گل و گیاه ♡ ❥ ♥گیاهان دارویی♡ ❥ ♥

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

خب همینطوری که از اسم پیداست، این یک تایپیک جهت معرفی گیاهان دارویی است :)​

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گل حنا
نام علمي:Impatiens, super Elfin series

خانواده: BALSAMINACEAE

حنا گياه كشورهاي عربي، شمال آفريقا، ايران و شرق هندوستان ميباشد. در ايران در اطراف تهران، نواحي شمالي و شرقي ايران و آذربايجان ميرويد. داراي برگهاي سبز و بيضوي شكل و گلهاي آن قرمز، معطر و ارزش بسياري براي بانوان مصري، هندي و ايراني دارد.

خواص داروئي و مصرف:
دم كرده گل حنا (25 گرم گياه را در يك ليتر آب جوش بريزيد ولي نجوشانيد) براي اختلالات معدي، تهوع، درد شكم و تسكين حالات عصبي و در برونشيت به عنوان خلط آور مصرف ميشود. عصاره حنا كه از برگهاي آن تهيه ميشود اگر رقيق باشد براي غرغره و شستشوي دهان بسيار مفيد است و حتي اگر به ميزان كم خورده شود براي رفع اسهال و ضدعفوني و از بين بردن باكتريهاي مضر معده مفيد است. براي بسياري از بانوان اثر حنائي كردن موها ثابت شده، زيرا استفاده از آن براي سردردهاي مزمن نيز داروئي شفابخش است. جوشانده غليظ حنا براي كليه ها فوق العاده زيانبخش است.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گزنه
نام علمي: Urtica dioical.
خانواده: Urticaceae
غشاء و دامنه انتشار : در ايران در نواحي مرطوب، مخصوصاً نواحي شمالي به فراواني مي رويد.
محل مناسب رويش : نوع خودروي آن در باغها، نقاط مرطوب خارج از شهر، نواحي سايه دار، در كنار پرچينها و جاده ها مي رويد. قسمت مورد استفاده : برگهاي تازه، ريشه و شيره حاصل از آن است. گياه داروئي بسيار مفيد مي باشد. زمان جمع آوري : از فروردين تا مرداد ماه برگها و از شهريور تا مهرماه ريشه ها مي باشد. بازار گياه : از آن ماده سبز رنگي استخراج مي كنند كه در صنعت مصرف زيادي دارد. كشورهاي عرضه كننده : شوروي ، مجارستان ، يوگسلاوي و چك اسلواكي هستند.
روش كشت گياه : كاشتن دانه در طول شيارهايي در آغاز بهار انجام ميگيرد و يا از طريق جوانه هاي ريشه دار اقدام به كاشت ميشود. در اين حالت جوانه هاي ريشه دار را در امتداد خطوطي به فواصل 40 سانتيمتر از يكديگر بنحوي مي كارند كه هر پايه گياه از ديگري معادل 15 تا 20 سانتيمتر فاصله داشته باشند. خارج كردن علفهاي هرز از مزرعه و انجام عمليات اصلاحي ضروري مي باشد. پس از جمع آوري برگهاي گزنه بصورت خودرو يا كشت شده، آنها را بطور طبيعي در سايه خشك نموده و سپس برگهاي خشك شده را در گونيهاي كنفي 50 كيلوگرمي بسته بندي كرده و به مراكز توليد كلروفيل يا بازار دارويي ارسال مي دارند.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

مريم گلي
نام علمي: ‘ purpurascens Salvia officinalis

خانواده: LABIATAE

درختچهاي هميشهسبز يا نيمه سبز، كوچك و پر پشت مي باشد. محل نگهداري، مكان آفتابي، خاك حاصلخيز با زهكشي خوب. ازدياد از طريق قلمه هاي چوب نرم در اواسط تابستان انجام مي گيرد .
جوشانده مريم گلي محلول شستشوي خوبي براي پوست موي سر است، پيازهاي مو را تقويت كرده و از ريزش مو و يا پيدايش پوسته سر جلوگيري مي كند.
براي برطرف كردن خستگي جسماني، تقويت فعاليتهاي طبيعي سلولهاي پوست بدن و لطافت و تقويت موي سر، دم كرده برگ خشك مريم گلي را ( 100 گرم برگ در يك ليتر آب جوشان ) به آب حمام و آب آبكشي موي سر ميافزايند.
مصرف جوشانده آن 10 گرم برگ گياه در 100 گرم سركه مقدار قند خون را به سرعت كاهش مي دهد. براي خوشبو كردن گوشت، سس و سركه از مريم گلي استفاده مي كنند.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

