دانستنی ها ❃❁حمل و نقل سفر❃❁

[ATENA_A]

نکاتی که بد نیست بدانید:

• با اینکه امروزه در همه‌ی تاکسی‌های بانکوک تاکسی‌متر نصب است، اما گاهی باید صادقانه از آن‌ها بخواهید تا آن را روشن کنند.
• رنگ تاکسی‌ها صرفا به خاطر شرکت‌های متفاوتی است که آن‌ها را اداره می‌کنند و کرایه‌ها تفاوتی با هم ندارند.
• تعجب نیست اگر گاهی برخی از راننده‌ها از رساندن شما به مقصد مد نظرتان اجتناب کنند. گرچه نمی‌شود برای این موضوع کار زیادی انجام داد، اما در صورت تمایل بد نیست به سازمان حمل و نقل با شماره تماس ۱۵۸۴ گزارش راننده‌ی خاطی را بدهید. اگر از پلاک ماشینش عکس بگیرید، بهتر نتیجه خواهید گرفت. پلاک‌ها هم در داخل و هم در بیرون تاکسی نصب شده‌اند.
• برخی از راننده‌ها شدیدا مشتاق هستند که شما را به نقاط خوب شهر ببرند، بهتر است آن‌ها را نادیده بگیرید. اگر نسبت به ظاهر یا رفتار یک راننده چندان خوشبین نیستید، بهتر است منتظر تاکسی بعدی بمانید.
• انتظار نداشته باشید همه‌ی راننده‌های تاکسی در بانکوک، این شهر را مثل کف دستشنان بشناسند. بهتر است همواره آدرس دقیق و یک نقشه به همراه داشته باشید.
• قبل از اینکه در تاکسی را باز کنید، به اطراف نگاهی بیاندازید و از نزدیک نشدن موتورسیکلت‌ها مطمئن شوید. اغلب مسافران این موضوع را نادید می‌گیرند و گاهی بر اثر برخورد موتورسیکلت با در اتومبیل حوادث ناگواری به وجود می‌آید.

قایق
گشت و گذار با قایق در بانکوک تجربه‌ای شگفت‌انگیز است که به هیچ وجه نباید از آن غافل شد. از این طریق می‌توانید نگاهی اجمالی به نقاط کور شهر که از روی زمین قابل مشاهده نیستند داشته باشید. با این حال استفاده از این سیستم حمل و نقل گسترده ممکن است کمی پیچیده باشد.

مواردی که بد نیست بدانید:
آبراه بانکوک به سه بخش تقسیم شده است:

۱. رودخانه‌ی شائوفرایا

۲. لانگ صائن صائب (Klong Saen Saeb) که از شرق به غرب بانکوک کشیده شده است.

۳. لانگ آو تونبری (Klong Of Thonburi) که شبکه‌ای از کانال‌ها در جهت مقابل رودخانه است.

در مجموع ۶ نوع قایق وجود دارد:

۱. River taxis (نوعی قایق)

۲. LONG TAIL (نوعی قایق)

۳. River crossing ferry

۴. Canal boats

۵. Private river cruises (کشتی کروز شخصی)

۶. قایق‌های شاتل هتل

قایق‌های لانگ تیل حکم توک-توک‌ها در آب را دارند. این قایق‌های باریک زرد رنگ را می‌توان به صورت شخصی اجاره کرد. هزینه‌ها را می‌توان به صورت توافقی با راننده پرداخت کرد، اما توصیه می‌کنیم در تورهای مربوطه شرکت کنید.

توک-توک
توک‌-تک، موتور سه چرخ، موتور سه‌پاچه یا ریکشاو از آن دست وسایل نقلیه‌ای است که در سفر به بانکوک یا شهرهای آسیای شرقی حتما باید آن را برای یک بار هم که شده تجربه کنید.

راستش سفر شما به این شهرها بدون چنین تجربه‌ای تاحدودی کامل نخواهد بود. این وسایل نقلیه که قدمت آن‌ها به جنگ جهانی دوم باز می گردد، امروزه یکی از مشخصه‌های اصلی و نمادین سیستم حمل و نقل عمومی بانکوک به شمار می‌روند. سواری با این وسیله‌ی نقلیه بیشتر از اینکه کارگشای رسیدن به مقصد باشد، تجربه‌ای مفرح است.

