гคђค1737
کاربر نگاه دانلود
ازدواج موقت یا موقتا ازدواج؟
در رابـ ـطه با ازدواج موقت اظهارنظرهای گوناگونی مطرح می شود و هر کسی نظر متفاوتی دارد.
برخی طرح آن را در سطح جامعه واجب و برخی دیگر حرام می دانند. در این میان به دلیل سوء استفاده های حزبی از این موضوع و انگ زدن برخی احزاب به کارشناسان اجتماعی و دینی، کمتر کارشناسی جرئت این را دارد که این موضوع را در سطح جامعه مطرح کند.
حالا با توجه فضای به وجود آمده، طرح ازدواج موقت در جامعه حرام است یا مباح یا واجب؟
خداوند در آیه 31 سوره توبه می فرماید: «اتخذوا احبارهم و رهبانهم اربابا من دون الله» این آیه در مورد یهود و نصاراست که علمای خودشان را به جای خداوند متعال، اربـاب و خدا قرار داده اند.
امام صادق علیه السلام می فرماید که مردم نه برای اینها نماز می خواندند و نه روزه می گرفتند، اما علمای اینها یک چیزی را به دین نسبت می دادند و پیروان آنها هم قبول می کردند. خدای تعالی همین را ربوبیت برای غیر خود می شمارد.
امروزه در عالم، علوم انسانی دارد عمل مکلفین را مشخص می کند و در حوزه اعمال مکلف، صحبت می کند. کسی که در حوزه اعمال مکلف، اظهارنظر می کند، در حقیقت دارد می گوید: «الست بربکم» و کسی هم که اجرا می کند، دارد می گوید: «قالوا بلی».
امروزه دنیای غرب مرتب میگوید: «الست بربکم» و همه جوامع از جمله خود ما داریم «قالوا بلی» میگوییم. علت آن هم این است که علما پای شان را از حدود علم عقب می گذارند و از همین بابت، از علوم انسانی کنار می کشند و علوم انسانی دارد اعمال مکلفین را معین می کند، در حالیکه ادیان باید این کار را انجام دهند.
امروزه هر کارخانه ای محصولی را تولید می کند، کاتالوگ آن را هم خودش می نویسد. این اظهار نظر مرحوم مهدی عراقی بود. مرحوم عراقی می گفت سازنده هر کالایی در همه کارخانه های جهان، کاتالوگ و طریقه مصرف آن کالا را هم خودش می نویسد.
ما چرا نباید این حق را برای خداوند قایل باشیم؟ خدا باید بگوید این انسانی که من خلق کرده ام، چطور کار کند و چه کاری انجام دهد. چون خودش انسان را ساخته است، چرا ما این حقی را که برای همه کارخانه ها قایل شدهایم، برای خدا قائل نشویم؟
مرحوم عراقی عنوان می کند که ما به کاتالوگ انسان می گوییم دین و این دین است که باید بگوید انسان چگونه عمل کند.
ازدواج موقت هم یکی از بخش های همین کاتالوگ الهی است. این موضوع هم مثل چهار رکعت نمازی است که می خوانیم و سئوال نمی کنیم که چرا باید چهار رکعت بخوانیم.
من نمیدانم چرا ما در این موضوع اینقدر دست و پایمان را گم کردهایم که در بیان کردن حکم خداوند می گوییم که آیا حرام است یا حلال است یا...
اگر نهی از ازدواج موقت موجب این شده باشد که یک دختر و پسر مسلمان چندین دوست غیرهمجنس داشته باشند و با افراد متعدد در ارتباط جنـ*ـسی باشند، آن وقت چه کسی جواب این چالش را می دهد؟
موضوع این است که آیا ازدواج موقت در دین، به عنوان یک ضرورت و مسئله ای که باید در جامعه جاری و ساری باشد مطرح شده است یا اینکه دین ازدواج موقت را در شرایط خاص و برای برخی از افراد می داند؟
شما فرض کنید دین نبود، عقل که هست. عقل می گوید که ازدواج دائم، انتخاب شریک زندگی برای همه عمر یک انسان از لحظه انتخاب است و عقل می گوید که شریک دائم زندگی مختصات خودش را دارد. هر انسانی با هر مسلکی قبول می کند که اطفای غـ*ـریـ*ــزه جنـ*ـسی، هدف اصلی از انتخاب شریک زندگی نیست.