۱۱ گیاه دارویی برای دیابتی ها

قبل از کشف انسولین و داروهای کاهش دهنده قندخون، بیماران دیابتی با گیاهان دارویی و درمان های سنتی معالجه می شدند. تاکنون تاثیر مثبت بیش از ۱۲۰۰ گیاه دارویی در کاهش میزان قند خون یا کاهش عوارض ناشی از آن شناخته شده است.این یادداشت، اشاره ای دارد به برخی از مهم ترین گیاهان دارویی با خواص کاهش دهندگی قند خون که گزارش های بالینی و آزمایشگاهی معتبر مبنی بر موثر بودن آنها موجود است و همچنین نگاهی می اندازد به گیاهان دارویی که در طب سنتی ایران در درمان بیماری دیابت تجویز می شوند.

۱) پیاز و سیر:سیر از سبزی هایی است که تاریخی بسیار کهن دارد. انسان خواص درمانی این گیاه را ۵ قرن قبل از میلاد مسیح(ع) شناخته بود. سیر هزاران سال برای اهداف پزشکی استفاده می شد. این گیاه حداقل ۳ هزار سال در طب چین کاربرد داشته است. پیاز نیز یکی از قدیمی ترین گیاهان زراعی است که از هزاران سال قبل به عنوان طعم دهنده غذاها و همچنین دارو از آن استفاده می شود. ترکیبات فعال گوگردی مانند آلیل پروپیل دی سولفید موجود در پیاز و اکسیدآلیل دی سولفید موجود در سیر نقش اصلی را در کاهش قندخون دارند. پیاز و سیر باعث افزایش میزان انسولین در خون می شوند. هر چقدر مصرف این مواد بیشتر باشد، قند خون بیشتر کاهش می یابد. مصرف قرص های سیر به میزان ۲۴۰۰ میلی گرم در روز به مدت ۳ ماه، قند خون را مختصرا کاهش می دهد.

۲) خیار تلخ:این میوه شبیه کدوی زگیل دار است و در نواحی گرمسیر مانند آمازون، آفریقای شرقی و آسیا رشد می کند و در آمریکای جنوبی به عنوان غذا و دارو کشت می شود. میوه تازه آن به رنگ سبز است که با رسیدن به رنگ نارنجی زرد تبدیل می شود. تمام قسمت های این میوه بسیار تلخ است. میوه خیار تلخ حاوی ماده ای شبیه انسولین است و مصرف روزانه حدود ۶۰ گرم شیره این گیاه به کاهش مختصر قندخون منجر می شود.

۳) شنبلیله:گیاهی از تیره پروانه داران است و به همین دلیل توانایی همزیستی با باکتری های تثبیت کننده ازت را دارد و می تواند بخش زیادی از نیتروژن مورد استفاده خود را تولید کند. این گیاه بومی ایران است و در بیشتر نواحی ایران از جمله آذربایجان، اصفهان، فارس، خراسان، سمنان و دامغان می روید و به عنوان سبزی خوراکی کاشته شده و مصرف می شود. تجویز ۱۵ تا ۵۰ گرم پودر دانه شنبلیله خیسانده در آب موجب کاهش قندخون ناشتا و بعد از غذا می شود. پودر دانه شنبلیله علاوه بر کاهش مختصر قندخون باعث کاهش چربی های خون نیز می شود.

۴) سیاه گیله:در ایران تنها یک گونه از قره قات وجود دارد که آن هم در جنگل های تالش و نواحی مرطوب رشد می کند که در زبان محلی به آن سیاه گیله می گویند. این گیاه در جنگل های شمال ایران می روید. قره گیله یا سیاه گیله دارای برگ های بیضوی و نوک تیز با گل های صورتی و سفید ریز است و در اواخر تابستان، دانه های سیاه ارغوانی آن برای چیده شدن آماده می شوند. میوه آن را می توان هم به صورت تازه و هم خشک شده مصرف کرد یا در تهیه انواع مرباها و دسرها به کار برد. برگ های این گیاه در طب سنتی در درمان بیماری دیابت استفاده می شود. اثر ضد دیابت یک بار مصرف عصاره این گیاه که اثری مشابه انسولین دارد، تا چند هفته در بدن باقی می ماند. به علاوه این گیاه دارویی در پیشگیری از عوارض بلندمدت دیابت مانند عوارض قلبی عروقی، عصبی، کلیوی و چشمی تا حدی موثر است. عصاره آن به مقدار۸۰ تا ۱۶۰ میلی گرم ۳ بار در روز برای بیماران مبتلا به دیابت توصیه می شود.