 

[ATENA_A]

مواردی که بد نیست بدانید:

• کرایه‌ی توک‌توک بستگی به فاصله‌ی مسیر، زمان روز، میزان ترافیک و خلق و خوی رانندگان دارد. به طور معمول یک سفر بسیار کوتاه حدود ۳۰ بات هزینه در بر دارد.
• کرایه‌ها همیشه توسط راننده‌ها تعیین می‌شود که اغلب هم زیاد هستند (به خصوس برای توریست‌ها). بنابراین همیشه هنرتان در چانه زدن را به کار ببنید. بهترین ترفند این است که بین ۵ تا ۱۵ بات را به راننده پیشنهاد دهید.
• مراقب مافیای توک-توک باشید. برخی از رانندگان با اطلاعاتی ویژه پیشنهاد ارائه تورهای گردشی مخصوصی را به شما می‌دهند. پس بهتر است همیشه با گفتن جمله‌ی "NO, THANKS" خودتان را از شر کلاهبرداری‌ها خلاص کنید.
• در ساعت شلوغی (۷:۰۰ تا ۹:۰۰ و ۱۶:۰۰ تا ۱۹:۰۰) از سواری با توک‌-توک اجتناب کنید، چرا که ترافیک‌های سنگین زمان زیادی را از شما خواهند گرفت.
• توک‌-توک‌ها را بیشتر برای مسیرهای کوتاه استفاده کنید تا هزینه‌های سنگینی به شما تحمیل نشود.

مطالب مرتبط:

• چگونه ویزای تایلند بگیریم؟
• به دلایلی ترافیک در بانکوک را می‌توان بدنام توصیف کرد. وجود وسایل کارآمدی همچون مترو (MRT)، اتوبوس، تاکسی، ترن هوایی (BTS) و حتی قایق گزینه‌های قابل قبولی را پیش روی شما قرار می‌دهند که هر کدام در مواقع خاصی به شما کمک می‌کنند. به طور مثال، ترن هوایی و مترو مراکز خرید، سرگرمی و تجاری شهر را به هم متصل می‌کنند در حالی که با قایق‌ها می‌توان به اغلب نقاط تاریخی و جاذبه‌های کنارآبی بانکوک دسترسی پیدا کرد. تاکسی گزینه‌ی ارزانی به شمار می‌رود و تقریبا در هر گوشه از شهر می‌توان یکی از آن‌ها را یافت، بنابراین گزینه‌های در دسترس‌تری محسوب می‌شوند و برای مواقعی که عجله دارید انتخاب‌های خوبی هستند. از طرف دیگر وسایل نقلیه‌ای همچون توک (موتور سه‌پاچه) جدای از کاربرد خاص خود، یکی از جاذبه‌های بانکوک قلمداد می‌شوند که دست کم یک بار باید امتحان کنید. از آنجایی که بانکوک شهر بزرگی محسوب می‌شود، نمی‌توان گیج‌کننده بودن سیستم حمل‌ونقل آن را کتمان کرد.
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  ارتباط ریلی فرودگاه (ARL)
  سیستم ارتباط ریلی فرودگاه (Airport Rail Link) امکان دسترسی، سریع، آسان و ارزان به نقاط مرکزی شهر را در اختیار مسافران قرار می‌دهد. از فرودگاه تا مرکز شهر ۶ ایستگاه وجود دارد که فاصله‌ی بین هر کدام حدود ۳۰ دقیقه است، بنابراین استفاده از این شبکه‌ی ریلی پر سرعت اقدامی هوشمندانه محسوب می‌شود. این سیستم دسترسی به متروی شهری در ایستگاه ماخان سیتی اینترچینج (ایستگاه متروی پتشابوری) و ترن هوایی در ایستگاه فایاتای (Phayathai) را برایتان مقدور می‌سازد. نکته‌ی خوب اینکه دیگر مانند گذشته بازرسی چمدان در ایستگاه ماخاسان انجام نمی‌پذیرد.
  
  ورودی سرویس ارتباط ریلی فرودگاه در طبقه‌ی اول فرودگاه بین‌المللی بانکوک قرار دارد. این سیستم از ساعت ۶:۰۰ تا نیمه‌های شب فعال است. در مجموع دو نوع بلیت وجود دارد: تک سفره و کارت عبور هوشمند پیش‌پرداخت. برای گردشگران بلیت‌های تک سفره مناسب‌تر هستند. این بلیت‌ها را می‌توانید در یکی از دستگاه‌های اتوماتیک در همه‌ی ایستگاه‌ها تهیه کنید. برای این کار کافی است مقصد و تعداد مسافران را انتخاب کنید تا کرایه شما را محاسبه کند. این دستگاه‌ها هم سکه و هم اسکناس را قبول می‌کنند. توصیه می‌کنیم همیشه یک نسخه‌ی چاپی دریافت کنید. البته این بلیت‌ها را از بوفه‌های فروش هم می‌توانید تهیه کنید. کرایه‌ها (برای هر نفر) از ۱۵ تا حداکثر ۴۵ بات با توجه به مقصد متغیر است. یادتان باشد اگر در گروه‌های ۳ نفره یا بیشتر سفر می‌کنید، تاکسی گزینه‌ی مقرون به صرفه‌تری نسبت به قطار فرودگاه است.
  
