزه دایمی نشان دهنده جنایات نازی ها باشد.

 

[BARANA.R]

سربازخانه بابهازن - آلمان

Babenhausen Barracks, Germany

این سربازخانه در نزدیکی شهر Hesse در آلمان قرار دارد. اینجا محل اقامت سربازان آلمانی در جنگ جهانی دوم بوده است. پس از جنگ، پس از جنگ این ساختمان متروکه شد. اما مساله ای که آن را به توریسم سیاه تبدیل کرد، مشاهده ارواح سربازان بود که با یونیفورم در این مکان در رفت و آمد هستند و هماننند فیلم «پارانرمال اکتیویتی»، چراغ ها را روشن و خاموش می کنند یا در نمیه های شب صدای آنها به گوش می رسد.

 

[BARANA.R]

هتل Banff Springs – آلبرتا، کانادا

Banff Springs Hotel, Alberta, Canada

این هتل در سال 1888 میلادی ساخته شده است و یکی از بزرگ‌ترین هتل های باستانی کشور کانادا و نمایشگر معماری این کشور است. گفته می شود این هتل بزرگ که در در میان جنگل قرار دارد، توسط ارواح تسخیر شده است. بر اساس افسانه ها، یک زن در لباس سفید عروسی در راه پله های این هتل جان خود را از دست داده است. داستان مرگ او نیز به این صورت است که لباس عروس به شمع های روشنایی گیر می کند و می سوزند و موجب سوختن پله های چوبی می شود و در نهایت خود عروس جانش را از دست می دهد. افراد متعددی گزارش کرده اند روح عروس را در اتاق رقـ*ـص با لباس عروسی می بینند که در حال رقصیدن است. یکی دیگر از افسانه هایی که به این هتل بزرگ نسبت می دهند، به قتل رسیدن یک خانواده در اتاقشان است. گفته می شود اعضای این خانواده در هتل مشاهده می شوند.

 

[BARANA.R]

مرکز یادبود قربانیان پاکسازی نژادی کیگالی – رواندا (آفریقا)

Kigali Genocide Memorial Centre, Rwanda

این مرکز در سال 2004 میلادی برای بزرگداشت افرادی که در اوج نژادپرستی ها و نسل کشی ها جان خود را از دست داده اند، گشایش یافته است. نسل‌کشی رواندا یکی از بیرحمانه ترین پاکسازی های نژادی به شمار می رود. به طوری که در یک دوره یکصد روزه، از آوریل سال 1994 تا نیمه های جولای 1994 میلادی، حدود 500 هزار تا یک میلیون نفر (حدود 20 درصد از کل جمعیت کشور) به دلیل سیاه بودن، به قتل رسیده اند. از همه بی رحمانه تر، خشونتی بوده که علیه زنان سیاهپوست اعمال می شده است. حدود نیم میلیون زن بی گـ ـناه مورد تجاوزهای فردی و گروهی قرار گرفته و سپس به قتل رسیده بودند. در دهمین سالگرد این قتل عام، این مرکز باز شد. این مرکز، نمایشگاه هایی نیز به نفع بازمانده های این جنایت برگزار می کند.

 

[BARANA.R]

Pripyat - اوکراین

Pripyat, Ukraine

پریپایت نام روستایی در شمال اوکراین است که با بلاروس مرز مشترک دارد . اینجا همان منطقه ای است مصیبت چرنوبیل در آوریل سال 1986 میلادی در آن روی داد. چرنوبیل یکی از بدترین انفجارهای هسته ای است که برای نوع بشر روی داده است. در اثر این انفجار، مقدار عظیمی رادیواکتیو در هوا منتشر شد که حتی به اروپا اتحاد جماهیر شوروی نیز رسید. در اثر این انفجار، 31 نفر جان خود را از دست دادند اما آثار باقی مانده از این مسمومیت همچنان ادامه دارد و حتی تا به امروز نیز معلولیت های یا سرطان ها ناشی از رادیواکتیو آن دوره را در نسل های کنونی نیز می توان دید. در آن زمان میلیون ها انسان با پرتو رادیواکتیو مسموم شدند. این منطقه اکنون به مکان توریستی تبدیل شده است.

 

[BARANA.R]

خانه رازآلود – فلوریدا، آمریکا

Riddle House, Florida, USA

این خانه در پالم‌بیچ فلوریدا واقع شده است. این خانه در سال 1905 برای برگزاری مراسم کفن و دفن و مراسم های بعد از ساخته شد. در سال 1920میلادی، کدخدای شهر به نام «کارل ریدل» آن را برای خود برداشت. در سال 1995 میلادی، خانه تخلیه و به روستای Yesteryear در جنوب فلوریدا منتقل شد. در طول سال های متمادی، گزارش های بسیاری از دیده شدن ارواح در این خانه منتشر شد. مردم می گفتند این خانه توسط روح مسوول گورستان که در ادامه یک دعوا به قتل سریده بود، تسخیر شده است. پس از آن گفته می شد، روح «جوزف»، یکی از کارمندان «ریدل» که خود را حلق‌آویز کرده و کشته بود در این خانه حضور دارد. اتفاق های فراواقعی بسیاری از این خانه گزارش شده است که شامل شکسته شدن پنجره ها یا به گوش رسیدن صداهای نامفهوم است.

 

[BARANA.R]

مرکز انفجار، نیویورک، آمریکا

Ground Zero, New York, USA

«گراند زیرو» به طور کلی به زمین یا آبی گفته می شود که درست در مرکز انفجار اتمی قرار دارد. اما گاهی می توان از آن به عنوان مرکز زمین لرزه، مرکز بیماری های مسری و همه‌گیر یا دیگر بلاها نیز یاد کرد. در سال 2001 میلادی، پس از انفجار و نابودی کامل برج های دوقلوی مرکز تجارت جهانی در نیویورک در یازدهم سپتامبر، این مکان ساخته و به Ground Zero شهرت یافت. در نتیجه این حمله، 3 هزار نفر جان خود را از دست دادند و حدود 10 میلیارد دلار خسارت وارد شد. از آن زمان به بعد، این مرکز به موزه و یادبود 11 سپتامبر تبدیل شده است.