۵) خار مریم:خار مریم اصالتا بومی منطقه مدیترانه است. این گیاه امروزه در سراسر نقاط دنیا از اروپا تا آسیا و از آفریقا تا آمریکای شمالی گسترده شده است. این گیاه تنومند معمولا در مناطق خشک و آفتابی رشد می کند. این گیاه دارویی موجب افزایش حساسیت سلول ها به انسولین و کاهش قندخون می شود. ماده موثر آن سیلی مارین نام دارد که تجویز آن به مقدار ۲۰۰ میلی گرم ۳ بار در روز موجب کاهش مختصر قندخون ناشتا و هموگلوبین ای.وان.سی و چربی های خون می شود. فرآورده های این گیاه از تخم های داخل میوه تهیه می شوند.

۶) هندوانه ابوجهل:هندوانه ابوجهل یا خربزه روباه یکی از گیاهان دارویی متعلق به خانواده خیارها و کدوها است. این گیاه بومی ایران بوده و در نواحی جنوبی کشور و مناطقی مانند جنوب استان خراسان یافت می شود. میوه این گیاه دارای گلوکوزید قابل تبلوری با طعم بسیارتلخ به نام کولوسنتین است. این گلوکوزید که به حالت متبلور و خالص به رنگ زرد است، در آب به نسبت ۲۰ درصد حل می شود و اگر هیدرولیز شود، گلوکز و ماده ای به نام کولوسنتتین می دهد. در طب سنتی بسیاری از کشورها از جمله ایران تجویز میوه این گیاه جهت کاهش قند خون متداول است. میوه این گیاه بسیار سمی است و مصرف مقدار زیاد آن باعث اسهال خونی و درنهایت مرگ می شود. تجویز مقدار ۱۰۰ میلی گرم ۳ بار در روز ماده موثر هندوانه ابوجهل به مدت ۲ ماه در بیماران دیابتی نوع دوم، موجب کاهش مختصر میزان هموگلوبین ای.وان.سی و قندخون ناشتا می شود. تجویز این مقدار به مدت ۲ ماه در این بیماران بدون هیچ گونه عوارض جانبی گوارشی، کبدی و کلیوی است.

۷) پسیلیوم:پسیلیوم یا اسفرزه، گیاهی از خانواده پلانتاجیناسه آو یک داروی ملین گیاهی است که از طریق جذب آب باعث حجیم شدن محتویات روده شده و با افزایش حرکات دودی شکل باعث تخلیه مدفوع می شود. مصرف پودر پسیلیوم به مقدار ۱۰ گرم در روز و به مدت ۸ هفته هموگلوبین ای.وان.سی را مختصرا کاهش می دهد.