  
  
  
  
  
  
  

 

[ATENA_A]

ترن هوایی
ترن هوایی را می‌توان سریع‌ترین راه جابه‌جایی در اقصی نقاط شهر نامید. علاوه بر هزینه‌ی نسبتا کم‌تر، تمیزی و سرعت مناسب، راحتی استفاده از آن را می‌توان از جمله ویژگی‌های خوب آن بر شمرد. همچنین چشم‌اندازهای شهری که هنگام سفر با این وسیله نقلیه تماشا خواهید کرد، لـ*ـذت سواری با آن را دوچندان می‌کند. عمده مراکز خرید، بازار آخر هفته‌ی شاتوشاک (Chatuchak)، همه‌ی جاذبه‌های خیابان ساخوم‌ویت و حتی کنار ساحل هم با این وسیله قابل دسترس هستند. ایستگاه‌های قطار کاملا مشخص هستند و اغلب بدون تاخیر اقدام به جابه‌جایی مسافران می‌کنند. این سرویس بین ساعات ۶:۳۰ تا نیمه‌های شب فعال است.

ساعات ۷:۰۰ تا ۹:۰۰ و ۱۶:۰۰ تا ۱۹:۰۰ زمان اوج هجوم مسافران به شمار می‌رود و گاهی می‌تواند آزار دهنده باشد. برای استفاده از این سرویس کارآمد به کارت‌های خرگوشی BTS نیاز دارید. هزینه‌ی یک سفر برای یک نفر از ۱۵ بات شروع می‌شود. بلیت تمام روز احتمالا برای کسانی (به خصوص گردشگران خارجی) که به تعداد زیاد متوالی سوار و پیاده می‌شوند گزینه‌ی بهتری باشد که می‌توان با پرداخت ۱۲۰ بات آن را تهیه کرد. اگر تمایل دارید مدتی را در بانکوک سپری کنید، تهیه کارت هوشمند BTS را به شما توصیه می‌کنیم.

کارت‌های دیگری مانند رابیت کارت استاندارد، ۷ روزه و ۳۰ روزه هم در دسترس هستند که اگر به عنوان سفر گردشگری در بانکوک حضور داشته باشید چندان به کار شما نخواهد آمد. مراکز اطلاعات گردشگری BTS را می‌توانید در ایستگاه‌های سیام (SIAM) نانا (Nana) و سافان تاکسین (saphan Taksin) پیدا کنید. نقشه‌ی هوایی شهری را می‌توانید علاوه بر وبسایت رسمی BTS در هر کدام از این ایستگاه‌ها تهیه فرمایید. همچنین ایستگاه‌های ترن هوایی موشیت (Mo chit)، سیام، آسوک (Asok)، آن‌ نات (On Nut) و چونگ نونسی (Chong Nonsi) بانکوک امکانات مورد نیاز افراد معلول را در خود دارند.

مترو (Bangkok MRT)
متروی بانکوک موسوم به MRT علاوه بر سرعت و کارآمدی، پر ازدحام‌ترین سیستم ریلی در بانکوک به شمار می‌رود. در مجموع ۱۸ ایستگاه مترو وجود دارد که به امتداد ۲۰ کیلومتر در مقطع نعل اسبی از هوا لامفونگ (Hua Lamphong) در جنوب شهر (نزدیک محله چینی‌ها) تا باگ‌شو (Bang Sue) در شمال شهر کشیده شده است. قطارها هر ۵ تا ۷ دقیقه از راه می‌رسند و به ایستگاه‌های ترن‌ هوایی در ساخوم‌ویت (Sukhumvit) و سیلوم (Silom) متصل می‌شوند.

از جمله ایستگاه‌های پر رفت‌وآمد که برای گردشگران جذاب‌اند می‌توان به Kampaengphet (در نزدیکی بازار آخر هفته شاتوشاک، بازار Tor Kor و بازار Rod Fai)، ایستگاه ساخوم‌ویت (نزدیکی ایستگاه ترن هوایی آسوک)، ایستگاه سیلوم (در نزدیکی ایستگاه ترن هوایی Saladaeng، بازار شبانه Pat Pong و پارک لامپینی) و ایستگاه هوا لامپونگ (در نزدیکی محله چینی‌ها و ایستگاه قطار مرکزی) اشاره کرد. کارت‌ها و تراشه‌های مغناطیسی را می‌توانید در باجه‌ها یا دستگاه‌های مستقر شده در ایستگاه‌ها تهیه کنید.