یعنی اگر کسی بگوید که من برای اینکه خواهــش نـفس دیوانه ام نکند و برای من مشکلات به وجود نیاورد، برای خودم شریک زندگی در طول عمرم را انتخاب می کنم؛ عقل می گوید که صحیح نیست که آدم برای رفع مسایل و مشکلات روزانه خود شریک دائم خود را انتخاب کند.
شریک دائمی زندگی خصوصیات خودش را می خواهد. امروزه در کشور ما بسیاری از جوانان که متشرع هم هستند، شریک دائم زندگی خود را در شرایطی انتخاب می کنند که بیشتر به فکر رفع نیازهای روزمره خود هستند.
همین شرایط باعث می شود تا چنان شتابی در انتخاب شریک دائم زندگی خود کنند که بعد از اطفای خواهــش نـفس، میگوید که من انتخاب درستی نکرده ام.
به هرحال ما جامعه ای دینی داریم که تفاوت های بنیادی با جامعه غربی دارد و به نظر می رسد جامعه اسلامی برای اطفای غرایز جنـ*ـسی افراد، خانواده را در نظر گرفته است.
در حالتی که شما می فرمایید ترسیم جامعه اسلامی چه می شود؟
در صدر اسلام هم خانواده بوده و هم غلام و کنیز. الان که غلام و کنیز نیست و تنها راه ارضای جنـ*ـسی حلال، ازدواج است و اگر تنها راه ازدواج، دائم باشد یعنی جنون جامعه.
کسی که تنها راه اطفای جنـ*ـسی که امری آنی است و نیاز لحظه ای است را ازدواج دائم قرار می دهد، هیچ شناختی از جامعه بشری ندارد.
وقتی شما به مسافرت می روید و می خواهید در بین مسیر، غذا میل کنید آیا برای خوردن یک وعده غذا در مسیر سفر، خانه می سازید یا اینکه چادری موقتی برپا می کنید تا برای لحظه ای کوتاه سرپناه داشته باشد؟
انتخاب شریک زندگی و ازدواج دائم مانند خانه ساختن است و چادر زدن در بین مسیر، سفر مانند ازدواج موقت است.
این شرایط عقلی هر جامعه ای است، اما جامعه غرب نوع ارتباطات خود را رها شده و بدون هیچ قانون و محدودیتی بنا می کنند و تکلیف فرزند و خیلی از مسایل دیگر مشخص نمی شود.
جامعه اسلامی از شرایط عقلی انسانی جدا نیست و احکام اسلامی براساس شرایط واقعی و عقل طراحی شده است،
پس جامعه اسلامی اطفای نیازهای جنـ*ـسی را در ازدواج می داند، اما فراموش نکنیم که ازدواج موقت هم نوعی ازدواج است که تعهدات مخصوص خود را دارد.
ایده آل این است که دختر در سن مناسب شریک دائم زندگی اش را درست انتخاب کند، در شرایطی که باکـ ـره است، اما نباید به دخترمان شرایطی را تحمیل کنیم که زندگی او «لایموت فیها و لا یحیی» شود.
شما ازدواج موقت را راهکار مناسبی برای عبور از بحران جنـ*ـسی برای جوانان می دانید. این مسئله در جامعه ما شاید برای پسرها مورد پذیرش قرار گیرد، اما آیا شما برای دخترها هم این موضوع را راهکاری برای عبور از بحران جنـ*ـسی می دانید؟
مگر خواهــش نـفس، دختر و پسر می شناسد؟ اگر به دختر هم بگویید که تنها راه اطفای خواهــش نـفس آنی او انتخاب شریک دائم زندگی است، ممکن است دختر هم در انتخاب شریک دائم زندگی اش تعجیل کند و بدون تعمق و تدبر ازدواج کند.