 

[BARANA.R]

شهر پمپی - ایتالیا

Pompeii, Italy

پمپی، روستای رمی باستانی در نزدیکی ناپل در کشور ایتالیا است. این روستا در قرن 6 یا 7 میلادی پیدا شد و بعدها در اثر فوران کوه آشتفشان Vesuvius تخریب و زیر 6 متر خاک و خاکستر دفن شد. پس از این دوران، پمپی توسعه پیدا کرد و امکانات روستایی زیاد و سیستم آبرسانی در آن اجرا شد. البته این فوران حدود 11 هزار نفر از جمعیت شهر را کشت. این روستا حدود یکهزار و 500 سال گم و مخفی بود تا اینکه در سال 1599 میلادی کشف و پیدا شد. به دلیل عدم وجود رطوبت و هوا در زیر زمین، خیلی از وسایل روستا در طول قرن ها سالم مانده بودند. پس از حفاری برای پر کردن لایه های گدازه که اجساد مردگان را در خود حفظ کرده بودند، از گچ استفاده شد. این کار موجب شده است تا محل دقیق مرگ انسان های آن دوره را بتوانید مشاهده کنید. نام این روستا، در میراث جهانی یونسکو ثبت شده است و یکی از پزبازدیدترین سایت های گردشگری در کشور ایتالیا است.

 

[BARANA.R]

قلعه Leap – ایرلند

Leap Castle, Ireland

این قلعه در قرن 13 میلادی توسط قبیله O’Bannon ساخته شده است و پیشینه طولانی و پرخونی دارد. برادرکشی های بسیاری در این قلعه انجام شده است و به همین دلیل به آن «محراب خونین» هم لقب داده اند. بسیاری از مردم به عنوان زندانی در این بنا نگهداری و سپس اعدام می شدند. گفته می شود این قلعه در تسخیر ارواح بسیاری است که در طول تاریخ در همین ساختمان کشته شده اند. در طول نوسازی و ترمیم بنای این قلعه، دخمه مخوفی پیدا شد که فقط از پشت بام راه به داخل داشت.

 

[BARANA.R]

ریگزار نفرین شده

در همه منابع از وحشتناک‌ بودن این ریگزار سخن گفته‌اند، در حالیکه تحقیقات درباره‌ی آن تا به حال ضعیف و محدود بوده و هنوز وهم از ماجراجویی در کویری که می‌گویند برگشت از آن ممکن نیست، دور نشده است.

ریگ جن در قلب کویر مرکزی ایران، در جنوب سمنان، شرق دریاچه نمک، شمال انارک و غرب جندق قرار دارد که به دلیل وسعت زیاد، گرمای شدید، نداشتن چشمه و چاه آب و باتلاق‌های نمک صحرایی صعب‌العبور است که نام‌اش در نقشه‌ها کمتر آمده و چندان محل گذر کویرنوردها نیست.

«سون هدین»، کویرنورد سوئدی نخستین گردشگر خارجی بود که در سال 1900 میلادی سعی کرد به ریگ جن برود، نوشته‌های او، 30 سال بعد «آلفونس گابریل» کویرنورد دیگری را به ایران کشاند تا این ماجراجویی را کامل کند، اما هیچ یک موفق نشدند این ریگزار را کامل بپیمایند، با این حال هدین در کتابی با عنوان «صحراهای ایران» شرحی از ریگزار جن داده‌ است.

به باور حاشیه‌نشینان، ریگ جن نفرین شده است. روایت می‌کنند، در قدیم کاروان‌ها و مسافران هرگز از این کویر عبور نمی‌کردند. در گذشته این باور وجود داشت که این سرزمین محل زندگی شیطان‌ و جن‌ها است. مردم محلی می‌گویند، هر کسی وارد این سرزمین شده زنده نمانده و ناپدید شده است. ریگ جن را مثلث برمودای ایران می‌دانند.

سون هدین در کتاب‌اش افسانه‌هایی را از مردم بومی آن منطقه روایت کرده که گفته‌اند: در مرکز «کویر جن» بهشت گمشده‌ای وجود دارد. در آن بهشت دریاچه‌ای با جنگل انبوه است که شیاطین پشم شترها را در آن‌جا رها کرده‌اند و هرکس به آن منطقه دست یابد، ثروتمند خواهد شد، درحالی‌که چنین روایتی صادق نیست.

پس از تلاش‌های ناکامی که برای پیمایش کامل ریگزار جن صورت گرفت، سرانجام کویرشناسی ایرانی به نام «علی پارسا» به همراه اسماعیل میران‌زاده که آن زمان رییس پارک ملی کویر بود، حدود 70 سال بعد از «گابریل» ریگ جن را هوایی پیمودند تا اثبات کنند، موضوع شگفت‌انگیزی در این کویر نیست. پارسا سپس این مسیر را زمینی طی کرد، البته با تجهیزات کامل و گرفتار شیاطین و جن‌ها هم نشد.

با این حال هیچ‌گاه برای اولین تجربه‌ی کویرنوردی، ریگزار جن پیشنهاد نمی‌شود، چون نقشه‌ی دقیقی از آن موجود نیست و مسیرها به طور مشخص ثبت نشده است و در این صورت رفتن به آن همانا قوت بخشیدن به افسانه‌هایی است که می‌گویند؛ «هر کسی وارد این سرزمین شده، زنده برنگشته!»