نکاتی که بد نیست بدانید:

• متروی بانکوک از ساعت ۶:۰۰ تا نیمه‌های شب فعال است
• در هفت ایستگاه از جمله سام یان (Sam Yan)، ساخوم‌ویت، پتشابوری (Petchaburi)، مرکز فرهنگی تایلند، هوای خانگ (Huai Khwang)، راتشافیسک (Ratchaphisek) و کامفائنگ فت (Kamphaeng Phet) پارکینگ وجود دارد.
• اگر می‌خواهید به پارک لامپینی بروید، به جای ایستگاه لامپینی (Lumpini) در ایستگاه سلوم پیاده شوید.
• اگر می‌خواهید به بازار شاتوشاک بروید، به جای پیاده شدن در ایستگاه پارک شاتوشاک، در ایستگاه «کامفائنگ فت» پیاده شوید.
• اگر می‌خواهید به مرکز فرهنگی تایلند بروید، پس از پیاده شدن در این ایستگاه باید سوار تاکسی شوید، چرا که مرکز فرهنگی تایلند از ایستگاه هم نام خود فاصله‌ی زیادی دارد.
• کارت‌های مترو با شبکه‌های ترن هوایی و سیستم ریلی فرودگاه سازگاری ندارند.

 

[ATENA_A]

دسترسی به اطراف شهر پاتایا حتی با وجود سیستم حمل و نقل عمومی نه چندان پیشرفته کار راحتی به شمار می‌رود. البته ترافیک به خصوص در ساعات شلوغی (۷:۰۰ تا ۹:۰۰ و ۱۵:۰۰ تا ۱۸:۳۰) می‌تواند آزار دهنده باشد، گرچه بیشتر این ترافیک‌ها در جاده‌های اصلی و بزرگ اتفاق می‌افتد.

این ترافیک‌ها حتی در ساعات بارش باران و پس از آن سنگین‌تر هم می‌شوند. نکته‌ی جالب اینکه برخلاف بانکوک، توک-توک‌ها در پاتایا آن گونه که مرسوم هستند رواج ندارد، بلکه اغلب وانت‌ها را با تغییر کاربری به وسیله‌ای مشابه (ساگتیو یا مینی‌بـ*ـوس) تبدیل کرده‌اند که البته هیچگاه به جذابیت ماشین‌های سه چرخ دوست داشتنی نخواهند بود.

اغلب مردم پاتایا با تاکسی‌ها، مینی‌بـ*ـوس‌ها و این وسایل نقلیه در سطح شهر جابجا می‌شوند که می‌توان هزاران دستگاه از آن‌ها را در سراسر این شهر مشاهده کرد.

موردی که حتما باید به خاطر بسپارید، فرهنگ رانندگی در کشور تایلند است که شاید برای ما ایرانی‌ها چندان عجیب نباشد، اما باید بگوییم سطح رانندگی در این کشور حتی از ایران هم پایین‌تر است.

در این کشور و به خصوص شهری مانند پاتایا، اغلب راننده‌ها رفتاری کاملا غیر مسئولانه دارند و به راحتی قوانین ساده و ابتدایی رانندگی را نادیده می‌گیرند. برخلاف رفتار خوب و مودبانه‌ای مردم این کشور در حالت عادی، برخی از آن‌ها در پشت فرمان وسایل نقلیه بسیار بی ادب و گستاخ هستند، بنابراین به خصوص هنگام رانندگی بسیار مراقب باشید تا مشکلی برایتان به وجود نیاید.

سانگتیو یا مینی‌بـ*ـوس (Songtaew or Minibus)
ساگتیو به معنی دو ردیف است. ان وسیله‌ی نقلیه نوعی مینی بـ*ـوس است که گاهی آن را بات باس (Baht bus) هم صدا می‌کنند. سانگتیو در پاتایا نوعی وانت است که با تغییراتی آن را به وسیله‌ای برای حمل و نقل مسافران تبدیل کرده‌اند. این سرویس را می‌توان در جای جای پاتایا مشاهده کرد.

• بهترین رستوران‌ های پاتایا
• فرودگاه بین المللی پاتایا کجاست؟

سانگتیوهای سفید رنگ در خیابان سوخوم‌ویت وجود دارند که به سمت مناطق Si Racha و Sattahip در حرکتند. زمانی که با آن‌ها سفر می‌کنید، به مقصدتان که رسیدید کافی است زنگ را فشار دهید تا شما را در سریع‌ترین زمان ممکن پیاده کنند. علاوه بر شما در طول مسیر مسافران دیگری هم سوار می‌کنند که شاید برای بسیاری ناخوشایند باشد.

البته سانگتیوها را می‌توانید برای شخص خودتان یا به صورت گروهی به اصطلاح دربست کنید (در این مورد کرایه توافقی است). مسیرهای حرکت این وسایل نقلیه متنوع هستند، بنابراین بهتر است قبل از سوار شدن با سوال کردن از مسیر آگاهی پیدا کنید که البته ندانستن زبان تایلندی این کار را برایتان مشکل می‌کند، مگر اینکه راننده به زبان انگلیسی مسلط باشد که بسیار نادر است.

کرایه‌ این وسایل نقله معمولا حول و حوش ۱۰ بات تایلند برای مسیرهای کوتاه می‌چرخد. برای مسیرهای بلندتر (به طور مثال از Jomtien تا Naklua) باید حدود ۲۰ بات کرایه بپردازید.