آنوقت بعد از مدتی کوتاه که نیاز ش برطرف شد، احساس می کند که این شوهر به درد او نمیخورد. اما وقتی دختر و پسر نیاز آنی خود را برطرف کرده باشند، آنوقت می روند تا عاقلانه انیس و مونس خود را انتخاب کنند.
با مسئله خاص دختران چه باید کرد. جامعه ما نمی پذیرد که دختران دوشیزه نباشند؟
پیغمبر اسلام (ص) اولین همسری که داشت باکـ ـره نبود و پیغمبر شوهر دوم حضرت خدیجه بود.
وقتی این مسایل کوچک را بزرگ می کنیم، لازمه آن این است که مسایل بزرگی را هم کوچک کنیم.
آیا در اسلام توصیه ای برای دوشیزه ماندن دختران تا زمان ازدواج دائم شده است یا نه؟
باکـ ـره ماندن دختر یک ارزش است و اگر کسی باعث ازاله بکارت دختری شد، باید هزینه سنگینی بدهد.
شکی در این نیست، اما برای حفظ این ارزش، آیا باید خودمان را گرفتار مسئله طلاق کنیم که به خودمان و جامعه آسیب برسانیم؟ عقل میگوید که بین بد و بدتر، باید بد را انتخاب کرد.
بله، ایده آل این است که دختر در سن مناسب شریک دائم زندگی اش را درست انتخاب کند، در حالیکه دوشیزه است، اما نباید به دخترمان شرایطی را تحمیل کنیم که زندگی او «لایموت فیها و لا یحیی» شود.
یعنی نه آبروی او اجازه می دهد که از یک زندگی و شوهر نامناسب رها شود و نه در این زندگی و در کنار این شوهر میتواند زندگی کند.
به نظر بنده در این شرایط ازدواج موقت بهتر است از موقتا ازدواج.
در رابـ ـطه با ازدواج موقت اظهارنظرهای گوناگونی مطرح می شود و هر کسی نظر متفاوتی دارد.
برخی طرح آن را در سطح جامعه واجب و برخی دیگر حرام می دانند. در این میان به دلیل سوء استفاده های حزبی از این موضوع و انگ زدن برخی احزاب به کارشناسان اجتماعی و دینی، کمتر کارشناسی جرئت این را دارد که این موضوع را در سطح جامعه مطرح کند.
حالا با توجه فضای به وجود آمده، طرح ازدواج موقت در جامعه حرام است یا مباح یا واجب؟
خداوند در آیه 31 سوره توبه می فرماید: «اتخذوا احبارهم و رهبانهم اربابا من دون الله» این آیه در مورد یهود و نصاراست که علمای خودشان را به جای خداوند متعال، اربـاب و خدا قرار داده اند.
امام صادق علیه السلام می فرماید که مردم نه برای اینها نماز می خواندند و نه روزه می گرفتند، اما علمای اینها یک چیزی را به دین نسبت می دادند و پیروان آنها هم قبول می کردند. خدای تعالی همین را ربوبیت برای غیر خود می شمارد.
امروزه در عالم، علوم انسانی دارد عمل مکلفین را مشخص می کند و در حوزه اعمال مکلف، صحبت می کند. کسی که در حوزه اعمال مکلف، اظهارنظر می کند، در حقیقت دارد می گوید: «الست بربکم» و کسی هم که اجرا می کند، دارد می گوید: «قالوا بلی».
امروزه دنیای غرب مرتب میگوید: «الست بربکم» و همه جوامع از جمله خود ما داریم «قالوا بلی» میگوییم. علت آن هم این است که علما پای شان را از حدود علم عقب می گذارند و از همین بابت، از علوم انسانی کنار می کشند و علوم انسانی دارد اعمال مکلفین را معین می کند، در حالیکه ادیان باید این کار را انجام دهند.
