جاییکه این روزها غرق در شکوفه است و عطر روح نواز آنها مشام جان را تازه میکند.
در این منطقه کشاورزی و دامداری شغل اصلی مردم محسوب می شود و اهالی الموت بیشتر از این راه امرار معاش می کنند . در تابستانها دامداران گوسفندان خود را به ارتفاعات و ییلاق های خوش آب و هوا بر بلندای کوه ها می برند ، آنجا که به هر سو بنگری گل است و سبزه و چمن .
به لطف پوشش گیاهی مناسب ، پرورش زنبور عسل هم از رونق برخوردار است و عسل این منطقه کیفیت مطلوبی را داراست پس در سفر به الموت خرید محصولات لبنی و عسل را از یاد نبرده و دست خالی بر نگردید .
اما در کنار این تنوع گیاهی جانواران زیادی هم زندگی میکنند از جمله : گرگ ، خرس، روباه و گراز. این ناحیه جزو معدود مکانهایی است که هنوز هم می توان در مناطق بکر آن پلنگ ایرانی را مشاهداه کرد. این حیوان زیبا و قدرتمند از جانوارانی مانند کل و بز کوهی و گراز تغذیه میکنند و قادر است حیواناتی تا سه برابر بزرگتر از جثه خود را جابه جا کند . پلنگ ایرانی که با متوسط وزن صد کیلو گرم که گاهی در جنس نر تا صدو سی کیلوگرم هم می رسد از خویشاوندان هفتاد کیلویی هندی و آفریقایی خود بزرگتر و زیباتر است، در معرض انقراض قرار دارد و انتظار میرود مسدولان و دوسداران محیط زیست توجه بیشتری را نسبت به حفظ آن داشته باشند پیش از آنکه سرنوشتش همانند ببر مازندران رغم بخورد.
یکی از جاذبه های الموت مسیرهای کوهنوردی آن است. راه های میان بری که مردم قزوین و الموت در گذشته برای داد و ستد با شمال ایرران استفاده می کردند ، هم اکنون مورد توجه کوهمنوردان و طبیعت گردان است ، مسیر های مال رو وپاکوب که از روستاهایی مانند گرمارود، هنیز، معلم کلایه و هیر شروع شده و به دره ی دوهزار و سه هزار شهرستان شهسوار و اشکورات مازندران میرسد،
اگر در نیمه خردادماه با یک کوهپیمایی دو روزه از این مسیرها عبور کنید، هر آنچه از طراوت و جلوه گری طبیعت بخواهید در طول راه خواهید دید. مناظری بدیع و دلنواز که سر هر انسانی را در برابر خالق یکتای آن به تعظیم وا میدارد. در پست های بعدی گزارش کوهپیمایی تعدادی از این مسیرها را برایتان شرح خواهیم داد.