 

[ATENA_A]

اتوبوس محلی
پاتایا یک شبکه‌ی اتوبوس دارد، اما این وسایل نقلیه در این شهر به اندازه‌ی سانگتیوها مرسوم و پرطرفدار نیستند. در مجموع سه مسیر اصلی برای اتوبوس‌ها وجود دارد که هر کدام با رنگ‌های متفاوتی (قرمز، سبز و زرد) مشخص شده‌اند که هر یک را به صورت جداگانه در زیر آورده‌ایم:

خط سبز: Big C (شعبه فروشگاه زنجیره‌ای در پاتایا)- South Pattaya Road- Pattaya 2nd Road (مسیر برگشت= Beach Road)- Dolphin Roundabout- Naklua Road- Soi Potisan- Sukhumvit Road (مسیر برگشت به Big C)

خط زرد: Big C- Sukhumvit Road- Thepprasit Road- Thappraya Road over the hill- Pattaya 3rd Road- North Pattaya Road- Dolphin Roundabout- North Pattaya Road- Sukhumvit Road (مسیر برگشت به Big C)

خط قرمز: Big C- Sukhumvit Road - Soi Chaiyapruek - Jomtien Beach Road - Dongtan Corner - Thappraya Road over the hill - Pattaya 2 Road (مسیر برگشت=Beach Road) - Dolphin Roundabout - Naklua Road - Banglamung Police Station - Sukhumvit Road - Kratinglai intersection (دور برگردان) - Sukhumvit Road - Soi Chaiyapruek (دوربرگردان) - Big C


تاکسی موتور (Motorbike Taxi)
تاکسی موتورها را می توان تقریبا سریع‌ترین راه دسترسی به مقصد دانست، چرا که به راحتی می‌توانند ترافیک را دور بزنند. البته نباید از ایمنی بسیار پایین این وسایل نقلیه هم غافل شد و شاید بهتر باشد زمانتان از دست برود نه جانتان.

کرایه تاکسی موتورها از سانگتیوها ارزان تر است. ایستگاه این وسیله‌ی نقلیه پر خطر در سراسر شهر پراکنده شده است. رانندگان این تاکسی‌ها را می‌توان با استفاده از جلیقه‌های شماره‌داری که پوشیده‌اند شناسایی کرد. شماره‌ی هر راننده بر اساس ایستگاه مربوطه مشخص شده است. کرایه‌ها متنوع و با توجه به مسافت محاسبه می‌شوند. سفرهای درون شهری اغلب بین ۳۰ تا ۴۰ بات هزینه در بر دارند.

 

[ATENA_A]

تاکسی
خود پاتایا سرویس تاکسی ندارد، اما می‌توان رانندگانی که از بانکوک به این شهر مسافر آورده‌اند را پیدا کرد. اگر دست بلند کنید شما را جابجا خواهند کرد. البته تاکسی سرویس‌هایی هم وجود دارد که می‌توانید با تماس گرفتن آن‌ها را فراخوانید، اما این موارد بیشتر برای سفرهای خارج از شهر مناسب هستند. قیمت تاکسی‌ها در پاتایا از سانگتیوها گران‌تر است.

کرایه موتورسیکلت
موتورسیکلت وسیله‌ای عالی برای جابجایی در اطراف شهر به شمار می‌رود. تعداد فراوان اجاره‌دهنده در جای جای شهر وجود دارد. برای اجاره‌ی این وسیله‌ی نقلیه باید بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ بات (برای زمان‌های کوتاه) بپردازید. تعداد زیادی از این موتورسیکلت‌ها دنده اتوماتیک هستند. خوشبختانه یا شاید متاسفانه برای این کار نیازی به گواهینامه ندارید، اما حتما باید گذرنامه‌تان را ارایه بدهید. برخی از این نقاط کپی گذرنامه‌ را هم قبول می‌کنند که البته برای این کار باید مقداری سپرده‌ی نقدی بگذارید. در ضمن کلا ایمنی فراموش نشود.

کرایه اتومبیل
تعدادی کمپانی اجاره‌دهنده‌ی اتومبیل در پاتایا وجود دارد که در صورت علاقه‌مندی می‌توانید اتومبیلی مناسب خودتان را اجاره کنید. هرچه باشد لـ*ـذت رانندگی را نباید نادیده گرفت. البته اگر بتوانید با فرهنگ پایین رانندگی و ترافیک بعضا آزاردهنده در این شهر کنار بیایید.

قیمت‌ها از ۶۰۰ بات به ازای یک روز شروع می‌شوند و بسته به نوع و کیفیت هر اتومبیل بالاتر می‌رود. مدل‌های جدیدتر معمولا حدود ۱۵۰۰ بات به ازای یک روز اجاره هزینه در بر دارند. البته اگر دنبال راه ارزان‌تر و صد البته سالم‌تر برای گشت و گذار در شهر هستید، پیشنهاد ما به شما کرایه دوچرخه است که می‌توانید با کمی جستجو ایستگاه‌های مربوطه را پیدا کنید.