۸) عدس الملک:این گیاه بومی ایران است و در طب سنتی جهت کاهش قندخون بیماران دیابتی تجویز می شود. با این حال مصرف روزانه پودر بذر گیاه به مقدار ۱۵۰۰ میلی گرم در روز به مدت ۲ ماه اثر مفیدی بر قندخون نشان نداده است و فعلا اطلاعات علمی کافی در مورد اثرات این گیاه در دسترس نیست.
۹) چای سبز:چای سبز و سیاه در اصل یکی هستند اما فرآیند تولید چای سیاه به گونه ای دیگر است. برگ های چای سیاه طی روش خاصی تخمیر و سپس خشک می شوند اما برگ های چای سبز پس از چیدن خشک می شوند. عدم تخمیر موجب می شود که تقریبا بیشتر مواد طبیعی به همان مقدار در برگ های چای باقی بمانند. مردم چین از دیرباز چای سبز را به عنوان یک نوشیدنی دارویی مصرف می کردند و به دلیل اهمیت ویژه این گیاه، اصول خاصی نیز برای تهیه آن دارند. در سال های اخیر چای سبز در بسیاری از کشورهای جهان طرفداران فراوانی یافته است. دلیل اصلی این استقبال، آشنایی مردم دیگر کشورها با خواص درمانی این نوع نوشیدنی است. بسیاری از خواص چای سبز مربوط به ماده ای به نام کاتچین است که فعالیت آنتی اکسیدانی آن بسیار بالا است. مصرف روزانه ۵/۱ گرم پودر چای سبز خشک موجب کاهش مختصر قندخون در بیماران دیابتی می شود. مقدار توصیه شده برای بیماران دیابتی مصرف ۲ فنجان چای دم کرده در روز است.
۱۰) دم کرده گزنه:ساقه این گیاه را پرزها و تارهای مخروطی شکل پوشانده است که در صورت لمس کردن ساقه به دست می چسبد و پوست را می گزد و تولید خارش و سوزش می کند و شاید به همین دلیل آن را گزنه نامیده اند. تخم آن نرم، ریز و تیره رنگ و مانند تخم کتان است. قسمت مورد استفاده این گیاه برگ های تازه، ریشه، شیره و دانه آن است. گزنه در طب سنتی ایران به عنوان یک داروی کاهنده گلوکز خون معرفی شده است. عصاره برگ گزنه می تواند یک نقش حفاظتی در برابر افزایش میزان قندخون و تخریب سلول های پانکراس داشته باشد.
۱۱) کلپوره همدانی، مریم نخودی همدانی:استفاده از این گیاه به طوری که در کتب دارویی قدیمی آمده است به زمان های دور نسبت داده می شود. بقراط، دیوسکورید، پلین و جالینوس از این گیاه در آثار خود نام بـرده اند. عصاره این گیاه محتوی مواد موثره زیره است. مصرف عصاره این گیاه به مقدار ۱۲۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت ۶ هفته قندخون را مختصرا کاهش می دهد.● حرف آخردر مجموع، مصرف گیاهان دارویی توسط بیماران دیابتی تحت هیچ شرایطی نباید بدون نظر تیم پزشکی انجام شود. این گیاهان دارویی نباید جایگزین داروهای ضددیابت یا انسولین در بیماران دیابتی شود چرا که اولا اثر این گیاهان بر کاهش قندخون خفیف است و ثانیا از فردی به فرد دیگر متفاوت بوده و ثالثا ممکن است با دیگر داروهای مورد استفاده بیماران تداخل داشته باشند. همچنین عوارض و اثرات مصرف طولانی مدت این گیاهان ناشناخته است. در حال حاضرهیچ گونه توصیه ای علمی در ارتباط با مصرف آنها وجود ندارد.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

خواص دارویی گل میخک
درخت ميخك بومي جزاير اندوزي و اقيانوسيه است و به علت زيبايي خاصي كه دارد امروزه در بشتر نقاط دنيا به عنوان درخت زينتي پرورش داده مي شود. ميخك درختي است كوچك و مخروطي شكل كه برگهاي آنها هيچ وقت زرد نمي شود و در تمام طول سال سبز است.
ـ اسانس ميخك داراي اوژنول، كاربوفلين، الكل، بنزيليك، بنزوات دموتيل، فورفوول و اتيلن مي باشد اوژونول كه ماده اصلي ميخك مي باشد، آرام كننده و ضد عفوني كننده از آن در دندان پزشكي براي آرام كردن درد دندان استفاده مي شود.
ـ خواص طبيعي گل ميخك: خشك شده غنچه درخت از دو هزار سال بيش به عنوان ادويه به كار مي رفته است. از نظر طب قديم ايران ميخك خيلي گرم و خشك است و داراي خواص بسياري است.
ـ براي رفع دندان درد و گوش درد يك قطره از اسانس ميخك و يا روغن آن را روي دندان بماليد و يا در گوش بچكانيد.

ـ ميخك تقويت كننده مغز مي باشد و كساني كه حافظه ضعيف دارند بايد از دم كرده ميخك استفاده كنند.

ـ ميخك از سرطان جلوگيري كرده و حتي درمان كننده سرطان مي باشد.

ـ حالت تهوع و استفراغ را برطرف مي كند، بدين منظور مي توان 2 قطره از اسانس ميخك را در يك ليوان ريخت و نوشيد و يا از يك فنجان دم كرده ميخك استفاده كرد.

ـ براي رفع سردرد مفيد است.

ـ ضعف اعصاب را درمان مي كند.

ـ در برطرف كردن فلج و لقوه مؤثر است.

ـ براي رفع تنگي نفس مفيد است.

ـ جويدن ميخك بوي بد دهان را برطرف مي كند ولي مواظب باشيد كه با زبان تماس نگيرد زيرا باعث سوزش زبان مي شود.