امروزه هر کارخانه ای محصولی را تولید می کند، کاتالوگ آن را هم خودش می نویسد. این اظهار نظر مرحوم مهدی عراقی بود. مرحوم عراقی می گفت سازنده هر کالایی در همه کارخانه های جهان، کاتالوگ و طریقه مصرف آن کالا را هم خودش می نویسد.
ما چرا نباید این حق را برای خداوند قایل باشیم؟ خدا باید بگوید این انسانی که من خلق کرده ام، چطور کار کند و چه کاری انجام دهد. چون خودش انسان را ساخته است، چرا ما این حقی را که برای همه کارخانه ها قایل شدهایم، برای خدا قائل نشویم؟
مرحوم عراقی عنوان می کند که ما به کاتالوگ انسان می گوییم دین و این دین است که باید بگوید انسان چگونه عمل کند.
ازدواج موقت هم یکی از بخش های همین کاتالوگ الهی است. این موضوع هم مثل چهار رکعت نمازی است که می خوانیم و سئوال نمی کنیم که چرا باید چهار رکعت بخوانیم.
من نمیدانم چرا ما در این موضوع اینقدر دست و پایمان را گم کردهایم که در بیان کردن حکم خداوند می گوییم که آیا حرام است یا حلال است یا...
اگر نهی از ازدواج موقت موجب این شده باشد که یک دختر و پسر مسلمان چندین دوست غیرهمجنس داشته باشند و با افراد متعدد در ارتباط جنـ*ـسی باشند، آن وقت چه کسی جواب این چالش را می دهد؟
موضوع این است که آیا ازدواج موقت در دین، به عنوان یک ضرورت و مسئله ای که باید در جامعه جاری و ساری باشد مطرح شده است یا اینکه دین ازدواج موقت را در شرایط خاص و برای برخی از افراد می داند؟
شما فرض کنید دین نبود، عقل که هست. عقل می گوید که ازدواج دائم، انتخاب شریک زندگی برای همه عمر یک انسان از لحظه انتخاب است و عقل می گوید که شریک دائم زندگی مختصات خودش را دارد. هر انسانی با هر مسلکی قبول می کند که اطفای غـ*ـریـ*ــزه جنـ*ـسی، هدف اصلی از انتخاب شریک زندگی نیست.
یعنی اگر کسی بگوید که من برای اینکه خواهــش نـفس دیوانه ام نکند و برای من مشکلات به وجود نیاورد، برای خودم شریک زندگی در طول عمرم را انتخاب می کنم؛ عقل می گوید که صحیح نیست که آدم برای رفع مسایل و مشکلات روزانه خود شریک دائم خود را انتخاب کند.
شریک دائمی زندگی خصوصیات خودش را می خواهد. امروزه در کشور ما بسیاری از جوانان که متشرع هم هستند، شریک دائم زندگی خود را در شرایطی انتخاب می کنند که بیشتر به فکر رفع نیازهای روزمره خود هستند.
همین شرایط باعث می شود تا چنان شتابی در انتخاب شریک دائم زندگی خود کنند که بعد از اطفای خواهــش نـفس، میگوید که من انتخاب درستی نکرده ام.
به هرحال ما جامعه ای دینی داریم که تفاوت های بنیادی با جامعه غربی دارد و به نظر می رسد جامعه اسلامی برای اطفای غرایز جنـ*ـسی افراد، خانواده را در نظر گرفته است.
در حالتی که شما می فرمایید ترسیم جامعه اسلامی چه می شود؟
در صدر اسلام هم خانواده بوده و هم غلام و کنیز. الان که غلام و کنیز نیست و تنها راه ارضای جنـ*ـسی حلال، ازدواج است و اگر تنها راه ازدواج، دائم باشد یعنی جنون جامعه.
کسی که تنها راه اطفای جنـ*ـسی که امری آنی است و نیاز لحظه ای است را ازدواج دائم قرار می دهد، هیچ شناختی از جامعه بشری ندارد.