 

[ATENA_A]

فرودگاه بین‌المللی آتاتورک، دارای چندین نوع سیستم حمل‌ونقل است که دسترسی به تمام نقاط استانبول از جمله مناطق توریستی و پربازدید مثل محله‌ی سلطان‌احمد (Sultanahmet) یا خیابان بی‌اوغلو (Beyoğlu ) بین محلات تکسیم (Taksim) و جهانگیر (Cihangir) را میسر می‌کند. با مطالعه‌ی این مقاله، به‌راحتی قادر خواهید بود راه رسیدن به این مناطق را پیدا کنید.

راهنمایی‌های عمومی
همراه داشتن مقداری لیر جدید ترکیه به‌صورت نقد
اگر قبل از رسیدن به فرودگاه موفق به تبدیل پول خود به پول رایج ترکیه نشده‌اید، می‌توانید از صرافی‌های فرودگاه آتاتورک مقداری لیر بگیرید. هیچ‌کدام از سیستم‌های حمل‌ونقلی که در ادامه معرفی می‌شوند، کارت اعتباری، پول خارجی یا لیر قدیمی را قبول نمی‌کنند. هنگام استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی حتما مقداری اسکناس ۵، ۱۰، ۲۰ و حداکثر ۵۰ لیری به همراه داشته باشید.

آدرس هتل
حتما آدرس دقیق و تلفن هتل محل اقامت خود را در جایی یادداشت کنید یا پرینت بگیرید. استانبول شهر بسیار بزرگی است و تعداد زیادی هتل در آن وجود دارد. حتی ساکنان این شهر نیز همه‌ی هتل‌ها را نمی‌شناسند و به همین دلیل همراه داشتن آدرس دقیق بسیار ضروری است. حتی راننده‌های تاکسی در استانبول گاهی برای پیدا کردن آدرس با هتل تماس می‌گیرند یا از دیگران سؤال می‌کنند که البته جای نگرانی نیست چراکه نهایتا شما را به مقصد خواهند رساند.

رایج‌ترین وسیله‌ی حمل‌ونقل از فرودگاه آتاتورک، تاکسی فرودگاه است که اگر به‌صورت گروهی (حداکثر چهار نفر) اجاره کنید، هزینه‌ی آن تقریبا با اتوبوس‌های ویژه‌ی فرودگاه برابر خواهد بود. فقط کافی است از فرودگاه خارج شوید و بدون توجه به چرب‌زبانی مسافربرهای شخصی، یکی از تاکسی‌های رسمی فرودگاه را که با نظم در جلوی آن صف کشیده‌اند، بگیرید. تاکسی‌های فرودگاه با دریافت ۴۰ لیر در مدت نیم ساعت (بدون محاسبه ترافیک احتمالی) شما را به محله‌ی سلطان‌احمد می‌رسانند. برای رسیدن به محله‌ی تکسیم فقط چند دقیقه طول می‌کشد و ۵۰ لیر هزینه دارد. البته همیشه می‌توانید به‌صورت آنلاین کرایه‌ی مجاز تاکسی‌ها را مشاهده کنید.

اتوبوس‌های سریع‌السیر فرودگاه یا سرویس هاواتاش (Havataş)

علاوه بر تاکسی می‌توانید از سرویس اتوبوس‌های سریع‌السیر هاواتاش زیر نظر شهرداری استانبول استفاده کنید که در ردیف دوم روبروی فرودگاه آتاتورک توقف می‌کنند. ساعت کاری اتوبوس‌های هاواتاش از ۴ صبح تا ۱ شب است که با فاصله‌های نیم‌ساعته حرکت می‌کنند و آخرین ایستگاه آن‌ها روبروی هتل پوینت (Point) نرسیده به میدان تکسیم است. کرایه‌ی اتوبوس به ازای هر نفر ۱۴ لیر (به همراه کرایه بار) است و بسته به حجم ترافیک حدودا در مدت ۴۰ دقیقه به مقصد می‌رسد. تنها مشکل این است که اتوبوس‌ها به محله سلطان‌احمد نمی‌روند و اگر هتل شما در این منطقه قرار دارد، باید ادامه مسیر را با وسیله‌ی دیگری طی کنید. البته فاصله آخرین ایستگاه اتوبوس تا میدان تکسیم زیاد نیست و از طریق پارک گزه (Gezi) می‌توانید این مسافت را پیاده طی کنید. در آنجا با استفاده از قطار شهری شماره ۱ از میدان تکسیم به کاباتاش (Kabataş) رفته و در ادامه با استفاده از تراموای شماره ۱ کاباتاش به باگ‌چیلار (Bağcılar)، در ایستگاه محله‌ی سلطان‌احمد پیاده شوید. راه دیگر برای دسترسی به سلطان‌احمد، پیاده شدن از اتوبوس فرودگاه در ایستگاه آکسارای (Aksaray) و ادامه‌ی مسیر به‌وسیله‌ی تاکسی‌های شهری است.