ـ كساني كه مبتلا به بيماري وسواس هستند براي درمان آن بايد ميخك بخورند.
ـ مقوي معده و جهاز هاضمه است .
كبد و كليه را تقويت مي كند.
ـ سكسكه را برطرف مي كند.

ـ كساني كه قطره قطره ادرار مي كنند براي درمان آن بايد چاي ميخك بنوشند.
ـ براي درمان غذايي و تقويت رحم بايد از 4 گرم ميخك، هر روز به طور مرتب استفاده نمود.

ـ ميخك اشتها آور است و بدن را تقويت مي كند.

ـ ميخك ضد عفوني كننده بسيار خوبري است و مي توان از آن به عنوان كمپرس براي شستشوي زخم ها استفاده كرد.

ـ براي آسان كردن زايمان خانم هاي حامله بايد در ماههاي آخر بارداري هر روز چاي ميخك استفاده كنند و حتي در اتاق هاي زايمان نوشيدن چاي ميخك، زايمان را تسهيل مي كند.
ميخك تب بر و كرم كش است و داروي كرم كش داراي ميخك مي باشند.
ـ براي گردش خون و قلب مفيد است.
ـ اسهال و دل درد را درمان مي كند.

ـ براي برطرف كردن دردهاي رماتيسمي 3 تا 4 قطره روغن ميخك را با 5 گرم روغن بادام مخلوط كرده و روي قسمت هاي دردناك بماليد.

ـ براي درمان كمر درد، چاي ميخك و يا 2 قطر اسانس ميخك را با آب گرم و يا چاي مخلوط كرده و بنوشيد.

ـ استفاده از ميخك گرفتگي عضله را از بين مي برد.

ـ نوشيدن يك فنجان چاي ميخك بعد از غذا، گاز و درد معده را از بين مي برد. (براي تهيه چايي يا دم كردن ميخك مقدار 10 گرم ميخك را با يك ليتر آب جوش مخلوط كرده و به مدت 5 دقيقه دم كنيد.)

مضرات ميخك:
همانطور كه گفته شد ميخك بسيار گرم است، بنابراين براي گرم مزاجان مناسب نيست و ممكن است باعث ناراحتي كليه و روده ها شود. اين گونه افراد بايد ميخك را با صمغ عربي مخلوط كرده و بخورند.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گیاه دارویی ترشک

خواص گیاهان دارویی-یکی از گیاهان دارویی ، گیاه ترشک است ،این گیاه در مناطق معتدل كشور ما رویش دارد و از قدیم الایام به عنوان یك سبزی مفید و مؤثر از آن استفاده می شده است. گرچه در رابـ ـطه با مسائل غذایی از آن استفاده های فراوانی می شده ؛ ولی اكنون این استفاده كاهش یافته است و در عوض موارد درمانی این گیاه افزایش پیدا كرده و در همه زمینه ها از آن استفاده می شود و هیچگونه عارضه ای ندارد. در میان عشایر مرسوم است كه از دانه های این گیاه استفاده می كنند.

طریقه استفاده ی از گیاه دارویی ترشک:

نحوه ی استفاده از گیاه دارویی ترشک، هم به این ترتیب است كه دانه های گیاه ترشک را می كوبند و بعد از مرطوب كردن در محل درد و مفاصل می گذارند و به عنوان مُسَكن از آن استفاده می كنند. گیاه ترشك منبع ویتامین c است. بنابراین كسانی كه كمبود ویتامین c دارند این گیاه می تواند برای آنها منبع ویتامین c باشد. علاوه بر آن، گیاه ترشک دارای آهن و فسفر كافی نیز می باشد. همچنین این گیاه دارویی اشتها آور و تصفیه كننده و هضم كننده بسیار خوبی می باشد و به خاطر خاصیت تصفیه كنندگی اش برای كسانی كه دارای جوشهای موضعی و پوستی هستند بسیار مفید خواهد بود.

این داروی گیاهی (ترشک)به خاطر داشتن اسید اكسولید نباید زیاد و بطور مداوم مورد مصرف قرار گیرد، زیرا برای مثانه و كلیه می تواند مضر باشد. برای استفاده موضعی از این داروی گیاهی اگر برگ یا دانه ی له شده، پخته شده یا جوشانده آن روی دملها گذاشته شود به راحتی درمان می گردد.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گیاه دارویی سریش


خواص گیاهان دارویی- مورد استفاده گیاه سریش بیشتر بدلیل چسبنده بودنش است. البته این گیاه علاوه بر این، كاربرد درمانی هم دارد. از دانه های این گیاه، روغنی گرفته می شود كه در بعضی از تصلبهای شریانی مورد استفاده قرار می گیرد. از برگهای این گیاه به عنوان سبزی خوردنی و از ریشه های این گیاه كه به صورت غدد پنجه ای است به عنوان چسب استفاده می شود.


