استرس یا اضطراب چیست؟

[BaHaR sHaYgAn]

فشار روانی (استرس): استرس، پاسخ های اختصاصی و غیر اختصاصی است که یک شخص به رویدادهای که تعادل وی رابه هم زده، از توانایی سازگاری وی بیشتر بوده یا وی را تحت فشار قرار می دهند، از خود نشان می دهد. به عبارت دیگر استرس، یک واکنش جسمانی، روانی و عاطفی در برابر یک محرک بیرونی است که می تواند موجب سازگاری فرد با محیط شود.
استرس در سطح پایین را استرس مثبت می نامند، فشار روانی کم، در سازگاری افراد نقش مثبتی ایجاد می کند، مثلا استرس کم در مورد یک امتحان، دانش آموز را وا می دارد که به اتاق خود رفته، تفریحات را برای مدتی فراموش کرده و درس بخواند. در واقع استرس به انگیزه و میلی مثبت برای پیشرفت تبدیل می شود.
استرس زیاد را استرس منفی می نامند. دانش آموزی که استرس فراوان برای یک امتحان دارد، حتی اگر به اتاق خود رفته و بخواهد درس بخواند، قادر به تمرکز روی مطالب و درک آن ها نمی باشد. وقتی فشار روانی شدید، مداوم و طولانی باشد موجب فرسودگی یا خستگی شده و در نهایت ممکن است به افسردگی یا سایر اختلال های روانی منجر شود.

اضطراب: یک احساس بسیار ناخوشایند، اغلب مبهم و همراه با دلواپسی، از پیش بینی وقوع یک خطر یا بد بیاری در آینده است که با احساس نگرانی، ناراحتی و یا علایم تنش همراه می گردد. احساس خالی شدن سر دل، تنگی قفسه سـ*ـینه، تپش قلب، تعریق، سردرد، اجبار ناگهانی برای دفع ادرار، میل برای حرکت، همگی از علایم بالینی اضطراب است که همراه با حسی نامطلوب می باشد. به صورت خلاصه می توان چنین گفت که اضطراب،نگرانی بدون بدون منشا است. به طور مثال وقتی مادری به محض خارج شدن فرزندش از منزل نگران او می شود، دچار اضطراب است.



تفاوت ها

• اضطراب مرحله پیشرفته استرس (فشار روانی) مزمن است. اضطراب هنگامی در فرد بروز می‌کند که شرایط استرس‌زا در زندگی فرد بیش از حد طولانی شود یا به‌طور مکرر رخ دهد.
• استرس حالت های روانی وسیع تری را نسبت به اضطراب در بر می گیرد. استرس باعث ایجاد ترس، ناراحتی یا حتی شادی در انسان می شود، اما اضطراب باعث ایجاد نوعی هراس در انسان می شده که باعث می شود فرد به صورت اغراق آمیز نسبت به محیط اطراف خود هوشیار شود.
• استرس کم عاملی برای پیشرفت است، اما اضطراب همیشه باز دارنده می باشد.