 

[ATENA_A]

وسایل نقلیه‌ی عمومی

گزینه‌ی دیگر استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی است که البته کیفیت آن‌ها به‌اندازه‌ی موارد قبلی نیست. این گزینه باوجود اینکه ارزان‌تر از بقیه است ولی استفاده از آن مشکلاتی به همراه دارد.

به عنوان مثال مجبورید چندین بار وسیله‌ی نقلیه خود را عوض کنید و چند دفعه از پلکان‌های نسبتا طولانی بالا و پایین بروید. علاوه بر این ساعت کاری وسایل نقلیه‌ی عمومی از ۶ صبح تا ۱۲ شب است. استفاده از این گزینه تنها در صورتی توصیه می‌شود که لوازم کمی به همراه دارید و سبک‌بار سفر می‌کنید. کرایه‌ی وسایل نقلیه‌ی عمومی در استانبول به‌صورت بلیت یا استانبول کارت (Istanbul Kart) و به ازای هر نفر حدود ۱.۵ لیر پرداخت می‌شود. قدم اول سوارشدن در متروی مسیر زیتین‌بورنو (Zeytinburnu) در ایستگاه زیرزمینی فرودگاه آتاتورک است. در مرحله بعد سوار تراموای شماره ۱ باگ‌چیلار به کاباتاش شده و اگر هتل شما در محله‌ی سلطان‌احمد است، در ایستگاه مربوطه پیدا شوید. درصورتی‌که مقصد شما محله‌ی تکسیم است در ایستگاه کاباتاش (آخرین ایستگاه) پیاده شده و به‌وسیله‌ی قطار شهری شماره ۱ کاباتاش به تکسیم، به میدان تکسیم بروید.

خدمات حمل‌ونقل اختصاصی هتل

بیشتر هتل‌ها در صورت درخواست، خدمات حمل‌ونقل اختصاصی در اختیار مشتری‌های خود می‌گذارند که به‌ندرت رایگان است و از همه‌ی موارد ذکرشده در بالا گران‌تر تمام می‌شود که البته با توجه به‌راحتی و لوکس بودن، مسئله‌ی عجیبی نیست. اگر مشکلی با هزینه‌ی بیشتر ندارید، این راه بهترین حالت ممکن است.

 

[ATENA_A]

Metropolitan Railway اولین قطار شهری دنیا بود که در سال ۱۸۶۳ شروع به فعالیت کرد. این قطار اکنون در لندن قرار دارد و لقب «متروی لندن» را یدک می‌کشد. در سال ۱۸۹۰ اولین قطار شهری الکتریکی نیز در کنار Metropolitan Railway در لندن شروع به کار کرد.

ساخت این قطار شهری، نقطه‌ی شروعی بر ساخت و تبدیل قطارهای شهری معمولی به نوع الکتریکی‌شان برای رفت و آمد از نیویورک به اروپا بود. چیزی نگذشت که جنوب شرقی آسیا و آمریکای لاتین هم وارد این عرصه شدند. در ادامه طولانی‌ترین خطوط متروی جهان را برایتان معرفی خواهیم کرد. با کجارو همراه باشید.

۱۰. متروی نانجینگ، چین؛ ۲۲۵ کیلومتر (Nanjing Metro)

• با زیباترین ایستگاه های قطار جهان آشنا شوید
• ایستگاه های مترویی که جاذبه گردشگری هستند

خط متروی نانجینگ، ۲۲۵ کیلومتر طول دارد و در شهر نانجینگ استان جیانگسو چین قرار دارد. این مترو که در سال ۲۰۰۵ شروع به کار کرد، در شهر نانجینگ خدمات‌رسانی می‌کند. این سیستم مترو ۶ خط و ۱۲۱ ایستگاه دارد که با ۲۰۲ واگن در کلان‌شهرهای آسیایی فعالیت می‌کند. تعداد مسافران این مترو به ۲٫۲۴۸ میلیون نفر در روز و تعداد مسافران سالیانه‌اش به ۷۱۷ میلیون نفر می‌رسد. این مترو، چهارمین خط متروی بزرگ چین محسوب می‌شود. برنامه‌هایی برای اضافه کردن لاین‌های جدید و گسترش خطوط این مترو در نانجینگ و نیز اتصال این خط به شهرهای استان «آن‌هوئی» چین نیز وجود دارد.

