آشنایی با مهندسی تعمیر و نگهداری هواپیما

[baten kaitos]

امروزه مهم‌ترین مسئله برای کارخانه‌های هواپیماسازی و شرکت‌های هواپیمایی، پروازی ایمن و مطمئن است که این امر توسط متخصصان تعمیر و نگهداری هواپیما انجام می‌گیرد.

به گزارش تین‌نیوز، این رشته به خصوص در کشور ما اهمیت ویژه‌ای دارد زیرا ما هنوز از نظر سازندگی در حد مطلوبی نیستیم و بیشتر به امر تعمیر و نگهداری هواپیما می‌پردازیم.

یک متخصص تعمیر و نگهداری هواپیما برای شرکت‌های حمل‌ونقل هوایی و کارخانه‌های تعمیر اساسی موتور و بدنه هواپیما ارزش بسیار زیادی دارد زیرا چنین فردی بسیاری از اوقات می‌تواند با تعمیر یا تعویض یک قطعه کوچک و ارزان از تعمیر و تعویض قطعه‌ای گران و هزینه بر جلوگیری کند.

رشته‌ی تعمیر نگهداری هواپیما که به زبان ساده همان تکنسین‌های مکانیک هواپیما، بعد از شروع کار در شغل مورد نظر به دو قسمت بال و بدنه و موتور تقسیم می‌شوند که کارهایی نظیر تعمیرات، بازیابی و انواع چک‌های هوانوردی را انجام می‌دهند.

کار در این رشته‌‌ی هوانوردی تقریبا آمادگی بدنی نسبی را نیاز دارد چرا که مانند مکانیک‌های اتومبیل که دارای بار کاری سنگین هستند این رشته هم با توجه به قسمت‌های کاری روی هواپیما دارای بار کاری سنگین و حساسیتی بیشتر از اتومبیل است.

برای ورود به این رشته با اخذ دیپلم می‌توان با شرکت در کنکور سراسری تنها در دانشگاه دولتی هوانوردی کشور دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری قبول شد که سالانه ۲۰ الی ۲۵ نفر در نوبت روزانه وهمان تعداد در نوبت شبانه پذیرش می‌کنند و یا با اخذ دیپلم بدون کنکور و با شرط معدل در یکی از مرکز علمی کاربردی تحصیل کرد.

دانشجویان این رشته بعد از فارغ‌التحصیلی و اخذ مدرک کاردانی به سازمان هواپیمایی کشوری جهت آزمون و دریافت گواهینامه B1 معرفی می‌شوند. در ایران برای این رشته فقط از بین دانشجویان پسر پذیرش می‌شود.

این رشته که مخفف (aviation electronic (avionic الکترونیک هواپیما هست در زمینه سیستم‌های الکتریکی هواپیما (مثل ژنراتورها، مبدل گرها، سیستم سیم‌کشی هواپیما) و سیستم‌های الکترونیکی (مثل دستگاه‌های ناوبری، کمک ناوبری و مخابراتی و رادار و خلبان خودکار و نشان‌دهنده‌های داخل کابین) کار می‌کند.

کار در این رشته برخلاف رشته‌ی تعمیر و نگهداری هواپیما که کار بدنی هست، مستلزم استفاده بیشتر از فکر و خلاقیت است. امروزه در صنعت هوانوردی نظامی و غیرنظامی به این رشته توجه ویژه‌ای وجود دارد زیرا بیشتر پیشرفت‌های کنونی نه در زمینه‌های مثل آیرودینامیک و در سیستم اویونیک هواپیماهاست.

برای ورود به این رشته می‌توان بعد از اخذ دیپلم با شرکت در کنکوری سراسری، در یکی از دو رشته‌ی الکترونیک هواپیمایی و یا مخابرات هواپیما در دانشگاه دولتی صنعت هواپیمایی کشوری و یا بدون کنکور و با شرط معدل در یکی از مراکز علمی کاربردی در رشته‌ی اویونیک هواپیما قبول شد.

دانشجویان بعد از فارغ‌التحصیلی اخذ مدرک کاردانی برای اخذ و آزمون گواهینامه B2 به سازمان هواپیمایی کشوری معرفی می‌شوند.