آدم برفی
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/11/28
- ارسالی ها
- 4,013
- امتیاز واکنش
- 9,544
- امتیاز
- 746
آنتی‌اسیدها، ترکیبات پایه‌ای هستند که موجب خنثی شدن اسید معده و کاهش سرعت تخلیه معده می‌شوند. این فرآورده‌ها حاوی آلومینیوم،منیزیم، کلسیم یا ترکیبی از آنها هستند.
- آنتی‌اسیدها برای درمان و رفع علایم و نشانه‌های زخم معده و دوازدهه، التهاب معده و مری، ریفلاکس یا ترش کردن و فتق لغزنده یا هیاتال مصرف می‌شوند.
- شایع‌ترین عارضه آنتی‌اسیدهای حاوی آلومینیوم شامل: یبوست، تراکم مدفوع و درنهایت انسداد روده است.
- شایع‌ترین عارضه آنتی‌اسیدهای حاوی منیزیم شامل: اسهال است که موجب بروز اختلال آب و املاح (الکترولیت‌ها) می‌شود.
- مصرف فرآورده‌های حاوی کلسیم، بیشتر اثر یبوست‌زایی دارند و کمتر ملین هستند و آنتی‌اسیدهای حاوی ملح کربنات موجب بروز نفخ و اتساع شکم و افزایش دفع گاز می‌شوند.
- حساسیت به آلومینیوم یا منیزیم یا فرآورده‌های آنها، به واکنش‌های افزایش حساسیت مفرط منجر می‌شود و افرادی که به این دو عنصر حسا‌س‌‌اند، نباید از فرآورده‌های حاوی آنها استفاده کنند.
- افراد مبتلا به نارسایی کلیه و زنان باردار و شیرده باید با احتیاط و تحت نظر پزشک از فرآورده‌های حاوی منیزیم استفاده کنند.
- بیماران مبتلا به پرفشاری خون ، نارسایی احتقانی قلب و کسانی که باید رژیم غذایی با محدودیت سدیم استفاده کنند، به علت وجود مقدار زیاد سدیم در این آنتی‌اسیدها، باید مراقب مصرف این گونه داروها باشند.
- مدت اثر آنتی‌اسیدها 20 تا 40 دقیقه است و اگر یک ساعت پیش از غذا مصرف شود، میزان اسید معده تا سه ساعت کاهش می‌یابد.

- این داروها با مصرف هم‌زمان با برخی آنتی‌اسیدها، میزان تاثیرشان افزایش می‌یابد: کینیدین، آمفتامین‌ها، سودوافدرین، لوودوپا، والپروئیک اسید، وارفارین
- این داروها با مصرف هم‌زمان با برخی آنتی‌اسیدها، کم‌اثرتر می‌شوند: سایمتیدین، کورتیکواستروییدها (یا داروهای گروه کورتون)، رانیتیدین، املاح آهن مانند فروسولفات، داروهای گوره فنوتیازین، فنی‌تویین، دیگوکسین، تتراسایکلین، کتوکونازول، ایزونیازید و سالیسیلات‌ها مانند آسپیرین.
- در مدت یک تا دو ساعت پس از مصرف آنتی‌اسیدها، دارویی مصرف نکنید چون ممکن است جذب دیگر داروها با آنتی‌اسید مختل شود.
- در صورتی که داروهای بلوک‌کننده گیرنده هیستامین مانند رانیتیدین و سایمتیدین مصرف می‌کنید، نباید از داروهای آنتی‌اسید استفاده کنید چون از تاثیر آنها جلوگیری می‌کنند.
- آنتی‌اسیدها برای درمان و رفع علایم و نشانه‌های زخم معده و دوازدهه، التهاب معده و مری، ریفلاکس یا ترش کردن و فتق لغزنده یا هیاتال مصرف می‌شوند.
- شایع‌ترین عارضه آنتی‌اسیدهای حاوی آلومینیوم شامل: یبوست، تراکم مدفوع و درنهایت انسداد روده است.
- شایع‌ترین عارضه آنتی‌اسیدهای حاوی منیزیم شامل: اسهال است که موجب بروز اختلال آب و املاح (الکترولیت‌ها) می‌شود.
- مصرف فرآورده‌های حاوی کلسیم، بیشتر اثر یبوست‌زایی دارند و کمتر ملین هستند و آنتی‌اسیدهای حاوی ملح کربنات موجب بروز نفخ و اتساع شکم و افزایش دفع گاز می‌شوند.
- حساسیت به آلومینیوم یا منیزیم یا فرآورده‌های آنها، به واکنش‌های افزایش حساسیت مفرط منجر می‌شود و افرادی که به این دو عنصر حسا‌س‌‌اند، نباید از فرآورده‌های حاوی آنها استفاده کنند.
- افراد مبتلا به نارسایی کلیه و زنان باردار و شیرده باید با احتیاط و تحت نظر پزشک از فرآورده‌های حاوی منیزیم استفاده کنند.
- بیماران مبتلا به پرفشاری خون ، نارسایی احتقانی قلب و کسانی که باید رژیم غذایی با محدودیت سدیم استفاده کنند، به علت وجود مقدار زیاد سدیم در این آنتی‌اسیدها، باید مراقب مصرف این گونه داروها باشند.
- مدت اثر آنتی‌اسیدها 20 تا 40 دقیقه است و اگر یک ساعت پیش از غذا مصرف شود، میزان اسید معده تا سه ساعت کاهش می‌یابد.

- این داروها با مصرف هم‌زمان با برخی آنتی‌اسیدها، میزان تاثیرشان افزایش می‌یابد: کینیدین، آمفتامین‌ها، سودوافدرین، لوودوپا، والپروئیک اسید، وارفارین
- این داروها با مصرف هم‌زمان با برخی آنتی‌اسیدها، کم‌اثرتر می‌شوند: سایمتیدین، کورتیکواستروییدها (یا داروهای گروه کورتون)، رانیتیدین، املاح آهن مانند فروسولفات، داروهای گوره فنوتیازین، فنی‌تویین، دیگوکسین، تتراسایکلین، کتوکونازول، ایزونیازید و سالیسیلات‌ها مانند آسپیرین.
- در مدت یک تا دو ساعت پس از مصرف آنتی‌اسیدها، دارویی مصرف نکنید چون ممکن است جذب دیگر داروها با آنتی‌اسید مختل شود.
- در صورتی که داروهای بلوک‌کننده گیرنده هیستامین مانند رانیتیدین و سایمتیدین مصرف می‌کنید، نباید از داروهای آنتی‌اسید استفاده کنید چون از تاثیر آنها جلوگیری می‌کنند.