۹. متروی مکزیکو سیتی، مکزیک؛ ۲۲۵ کیلومتر (Mexico City Metro)

متروی مکزیکو سیتی ۲۲۵ کیلومتر طول دارد و در مکزیک واقع شده است. این خط مترو، در پایتخت کشور یعنی مکزیکو سیتی و مناطق اطرافش خدمات‌رسانی می‌کند. فعالیت متروی مکزیکو سیتی در سال ۱۹۶۹ شروع شد. این مترو به‌جای چرخ‌های فولادی از لاستیک‌های بادی استفاده می‌کرد. متروی این شهر ۱۲ لاین و ۱۹۵ ایستگاه دارد که با ۳۵۵ واگن در حال فعالیت است. متروی مکزیکو سیتی روزانه میزبان ۴٫۶ میلیون نفر مسافر است؛ این رقم سالیانه به ۱٫۶۸۵ میلیارد نفر می‌رسد. این خط مترو بعد از متروی نیویورک، دومین خط متروی بزرگ آمریکای شمالی محسوب می‌شود.

 

[ATENA_A]

۸. متروی گوانگجو، چین؛ ۲۴۰ کیلومتر (Guangzhou Metro)

خط متروی ۲۴۰ کیلومتری گوانگجو در شهر گوانگجو چین واقع شده است. این مترو در شهر گوانگجو و مناطق مجاورش در استان گوانگ‌دونگ خدمات‌رسانی می‌کند. شروع کار خط متروی گوانگجو به سال ۱۹۹۷ باز می‌گردد. این مترو ۹ لاین، ۱۶۷ ایستگاه و ۲۴۲ واگن در شهر دارد. تعداد مسافرانی که خطوط این مترو روزانه جا به جا می‌کنند ۶٫۲ میلیون نفر است؛ این تعداد در سال به ۲٫۴ میلیارد نفر می‌رسد. خط متروی گوانگجو از سال ۱۹۹۷ تا کنون، کارکنان این مترو نیز بستگان درجه یک آن‌ها را به‌طور رایگان حمل می‌کند. برای این سیستم مترو هم برنامه‌هایی برای افزایش لاین و ایستگاه‌هایش تدارک دیده شده است.

۷. متروی مادرید، اسپانیا؛ ۳۰۰ کیلومتر (Madrid Metro)

خطوط متروی مادرید، ۳۰۰ کیلومتر طول داشته و در شهر مادرید اسپانیا قرار دارد. این مترو از سال ۱۹۱۹ تا کنون در خدمت مردم مادرید بوده است که از سیستم نوین «قطار سبک شهری» برای رفت و آمد در شهر استفاده می‌کند. قطار سبک شهری نوعی وسیله حمل و نقل عمومی دورن‌شهری است که در آن هر واگن دارای موتور محرک بوده و می تواند به تنهایی یا در کنار دیگر واگن‌ها مسافران را جابجا نماید. سیستم متروی مادرید رکورد پله‌برقی‌های جهان را نیز با ۱۶۹۸ پله در دست دارد. بخش‌های زیرزمینی این مترو به‌قدری بزرگ هستند که گاهاً جشنواره‌هایی خاص در آن برگزار می‌شود. متروی مادرید ۱۳ لاین و ۳۰۱ ایستگاه در شهر دارد. تعداد مسافران روزانه‌ی این مترو به ۱٫۷۴ میلیون نفر و تعداد مسافران سالیانه‌اش به ۵۶۰٫۹ میلیون نفر می‌رسد. از جمله برنامه‌های آتی این مترو می‌توان به گسترش لاین‌ها و بهبود وضعیت کلی آن اشاره کرد.

۶. متروی سئول، کره جنوبی؛ ۳۳۰ کیلومتر (Seoul Subway)

متروی سئول ۳۳۰ کیلومتر طول دارد و در شهر سئول کره جنوبی واقع شده است. این سیستم مترو در شهرهای سئول، اینچئون، گینوگی‌دو، چونگچئونگنام‌دو و گانگوون به ارائه خدمات می‌پردازد. خطوط متروی این شهر ۱۸ لاین و ۲۹۱ ایستگاه دارد که ۷۰٪ از خطوطش زیر زمین قرار دارد. مجموع مسافرانی که متروی سئول در روز جا به جا می‌کند، ۸۴۰ هزار نفر است؛ این در حالی‌ست که رقم مذکور در سال به ۲٫۶ میلیارد نفر می‌رسد. از جمله امکانات واگن‌های این مترو می‌توان به اینترنت وای-فای، اینترنت پر سرعت نسل چهارم (۴G)، سیستمی هوشمند برای ارسال سیگنال برنامه‌های تلویزیونی بر روی تلفن‌های همراه (BMB) و وایمکس داخلی اشاره کرد. همچنین طبق نظر کارشناسان، متروی سئول در میان تمیزترین متروهای جهان قرار دارد. ارائه‌ی بلیط با فناوری NFC و نیز مشاهده‌ی برنامه‌ی سفر مترو با استفاده از تلفن همراه در دسترس است. از جمله برنامه‌های توسعه‌ی آینده‌ی این خط مترو می‌توان به نصب نمایشگر بر روی درب واگن‌ها و در سکوها و نیز لاین‌ها و واگن‌های اضافه اشاره کرد.