وقتی شما به مسافرت می روید و می خواهید در بین مسیر، غذا میل کنید آیا برای خوردن یک وعده غذا در مسیر سفر، خانه می سازید یا اینکه چادری موقتی برپا می کنید تا برای لحظه ای کوتاه سرپناه داشته باشد؟
انتخاب شریک زندگی و ازدواج دائم مانند خانه ساختن است و چادر زدن در بین مسیر، سفر مانند ازدواج موقت است.
این شرایط عقلی هر جامعه ای است، اما جامعه غرب نوع ارتباطات خود را رها شده و بدون هیچ قانون و محدودیتی بنا می کنند و تکلیف فرزند و خیلی از مسایل دیگر مشخص نمی شود.
جامعه اسلامی از شرایط عقلی انسانی جدا نیست و احکام اسلامی براساس شرایط واقعی و عقل طراحی شده است،
پس جامعه اسلامی اطفای نیازهای جنـ*ـسی را در ازدواج می داند، اما فراموش نکنیم که ازدواج موقت هم نوعی ازدواج است که تعهدات مخصوص خود را دارد.
ایده آل این است که دختر در سن مناسب شریک دائم زندگی اش را درست انتخاب کند، در شرایطی که باکـ ـره است، اما نباید به دخترمان شرایطی را تحمیل کنیم که زندگی او «لایموت فیها و لا یحیی» شود.
شما ازدواج موقت را راهکار مناسبی برای عبور از بحران جنـ*ـسی برای جوانان می دانید. این مسئله در جامعه ما شاید برای پسرها مورد پذیرش قرار گیرد، اما آیا شما برای دخترها هم این موضوع را راهکاری برای عبور از بحران جنـ*ـسی می دانید؟
مگر خواهــش نـفس، دختر و پسر می شناسد؟ اگر به دختر هم بگویید که تنها راه اطفای خواهــش نـفس آنی او انتخاب شریک دائم زندگی است، ممکن است دختر هم در انتخاب شریک دائم زندگی اش تعجیل کند و بدون تعمق و تدبر ازدواج کند.
آنوقت بعد از مدتی کوتاه که نیاز ش برطرف شد، احساس می کند که این شوهر به درد او نمیخورد. اما وقتی دختر و پسر نیاز آنی خود را برطرف کرده باشند، آنوقت می روند تا عاقلانه انیس و مونس خود را انتخاب کنند.
با مسئله خاص دختران چه باید کرد. جامعه ما نمی پذیرد که دختران دوشیزه نباشند؟
پیغمبر اسلام (ص) اولین همسری که داشت باکـ ـره نبود و پیغمبر شوهر دوم حضرت خدیجه بود.
وقتی این مسایل کوچک را بزرگ می کنیم، لازمه آن این است که مسایل بزرگی را هم کوچک کنیم.
آیا در اسلام توصیه ای برای دوشیزه ماندن دختران تا زمان ازدواج دائم شده است یا نه؟
باکـ ـره ماندن دختر یک ارزش است و اگر کسی باعث ازاله بکارت دختری شد، باید هزینه سنگینی بدهد.
شکی در این نیست، اما برای حفظ این ارزش، آیا باید خودمان را گرفتار مسئله طلاق کنیم که به خودمان و جامعه آسیب برسانیم؟ عقل میگوید که بین بد و بدتر، باید بد را انتخاب کرد.
بله، ایده آل این است که دختر در سن مناسب شریک دائم زندگی اش را درست انتخاب کند، در حالیکه دوشیزه است، اما نباید به دخترمان شرایطی را تحمیل کنیم که زندگی او «لایموت فیها و لا یحیی» شود.
یعنی نه آبروی او اجازه می دهد که از یک زندگی و شوهر نامناسب رها شود و نه در این زندگی و در کنار این شوهر میتواند زندگی کند.
به نظر بنده در این شرایط ازدواج موقت بهتر است از موقتا ازدواج.