ریشه این گیاه دارویی (سریش) گرم و خشک است و برای یرقان، ناراحتیهای كبدی، خشونت حلق و ناراحتیهای معده از آن استفاده می كنند. ریشه این گیاه را می سوزانند و از سوخته آن در جهت واله آور استفاده می كنند.

از ریشه این گیاه دارویی (سریش)جوشانده غلیظی درست می كنند كه برای درمان جوشها بسیار مفید می باشد زیرا خاصیت ضدعفونی كننده دارد.این گیاه در نواحی كوهستانی و مرتفع می روید و فصل گل دهی آن از اواسط اردیبهشت ماه تا اواسط خرداد است.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گل گاوزبان

خواص گیاهان دارویی- یکی دیگر از گیاهان دارویی گیاه گل گاوزبان است.این گیاه در حال حاضر هم به صورت صنعتی كشت می شود و هم به صورت خودرو در طبیعت وجود دارد و یكی از گیاهان مفید و مؤثر برای بعضی از بیماریهاست.-مصارف دارویی گیاه گل گاو زبان بصورت محلی بدین صورت است كه گلهای آبی این گیاه را خشك كرده و دم كرده ی آن را مورد استفاده قرار می دهند. در سرماخوردگی به عنوان معرق و افزایش دهنده فشار خون مورد استفاده قرار می گیرد.همچنین این گیاه خاصیت آرام بخشی نیز دارد.

-گیاه گل گاوزبان ،اگر با دو گیاه دیگر مثل سنبله تیو و لیمو امانی دم کرده و خورده شود، برای خانمهای حامله بسیار مفید و تقویت كننده است.
-این گیاه در مورد بیماریهای دستگاه تنفسی و حتی در رابـ ـطه با برونشیت، سرفه، زكام و آبریزش بینی می تواند داروی مؤثری باشد.
-این گیاه دارویی (گل گاو زبان)همچنین ادرارآور و معرق است لذا برای كلیه، مثانه و بطور كلی برای مجاری ادراری داروی مفیدی است.
-این گیاه دارویی باعث كاهش تب می شود و در تمام موارد تب مثل سرخك، مخملك، آبله، كهیر و تبهای دیگر می تواند مفید باشد.
این گیاه در تمام مناطق رویش دارد و دارای چندین گونه است و فصل گل دهی این گیاه از اواسط اردیبهشت ماه تا پایان خرداد ماه است.

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گیاه دارویی جوشیر (جاشیر)

خواص گیاهان دارویی- جوشیر صمغی است كه از گیاهی به همین نام گرفته می شود.
-این گیاه یكی از داروهایی است كه برای بیماریهای كلیوی استفاده می شود. ادرار آور است و حتی در مواردی بند آمده ها را باز می كند و قطره قطره ادرار كردن كه از مشكلات مجاری ادراری است توسط این گیاه قابل درمان است و بطور كلی باز كننده ی مجاری ادرار می باشد.
-مقوی سیستم دستگاه عصبی است. برای سرد مزاجها، داروی خوبی است كه در رابـ ـطه با لقوه و رعشه استفاده می شود.
-از سرشاخه های این گیاه دارویی به صورت سبزیهای خوراكی استفاده می شود. از كوبیده ی برگ و عصاره آنها برای درمان دندان درد استفاده می شود.-از عصاره ریشه آن استفاده های صنعتی می شود مثل تهیه مواد آرایشی یا تهیه مُسكِن.
-این گیاه مثل بعضی از گیاهان، گیاهی سمی است بنابراین مقدار مصرف، زمان مصرف و دوره درمانی آن باید توسط پزشك تعیین شود.
این گیاه را همراه مرزن جوش استفاده می كنند زیرا مرزن جوش عوارضی را كه این گیاه می تواند بوجود آورد تعدیل كرده یا كاهش می دهد.
-این گیاه اصولاً در ارتفاعات رویش دارد و دارای گلهای زرد با ساقه های بلند است.